Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2019

Τα ενδύματα των Αρχαίων Ελλήνων


Το αρχαίο ελληνικό ένδυμα σχηματίζεται από ένα ορθογώνιο κομμάτι ύφασμα από μαλλί, λινό και πολύ σπάνια μετάξι, που παράγει ο όρθιος αργαλειός (κάθετος αργαλειός με βάρη). Οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους άνδρες και γυναίκες το τύλιγαν στο σώμα τους, είτε αφήνοντάς το ελεύθερο, είτε ράβοντας το, και το συγκρατούσαν στη θέση του με περόνες (είδος καρφίτσας), πόρπες (είδος παραμάνας), κουμπιά και ζώνες, δημιουργούσε τους ποικίλους τύπους ενδυμάτων.
Αν και δεν έχει διατηρηθεί κάποιο ρούχο μέχρι τις ημέρες μας, αντλούμε πληροφορίες από άλλα ευρήματα, όπως αγάλματα, αγγεία και άλλες καλλιτεχνικές απεικονίσεις. Τα ρούχα ήταν, σχεδόν αποκλειστικά, χειροποίητα φτιαγμένα στο σπίτι και χρησιμοποιούνταν και ως κλινοσκεπάσματα ή στρωσίδια. Παρά τη γενική αντίληψη ότι τα ρούχα ήταν όλα λευκά, στην πραγματικότητα, σύμφωνα με ίχνη χρωμάτων σε αγάλματα και από συμπεράσματα βάσει αγγείων, τα υφάσματα που φορούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν αρκετά έντονα χρώματα και τα ρούχα ήταν περίτεχνα διακοσμημένα.
Οικιακές δραστηριότητες αρχαίων Ελληνίδων
Οι βασικοί τύποι των ελληνικών ενδυμάτων παρέμειναν ίδιοι για πάρα πολλούς αιώνες. Λόγω της απλής βασικής τους μορφής μπορούσαν να διαφοροποιηθούν εύκολα ως προς το διάκοσμο ή τον τρόπο που ήταν διπλωμένα ή ζωσμένα ανάλογα με τη μόδα της εποχής.
Γυναικεία και ανδρική ενδυμασία 
111
Χιτών: Ένδυμα από λεπτό ύφασμα, που φορούσαν άνδρες και γυναίκες κατάσαρκα. Ήταν ραμμένος στο ένα πλάι και έτσι τον φορούσαν από το κεφάλι και τον συγκρατούσαν στους ώμους με κουμπιά, περισσότερα ή λιγότερα, ώστε να δημιουργούνται μακρυά και κοντά μανίκια (χειρίδες) αντίστοιχα (χειριδωτός και αχειρίδωτος). Στη μέση φορούσαν ζώνη. Όταν δεν έφεραν ζώνη, ο χιτώνας ονομαζόταν “ορθοστάδιος”, ενώ ο ανδρικός χιτών, που είναι μακρύς μέχρι το δάπεδο, ονομάζεται “ποδήρης”.
χιτονας 2
Διακρίνονται δύο είδη: ο φαρδύς ήταν ραμμένος στην επάνω παρυφή, αφήνοντας ανοίγματα για το κεφάλι και τους βραχίονες ή ήταν κλεισμένος με μία σειρά από μικρά κουμπιά. Ο στενός χιτώνας απ’ την άλλη ήταν εντελώς κλειστός στην επάνω πλευρά, με εξαίρεση το άνοιγμα για το κεφάλι, ενώ τα ανοίγματα για τους βραχίονες βρίσκονταν στο επάνω μέρος των πλαϊνών πλευρών. Στον κοντό αντρικό χιτώνα ένα τμήμα του υφάσματος περνούσε κάτω από το καβάλο, από πίσω προς τα μπρος, και κατόπιν στερεώνονταν στη ζώνη, ώστε να σχηματίζεται κάτι σαν σόρτς.
Picture1Ιμάτιο: Ένδυμα, συνήθως, από χονδρό μάλλινο ύφασμα. Μπορούσε να στερεώνεται συμμετρικά και να πέφτει ελεύθερο στην πλάτη, με τις δύο άκρες του που περνούσαν πάνω από τους ώμους προς τα εμπρός, να κρέμονται προς τα κάτω  ή πάλι να τυλίγεται γύρω από τους γοφούς ή να καλύπτει τους γοφούς και η μία άκρη του να περνά επάνω από την πλάτη στον αριστερό ώμο και να πέφτει ελεύθερα προς τα μπρος. Φοριόταν από άντρες και γυναίκες. Οι γυναίκες το φορούσαν πάνω από τον χιτώνα ως επανωφόρι και οι άνδρες είτε πάνω από τον χιτώνα, είτε κατάσαρκα (“αχιτών”).
Χιτωνίσκος: Κοντός χιτών. Συνήθως τον φορούσαν οι πολεμιστές, αλλά και η Αρτεμις και οι Αμαζόνες.
Εξωμίς: Κοντός χιτών, που αφήνει τον ένα ώμο ελεύθερο.
Γυναικεία ενδυμασία
πεπλος
Πέπλος: Ένδυμα από χοντρό ύφασμα, που φορούσαν οι γυναίκες. Το ύφασμα διπλωνόταν στο ένα τρίτο περίπου του ύψους του μία φορά προς τα έξω σχηματίζοντας έτσι έναν υφασμάτινο όγκο, το “απόπτυγμα”, που έπεφτε προς τα έξω στην πλάτη και το στήθος. Η κλειστή πλευρά του υφάσματος βρισκόταν συνήθως στην αριστερή πλευρά του σώματος. πεπλος2Με πόρπες και περόνες καρφιτσώνονταν η επάνω παρυφή του υφάσματος με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται άνοιγμα για το λαιμό και το δεξιό βραχίονα. Στη μέση άλλοτε φορούσαν ζώνη και άλλοτε όχι. Η ζώνη μπορούσε να δεθεί επάνω ή κάτω από το απόπτυγμα. Οι πτυχές που δημιουργούνται πάνω από τη μέση από το ζώσιμο του ρούχου ονομάζονται “κόλπος”.  Στην αριστερή του πλευρά ο πέπλος είχε δύο παρυφές κάτω και τέσσερις επάνω στο ύψος του αποπτύγματος, το οποίο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως κάλυμμα κεφαλής. Ο πέπλος μπορούσε να φορεθεί επάνω από το χιτώνα.
444Περιβολή του χιτώνα (1, 2) – Απλός χιτώνας – Χιτώνας και διπλοΐδιο με πόρπη
Ανδρική ενδυμασία
χλαμυς - χιτωνισκος - εξωμις
Picture2Χλαμύς: Κοντό ιμάτιο, που συγκρατείται με μια πόρπη. Ήταν αποκλειστικά ανδρικό ρούχο. Το ύφασμα διπλωνόταν μία φορά καθέτως και στερεωνόταν στο δεξιό ώμο με πόρπη ή περόνη, ώστε να καλύπτεται ο αριστερός βραχίονας από την κλειστή πλευρά του υφάσματος, με το δεξιό τελείως ακάλυπτο. Συνήθως τη φορούσαν οι έφηβοι, οι στρατιώτες, οι ιππείς, οι αγγελιοφόροι και γενικά όσοι χρειάζονταν ελευθερία κινήσεων.
333Χιτώνας – Εξωμίδα – Χιτώνας με ιμάτιο – Ιμάτιο χωρίς χιτώνα
Πηγή: Υπουργείο Πολιτισμού – Α’ Εφορεία προΐστορικών και κλασικών αρχαιοτήτων – Επιτροπή συντηρήσεως μνημείων Ακροπόλεως – Κορνηλία Χατζηασλάνη, tmth.grel.travelogues.gr

Σας προσκαλώ να εγγραφείτε στο νέο κανάλι μου στο you tube
Να το στηρίξετε και να έχετε έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση.
Όπως επίσης μπορείτε να μου στέλνετε στο mail μου dsgroupmedia@gmail.com   τα  video σας να τα ανεβάζουμε άμεσα.

Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση 


Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Δημοφιλείς κατηγορίες

...
Οι πιο δημοφιλείς κατηγορίες του blog μας

Whatsapp Button works on Mobile Device only