Το σπήλαιο Ιδαίο Αντρο

Το σπήλαιο Ιδαίο Αντρο (που επίσης θα το βρείτε γραμμένο σαν Ιδαίον Αντρον) βρίσκεται στον Ψηλορείτη ή όρος Ιδη, το ψηλότερο βουνό στην Κρήτη.

Το Ιδαίο Αντρο είναι ένα από τα σπουδαιότερα λατρευτικά σπήλαια στην Κρήτη και άκμασε στην αρχαιότητα (4.000 π.Χ. μέχρι 1ο μ.Χ. αιώνα), ενώ θεωρείται αντίστοιχης αξίας με τα μεγαλύτερα πανελλήνια ιερά.

Τη φήμη του το Ιδαίο Αντρο, αντλούσε από το μύθο που θέλει το Δία, πατέρα και θεό των θεών να έχει γεννηθεί και ανατραφεί εδώ.

Βέβαια τη γέννηση του Δία εκτός από το Ιδαίο Αντρο διεκδικεί και το Δικταίο Αντρο στην Ανατολική Κρήτη γιατί ο Ησίοδος στη Θεογονία του δεν διευκρινίζει με ακρίβεια την τοποθεσία της γέννησης του Δία στην Κρήτη.

Πού βρίσκεται το Ιδαίο Αντρο

Η σπηλιά Ιδαίο Αντρο βρίσκεται στην ανατολική πλαγιά του όρους Ίδη στο κέντρο της Κρήτης, σε υψόμετρο 1498 μέτρα. Το σπήλαιο βρίσκεται 20 χιλιόμετρα μετά το χωριό Ανώγεια και λίγα μέτρα ψηλότερα από το οροπέδιο Νίδα.

Μπαίνοντας στο Ιδαίο Αντρο θα βρεθείτε στην κεντρική αίθουσα που έχει 40 μέτρα μήκος και 50 μέτρα πλάτος. Η αίθουσα αυτή έχει ανασκαφεί δύο φορές, μια το 1885 από τον Federico Halbherr και το 1982 από τον Γιάννη Σακελλαράκη.

Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το Ιδαίο Αντρο σαν σπήλαιο δεν έχει κάτι το εντυπωσιακό, αντίθετα με το Δικταίο Αντρο που το επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο.

Ωστόσο δεν είναι καθόλου τυχαίο που επιλέχτηκε το Ιδαίο Αντρο για να γεννηθεί και να λατρευτεί ο σημαντικότερος θεός στην αρχαία Ελλάδα. Το Ιδαίο Αντρο βρίσκεται πάνω στο βουνό - σύμβολο της Κρήτης, τον Ψηλορείτη, που στη νότια πλευρά του βρίσκεται ένα άλλο σημαντικό λατρευτικό σπήλαιο, το σπήλαιο των Καμαρών. Μάλιστα μέχρι και τις μέρες μας στην ψηλότερη κορυφή του Ψηλορείτη, στα 2456 μέτρα, υπάρχει πετρόχτιστο εκκλησάκι που λειτουργείται μια δυο φορές το χρόνο αφιερωμένο στον Τίμιο Σταυρό.

Ο μύθος λέει ότι η Ίδη έχει το προνόμιο να βλέπει τον ήλιο πριν την ανατολή. Είναι γεγονός ότι τις μέρες που η ατμόσφαιρα είναι καθαρή, από την Ίδη μπορεί κάποιος να δει σχεδόν όλη την Κρήτη, τις Νότιες Κυκλάδες, μέχρι και τον Ταϋγετο στην Πελοπόννησο.

Ο μύθος της γέννησης του Δία

Σύμφωνα με χρησμό ο γιός του Κρόνου και της Ρέας θα έπαιρνε την εξουσία από τον πατέρα του, ο οποίος για να προστατευτεί καταβρόχθιζε τα παιδιά του. Η μάνα Ρέα όμως δεν μπορούσε να το αντέξει αυτό, έτσι ξεγέλασε το σύζυγό της και του έδωσε μια φασκιωμένη πέτρα να καταπιεί. Το βρέφος το έκρυψε βαθιά σε μια σπηλιά όπου τον ανέθρεψαν η νύμφη Μέλισσα και η κατσίκα Αμάλθεια από το κέρατο της οποίας έβγαιναν κάθε λογής αγαθά, ενώ το κλάμα του μωρού κάλυπταν οι μυθικοί Κουρήτες χτυπώντας τύμπανα και τις ασπίδες τους καθώς χόρευαν. Με αυτό τον τρόπο επαληθεύτηκε η προφητεία και ο Δίας όταν έφτασε σε κατάλληλη ηλικία εκδίωξε τον πατέρα του Κρόνο παίρνοντάς του την εξουσία.

• Διαβάστε όλο το μύθο για τη γέννηση του Δία στην Κρήτη

Άλλες ονομασίες του Ιδαίου Αντρου

Το Ιδαίο Αντρο, η σπηλιά της Ίδης δηλαδή, λέγεται ακόμα Σπηλιάρα της Βοσκοπούλας. Οι ντόπιοι λένε ότι κοντά στη σπηλιά τάφηκε η γυναίκα του Χαρίδημου (άρχοντας της Γόρτυνας, συναγωνιστής του Ερωτόκριτου) που ενώ κυνηγούσε στον Ψηλορείτη τη σκότωσε κατά λάθος, όπως γράφει ο Βιτσέντζος Κορνάρος στον Ερωτόκριτο (αφηγηματικό ποίημα, κλασικό έργο Νεοελληνικής λογοτεχνίας, γραμμένο στο κρητικό ιδίωμα).

Ένα άλλο όνομα για το Ιδαίο Αντρο είναι ΑρκέσιονΑντρο. Άρκεσις σημαίνει βοήθεια. Στο Ιδαίο κατέφευγαν οι προσκυνητές ώστε να ζητήσουν τη βοήθεια του Δία, ο οποίος σύμφωνα με το μύθο είχε και ο ίδιος βοηθηθεί στο παρελθόν και γλίτωσε το θάνατο.

Αναφορές για το Ιδαίο και μύθοι

Ένας από τους προσκυνητές στο Ιδαίο υπήρξε ο σπουδαίος σοφός της αρχαιότητας από τη Σάμο, ο Πυθαγόρας. Αναφέρεται ότι είχε λάβει μέρος στις τελετές στο Ιδαίο και μάλιστα είχε μυηθεί στα μυστήρια που γίνονταν προς τιμή του Κρητικού Δία. Για τα μυστήρια στο Ιδαίο δεν γνωρίζουμε τίποτα συγκεκριμένο, καθώς οι επιλεγμένοι μύστες (μυημένοι) ήταν υποχρεωμένοι να μην μιλάν για αυτά στο ευρύ κοινό.

- Στην είσοδο του Ιδαίου Αντρου φαίνεται ο βωμός λαξευμένος στο βράχο -

Ο Πυθαγόρας περιγράφει στην είσοδο του Ιδαίου ένα βωμό λαξευμένο στο φυσικό βράχο, που μπορεί κάποιος να δει και σήμερα, ενώ μέσα στην σπηλιά αναφέρει ότι υπήρχε ένας μεγαλοπρεπής ελεφαντοστέινος θρόνος προς τιμή του Δία, ο οποίος δεν σώζεται πια.

Στο Ιδαίο κάθε χρόνο γίνονταν γιορτές αρχικά προς τιμή του θεού της βλάστησης που πέθαινε και ξαναγεννιόταν σύμφωνα με τον κύκλο των εποχών. Τη θέση του μινωίτη θεού της βλάστησης πήρε λίγο αργότερα ο Κρηταγενής Δίας, ο ντόπιος νεαρός Δίας, ο οποίος σύμφωνα με τον τοπικό μύθο πέθαινε και ξαναγγενιόταν κάθε χρόνο. Στη διάρκεια των τελετών οι προσκυνητές κρεμούσαν αναθήματα στα κλαδιά μιας λεύκης μπροστά από την είσοδο του Ιδαίου, όπως αναφέρει ο Θεόφραστος.

Ακόμα και ο Μίνωας, ο μυθικός βασιλιάς της Κνωσού, ερχόταν σαν προσκυνητής στο ιερό του Ιδαίου κάθε 9 χρόνια, όπως μας πληροφορεί ο μύθος, για να πάρει τους ανανεωμένους νόμους από τον πατέρα του το Δία.

Οι ανασκαφές στο Ιδαίο Αντρο

Η σημασία που είχε το Ιδαίο Αντρο σαν κέντρο λατρείας στην αρχαιότητα ήταν άγνωστη μέχρι το 1884 όταν τυχαία η κατσούνα (μπαστούνι) ενός ανωγειανού βοσκού του Γεωργίου Πασπαράκη ή Μουσά ξέσκαψε τα πρώτα ευρήματα.

ασπίδα από το Ιδαίο Αντρο
με τους Κουρήτες γύρω από το Δία

Το τυχαίο αυτό γεγονός τράβηξε το ενδιαφέρον διάφορων συλλεκτών αλλά κυρίως του Φιλεκπαιδευτικού Συλλόγου Ηρακλείου, που με πρόεδρο τον μετέπειτα διευθυντή-ιδρυτή του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου Ιωσήφ Χατζηδάκη οργάνωσε την πρώτη ανασκαφή στο Ιδαίο Αντρο το καλοκαίρι του 1885 με επικεφαλής τον ιταλό αρχαιολόγο Φεντερίκο Άλμπερ - Federico Halbherr, τον αρχαιολόγο που έχει συνδέσει το όνομα του με την ανασκαφή στη Γόρτυνα.

Από την πρώτη αυτή ανασκαφή στο Ιδαίο ήρθαν στο φως μεταξύ άλλων σπουδαία δείγματα μεταλλοτεχνίας των Γεωμετρικών χρόνων και χάλκινες αναθηματικές ασπίδες (τέλος 8ου-7ου π.Χ.) με εγχάρακτες και σφυρήλατες παραστάσεις, από τα εκλεκτότερα έργα τέχνης του αρχαίου κόσμου. Σε μία από αυτές τις ασπίδες απεικονίζεται στο κέντρο ο Δίας να περιβάλλεται από Κουρήτες που κρατούν τύμπανα ως άμεση παραπομπή στο μύθο για την ανατροφή του.

Επόμενες ανασκαφές στο Ιδαίο, αν και σε μικρή κλίμακα, έγιναν το 1917 από το Στ. Ξανθουδίδη και το 1956 από το Σπ. Μαρινάτο.

Ο αρχαιολόγος Γιάννης Σακελλαράκης με την ομάδα του μπροστά στο Ιδαίο Αντρο το 1983

Όμως ο κύκλος δεν είχε κλείσει έτσι το 1982 ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντής τότε στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου Γιάννης Σακελλαράκης ξεκινάει μία συστηματική ανασκαφή στο Ιδαίο. Με τη συνδρομή της Αρχαιολογικής Εταιρίας και του Δήμου Ανωγείων συγκροτείται ένα επιτελείο από επιστήμονες - μελετητές και ντόπιους ιδιαίτερα φιλότιμους εργάτες που για 4 χρόνια έφεραν στο φως αξιόλογα ευρήματα που κατάφεραν να αποκαλύψουν μια καλύτερη εικόνα για το παρελθόν του Ιδαίου Αντρου.

Το 1986 σταμάτησε η ανασκαφή στο Ιδαίο Αντρο χωρίς να έχει ολοκληρωθεί πλήρως, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές αρχαιολόγων. Ο ανασκαφέας Γιάννης Σακελλαράκης, υποστηρίζει ότι για να συνεχιστεί η ανασκαφή στο Ιδαίο πρέπει να μελετηθούν σε βάθος τα μέχρι σήμερα ευρήματα.

χάλκινη ασπίδα που βρέθηκε στο Ιδαίο Αντρο

Τα ευρήματα στο Ιδαίο Αντρο

Λατρεία στο ιερό στο Ιδαίο Αντρο φαίνεται ότι υπήρχε από το τέλος της 4ης χιλιετίας, στην Ύστερη Νεολιθική Εποχή, ενώ συνεχίζεται μέχρι και τα Ρωμαϊκά Χρόνια, όπου ήταν και η τελευταία ακμή του. Η συνολική έκταση του σπηλαίου στο Ιδαίο φτάνει τα 800 τμ. και ξεχωρίζουν τέσσερεις χώροι (Βόρειος, Νότιος, Μυχός βόρεια της εισόδου και Κεντρικός).

Στη διάρκεια της ανασκαφής στο Ιδαίο βρέθηκαν πολλά ελεφαντοστέινα αναθήματα μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας. Το ελεφαντόδοντο σαν πρώτη ύλη έχει καταγωγή από τη βόρεια Συρία, γεγονός που αποδεικνύει τις εμπορικές σχέσεις της Κρήτης με άλλους σπουδαίους πολιτισμούς της εποχής όπως η Συρία και η Αίγυπτος ήδη από τη 2η χιλιετία π.Χ.

Στο Ιδαίο βρέθηκε επίσης ένας τεράστιος αριθμός από σπασμένα πήλινα λυχνάρια καθώς επίσης πάρα πολλά αφιερώματα με προσεγμένη κατασκευή από πολύτιμες πρώτες ύλες. Αυτό υποδηλώνει ένα ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό προσκυνητών και συνεπώς τη σπουδαιότητα του ιερού.

Τα ευρήματα του Ιδαίου της μινωικής εποχής, ιδιαίτερα αυτά μεταξύ 2000-1700 π.Χ., είναι εξαιρετικά δείγματα ενός εκλεπτυσμένου πολιτισμού, του πρώτου ανεπτυγμένου στον ευρωπαϊκό χώρο, του Μινωικού. Εκφράζουν μια φυσιοκρατική αντίληψη, που πηγάζει από το σεβασμό που είχαν οι Μινωίτες για τη φύση.

Ευρήματα από το Ιδαίο Αντρο. Αριστερά: χρυσό κόσμημα - Δεξιά: σφραγίδες από ελεφαντόδοντο

Ο Δίας γεννήθηκε στην Κρήτη

Ο Δίας γεννήθηκε στην Κρήτη σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία. Δύο σπήλαια πάνω στα Κρητικά βουνά διεκδικούν την τιμή της γενέτειρας του μεγαλύτερου θεού στην αρχαία Ελλάδα, το Δικταίο Αντρο στην κεντρο-ανατολική Κρήτη και το Ιδαίο Αντρο στο ψηλότερο βουνό της Κρήτης, το όρος Ιδη ή Ψηλορείτης. Δεν υπάρχει καμιά πληροφορία που να μας διευκρινίζει που ακριβώς γεννήθηκε ο Δίας και το κάθε σπήλαιο έχει τους δικούς του υποστηρικτές.

Το σημαντικό ωστόσο είναι ότι η Κρήτη ήταν ο τόπος γέννησης του Δία, και μάλιστα με τρόπο που έχει πολλές ομοιότητες με τη γέννηση του Χριστού πολλούς αιώνες αργότερα σε ένα άλλο σπήλαιο στο σημερινό κράτος του Ισραήλ.

Ο Ουρανός, η Γαία και ο Κρόνος

Γή ή Γαία

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:

Σύμφωνα με την Θεογονία του Ησίοδου, οι πρώτοι θεοί στην απαρχή του Κόσμου ήταν ο Ουρανός και η Γαία.
Ο Ουρανός για να μη χάσει την εξουσία του, φοβούμενος τη διαδοχή, έριχνε τα παιδιά του στα έγκατα της γης.
Η Γαία, που δεν ήταν οπαδός αυτής της συμπεριφοράς του συζύγου της, έκρυψε στη νυφική της κλίνη το γιο της Κρόνο και στη συνέχεια τον βοήθησε να πάρει τη θέση του πατέρα του.

Σύμφωνα με το μύθο, ακολουθώντας τη συμβουλή της Γαίας, ο Κρόνος πήρε ένα δρεπάνι και έκοψε τα γεννητικά όργανα του Ουρανού, τα έριξε στη θάλασσα και έτσι γεννήθηκε η πανέμορφη θεά του έρωτα η Αφροδίτη.

Ο Κρόνος και η Ρέα, η Γέννηση του Δία στην Κρήτη

Την ίδια μοίρα με τον πατέρα του είχε όμως και ο Κρόνος που φοβούμενος την κατάρα – προφητεία του πατέρα του, κατάπινε τα παιδιά του ώστε να μην τον γκρεμίσουν από την θέση της εξουσίας του.

Ο Κρόνος με τη Ρέα είχαν γεννήσει άλλα πέντε παιδιά πριν τον Δία, που όλα είχαν καταλήξει στο στομάχι του πατέρα τους. Όταν η Ρέα έμεινε ξανά έγκυος στο Δία δεν ήθελε να έχει και αυτός την ίδια τύχη με τα προηγούμενα παιδιά τους γι’ αυτό ζήτησε τη βοήθεια των γονιών της (Ουρανού και Γαίας).

Η Ρέα δίνει το ψεύτικο βρέφος στον Κρόνο

Ακολουθώντας τη συμβουλή τους, πήγε στην Κρήτη και κρύφτηκε σε ένα σπήλαιο στα κρητικά βουνα για να φέρει στον κόσμο το μωρό κρυφά από τον παιδοφάγο σύζυγο της τον Κρόνο. Τους πόνους της γένας η Ρέα προσπαθούσε να τους καταπνίξει και να μη φωνάξει βυθίζοντας τα δάκτυλα της στη γη. Από κάθε δάχτυλο που χώθηκε στη γή, δημιουργήθηκε ένας από τους δέκα Δάκτυλους, αγαθά πλάσματα που ζούσαν στα Κρητικά βουνά.

Σε όλη τη διάρκεια της γέννας, την είσοδο της σπηλιάς φρουρούσαν οι μυθικοί Κουρήτες, που σε πολλούς μύθους ταυτίζονται με τους Δάκτυλους.

Η Ρέα μόλις γέννησε το Δία, το υγιές αγοράκι που αργότερα θα γινόταν ο πατέρας των θεών του Ολύμπου, το έδωσε στους Κουρήτες να το προσέχουν. Αυτοί πατούσαν δυνατά τα πόδια τους χορεύοντας ή χτυπούσαν τα τύμπανα και τις μεταλλικές τους ασπίδες για να καλύψουν το κλάμα του μωρού.

Η Ρέα για να ξεγελάσει τον σύζυγό της Κρόνο, αντί για το νεογέννητο βρέφος του έδωσε μία πέτρα τυλιγμένη σε σπάργανα. Αυτός κατάπιε αμέσως το δήθεν βρέφος και επαναπαύτηκε για μια ακόμη φορά ότι ο θρόνος του δεν κινδύνευε από τα παιδιά του.

Ο Δίας μεγαλώνει κρυμμένος στα βουνά της Κρήτης

Στο μεταξύ ο μικρός Δίας μεγάλωνε στη σπηλιά που παρέμενε κρυμμένος πάνω στα βουνά της Κρήτης. Στην ανατροφή του Δία σημαντικό ρόλο έπαιξαν η κατσίκα Αμάλθεια και η νύμφη Μέλισσα.

• Η Αμάλθεια, κατσίκα ή για άλλους νύμφη, έδινε το γάλα της στο θείο βρέφος και από το κέρατό της έβγαιναν κάθε λογής αγαθά.
• Η νύμφη Μέλισσα τον ντάντευε και τον φρόντιζε μεγαλώνοντας σε ό,τι χρειάζεται ένα παιδί ενώ του έδινε θρεπτικό μέλι για να μεγαλώσει πιο γρήγορα.

Η Τιτανομαχία – Ο Δίας παίρνει το θρόνο από τον Κρόνο

Τιτανομαχία, πίνακας του Cornelis van Haarlem, 1588

Όταν κάποτε ο Δίας μεγάλωσε και έφτασε στην κατάλληλη ηλικία, έδιωξε τον Κρόνο και πήρε τη θεϊκή του εξουσία, είτε αναίμακτα είτε μετά από μια τρομερή μάχη, την Τιτανομαχία, όπως αναφέρεται σε άλλη εκδοχή του μύθου.

Σύμφωνα με την εκδοχή της Τιτανομαχίας, όταν ο Δίας πήγε να βρει τον πατέρα του Κρόνο για να διεκδικήσει την εξουσία, του έσκισε την κοιλιά από όπου αμέσως ξεπετάχτηκαν όσα από τα παιδιά του είχε καταπιεί στο παρελθόν: η Ήρα, ο Ποσειδώνας, η Έστία, η Δήμητρα και ο Πλούτωνας (Άδης). Με τη βοήθειά τους ο Δίας πολέμησε ενάντια στους Τιτάνες που είχαν την κυριαρχία του σύμπαντος με επικεφαλής τον Κρόνο.

Ο πόλεμος αυτός (Τιτανομαχία) ήταν πολύ σκληρός αλλά τελικά κατέληξε να επικρατήσουν ο Δίας και τα αδέρφια του, που μαζί με τα παιδιά του Δία έφτιαξαν το αρχαίο ελληνικό δωδεκάθεο, τους 12 θεούς του Ολύμπου.

Δικταίο Αντρο, η σπηλιά του Δία στην Κρήτη

Το Δικταίο Άντρο (ή Δικταίον Αντρον) είναι από τα σημαντικότερα και πιο γνωστά σπήλαια από τα 3000 στην Κρήτη ή τα 8500 στην Ελλάδα.

Στο εντυπωσιακό σπήλαιο Δικταίο Αντρο, πλούσιο σε σταλαγμίτες και σταλακτίτες, ο μύθος θέλει να γεννήθηκε ο Δίας. Γι’ αυτό το λόγο το Δικταίο Άντρο ήταν ήδη από την αρχαιότητα φημισμένο σπήλαιο αφιερωμένο στη λατρεία του μέγιστου των θεών, όπως προδίδουν τα πολυάριθμα αναθήματα που βρέθηκαν εδώ.

Στις μέρες μας το Δικταίο Άντρο συνεχίζει να δέχεται πολλούς επισκέπτες, όχι πια προσκυνητές βέβαια, αλλά ταξιδευτές από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Που βρίσκεται το Δικταίο Αντρο

Το Δικταίο Αντρο βρίσκεται στην πλαγιά της οροσειράς Δίκτη στην Ανατολική Κρήτη, στο οροπέδιο Λασιθίου.

Το οροπέδιο Λασιθίου φαίνεται ότι κατοικείται ήδη από τη Νεολιθική Εποχή (6.000 π.Χ.) και είναι μάλιστα από τις ελάχιστες περιοχές στη Μεσόγειο που αναπτύχθηκαν οικισμοί σε τόσο μεγάλο υψόμετρο (μ.ο. 840μ.). Σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι το οροπέδιο Λασιθίου έχει ιδιαίτερα εύφορο έδαφος και ο υδροφόρος του ορίζοντας μαζεύει μεγάλες ποσότητες νερού από το χιόνι που πέφτει στις ψηλές κορυφές της Δίκτης.

Για να επισκεφτείτε το Δικταίο Αντρο θα πρέπει να ανεβείτε στο οροπέδιο Λασιθίου, που βρίσκεται κοντά στην Νεάπολη, τα Μάλια, τη Σταλίδα και τη Χερσόνησο. Δεν απέχει πολλά χιλιόμετρα από τις παραπάνω περιοχές, αλλά ο δρόμος είναι ανηφορικός και γεμάτος στροφές, οπότε θα χρειαστείτε 45 λεπτά – 1 ώρα για να φτάσετε στο οροπέδιο Λασιθίου και το χωριό Ψυχρό.

Το Δικταίο άντρο βρίσκεται σε υψόμετρο 1025μ στις βόρειες πλαγιές του όρους Δίκτη, που δεσπόζει στο οροπέδιο Λασιθίου και ολόκληρη την ανατολική Κρήτη, κοντά στο χωριό Ψυχρό, από όπου παίρνει και το δεύτερό του όνομα Σπήλαιο του Ψυχρού.

Από το Ψυχρό ακολουθείστε το πλακόστρωτο μονοπάτι που περιστοιχίζεται από βελανιδιές. Για όσους είστε πιο περιπετειώδεις, στην αρχή του μονοπατιού θα βρείτε γαϊδουράκια που μπορούν να σας ανεβάσουν μέχρι τη σπηλιά του Δικταίου. Στο τέλος του σύντομου μονοπατιού λίγο πριν την είσοδο για τη σπηλιά του Δικταίου αξίζει να σταματήσετε για να πάρετε μια ανάσα από την ανάβαση, να απολαύσετε την πανοραμική θέα ολόκληρου του οροπεδίου και να ρουφήξετε τον αναζωογονητικό βουνίσιο αέρα, που κουβαλά τα αρώματα από θυμάρι, φασκόμηλο και άλλα αρωματικά βότανα της περιοχής. Η αίσθηση είναι μοναδική και γεννά τη σκέψη ότι δεν επιλέχθηκε τυχαία η σπηλιά του Δικταίου για ένα τόσο σημαντικό γεγονός όπως η γέννηση του Δία, του πατέρα των θεών του Ολύμπου.

• Χάρτης με το Δικταίο Αντρο (χωριό Ψυχρό στο οροπέδιο Λασιθίου)

Μέσα στο Δικταίο Άντρο

Περνώντας την είσοδο του Δικταίου Άντρου θα βρεθείτε στον προθάλαμο και αμέσως θα νιώσετε τη διαφορά στη θερμοκρασία. Οι ακτίνες του ήλιου δεν μπορούν να φτάσουν μέχρι το εσωτερικό του Δικταίου και η υγρασία, όπως σε όλα τα σπήλαια, μπορεί να φτάσει και το 85%, ενώ επικρατεί απόλυτη ησυχία.

Αυτές οι συνθήκες είναι ιδανικές για να είναι το Δικταίο ένας σημαντικός βιότοπος με πλούσια πανίδα. Στον προθάλαμο φωλιάζουν αγριοπερίστερα και άλλες ποικιλίες πουλιών, ενώ πιο μέσα ζουν είδη από αρθρόποδα και η νυκτερίδα Mediterranean Ear Bat.

Στον προθάλαμο του Δικταίου βρέθηκαν τα θεμέλια κτιστού βωμού και αντικείμενα από προσφορές. Πάνω στο βωμό τοποθετούνταν οι προσφορές των προσκυνητών, όπως λάδι, μέλι, κρασί, σιτηρά, θυσιασμένα ζώα και στη συνέχεια τους έβαζαν φωτιά. Τα υπολείμματα από την καύση δεν έπαυαν να είναι προσφορές γι’ αυτό δεν επιτρεπόταν να πεταχτούν όπως τα κοινά σκουπίδια. Με σεβασμό συλλέγονταν στο πλάι του βωμού.

Στην πορεία του χρόνου το Δικταίο δεν σταμάτησε να χρησιμοποιείται έτσι λόγω της έλλειψης χώρου πολλά ευρήματα φαίνεται ότι έχουν εκτεθεί στη φωτιά πολλές φορές, από αλλεπάλληλες καύσεις προσφορών πάνω στον ίδιο βωμό. Το δυσάρεστο βέβαια είναι ότι επειδή ο χώρος μέσα στους αιώνες δεν σταμάτησε να είναι επισκέψιμος πολλά ευρήματα έχουν κλαπεί (συληθεί). Καθώς κατεβαίνετε προς το εσωτερικό του Δικταίου θα δείτε την αρχαία περιτείχιση του τεμένους, του ιερού χώρου δηλαδή.

Εσωτερικά το Δικταίο Αντρο αποτελείται από 5 θαλάμους μεγαλύτερους και μικρότερους. Το πιο εντυπωσιακό σημείο είναι η λίμνη που περιβάλλεται από τεράστιους σταλακτίτες και σταλαγμίτες και βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο.

Για να φτάσετε τη λίμνη του Δικταίου, καλό είναι να έχετε εξοπλιστεί με κατάλληλα παπούτσια και να θυμάστε ότι στα τέλη Σεπτέμβρη η λίμνη έχει την χαμηλότερη στάθμη της, ενώ το χειμώνα ανεβαίνει σημαντικά λόγω των βροχών.

Στη λίμνη θα δείτε το «μανδύα του Δία», ένα σταλακτίτη, που σαν πολυέλαιος κρέμεται πάνω από τη λίμνη και το σχήμα του στη φαντασία των ντόπιων φορτισμένη με τους μύθους αιώνων θυμίζει μανδύα.

Στο πίσω μέρος της λίμνης μπορείτε εύκολα να διακρίνετε ένα μικρό διαμέρισμα του Δικταίου Αντρου, εκεί που λένε ότι γεννήθηκε ο Πατέρας των Θεών.

• Χάρτης του Δικταίου Αντρου

Η λατρεία του Δία στο Δικταίο Αντρο

Το ιερό σπήλαιο του Δικταίου Αντρου φαίνεται ότι λειτουργούσε ως κεντρικό ιερό της Ανατολικής Κρήτης με δύο πιθανά παραρτήματα στην Πραισό και στο Παλαίκαστρο. Οι μύθοι που αφορούν το Δικταίο Αντρο είναι πολλοί, γεγονός που αποδεικνύει και τη σπουδαιότητά του για την Κρήτη και ολόκληρη την αρχαία Ελλάδα.

Το Δικταίο Αντρο μαζί με το Ιδαίο Αντρο στην κεντρική Κρήτη είναι τα σπουδαιότερα ιερά λατρευτικά σπήλαια της αρχαιότητας στην Κρήτη, και μοιράζονται πολλούς μύθους. Ο πιο γνωστός μύθος είναι ασφαλώς η γέννηση του Δία, που όπως μας πληροφορεί ο Ησίοδος έλαβε χώρα κοντά στη πόλη Λύκτο της κεντρικής - ανατολικής Κρήτης, δηλαδή στο Δικταίο Αντρο.

Εξετάζοντας τα διάφορα ευρήματα φαίνεται ότι το σπήλαιο του Δικταίου χρησιμοποιήθηκε από τον άνθρωπο ήδη από τη βαθιά αρχαιότητα. Αρχικά πιθανότατα σαν χώρος κατοικίας και ταφών ενώ από τη 2η χιλιετία π.Χ. ως χώρος λατρείας μέχρι περίπου το 700 π.Χ.

Ο θεός που λατρεύεται στο Δικταίο είναι ο Δικταίος Δίας που απεικονίζεται στα αρχαιότερα αφιερώματα νεαρός, χωρίς γένια, πεθαίνει κάθε χρόνο και ξαναγεννιέται, μάλιστα με τρόπο θεαματικό καθώς φωτιά έβγαινε από το βάθος της σπηλιάς τη στιγμή της αναγέννησής του.

Σε ό,τι αφορά το τελετουργικό των εορτών προς τιμήν του Δία πληροφορίες αντλούμε από ένα σπουδαίο εύρημα, την κατατεμαχισμένη επιγραφή με τον Ύμνο του Δικταίου Δία. Όπως γράφει: «...Μέγιστε Κούρε (Δία)... έρχεσαι κάθε χρόνο στη Δίκτη και ψάλλομε τον Ύμνο σου...χτυπώντας τις άρπες... με τον ήχο των αυλών...γύρω από το βωμό σου...»

Με τον Ύμνο παρακαλούσαν οι προσκυνητές του Δικταίου να τους βοηθήσει ώστε να έχουν ευημερία στις οικογένειές τους, στα κοπάδια τους, στα χωράφια, στα πλοία τους και να επικρατεί ειρήνη και δικαιοσύνη.

• Η γέννηση του Δία στην Κρήτη

Ιστορία του Δικταίου Αντρου

Το Δικταίο Αντρο μέσα από τα μέχρι τώρα αρχαιολογικά ευρήματα υποδηλώνει αδιάκοπη ανθρώπινη παρουσία από το τέλος της Νεολιθικής περιόδου, δηλαδή τα τελευταία 6000 χρόνια.

Πιθανώς να κατοικήθηκε και να χρησιμοποιήθηκε για ταφές, πάντως σίγουρα λειτούργησε ως κέντρο λατρείας από την Μινωική μέχρι την Αρχαϊκή Εποχή (2000- 700 π.Χ.) ενώ η λατρεία στο Δικταίο συνεχίστηκε σποραδικά μέχρι τα Ρωμαϊκά Χρόνια (1ος π.Χ.-1ος μ.Χ. αιώνας) με περιόδους άνθησης και σχετικής παρακμής.

Από τον 16ο μ.Χ. μέχρι το 1883 τη σπηλιά του Δικταίου χρησιμοποιούσαν ντόπιοι βοσκοί και κυνηγοί ως καταφύγιο.

Η σημασία του Δικταίου Αντρου ως σπουδαίο λατρευτικό σπήλαιο της αρχαιότητας ανακαλύφθηκε τυχαία, όπως γίνεται τις περισσότερες φορές, το 1883. Το 1886 ο ιταλός αρχαιολόγος Φρ. Άλμπερ (Federico Halbherr) έρχεται να κάνει τις πρώτες ανασκαφές μικρής κλίμακας.

Η πρώτη συστηματική ανασκαφή όμως ξεκίνησε το 1899 με επικεφαλής τον Άγγλο αρχαιολόγο, διευθυντή της Αγγλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών, Ντέβιντ Χόγκαρθ. Η ανασκαφή έφερε στο φως ευρήματα που έκρυβε το Δικταίο για αιώνες και ήταν αρχαιότερα από αυτά που βρέθηκαν στο Ιδαίο Αντρο: έναν κτιστό βωμό, αναθήματα πιστών μέσα σε σχισμές των βράχων και άλλα τελετουργικά αντικείμενα.

Ψηλορείτης ή Ορος Ιδη στην Κρήτη

Ο Ψηλορείτης ή Ορος Ιδη είναι το ψηλότερο βουνό στην Κρήτη (2456 μ.), μόλις 3 μέτρα ψηλότερος από τις Πάχνες των Λευκών Ορέων. Μάλιστα σύμφωνα μ' ένα ανέκδοτο που σατυρίζει τις διαφορές Ηρακλειωτών - Χανιωτών, κάθε φορά που ένας Χανιώτης ανεβαίνει στις Πάχνες αφήνει και μια πέτρα στην κορυφή, ώστε να εκμηδενιστεί η διαφορά.

Υπάρχουν 5 κορυφές στον Ψιλορείτη: Ο Τίμιος Σταυρός (2456 μ.), o Αγκαθιάς (2424 μ.), η Στολίστρα (2325 μ.), Βουλομένου (2267 μ.) και ο Κούσσακας (2209 μ.).

Ψηλορείτης, ιστορία

Ο Ψηλορείτης ήταν ιερό βουνό από την Mινωική εποχή και πολλοί μύθοι συνδέονται μ' αυτόν. Στο Ιδαίον Αντρο (σπήλαιο σε υψόμετρο 1495 μ.) ο Δίας ανατράφηκε από τους Κουρήτες και τη νύμφη Αμάλθεια, κρυμμένος από τον πατέρα του Κρόνο που κατάπινε τα παιδιά του θεωρώντας τα απειλή γι αυτόν.

Στα δάση του Ψιλορείτη επίσης ζούσαν οι αγαθοί δαίμονες Δάκτυλοι, οι οποίοι σύμφωνα με τη μυθολογία, ξεπήδησαν από τα δάκτυλα της Ρέας, μητέρας του Δία, όταν αυτή για να αντέξει τους πόνους του τοκετού έχωσε τα δάκτυλα της στη γη.

Η λατρεία του Ψιλορείτη συνεχίστηκε σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας και κατα τα χριστιανικά χρόνια κτίστηκε στην κορυφή του μικρό εκκλησάκι, ο Τίμιος Σταυρός. Την παραμονή της ημέρας του Τίμιου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου) πιστοί απ' όλη την Κρήτη ανεβαίνουν στην κορυφή του Ψηλορείτη και διανυκτερεύουν εκεί, ώστε το επόμενο πρωινό, να παρευρεθούν στην λειτουργία που γίνεται μέσα στο μικρό εκκλησάκι.

(το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού στην κορυφή του Ψηλορείτη)

(το εσωτερικό της πετρόκτιστης εκκλησίας)

(επισκέπτες που θα διανυκτερεύσουν στον Ψηλορείτη κτίζουν πέτρινους τοίχους- καταφύγια για τον αέρα)

Η Μινωική Κρήτη καλυπτόταν από δάση τόσο, ώστε φημίζονταν για το άριστης ποιότητας ξύλο κέδρου, υλικό εξαιρετικά κατάλληλο για τη ναυπήγηση πλοίων. Σήμερα από τα δάση που κάλυπταν τον Ψηλορείτη απομένουν ελάχιστα τμήματα κοντά στα χωριά Κουρούτες, Καμάρες, Βορίζια και Ζαρός στις νότιες πλαγιές του. Το μεγαλύτερο τμήμα του βουνού είναι πετρώδες με ελάχιστη βλάστηση που εξαφανίζεται πάνω από τα 2000 μέτρα.

Επίσης δεν υπάρχουν πηγές στον Ψιλορείτη πάνω από τα 1500 μέτρα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η ανάβαση του Ψιλορείτη το καλοκαίρι να είναι ιδιαίτερα βασανιστική λόγω ζέστης και πλήρους έλλειψης σκιάς. Υπάρχουν 4-5 διαφορετικές διαδρομές που οδηγούν στην κορυφή, με ευκολότερη την ανάβαση από το οροπέδιο της Νίδας (1412 μ.).

Ανάβαση στον Ψηλορείτη

Από το χωριό Ανώγεια οδηγάτε μέχρι τη Νίδα (1 ώρα 30 λεπτά από Ηράκλειο) και αφήνετε το αυτοκίνητο σας έξω από την μοναδική ταβέρνα που υπάρχει εκεί. Η πεζοπορία αρχίζει εδώ ακολουθώντας το χωματόδρομο που οδηγεί στο Ιδαίον Αντρο. Πέντε λεπτά πριν το σπήλαιο και 10 λεπτά από τη Νίδα θα συναντήσετε αριστερά από το δρόμο τον κίτρινο στύλο του Ε4. Τέτοιοι στύλοι σημαδεύουν όλη τη διαδρομή μέχρι την κορυφή, ενώ επίσης υπάρχουν τα γνωστά κόκκινα σημάδια στα βράχια και μικροί σωροί από πέτρες. Το μονοπάτι διακρίνεται εύκολα και οι πιθανότητες να χαθείτε είναι ελάχιστες (εκτός αν ανεβαίνετε νύκτα με πανσέληνο, οπότε το να διανυκτερεύσετε σε λάθος κορυφή δείτε το σαν απολαυστική εμπειρία, όπως το είδαμε κι εμείς τον Αύγουστο του 98). Στην αρχή ανηφορίζετε διαρκώς μέσα από ένα λούκι, αλλά μετά από 1 1/2 -2 ώρες κατηφορίζετε προς το οροπέδιο Ακόλητα.

Από εκεί συνεχίζετε διαρκώς ανεβαίνοντας μέχρι την κορυφή τη οποία πρωτο- αντικρύζετε 40 λεπτά πριν το τέλος της διαδρομής. Τον Μάϊο και τις αρχές Ιουνίου είναι πιθανόν να υπάρχει ακόμη λίγο χιόνι.

Καπέλο και αντηλιακό είναι τελείως απαραίτητα, όπως και 2-3 λίτρα νερό. Χρειάζονται καλά ορειβατικά παπούτσια κι 1- 2 ζευγάρια κάλτσες καθώς το ιδιαίτερα πετρώδες έδαφος με τις κοφτερές πέτρες ταλαιπωρεί τα πόδια πάρα πολύ. Είναι προτιμότερο να ξεκινήσετε την ανάβαση νωρίς το πρωί, ώστε να υπάρχει αρκετός χρόνος και για να απολαύσετε την κορυφή όσο και να επιστρέψετε με ασφάλεια. Η συνολική διάρκεια της διαδρομής είναι 3- 6 ώρες μέχρι την κορυφή και 2-4 ώρες επιστροφή, ανάλογα με τη φυσική σας κατάσταση αλλά και με την υπάρχουσα θερμοκρασία (όσο πιό ζέστη τόσο πιο πολύς χρόνος θα χρειαστεί).

Η θέα από την κορυφή κόβει την ανάσα καθώς αντικρύζετε ταυτόχρονα το Ηράκλειο, το Ρέθυμνο και το Κρητικό Πέλαγος στα βόρεια, την πεδιάδα & τον κόλπο της Μεσσαράς και το Λιβυκό Πέλαγος στα νότια και ολόκληρο το νομό Ρεθύμνου και τις κορυφές των Λευκών Ορέων στα δυτικά. Ανατολικά την θέα κόβει η κορυφή Αγκαθιάς που παρεμβάλλεται. Αν σκοπεύεται να διανυκτερεύσετε στην κορυφή θα πρέπει να είστε εφοδιασμένοι με τα κατάλληλα ρούχα κι ένα ζεστό υπνόσακκο μια κι οι θερμοκρασίες τη νύκτα πέφτουν αρκετά, ιδιαίτερα αν φυσάει δυνατός άνεμος.

* Αρθρο από Γιάννης Σαματάς

Πεζοπορία κι Ορειβασία στο σπήλαιο των Καμαρών και το Βοριζιανό φαράγγι

(Γιάννης Σαματάς)

Σπήλαιο Καμαρών

Το χωριό Καμάρες βρίσκεται στους νότιους πρόποδες του Ψηλορείτη. Από εδώ ξεκινάει το μονοπάτι που οδηγεί στο Σπήλαιο των Καμαρών, ένα μεγάλο σπήλαιο στα 1780 μ. κάτω ακριβώς από την κορυφή της Μαύρης (1950 μ.).

Το μονοπάτι ανηφορίζει απότομα και η διαδρομή μέχρι το εντυπωσιακότατο σπήλαιο παίρνει 3-4 ώρες. Υπάρχει αρκετά καλή σήμανση. Ενα μεγάλο τμήμα της διαδρομής γίνεται μέσα σε πυκνό δάσος πρίνου (υποείδος της βελανιδιάς), ενώ θα συναντήσετε και 3-4 πηγές.

Η θέα προς την πεδιάδα της Μεσαράς και το Λιβυκό Πέλαγος είναι εντυπωσιακή. Αν ο καιρός είναι καλός και η ατμόσφαιρα καθαρή μπορείτε να δείτε μέχρι το νησί της Γαύδου, το νοτιότερο σύνορο της Ευρώπης. Αν συνεχίσετε την ανάβαση μέχρι την κορυφή της Μαύρης θα αντικρύσετε το οροπέδιο της Νίδας προς τα βόρεια.

Το σπήλαιο των Καμαρών έγινε γνωστό όταν βρέθηκαν εδώ μεγάλος αριθμός μινωικών αγγείων κατά τη διάρκεια ανασκαφών. Τα αγγεία χαρακτηρίζονται από την εξαιρετικά ντελικάτη κατασκευή τους ("ωοκέλυφα") και το διάκοσμο τους από λαμπρά χρώματα σε μαύρο φόντο. χρονολογούνται γύρω στο 1700 π.x. και μπορείτε να τα θαυμάσετε στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου.

Σχετικές σελίδες:

• Το σπήλαιο των Ζωνιανών, ένα εντυπωσιακό σπήλαιο στην Κρήτη
• Το σπήλαιο της Αγίας Σοφίας στη δυτική Κρήτη

Το Βοριζιανό φαράγγι

Είναι ένα όμορφο φαράγγι, το οποίο οδηγεί από το οροπέδιο της Νίδας στο χωριό Βορίζια, στους πρόποδες του Ψηλορείτη. Είναι ένα δασωμένο με πρίνους φαράγγι και το μονοπάτι προχωράει στην ανατολική πλευρά του.

Από την ταβέρνα στη Νίδα προχωράτε προς τον Πόρο της Μηλιάς, το μοναδικό ορατό άνοιγμα ανάμεσα στα βουνά προς νότο. Αυτό βρίσκεται ανατολικά από την κορυφή της Μαύρης και το μονοπάτι αρχίζει δεξιά από τον Πόρο, νοτιοδυτικά από το χωματόδρομο, που δεν οδηγεί πουθενά.

Η διάσχιση του φαραγγιού δεν παρουσιάζει δυσκολίες, αλλά είναι πολύ πιθανό να δυσκολευτείτε να βρείτε και να ακολουθήσετε το μονοπάτι. Τον Ιανουάριο του 1998 το κατέβηκα σε μια εξόρμηση του Ορειβατικού Συλλόγου Ηρακλείου αλλά, 2 μήνες αργότερα, που προσπάθησα να κάνω την αντίστροφη πορεία μόνος μου, στάθηκε αδύνατο να βρω το (σωστό) μονοπάτι. Τουλάχιστον πέρασα μια ωραία βραδιά σε ένα από τα ελάχιστα πια δάση του Ψηλορείτη!

Αν σας συνοδεύει κάποιος που γνωρίζει τα μέρη, μια καλή ιδέα είναι η κυκλική διαδρομή από τις Καμάρες στο Καμαραϊκό Σπήλαιο, ανάβαση στην κορυφή Μαύρη, κατάβαση στη Νίδα και διανυκτέρευση, ενώ την επόμενη μέρα κατεβαίνετε από το Βοριζιανό φαράγγι στα Βορίζια.

***Δεν υπάρχει πόσιμο νερό μέσα στο φαράγγι.

Ο Δίας γεννήθηκε στην Κρήτη

Ο Δίας γεννήθηκε στην Κρήτη σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία. Δύο σπήλαια πάνω στα Κρητικά βουνά διεκδικούν την τιμή της γενέτειρας του μεγαλύτερου θεού στην αρχαία Ελλάδα, το Δικταίο Αντρο στην κεντρο-ανατολική Κρήτη και το Ιδαίο Αντρο στο ψηλότερο βουνό της Κρήτης, το όρος Ιδη ή Ψηλορείτης. Δεν υπάρχει καμιά πληροφορία που να μας διευκρινίζει που ακριβώς γεννήθηκε ο Δίας και το κάθε σπήλαιο έχει τους δικούς του υποστηρικτές.

Το σημαντικό ωστόσο είναι ότι η Κρήτη ήταν ο τόπος γέννησης του Δία, και μάλιστα με τρόπο που έχει πολλές ομοιότητες με τη γέννηση του Χριστού πολλούς αιώνες αργότερα σε ένα άλλο σπήλαιο στο σημερινό κράτος του Ισραήλ.

Ο Ουρανός, η Γαία και ο Κρόνος

Γή ή Γαία

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:

Σύμφωνα με την Θεογονία του Ησίοδου, οι πρώτοι θεοί στην απαρχή του Κόσμου ήταν ο Ουρανός και η Γαία.
Ο Ουρανός για να μη χάσει την εξουσία του, φοβούμενος τη διαδοχή, έριχνε τα παιδιά του στα έγκατα της γης.
Η Γαία, που δεν ήταν οπαδός αυτής της συμπεριφοράς του συζύγου της, έκρυψε στη νυφική της κλίνη το γιο της Κρόνο και στη συνέχεια τον βοήθησε να πάρει τη θέση του πατέρα του.

Σύμφωνα με το μύθο, ακολουθώντας τη συμβουλή της Γαίας, ο Κρόνος πήρε ένα δρεπάνι και έκοψε τα γεννητικά όργανα του Ουρανού, τα έριξε στη θάλασσα και έτσι γεννήθηκε η πανέμορφη θεά του έρωτα η Αφροδίτη.

Ο Κρόνος και η Ρέα, η Γέννηση του Δία στην Κρήτη

Την ίδια μοίρα με τον πατέρα του είχε όμως και ο Κρόνος που φοβούμενος την κατάρα – προφητεία του πατέρα του, κατάπινε τα παιδιά του ώστε να μην τον γκρεμίσουν από την θέση της εξουσίας του.

Ο Κρόνος με τη Ρέα είχαν γεννήσει άλλα πέντε παιδιά πριν τον Δία, που όλα είχαν καταλήξει στο στομάχι του πατέρα τους. Όταν η Ρέα έμεινε ξανά έγκυος στο Δία δεν ήθελε να έχει και αυτός την ίδια τύχη με τα προηγούμενα παιδιά τους γι’ αυτό ζήτησε τη βοήθεια των γονιών της (Ουρανού και Γαίας).

Η Ρέα δίνει το ψεύτικο βρέφος στον Κρόνο

Ακολουθώντας τη συμβουλή τους, πήγε στην Κρήτη και κρύφτηκε σε ένα σπήλαιο στα κρητικά βουνα για να φέρει στον κόσμο το μωρό κρυφά από τον παιδοφάγο σύζυγο της τον Κρόνο. Τους πόνους της γένας η Ρέα προσπαθούσε να τους καταπνίξει και να μη φωνάξει βυθίζοντας τα δάκτυλα της στη γη. Από κάθε δάχτυλο που χώθηκε στη γή, δημιουργήθηκε ένας από τους δέκα Δάκτυλους, αγαθά πλάσματα που ζούσαν στα Κρητικά βουνά.

Σε όλη τη διάρκεια της γέννας, την είσοδο της σπηλιάς φρουρούσαν οι μυθικοί Κουρήτες, που σε πολλούς μύθους ταυτίζονται με τους Δάκτυλους.

Η Ρέα μόλις γέννησε το Δία, το υγιές αγοράκι που αργότερα θα γινόταν ο πατέρας των θεών του Ολύμπου, το έδωσε στους Κουρήτες να το προσέχουν. Αυτοί πατούσαν δυνατά τα πόδια τους χορεύοντας ή χτυπούσαν τα τύμπανα και τις μεταλλικές τους ασπίδες για να καλύψουν το κλάμα του μωρού.

Η Ρέα για να ξεγελάσει τον σύζυγό της Κρόνο, αντί για το νεογέννητο βρέφος του έδωσε μία πέτρα τυλιγμένη σε σπάργανα. Αυτός κατάπιε αμέσως το δήθεν βρέφος και επαναπαύτηκε για μια ακόμη φορά ότι ο θρόνος του δεν κινδύνευε από τα παιδιά του.

Ο Δίας μεγαλώνει κρυμμένος στα βουνά της Κρήτης

Στο μεταξύ ο μικρός Δίας μεγάλωνε στη σπηλιά που παρέμενε κρυμμένος πάνω στα βουνά της Κρήτης. Στην ανατροφή του Δία σημαντικό ρόλο έπαιξαν η κατσίκα Αμάλθεια και η νύμφη Μέλισσα.

• Η Αμάλθεια, κατσίκα ή για άλλους νύμφη, έδινε το γάλα της στο θείο βρέφος και από το κέρατό της έβγαιναν κάθε λογής αγαθά.
• Η νύμφη Μέλισσα τον ντάντευε και τον φρόντιζε μεγαλώνοντας σε ό,τι χρειάζεται ένα παιδί ενώ του έδινε θρεπτικό μέλι για να μεγαλώσει πιο γρήγορα.

Η Τιτανομαχία – Ο Δίας παίρνει το θρόνο από τον Κρόνο

Τιτανομαχία, πίνακας του Cornelis van Haarlem, 1588

Όταν κάποτε ο Δίας μεγάλωσε και έφτασε στην κατάλληλη ηλικία, έδιωξε τον Κρόνο και πήρε τη θεϊκή του εξουσία, είτε αναίμακτα είτε μετά από μια τρομερή μάχη, την Τιτανομαχία, όπως αναφέρεται σε άλλη εκδοχή του μύθου.

Σύμφωνα με την εκδοχή της Τιτανομαχίας, όταν ο Δίας πήγε να βρει τον πατέρα του Κρόνο για να διεκδικήσει την εξουσία, του έσκισε την κοιλιά από όπου αμέσως ξεπετάχτηκαν όσα από τα παιδιά του είχε καταπιεί στο παρελθόν: η Ήρα, ο Ποσειδώνας, η Έστία, η Δήμητρα και ο Πλούτωνας (Άδης). Με τη βοήθειά τους ο Δίας πολέμησε ενάντια στους Τιτάνες που είχαν την κυριαρχία του σύμπαντος με επικεφαλής τον Κρόνο.

Ο πόλεμος αυτός (Τιτανομαχία) ήταν πολύ σκληρός αλλά τελικά κατέληξε να επικρατήσουν ο Δίας και τα αδέρφια του, που μαζί με τα παιδιά του Δία έφτιαξαν το αρχαίο ελληνικό δωδεκάθεο, τους 12 θεούς του Ολύμπου.

ΠΗΓΗ http://www.explorecrete.com/

Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας http://www.tapantareinews.gr, για περισσότερη ενημέρωση. ⭐Εγγραφείτε - SUBSCRIBE: http://bit.ly/2lX5gsJ Website —►http://bit.ly/2lXX2k7 SOCIAL - Follow us...: Facebook...► http://bit.ly/2kjlkot