Θάφτηκαν Όταν Ξέσπασε Ο Βεζούβιος Ξεκλείδωμα 2.000 Ετών Κυλίνδρων Herculaneum

Ξεκλείδωμα 2.000 ετών κυλίνδρων Herculaneum θάφτηκαν όταν ξέσπασε ο Βεζούβιος.

Τεχνητά αντικείμενα από τις ρωμαϊκές πόλεις της Πομπηίας και του Ηρακουλάνου, που θάφτηκαν σε στάχτη κατά τη διάρκεια μιας εκρηκτικής έκρηξης του Βεζούβιου, ήταν μια πώληση στο Βρετανικό Μουσείο το 2013. Αλλά θα μπορούσαν ακόμη ακόμη μεγαλύτεροι θησαυροί να βρίσκονται υπόγεια, συμπεριλαμβανομένης της χαμένης κλασικής λογοτεχνίας;

Οι μελετητές ερευνούν τα χαμένα έργα της αρχαίας ελληνικής και λατινικής λογοτεχνίας για αιώνες. Βιβλία βρέθηκαν σε μοναστικές βιβλιοθήκες στην Αναγέννηση. Κύλινδροι πάπυρου ανακαλύφθηκαν στις ερήμους της Αιγύπτου στα τέλη του 19ου αιώνα. Αλλά μόνο στο Herculaneum στη νότια Ιταλία έχει ανακαλυφθεί μια ολόκληρη βιβλιοθήκη από την αρχαία Μεσόγειο.

Την παραμονή της καταστροφής το 79 μ.Χ., το Herculaneum ήταν μια κομψή παραθεριστική πόλη στον κόλπο της Νάπολης, και κατά τη διάρκεια του καυτού ιταλικού καλοκαιριού πολλές κορυφαίες οικογένειες βγήκαν για να χαλαρώσουν και να ανακάμψουν.

Ήταν επίσης μια περιοχή όπου οι πλουσιότεροι άνθρωποι της Ρώμης ασχολήθηκαν με την πολιτιστική μοναδικότητα – κανένας άλλος από τον Lucius Calpurnius Piso Caesoninus, πολιτικό και τον πεθερό του Julius Caesar.

Στο Herculaneum, ο Πίσω έχτισε μια παραθαλάσσια βίλα παραθαλάσσια, με την ευρεία πρόσοψη που ξεπερνά τα 220 μ. Κατά την ανασκαφή στα μέσα του 18ου αιώνα, υπάρχουν περισσότερα από 80 υψηλής ποιότητας χάλκινα και μαρμάρινα αγάλματα, συμπεριλαμβανομένου ενός από τα τηγάνια με αίγα.

Όταν ήρθε να σχεδιάσει τη δική του άσκηση στην πολιτιστική επίδειξη, ο J Paul Getty επέλεξε να αντιγράψει τη βίλα του Piso για το δικό του μουσείο Getty στο Malibu της Καλιφόρνια.

Η μεγάλη βίλα του Πίσω, η οποία έγινε γνωστή ως η Βίλα του Παπύρι, περιέχει επίσης τη μοναδική βιβλιοθήκη που έχει επιβιώσει από τον κλασικό κόσμο. Πρόκειται για μια σχετικά μικρή συλλογή, περίπου 2.000 κύλιση, τα οποία η έκρηξη σχεδόν κατέστρεψε και διατηρήθηκε ταυτόχρονα.

Μια έκρηξη αερίου τύπου φούρνου από το ηφαίστειο στους 400C (752F) ανθρακούσε τους κυλίνδρους πάπυρου, προτού η πόλη θάψει σε μια λεπτή ηφαιστειακή τέφρα που αργότερα ψύχθηκε και στερεοποιήθηκε σε βράχο.

Όταν οι εκσκαφείς και οι κυνηγοί θησαυρών άρχισαν να εξερευνούν τη βίλα τον 18ο αιώνα, έκαναν λάθος τους κυλίνδρους για κομμάτια ξυλάνθρακα και καμένα κούτσουρα. Μερικά χρησιμοποιήθηκαν ως φακοί ή ρίχτηκαν στη φωτιά.

Αλλά μόλις συνειδητοποιήθηκε τι ήταν – πιθανώς λόγω του ομφάλιου λώρου, το ραβδί στο κέντρο των κυλίνδρων – η πρόκληση ήταν να βρεθεί ένας τρόπος για να τα ανοίξετε.

Μερικοί κύλινδροι απλώς χάθηκαν με ένα μαχαίρι κρεοπωλείου – με προβλέψιμα και θλιβερά αποτελέσματα. Αργότερα ένας συντηρητής από το Βατικανό, ο πατέρας Antonio Piaggio (1713-1796), επινόησε ένα μηχάνημα για να ανοίξει απαλά τα ειλητάρια. Αλλά ήταν αργή δουλειά – η πρώτη χρειάστηκε περίπου τέσσερα χρόνια για να ξετυλιχθεί. Και οι κύλινδροι τείνουν να χωρίζονται σε κομμάτια.

Τα θραύσματα που τραβήχτηκαν από τη μηχανή του Piaggio ήταν εύθραυστα και δυσανάγνωστα. «Είναι τόσο μαύρα όσο και η καμένη εφημερίδα», λέει ο Dirk Obbink, λέκτορας στην Παπυρολογία του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ο οποίος εργάζεται στο Herculaneum papyri από το 1983.

Κάτω από το κανονικό φως, το απανθρακωμένο χαρτί φαίνεται «ένα λαμπερό μαύρο», λέει ο Obbink, ενώ «το μελάνι είναι ένα θαμπό μαύρο και ένα είδος ιριδίζων».

Η ανάγνωση είναι «όχι πολύ ευχάριστη», προσθέτει. Στην πραγματικότητα, όταν ο Obbink άρχισε να εργάζεται για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1980, η δυσκολία των θραυσμάτων ήταν ένα σοκ. Σε μερικά κομμάτια, το μάτι δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Σε άλλους, δουλεύοντας με μικροσκόπια και μετακινώντας συνεχώς τα θραύσματα για να πιάσουμε το φως με διαφορετικούς τρόπους, μερικά γράμματα μπορούν να δημιουργηθούν.

Εν τω μεταξύ, τα θραύσματα καταρρέουν. «Στο τέλος της ημέρας θα υπήρχε μαύρη σκόνη στο τραπέζι – η μαύρη σκόνη του κυλίνδρου ξεφλουδίζει. Δεν ήθελα καν να αναπνεύσω. »

Όλα αυτά άρχισαν να αλλάζουν πριν από 15 χρόνια.

Το 1999, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Brigham Young στις ΗΠΑ εξέτασαν τον πάπυρο χρησιμοποιώντας υπέρυθρο φως. Βαθιά στο εύρος υπερύθρων, σε μήκος κύματος 700-900 νανόμετρα, ήταν δυνατόν να επιτευχθεί μια καλή αντίθεση μεταξύ του χαρτιού και του μελανιού. Οι επιστολές άρχισαν να βγαίνουν από τον αρχαίο πάπυρο. Αντί για μαύρο μελάνι σε μαύρο χαρτί, ήταν πλέον δυνατή η εμφάνιση μαύρων γραμμών σε ανοιχτό γκρι φόντο.

Η ικανότητα των μελετητών να επανασυναρμολογήσουν τα κείμενα βελτιώθηκε μαζικά. «Οι περισσότερες από τις προηγούμενες αναγνώσεις μας ήταν λανθασμένες», λέει ο Obbink. «Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε τα μάτια μας. Είμαστε «τυφλωμένοι» από τις πραγματικές αναγνώσεις. Το κείμενο δεν ήταν αυτό που πιστεύαμε ότι ήταν και τώρα είχε νόημα. »

Το 2008, πραγματοποιήθηκε μια περαιτέρω πρόοδος μέσω της πολυφασματικής απεικόνισης. Αντί να τραβά μια μοναδική («μονοφασική» εικόνα ενός θραύσματος πάπυρου κάτω από υπέρυθρο φως (συνήθως 800 νανόμετρα), η νέα τεχνολογία λαμβάνει 16 διαφορετικές εικόνες κάθε θραύσματος σε διαφορετικά επίπεδα φωτός και στη συνέχεια δημιουργεί μια σύνθετη εικόνα.

Με αυτήν την τεχνική, το Obbink επιδιώκει όχι μόνο να διευκρινίσει τις παλαιότερες υπέρυθρες εικόνες αλλά και να δει και πάλι θραύσματα που προηγουμένως αψήφησαν όλες τις προσπάθειες να τις διαβάσουν. Η λεπτομέρεια των νέων εικόνων είναι τόσο καλή που μπορεί να συγκριθεί εύκολα το χειρόγραφο στα διάφορα θραύσματα, κάτι που θα βοηθήσει στην ανακατασκευή των χαμένων κειμένων από τα διάφορα ορφανά θραύσματα. «Το όλο θέμα πρέπει να επαναληφθεί», λέει ο Obbink.

Τι έχει βρεθεί λοιπόν; Χάσατε ποιήματα από τη Σαπφώ, τα 100 και πλέον χαμένα έργα του Σοφοκλή, τους χαμένους διαλόγους του Αριστοτέλη; ΟΧΙ ακριβως.

Παρά το γεγονός ότι βρέθηκε στην Ιταλία, το μεγαλύτερο μέρος του ανακτηθέντος υλικού είναι στα ελληνικά. Ίσως η μεγαλύτερη ανακάλυψη είναι το ένα τρίτο του On Nature, ένα προηγουμένως χαμένο έργο του φιλόσοφου Επίκουρου.

Αλλά πολλά από τα κείμενα που έχουν αναδυθεί μέχρι στιγμής είναι γραμμένα από έναν οπαδό του Επίκουρου, τον φιλόσοφο και ποιητή Φιλόδημο του Γκαδάρα (περ. 110 -40.40 / 35 π.Χ.). Στην πραγματικότητα, υπάρχουν τόσα πολλά από τα έργα του, και σε διπλά αντίγραφα, που ο David Sider, καθηγητής κλασικών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, πιστεύει ότι αυτό που έχει βρεθεί μέχρι τώρα ήταν στην πραγματικότητα η βιβλιοθήκη εργασίας του Φιλόδημου. Ο Πίσω ήταν προστάτης του Φιλόδημου.

Ωστόσο, δεν έχουν ξετυλιχθεί όλοι οι κύλινδροι της βίλας – και λόγω της ζημιάς που υπέστησαν στη διαδικασία χαλάρωσης, η εργασία έχει πλέον σταματήσει. Μήπως είναι δυνατόν να τα διαβάσετε ξετυλίγοντας τα όχι φυσικά, αλλά ουσιαστικά;

Το 2009 δύο μη ανοιγμένα κύλινδροι από το Herculaneum που ανήκουν στο Ινστιτούτο της Γαλλίας στο Παρίσι τοποθετήθηκαν σε σαρωτή μηχανογραφημένης τομογραφίας (CT), που συνήθως χρησιμοποιείται για ιατρική απεικόνιση. Το μηχάνημα, το οποίο μπορεί να διακρίνει διαφορετικά είδη σωματικού ιστού και να παράγει μια λεπτομερή εικόνα των εσωτερικών οργάνων ενός ανθρώπου θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί για να αποκαλύψει τις εσωτερικές επιφάνειες του κυλίνδρου.

Το έργο αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολο, επειδή οι κύλινδροι ήταν τόσο σφιχτά τυλιγμένοι και τσαλακωμένοι.

«Καταφέραμε να ξετυλίξουμε ορισμένα τμήματα από τον κύλινδρο και να τα ισοπεδώσουμε σε δισδιάστατες εικόνες – και σε αυτές τις ενότητες μπορείτε να δείτε καθαρά τη δομή του πάπυρου: ίνες, άμμος», λέει ο Δρ Brent Seales, καθηγητής επιστήμης υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκυ, ο οποίος ηγήθηκε της προσπάθειας.

https://www.histecho.com/unlocking-2000-year