Ο Ίππαρχος

Ο Ίππαρχος ήταν επιρρεπής στις νεανικές και ερωτικές απολαύσεις όπως στη μουσική , και ήταν αυτός που προσκαλούσε τον κύκλο του Ανακρέοντα και του Σιμωνίδη και άλλων ποιητών στην Αθήνα. Ο Θεσσαλός ήταν πολύ νεότερος, αναιδής και θρασύς, και αποτέλεσε την αρχή για όλα τα δεινά. Ερωτεύτηκε τον Αρμόδιο, αλλά επειδή δεν κατάφερε να κερδίσει την αγάπη του, δεν μπόρεσε να καταπνίξει την οργή του, πράγμα έδειχνε με έντονο τρόπο, και τελικά όταν η αδελφή του Αρμοδίου επρόκειτο να λάβει μέρος στα Παναθήναια ως κανηφόρος παρθένος την εμπόδισε και εξόργισε τον Αρμόδιο με το να διαδίδει συκοφαντίες σε βάρος του αποκαλώντας τον διεφθαρμένο. Έτσι ο Αρμόδιος εξοργισμένος από το γεγονός εκτέλεσε μαζί με τον Αριστογείτονα το φόνο με την σύμπραξη και άλλων πολιτών. Καθώς περίμεναν την ημέρα των Παναθηναίων για να συλλάβουν Ιππία πάνω στην Ακρόπολη (γιατί ο Ιππίας θα υποδεχόταν την πομπή, ενώ ο Ίππαρχος θα επιστατούσε στην εκκίνηση) είδαν κάποιον ο οποίος είχε πάρει μέρος στο σχέδιο, να πλησιάζει τον Ιππία φιλικά και σκέφτηκαν ότι θα τους κατέδιδε. Θέλοντας να επιτύχουν κάτι πριν συλληφθούν, κατέβηκαν από την Ακρόπολη και έδρασαν χωρίς να περιμένουν τους άλλους. Σκότωσαν τον Ίππαρχο όταν αυτός οργάνωνε την πομπή από το Λεωκόρειο, γεγονός που κατέστρεψε όλο το σχέδιο. Ο Αρμόδιος δολοφονήθηκε αμέσως από τους σωματοφύλακες. Ο Αριστογείτων συνελήφθη αργότερα και βασανίστηκε για πολύ χρόνο και κάτω από την πίεση αυτή κατέδωσε πολλούς που ήταν ευγενείς και φίλοι τυράννων. Ήταν αδύνατον, να βρεθεί οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο για την απόπειρα και η εκδοχή ότι ο Ιππίας ανάγκασε τα μέλη της πομπής να καταθέσουν τα όπλα τους και θεώρησε ως συλληφθέντες επ’ αυτοφώρω όσους είχαν μαχαίρια δεν είναι αληθής. Η πομπή δεν έφερε εκείνη την εποχή όπλα, αυτό καθιερώθηκε αργότερα από το λαό. Οι δημοκρατικοί υποστηρίζουν  ότι ο Αριστογείτων κατήγγειλε ως συνωμότες φίλους των τυράννων σκόπιμα , ώστε να ασεβήσουν και να εξασθενήσουν δολοφονώντας άνδρες αθώους και φίλους τους , άλλοι όμως λένε ότι δεν το επινόησε άλλα τα άτομα που κατονόμασε πράγματι είχαν πάρει μέρος. Στο τέλος, όταν τίποτε απ’ ό,τι  έκανε δεν κατάφερε να επιφέρει το θάνατό του, υποσχέθηκε να κατονομάσει περισσότερους, έπεισε τον Ιππία, να του δώσει το δεξί του χέρι ως υπόσχεση και , αφού το πήρε, κατηγόρησε τον Ιππία, ότι έδωσε το χέρι του στο δολοφόνο του αδελφού του. Αυτό εξόργισε τον Ιππία, ανίκανος να ελέγξει το θυμό του, τράβηξε το μαχαίρι του και τον σκότωσε.

Μετά από αυτό το συμβάν η τυραννία έγινε περισσότερο βίαιη, γιατί με το να θέλει να πάρει εκδίκηση για το θάνατο του αδελφού του , εκτελώντας και εξοργίζοντας πολλούς ,[ο Ιππίας] έγινε καχύποπτος και κακός απέναντι σε όλους.

Στην αρχή του χειμώνα, ο Θρασύβουλος και οι εξόριστοι κατέλαβαν το φρούριο της Φυλής. Όταν οι τριάκοντα αποχώρησαν άτακτα μετά την επίθεση εναντίον του, αποφάσισαν να αφοπλίσουν τους άλλους και να σκοτώσουν το Θηραμένη με τον εξής τρόπο: Υπέβαλαν στη βουλή δύο νόμους και τη διέταξαν να τους εγκρίνει με ανάταση των χεριών. Ο ένας έδινε στους τριάκοντα πλήρη εξουσία να θανατώνει όσους πολίτες δεν περιλαμβάνονταν στον κατάλογο των τριών χιλιάδων και ο άλλος απέκλειε τη συμμετοχή στο ισχύον πολίτευμα σε όποιον είχε βοηθήσει στο γκρέμισμα των τειχών της Ηετιωνείας ή είχε δράσει προηγούμενη ολιγαρχία. Ο Θηραμένης είχε συμμετάσχει και στα δύο αυτά γεγονότα, έτσι όταν επικυρώθηκαν οι νόμοι το αποτέλεσμα ήταν να χάσει τα πολιτικά του δικαιώματα και οι τριάκοντα να έχουν το δικαίωμα να τον θανατώσουν. Αφού θανάτωσαν το Θηραμένη, τους 

αφόπλισαν όλους, εκτός από τους τρείς χιλιάδες, και επέστρεψαν στις βαρβαρότητες και στις κακοπραγίες. Έστειλαν αποστολές στη Λακεδαίμονα, για να κατηγορήσουν το Θηραμένη και για να ζητήσουν βοήθεια. Οι Λακεδαιμόνιοι απάντησαν στέλνοντας τον Καλλίβιο ως αρμοστή με επτακόσιους περίπου άνδρες και αυτοί μόλις έφτασαν φρουρούσαν την Ακρόπολη.

Στη συνέχεια, οι άνδρες απ’ τη Φυλή κατέλαβαν τη Μουνιχία και νίκησαν όσους ήρθαν να τους επιτεθούν μαζί με τους τριάκοντα. Όσοι ήρθαν από την πόλη και συγκεντρώθηκαν στην αγορά, καθαίρεσαν τους τριάκοντα και εξέλεξαν δέκα άνδρες με απόλυτη εξουσία να θέσουν τέρμα στον πόλεμο. Παρ’ όλα αυτά όμως εκείνοι, μόλις ανέλαβαν τα καθήκοντά τους δεν έκαναν ό,τι θα έπρεπε να κάνουν αλλά έστειλαν αποστολή στη Λακεδαίμονα, για να ζητήσουν βοήθεια και να δανειστούν χρήματα. Επειδή οι πολίτες ενοχλήθηκαν, οι δέκα άρχοντες φοβούμενοι ότι η εξουσία τους θα ανατραπεί και επειδή ήθελαν να εκφοβίσουν τους άλλους 9πράγμα το οποίο και πέτυχαν) συνέλαβαν και θανάτωσαν το Δημάρετο, που ήταν ένας απ’ τους επιφανείς πολίτες και πήραν την κυβέρνηση με την υποστήριξη του Καλλίβιου, των Πελοποννήσιων που ήταν παρόντες και μέρους της τάξης των ιππέων, γιατί μερικοί απ’ αυτούς ήθελαν να αποτρέψουν την επιστροφή αυτών που βρίσκονταν στο φρούριο της Φυλής. Όταν σύσσωμος ο λαός αποστάτησε εναντίον εκείνων που καταλάμβαναν τον Πειραιά και την Μουνιχία, οι οποίοι άρχιζαν να αποκτούν πλεονεκτικότερη θέση στον πόλεμο, οι άνδρες στην πόλη καθαίρεσαν τους δέκα ορίζοντας δέκα άλλους , οι οποίοι φαίνονταν να είναι οι καλύτεροι.