«Ο ΠΕΤΡΟΜΠΕΗΣ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ ΗΘΕΛΕΝ ΤΑΣ ΠΡΟΣΟΔΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ ΔΙΑ ΝΑ ΚΑΜΗ ΕΝΑ ΠΡΟΓΕΥΜΑ, ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΕΣΩΝΑΝ».

 O Αλέξιος Λουκόπουλος, με καταγωγή από τα Φιλιατρά, ζούσε και εργαζόταν στην Ζάκυνθο.

Ως Φιλικός είχε αναλάβει μαζί με άλλους Φιλικούς το έργο της στρατολογίας των Ζακυνθινών που ήθελαν να περάσουν στο Μοριά για να πολεμήσουν εναντίον των Τούρκων. Φρόντιζαν δε οι Φιλικοί αυτοί και για το πώς θα γίνει η αναχώρηση των αγωνιστών με πλοία. Ο Λουκόπουλος πέρασε τελικά και ο ίδιος στο Μοριά. Τον είχε με τους λόγους του ενθουσιάσει ο Κολοκοτρώνης.

΄

Όταν στην Αργολίδα είχαν συγκεντρωθεί πολλά σώματα Ελλήνων, και περίμεναν την πτώση του Ναυπλίου για να το λαφυραγωγήσουν, το καλοκαίρι του 1822, που είχε κατέβει ο Δράμαλης, σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του Φωτάκου, η τότε κυβέρνηση έκανε ότι ήταν δυνατό για να στείλει στρατιώτες στα Μεγάλα Δερβένια.

Οι Τριπολιτσιώτες Ρήγας και Σέκελης είχαν κάνει την αρχή και παρουσιάστηκαν με 600 στρατιώτες.

Βρισκόταν εκεί και ο Μαυρομιχάλης με κάμποσους Μανιάτες και υποσχέθηκε και αυτός να υπερασπισθεί τα Δερβένια με 2000 άντρες, αλλά έναντι πληρωμής!

Ακούγοντας αυτά ο «αγαθός» κατά τον Φωτάκο[Φωτάκου, «Πελοποννήσιοι αγωνιστές του 1821»] Αλέξιος Λουκόπουλος τότε πρόθυμος έβγαλε και έδωσε 1200 χρυσά νομίσματα, τα λεγόμενα Μαχμουτιέδες, αξίας έκαστον 25 γροσίων, δηλ. τριάντα χιλιάδες γρόσια για το σκοπό αυτό.

Τα λεφτά τα πήραν οι Μανιάτες, δεν κράτησαν όμως την υπόσχεσή τους και δεν εμφανίστηκαν στα Μεγάλα Δερβένια.

Και συνοψίζει ο Φωτάκος: «Τα Μανιάτικα δεν τα εγνώριζεν ο Λουκόπουλος, ότι δεν έχουν χορτασμόν, και μάλιστα τα του Π. Μαυρομιχάλη, τα οποία και παροιμία κατήντησαν. Διότι, ως έλεγον τότε, ούτος ήθελε τας προσόδους της Μικρομάνης διά να κάμη ένα πρόγευμα και πάλιν δεν έσωναν.»

Ο Λουκόπουλος έλαβε μέρος ως πληρεξούσιος στις: Β' Εθνοσυνέλευση Άστρους, Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας, Γ' Εθνοσυνέλευση Ερμιόνης και αργότερα, μετά την άφιξη του Καποδίστρια έγινε ο πρώτος Γενικός Διευθυντής του Ταχυδρομείου (1828-1829) και αργότερα έφορος στο Εθνικό Νομισματοκοπείο στην Αίγινα.

Το 1865 υπέβαλε αυτόγραφη αίτηση προς την Επιτροπή Θυσιών και Εκδουλεύσεων ζητώντας αποζημίωση για τις μεγάλες χρηματικές δαπάνες που είχε καταβάλει κατά τη διάρκεια της Επανάστασης.

.

[ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Η υπογραφή του Αλέξιου Λουκόπουλου]