AΠΟ ΤΗ ΓΑΛΛΟ-ΑΓΓΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

 AΠΟ ΤΗ ΓΑΛΛΟ-ΑΓΓΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ τοῦ Πει­ραι­ᾶ στὰ 1855-6, ποὺ κα­τώρ­θω­σε τέ­λος τὸ νέ­ο ὑ­πουρ­γεῖ­ο Μαυ­ρο­κορ­δά­του νὰ τὴν ξε­κολ­λή­σῃ καὶ νὰ τὴ στεί­λῃ ἀ­πὸ '­κεῖ ποὺ ἦρ­θε, πολ­λὲς προ­σβο­λὲς ὑ­πό­φε­ρε καὶ τὸ Πα­λά­τι καὶ ἡ Κυ­βέρ­νη­ση καὶ ἡ κοι­νω­νί­α στὴν πρω­τεύ­ου­σα. Οἱ κα­βαλ­λα­ραῖ­οι Φραν­τσέ­ζοι κά­να­νε τὴν ξαφ­νι­κὴ πα­ρου­σί­α τους στὸ δη­μό­σιο πε­ρί­πα­το τοῦ Πο­λυ­γώ­νου μὲ τὰ πι­στό­λια στὸ χέ­ρι, καὶ οἱ κυ­ρά­δες μα­ζεῦ­αν τὰ φου­στά­νια τους, καὶ δός του δρό­μο. Οἱ πα­λη­κα­ρά­δες πιά­ναν ὅ­ποι­ο­νε βρί­σκα­νε φου­στα­νελ­λᾶ καὶ τὸν προ­σφω­νού­σα­νε προ­κλη­τι­κὰ μὲ τὸ «κα­πε­τὰν Κλε­φτής». Στὴν πλα­τεῖ­α τοῦ Πα­λα­τιοῦ ξε­πε­ζεῦ­αν ἐ­πι­δει­χτι­κὰ καὶ κα­του­ροῦ­σαν κα­τὰ τὸ Πα­λά­τι.

Ἡ νέ­α Κυ­βέρ­νη­ση, μ' ὅ­λες τὴς βρι­σι­ὲς καὶ κα­τη­γό­ρι­ες ποὺ δε­χό­ταν κα­θη­με­ρι­νὰ ἀ­πὸ τοὺς κα­θα­ροὺς πα­τρι­ῶ­τες ποὺ βρί­σκον­ται μο­νά­χα στὴν ἀν­τι­πο­λί­τε­ψη, ὑ­πό­φε­ρε πο­λὺ ὡς ποὺ νὰ μα­λα­κώ­σῃ τὴν ὁρ­μὴ τοῦ σκαι­οῦ Γάλ­λου, αὐ­τοῦ μά­λι­στα. Με­τα­ξὺ στρα­τοῦ Κα­το­χῆς καὶ Ἑλ­λην. στρα­τοῦ τὰ πρά­μα­τα ἦ­ταν πο­λὺ ἄ­σκη­μα.
Ἔ­τσι ὁ νέ­ος ὑ­πουρ­γὸς τῶν Στρα­τι­ω­τι­κῶν, ὁ Δ. Καλ­λέρ­γης, φι­λό­γαλ­λος, ἀ­πο­φά­σι­σε νὰ φέ­ρῃ κά­ποι­α για­τρειὰ στὸ κα­κό· ἀ­πο­φά­σι­σε νὰ δώ­σῃ γεῦ­μα ἐ­πί­ση­μο συ­να­δελ­φι­κὸ στοὺς Ἀγ­γλο-Γάλ­λους. Καὶ τὄ­δω­σε, ποῦ; Μέ­σα στὸ ἱ­ε­ρὸ δά­πε­δο τοῦ Παρ­θε­νῶ­να.

«Τὸ πα­ραγ­γελ­θὲν συμ­πό­σιον τοῦ στρα­τη­γοῦ Καλ­λέρ­γη ἐ­γέ­νε­το χθὲς εἰς τὴν Ἀ­κρό­πο­λιν δι' ὅ­λης τῆς ἐ­πι­ση­μό­τη­τος. Οἱ συν­δαι­τυ­μό­νες ἦ­σαν ἕ­ως 250, ὧν οἱ πλεῖ­στοι ἀ­ξι­ω­μα­τι­κοὶ τοῦ ἐν Πει­ραι­εῖ Γαλ­λι­κοῦ καὶ Ἀγ­γλι­κοῦ στρα­τοῦ. Τὸ γεῦ­μα ἤρ­ξα­το ἀ­κρι­βῶς τὴν τε­τάρ­την ὥ­ραν καὶ ἐ­τε­λεί­ω­σε τὴν δε­κά­την ὥ­ραν τῆς νυ­κτός, παι­α­νι­ζού­σης τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς στρα­τι­ω­τι­κῆς Μου­σι­κῆς. Πο­τὲ συμ­πό­σιον δὲν ἐ­γέ­νε­το διὰ με­γα­λει­τέ­ρας εὐ­τα­ξί­ας καὶ ἡ­συ­χί­ας. Τὰ φα­γη­τά, οἱ οἶ­νοι, τὰ γλυ­κί­σμα­τα, ἐν ἑ­νὶ λό­γῳ ἅ­παν­τα τὰ ἐ­δέ­σμα­τα ὑ­πῆρ­χον ἐ­κλε­κτὰ καὶ σπά­νια. Ὁ στρα­τη­γὸς Δ. Καλ­λέρ­γης φέ­ρων τὴν ἐ­πί­ση­μόν του στο­λὴν ἐ­κά­θη­το ἐν τῷ μέ­σῳ, καὶ πε­ρὶ αὐ­τὸν ἅ­πα­σα ἡ χο­ρεί­α τῶν προ­σκε­κλη­μέ­νων. Οὐ­δεὶς τῶν ὑ­πουρ­γῶν ἢ ἄλ­λων πο­λι­τι­κῶν ὑ­πῆρ­χε προ­σκε­κλη­μέ­νος, καὶ ὁ λό­γος φυ­σι­κός, δι­ό­τι τὸ συ­μό­σιον ἦ­το στρα­τι­ω­τι­κόν. Ἀλ­λὰ πα­ρευ­ρέ­θη­σαν εἰς αὐ­τὸ ὁ πρέ­σβυς τῆς Ἀγ­γλί­ας με­τὰ τῆς οἰ­κο­γε­νεί­ας του, ὁ ὑ­πουρ­γὸς τῶν Ἐ­σω­τε­ρι­κῶν, ὁ νο­μάρ­χης Ἀτ­τι­κῆς καὶ Βοι[ω]τί­ας, ὁ Δι­ευ­θυν­τὴς τῆς Δι­οι­κη­τι­κῆς Ἀ­στυ­νο­μί­ας Ἀ­θη­νῶν καὶ Πει­ραι­ῶς, ὁ γραμ­μα­τεὺς τῆς Νο­μαρ­χί­ας καὶ δι­ά­φο­ροι ἄλ­λοι ἐ­πί­ση­μοι πο­λῖ­ται με­τὰ τῶν οἰ­κο­γε­νει­ῶν των. Ἡ Δη­μαρ­χί­α προ­σή­νεγ­κε 1000 ὀ­κά­δας δᾳ­δί­ου διὰ φα­νούς, οἵ­τι­νες τὴν νύ­κτα ἐ­φώ­τι­ζον ἅ­πα­σαν τὴν πό­λιν τοῦ Κέ­κρο­πος. Ἡ Ἑλ­λη­νι­κὴ ση­μαί­α δὲ ἀ­πὸ πρω­ΐ­ας ἐ­κυ­μά­τι­ζεν ἐ­πὶ τοῦ Παρ­θε­νῶ­νος. Μὲ εὐ­χα­ρί­στη­σίν μας δὲ εἴ­δο­μεν ὅ­τι διὰ τοῦ συμ­πο­σί­ου τού­του οἱ ἀ­ξι­ω­μα­τι­κοὶ τοῦ ἡ­με­τέ­ρου στρα­τοῦ συ­να­δελ­φώ­θη­σαν στε­νώ­τα­τα με­τὰ τῶν Ἀγ­γλο-Γάλ­λων ἀ­ξι­ω­μα­τι­κῶν, με­θ' ὧν κα­τῆλ­θον εἰς τὴν πό­λιν καὶ συν­δι­ε­σκέ­δα­σαν εἰς τὰ καφ­φε­νεῖ­α τῆς Πρω­τευ­ού­σης.»

Βι­βλι­ο­γρα­φι­κὴ ση­μεί­ω­ση τοῦ Γ. Βλα­χο­γιά­ννη: [Εφημερίδα] «Ἀ­θη­νᾶ» 11 Ἰ­ουν. 1854.
Πη­γή: Γιά­ννη Βλα­χο­γιά­ννη, Ἱ­στο­ρι­κὴ Ἀν­θο­λο­γί­α. Ἀ­νέκ­δο­τα – Γνω­μι­κά – Πε­ρί­ερ­γα – Ἀ­στεῖ­α ἐκ τοῦ βί­ου δι­α­σή­μων Ἑλ­λή­νων 1820-1864. Πα­τρι­ω­τι­κὴ χο­ρη­γί­α Ἐμ. Ἀ. Μπε­νά­κη εἰς τι­μὴν τῆς Ἑ­κα­τον­τα­ε­τη­ρί­δος τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς Ἐ­πα­να­στά­σε­ως. Ἀ­θῆ­ναι, 1927, σελ. 112. [Τίτλος: «220.— «Ἑ­στι­α­τό­ριον ὁ Παρ­θε­νών».].

https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php...

Εικόνα
Μέλη του αγγλογαλλικού στρατού καιτων ελληνικών ενόπλων δυνάμεων δειπνούν στον Παρθενώνα τον Ιούνιο του 1854, περίοδο κατά την οποία οι δυνάμεις της Αγγλίας και της Γαλλίας είχαν καταλάβει τον Πειραιά και την Αθήνα. [Πηγή: 1842 – 1885. Ελλάδα, ιστορική, εικονογραφημένη. Μια πλήρης συλλογή ιστορικών, τοπογραφικών και καλλιτεχνικών ντοκουμέντων. Με 280 γκραβούρες εποχής, Αθήνα, Nikolas Books, 1984.]