Η τέχνη είναι ένα ψέμα που μας βοηθάει να ανακαλύψουμε την αλήθεια.

Μια από τις πολλές φράσεις που ειπώθηκαν από τον ζωγράφο της σύγχρονης εποχής Πάμπλο Πικάσο, επιλεγμένη με ιδιαίτερη προσοχή, όπως και το υπόλοιπο κείμενο που ακολουθεί, προσπαθώντας να σκιαγραφήσω και να αποδώσω όσο το δυνατόν πιο κομψά, την πολυτάραχη καλλιτεχνική του υπόσταση αλλά και τον πολυσχιδή του χαρακτήρα.

Γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου του 1881 στη Μάλαγα της Ισπανίας και από την ηλικία των 14 ετών, άρχισε να ξεδιπλώνει το θεσπέσιο ταλέντο του στη ζωγραφική. Σπούδασε στη σχολή καλών τεχνών της Βαρκελώνης και σε ηλικία 23 ετών μετέβη στο Παρίσι για να διευρύνει τον καλλιτεχνικό κύκλο του και να παρουσιάσει μια νέα εικαστική τεχνική, εμπνευσμένη από τη γεωμετρία των σχημάτων.

Καθιερώθηκε γρήγορα ως πρωτοπόρος της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης του κυβισμού, αποτυπώνοντας στα έργα του αυτό που σκεφτόταν και όχι αυτό που έβλεπε, όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε ο ίδιος.

Δημιούργησε περισσότερα από 20.000 έργα, θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους της σύγχρονης τέχνης του 20^ου αιώνα και οι δημιουργίες του κοσμούν πολλές πινακοθήκες παγκοσμίως. Το κατεξοχήν χαρακτηριστικό και πιο διάσημο έργο του, είναι η Γκουέρνικα, ένας πίνακας που δημιουργήθηκε το 1937, μέσα από τον οποίο ο Πικάσο καταδικάζει τα εγκλήματα που έλαβαν χώρα στον ισπανικό εμφύλιο και περιγράφει με μοναδικό τρόπο τη βία, τη φρικαλεότητα και την απόγνωση ενός πολέμου ενάντια στο ανθρώπινο είδος και σήμερα ο πίνακας κοσμεί το Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Μαδρίτης.

Η τέχνη του αν και πολλές φορές χαρακτηρίστηκε απλοϊκή θυμίζοντας κάτι από προχειροφτιαγμένο κολλάζ, πάντα ήταν εμπλουτισμένη με μια πληθώρα συναισθημάτων και ανάλογα τη ψυχολογική του κατάσταση επέλεγε τους χρωματικούς συνδυασμούς του, όπου άλλοτε ήταν ζεστά χρώματα και άλλοτε η παλέτα του ήταν πλημμυρισμένη από ψυχρές σκουρόχρωμες πινελιές.

Σχεδόν για όλα του τα έργα, απαραίτητη προϋπόθεσή του ήταν η ύπαρξη της γυναικείας μορφής ως μούσας όπου τις περισσότερες φορές τα μοντέλα αποτελούσαν και τις συντρόφους του. Από μαρτυρίες των περισσότερων γυναικών που πέρασαν από τη ζωή του, έχει σκιαγραφηθεί ένα ιδιαίτερο πορτραίτο για τον Πικάσο, όπου τον περιγράφει ως έναν άνθρωπο με πολύ μεγάλη επιρροή στο γυναικείο κοινό, ως επί το πλείστον αρνητική έως καταστροφική. Πολλές ήταν εκείνες που δεν άντεξαν τη συμβίωση ή τον χωρισμό και αυτοκτόνησαν, άλλες υπέστησαν μόνιμες ψυχικές διαταραχές και λίγες ήταν εκείνες που πέρασαν αλώβητες από τη ζωή του.

Ο Πικάσο, μαγνήτιζε τη γυναικεία φύση, ρουφούσε έως τη τελευταία ρανίδα την ζωντάνια της και την ύστατη στιγμή, αφού είχε στραγγίσει ότι πολύτιμο έκρυβε στη ψυχή της, αποδεσμευόταν απροκάλυπτα και αναζητούσε την επόμενη που θα ήταν άξια να υπομένει το δεσποτικό του χαρακτήρα.

Για να αντιληφθούμε πλήρως, τα παραπάνω χαρακτηριστικά του, θεώρησα σκόπιμο να αναφέρω αυτούσια, τη φράση που έγραψε η εγγονή του Μαρίνα στο βιβλίο της με τίτλο 'Picasso, ο παππούς μου':

«Υπέβαλε τις γυναίκες στη ζωώδη σεξουαλικότητα του, τις εξημέρωνε, τις μάγευε, τις κατάπινε και τις συνέθλιβε στον καμβά του. Αφότου περνούσε πολλές βραδιές, εξάγοντας το απόσταγμα τους, όταν δεν είχε πια απομείνει κάτι, τις πετούσε...»

Έκανε δύο γάμους, απέκτησε τέσσερα παιδιά με τρεις διαφορετικές γυναίκες και πέθανε σε ηλικία 91 ετών, στις 8 Απριλίου του 1973.

Αγάπησε τη ζωγραφική με πάθος, πειραματίστηκε με πολλές τεχνοτροπίες, χαρακτηρίστηκε τολμηρός δημιουργός και γνήσιος υπερασπιστής της ειρήνης, ασχολήθηκε με τη γλυπτική και την κεραμική και άφησε το δικό του εικαστικό στίγμα στον κόσμο της τέχνης.

Θα κλείσω το άρθρο με μια αινιγματική φράση του, προσφέροντας σε όσους επιθυμούν τροφή για σκέψη…

Πάντα κάνω αυτό που δεν μπορώ να κάνω, με σκοπό να μάθω πώς να το κάνω…

Γεννήθηκα και ζω στις Πλαταιές Βοιωτίας. Σπούδασα Πληροφορική & Φυσικές Επιστήμες και το γράψιμο παντός είδους είναι η μεγάλη μου αγάπη. Το διάβασμα και οι μοναχικοί περίπατοι στη φύση, γεμίζουν ευχάριστα τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο μου. Έμπνευσή μου αποτελεί κάθε τι που μπορεί να μας διδάξει και να μας προσφέρει το έναυσμα να δούμε τη ζωή από άλλη οπτική.