Ότι θυμίζει θάλασσα ,λιμάνι ,λατρεμένη μου Καβάλα, θύμηση και πεθυμιά μου ,είναι πάντα μέσα στην ψυχή μου!
Τι κι αν λησμονημένες αναπνοιές, μισεμού, ταξιδιών, ακόμα και μη γυρίσματος πίσω, αναλώνοντας τις σκέψεις τους και τις βλέψεις τους .
Σε άλλες πόλεις και πολιτείες ,απαριθμούν, τον πόνο και φευγιό,μιας ψυχής που παλεύει να κρατηθεί από κάπου,για να μην αποδώσει στα εσώψυχά της,τον κατακρεμνισμό τους και την απανθράκωσή τους .
Απ το παρανάλωμα της καύσης των νεκρικών τους κυττάρων,αφημένα και παραδωμένα,σε μια ιδέα,.
Αυτή της ξενιτειάς που θα σιγοκαίει το είναι τους και θα διαχέει σπαρμένη τη λάβα της επιστροφής ,απ το πρώτο κλάσμα δευτερολέπτου της αναχώρησής τους !
Κάθε λιμάνι καημός , κάθε καημός και δάκρυ, να σιγοσταλάζει η αύρα του αποχαιρετισμού και να αποδυναμώνεται η δυναμική της πειθούς, για διαμονή και ανακάλεση κάθε μιας παραμικρής λεπτομέρειας για αναβολή και παραμονή τους .
Στέκεται η θλίψη και συγκαταλέγεται ,συνδιαλλάσεται με το φόβο για το άγνωστο ,αλλά υπερτερεί η θέληση, για κείνο το όνειρο, το απρόσμενο , το μη βατό και μη προβλέψιμο.
Μα αδυμονεί η λαχτάρα και η καρτερία ,για την επιλογή και διάθεση του εαυτού του σε Σειρήνες που μελωδικά και μεθυστικά τους καλούν για την Ιθάκη,αναχωρώντας με τις αμφιβολίες και τις παρερμηνείες τους μεν,αλλά το καθεστώς και της επίβλεψης της επιβίωσης και της διαβίωσης ,επιτελεί το στόχο και το σκοπό τους..
Κουνώντας το μαντήλι, συνεπαρμένο απ το αγέρι της κλιματολογικής εκείνης συνθήκης,συνθηκολογεί με τον Αίολο και φυσά ούριος άνεμος ,καταδεκτικός και αποδεκτός ,στα θέλω και στα όνειρά του.ς.
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.