Η οδός Κοράη είναι μια από τις πιο κεντρικές της Αθήνας. Σήμερα, η στάση του μετρό «Πανεπιστήμιο» βγάζει σε αυτήν. Έναν όμορφο πεζόδρομο με εντυπωσιακά κτήρια. Ωστόσο ένα από αυτά, το κτήριο στον αριθμό 4, έχει μια ιστορία που γράφτηκε με μελανά γράμματα. Για 3 χρόνια, ήταν το κτήριο της Κομαντατούρ, το γερμανικό φρουραρχείο που είχε μετατραπεί σε κολαστήριο.
Πριν το επιτάξουν οι Γερμανοί, το κτήριο ανήκε στην «Εθνική Ασφαλιστική». Από το 1941, μετατράπηκε στο πιο αντιπροσωπευτικό κτήριο με γερμανική παρουσία. Οι Αθηναίοι συνήθιζαν να το λένε «Κομμαντατούρα». Όμως παρ’ όλη την χιουμοριστική διάθεση τους να το περιγράψουν, ήξεραν τι συνέβαινε στα υπόγειά του.
Είχαν διαμορφωθεί ως χώροι κράτησης, σε ένα κολαστήριο όπου οι συλληφθέντες από τους ναζί, έμεναν εκεί για χίλιους – δυο λόγους, από μια έως και τριάντα μέρες, πριν μεταφερθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, στο σκοπευτήριο της Καισαριανής η στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Πολλοί την γλίτωσαν, αφού στα υπόγεια δεν πήγαιναν μόνο μέλη της αντίστασης ή όσοι διέπραξαν σοβαρά αδικήματα, αλλά και άνθρωποι που έκαναν απλές οδικές παραβάσεις ή «ανάρμοστες συμπεριφορές» σύμφωνα με τους Γερμανούς.
Τα αρχεία των ναζί δεν έμειναν πίσω μετά την απελευθέρωση. Η ιστορία του κολαστηρίου φτιάχτηκε από μαρτυρίες, από τους χαραγμένους τοίχους ή αντικείμενα που βρέθηκαν εκεί. Μετά την απελευθέρωση το κτήριο πέρασε για λίγο στα χέρια του ΕΑΜ, μετά από τα χέρια των αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων και ύστερα στα χέρια του κράτους.
Το 1991 το υπουργείο Πολιτισμού κήρυξε τον χώρο ως Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο. Σήμερα πλέον είναι ένα χώρος μνήμης, που μπορούν να επισκεφτούν πολίτες και σχολεία. Το κολαστήριο της Κομαντατούρ, προκαλεί ανατριχίλα σε όποιον το επισκέπτεται και ξυπνάει μνήμες, μιας από τις πιο μαύρες περιόδους της αθηναϊκής πρωτεύουσας.
){kind=link}
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.