Γιατί τα άτομα με κατάθλιψη είναι τα καλύτερα που μπορείς να ερωτευτείς

Η αλήθεια είναι πως δεν είμαστε.
Θα μπορούσα να σας πω πως νιώθουμε τα πράγματα βαθύτερα. Νοιαζόμαστε περισσότερο. Είμαστε πιο ευαίσθητοι, συμπονετικοί και κατανοούμε περισσότερα επειδή το μόνο χειρότερο από το να ξεπεράσεις τους άλλους είναι να ξεπεράσεις τους δαίμονες σου.

Αλλά η ειλικρινής αλήθεια είναι πως οι άνθρωποι με κατάθλιψη δεν είναι οι καλύτεροι να ερωτευτείς. Δεν μπορούν να μας αντιμετωπίσουν εύκολα.

Είμαστε πολύπλοκοι και ακόμα κι εμείς οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουμε τον εαυτό μας μερικές φορές.

Και υπάρχουν μέρες που είμαστε εντελώς ανυπόφοροι και παράλογοι και γεμάτοι με τόση αρνητικότητα που θα σε αποστραγγίσει.



Η ειλικρινής αλήθεια είναι πως υπάρχουν εκατομμύρια υγιέστεροι, και λιγότεροι αγχωτικοί άνθρωποι τους οποίους θα μπορούσες να ερωτευτείς.

Επειδή το να ερωτευτείς κάποιον με κατάθλιψη σημαίνει την είσοδο σε έναν κόσμο και ένα θέμα για το οποίο δεν ξέρεις πολλά. Αλλά εγκαίρως, θα μάθεις από πρώτο χέρι πως επηρεάζει κάποιον η κατάθλιψη.

Δεν υπάρχει τίποτα λαμπερό στις νύχτες που καταρρέουμε και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι αυτό. Και μπροστά στα μάτια σου, είναι ο άνθρωπος τον οποίο αγαπάς. Όλα πάνω μας φαίνονται ίδια, αλλά είναι σαν ένας διακόπτης που απενεργοποιήθηκε και προσπαθείς να μας φέρεις πίσω, αλλά το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να παρακολουθείς με τρόμο να μεταμορφωνόμαστε σε κάποιου είδους τέρας.

Δεν υπάρχει τίποτα ωραίο σε αυτές τις μέρες όπου το μυαλό μας μας πηγαίνει σε ένα σκοτεινό μέρος και γινόμαστε μια έκδοση του εαυτού μας που δεν αναγνωρίζουμε. Ή σε αυτές τις στιγμές που δεν έχουμε φάει, δεν έχουμε κάνει μπάνιο και δεν έχουμε φύγει από το σπίτι για μέρες και θες να βοηθήσεις αλλά νιώθεις ότι δεν μπορείς.

Υπάρχει θλίψη στο να βλέπεις το άτομο δημόσια να συμπεριφέρεται κανονικά και ξέρεις πως είναι καλός στο να τους ξεγελά όλους. Υπάρχει θλίψη στο να παρατηρείς κάποιον που αγαπάς, να κάνει τους άλλους και εσένα τόσο χαρούμενους που απλώς θες να φέρεις άλλη τόση χαρά στη ζωή του.

Υπάρχει θλίψη στο να βλέπεις το άτομο που δεν βλέπει τον εαυτό του όπως ο υπόλοιπος κόσμος και ανεξάρτητα από το πόσο προσπαθείς για να τον κάνεις να νιώσει καλύτερα, καταστρέφεται μόνος του.

Νιώθεις την καρδιά σου να ραγίζει όταν κρατάς το άτομο που αγαπάς ενώ κλαίει και αναρωτιέσαι γιατί τον αγαπάς. Και σου λέει να φύγεις. Σου λέει ότι μπορείς να είσαι καλύτερος από κάποιον που δεν μπορεί να ελέγξει την ψυχική του ασθένεια και κατηγορεί τον εαυτό του γι αυτό. Αλλά ξέρεις πως δεν είναι δικό του λάθος. Ξέρεις πως όταν σε διώχνει, τότε είναι που σε χρειάζεται περισσότερο.

Για να καταλάβεις την κατάθλιψη και να αγαπήσεις κάποιον με αυτή πρέπει να καταλάβεις πως θα λέει κάτι και θα εννοεί κάτι άλλο.

Για να αγαπήσεις κάποιον με κατάθλιψη πρέπει να καταλάβεις πως ένα παραμικρό ερέθισμα μπορεί να τον φέρει σε ένα σκοτεινό μέρος που δεν θέλει να πάει αλλά δεν το ελέγχει.

Για να καταλάβεις την κατάθλιψη και να αγαπήσεις κάποιον με αυτή πρέπει να καταλάβεις πως μια «κακή μέρα» είναι απλώς κάτι που νιώθει εσωτερικά ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει.

Να γνωρίζεις να μην ρωτάς «γιατί έχεις κατάθλιψη;». Επειδή δεν έχουμε απάντηση.

Απλώς έρχεται σε ανεπιθύμητα κύματα, το ένα μετά το άλλο που μας πνίγουν στις σκέψεις μας και δεν θέλουμε να σε ψάξουμε για να μας σώσεις. Δεν θέλουμε να φαινόμαστε ως εμπόδιο. Δεν θέλουμε να νιώθεις υποχρεωμένος να είσαι εδώ από ενοχές. Επειδή νιώθουμε ήδη αρκετές ενοχές που σε βάζουμε να το περάσεις όλο αυτό. Και γι αυτό είναι τόσο δύσκολο να αγαπήσεις ένα άτομο με κατάθλιψη.

Το να αγαπάς κάποιον με κατάθλιψη είναι η προσμονή αυτών των ημερών. Πάντα την περιμένεις να εμφανιστεί για να καταστρέψει την καλύτερη μέρα. Μένει κρυμμένη και παραμονεύει στις σκιές.

Όταν αγαπάς κάποιον με κατάθλιψη θες να βοηθήσεις. Είσαι μαζί του αργά την νύχτα όταν κλαίει. Του λες να πάει για ύπνο επειδή είναι δύο η ώρα το βράδυ.

Είσαι η δύναμη στις αδύναμες μέρες του και δεν μπορείς να το ζητήσεις εύκολα από κάποιον αυτό.

Οπότε όχι, οι άνθρωποι με κατάθλιψη δεν είναι οι καλύτεροι για να ερωτευτείς επειδή ένα σπάνιο άτομο μπορεί να το ανεχτεί αυτό και να το επιλέξει.

Αρχίζεις να μισείς την κατάθλιψη επειδή μετατρέπει τον άνθρωπο που αγαπάς σε κάποιον άλλον. Και συνεχώς υπενθυμίζεις στον εαυτό σου «δεν είναι αυτός, είναι η κατάθλιψη». Την μισείς αλλά στο τέλος μαθαίνεις να την αποδέχεσαι.

Και μαζί αρχίζετε να κάνετε ένα βήμα κάθε μέρα. Ξεκινάτε να εκτιμάτε τις καλές μέρες που είναι λίγες και απέχουν πολύ η μία από την άλλη αλλά κάνετε τις κακές να αξίζουν.

Η αλήθεια είναι πως αν αγαπάς κάποιον με κατάθλιψη και μπορείς να τον βοηθήσεις στις κακές του μέρες, μπορείς να είσαι το φως στο σκοτάδι, η συντροφιά στις μοναξιές και ως αντάλλαγμα θα βρεις κάποιον που σε αγαπάει άνευ όρων.

Θα βρεις κάποιον που σε αγαπάει βαθιά.

Θα βρεις κάποιον που θα σε αγαπά τόσο πολύ ώστε θα δώσει άλλο ορισμό σε αυτό που νόμιζες ότι σημαίνει αγάπη.

Θα βρεις κάποιον που θα είναι πιστός για πάντα.

Θα βρεις κάποιον που θα αποδεχτεί τα χειρότερα μέρη του εαυτού σου και θα σε διδάξει πώς να τα αγαπήσεις και αυτά.

Θα βρεις κάποιον που θα είναι πάντα ευγνώμων, ακόμα και για τα πιο μικρά πράγματα.

Θα έχεις κάποιον που θα κάνει τα πάντα για σένα και ποτέ δεν θα σταματήσει να σου λέει πόσα σημαίνεις γι αυτόν. Θα βρεις κάποιον που πάντα θα πιστεύει σε εσένα.

Η αλήθεια είναι πως αν αγαπάς κάποιον με κατάθλιψη θα συνειδητοποιήσεις και θα εκτιμήσεις μια νέα έννοια της ομορφιάς σε όλα όσα είναι. Επειδή υπάρχει κάτι που πρέπει να ειπωθεί γι κάποιον που σηκώνεται κάθε φορά που πέφτει.

Επειδή υπάρχει κάτι που πρέπει να ειπωθεί για κάποιον που έχει την ικανότητα να διοχετεύει την αρνητικότητα στη ζωή του σε κάτι θετικό.

Υπάρχει κάτι που πρέπει να ειπωθεί γι αυτό το άτομο που δουλεύει σκληρά και μένει απασχολημένος και πετυχαίνει πολλά απλώς επειδή έτσι θα συνεχίσει να έχει «καλές μέρες».

Υπάρχει δύναμη μέσα στα άτομα με κατάθλιψη. Υπάρχει ομορφιά μέσα τους. Υπάρχει μια εκτίμηση για την ζωή παρά τις «κακές μέρες», όπου αμφιβάλλουν για τα πάντα. Και τους παρατηρείς να τα διαχειρίζονται όλα αυτά με όσο μεγαλύτερη χάρη μπορούν και τους αγαπάς ακόμα περισσότερο γι αυτό.

Οπότε, ίσως να μην είμαστε οι καλύτεροι άνθρωποι που μπορείς να ερωτευτείς, αλλά μόλις το κάνεις δεν υπάρχει γυρισμός.

Επειδή, αυτές τις κακές μέρες όταν κλαίμε και αναρωτιόμαστε γιατί μας αντιμετωπίζεις όταν σου λέμε να φύγεις, υπάρχει μια μικρή λάμψη ελπίδας στα μάτια μας, όταν κοιτάς και λες «επιλέγω να μείνω».

Μετάφραση, επιμέλεια: L.C.

Της  Kirsten Corley