Το κείμενο του λογοτεχνικού περιοδικού «Νέα Εστία» (Τεύχος 11, σελ. 702), που αναφέρεται στο κόκκους σταριού που μετά από χιλιάδες χρόνια ξαναφύτρωσαν!!!..
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!.. Το λογοτεχνικό περιοδικό «Νέα Εστία» (Τεύχος 11, σελ. 702), αναφέρει ότι μετά από τόσες χιλιάδες χρόνια στις Πυραμίδες της Αιγύπτου, μαζί με τις μούμιες, βρέθηκε στάρι προαιώνιο, κατάξερο και μισοφαγωμένο, το οποίο, αφού το βρέχουν, το φυτεύουν και φυτρώνει (!!!)... Κι όχι μόνον!.. Ένας ποιητής παρομοιάζει το θαύμα αυτό της φύσεως με την ψυχή του ανθρώπου!..
«Έτσι λέει ο ποιητής είναι και η ψυχή!.. Έρχεται καιρός που τη θωρείς γερασμένη, ολότελα μαραμένη, νεκρή• διατηρεί όμως μια ικμάδα ζωής, νιότης• και κάποτε αρκεί μια ματιά ή ένα μήνυμα, ή μια μελωδία, για να ξανανθίσει!..»
ΤΙ ΕΛΕΓΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ολόκληρη η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) είναι «πλημμυρισμένη» από θέματα που έχουν σχέση με το σιτάρι. Ας θυμηθούμε μερικά λόγια, που έλεγε ο ίδιος ο Χριστός:
«Άλλην παραβολήν παρέθηκεν αυτοίς λέγων· Ωμοιώθη η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω σπείραντι καλόν σπέρμα εν τώ αγρώ αυτού· 25 εν δε τώ καθεύδειν τους ανθρώπους ήλθεν αυτού ο εχθρός και έσπειρε ζιζάνια ανά μέσον τού σίτου και απήλθεν. 26 ότε δε εβλάστησεν ο χόρτος και καρπόν εποίησε, τότε εφάνη και τα ζιζάνια. 27 προσελθόντες δε οι δούλοι τού οικοδεσπότου είπον αυτώ· κύριε, ουχί καλόν σπέρμα έσπειρας εν τώ σώ αγρώ; πόθεν ούν έχει ζιζάνια; 28 ο δε έφη αυτοίς· εχθρός άνθρωπος τούτο εποίησεν. οι δε δούλοι είπον αυτώ· θέλεις ούν απελθόντες συλλέξωμεν αυτά; 29 ο δε έφη· ού, μήποτε συλλέγοντες τα ζιζάνια εκριζώσητε άμα αυτοίς τον σίτον· 30 άφετε συναυξάνεσθαι αμφότερα μέχρι τού θερισμού, και εν καιρώ τού θερισμού ερώ τοίς θερισταίς· συλλέξατε πρώτον τα ζιζάνια και δήσατε αυτά εις δέσμας προς το κατακαύσαι αυτά, τον δε σίτον συναγάγετε εις την αποθήκην μου» [Ματθ. 13, 2430]
« Καί έλεγεν· Ούτως εστίν η βασιλεία τού Θεού, ως αν άνθρωπος βάλη τον σπόρον επί της γής, 27 και καθεύδη και εγείρηται νύκτα και ημέραν, και ο σπόρος βλαστάνη και μηκύνηται ως ουκ οίδεν αυτός. 28 αυτομάτη η γη καρποφορεί, πρώτον χόρτον, είτα στάχυν, είτα πλήρη σίτον εν τώ στάχυϊ. 29 όταν δε παραδώ ο καρπός, ευθέως αποστέλλει το δρέπανον, ότι παρέστηκεν ο θερισμός.» [Μαρκ. 4, 26-29]
«24 αμήν αμήν λέγω υμίν, εάν μη ο κόκκος τού σίτου πεσών εις την γήν αποθάνη, αυτός μόνος μένει· εάν δε αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει. 25 ο φιλών την ψυχήν αυτού απολέσει αυτήν, και ο μισών την ψυχήν αυτού εν τώ κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον φυλάξει αυτήν.» [Ιω. 12, 24]
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.