Θράσσος ρε φίλε Να σε κρίνο0υν Άνθρωποι που δεν προσπάθησαν Καν να σε μάθουν

Συναισθήματα που προκύπτουν ,από λύπη,χαρά,ικανοποίηση,αλλά πάντα υπό το πρίσμα και την καταιγιστική εξόρμηση κρίσεων και κριτικών.

Όντως απαιτεί πολύ θράσος και παρεξηγήσιμη ζήλια,να πω,ώθηση προς τα χειρότερα των συναισθηματικών κόσμων,πουδιέπουν χαρακτήρες και συννειδήσεις?

Υπάρχουν κάποια άτομα,που ούτε καν μπήκαν στη διαδικασία να μας μάθουν κι όμως εύκολα ,αγόγγιστα και ακάματα ,προβάλλουν και ξεπροβάλλουν,πτυχές του κακομαθημένου τους ,χαρακτήρα.

Χρειάζεται θα έλεγα,περισσή τόλμη στο να απευθυνθείς,να χαρακτηρίσεις,ακόμα και να κακολογήσεις κάποιον,αφού τα στοιχεία,τα δήθεν,αποδεδειγμένα,αποτελούν κυήματα φαντασιών και ύπουλων δολοπλοκιών.

Αν κάποιος καταφέρει,να χαλάσει την ηρεμία μας,θα είναι γιατί απλά και μόνο,εμείς οι ίδιοι του δώσαμε το δικαίωμα και του παρείχαμε την προδιάθεση,ώστε να βρει εύφορο έδαφος,για τις τυχόν,ατασθαλίες του ταραγμένου του ψυχικού κόσμου.

Ένας που έχει μάθει,να ισορροπεί και να εξισοροπεί καταστάσεις ,δε θα θέλει να αποδείξει το χειρότερο κομμάτι του είναι του,σε θέα και να εμφανίσει ,τον κάκιστό του χαρακτήρα.

Θράσος ,θάρρος ,τόλμη,ακόμα και άγνοια κινδύνου,θα μπορούσα να αντιπαρέλθω,σε σχέση με τον τρόπο επικοινωνίας και κατάθεσης απόψεων,κριτικών και κρίσεων.

Όλα αυτά όμως,πρέπει να μάθουμε να τα διαχειριζόμαστε σωςτά και επάξια των δικών μας δυνατοτήτων,παροχής ,όχι μόνο βοήθειας,αλλα και συμπαράστασης,στον ίδιο μας ,τον εαυτό.



ΠΗΓΗ ANNA ZANIDAKH