Στο ζ της Οδύσσειας διαβάζουμε:
160. ...από τα θάμνα του αναδύθηκε θείος ο Οδυσσέας, χώνει
το στιβαρό του χέρι σε σύδεντρο πυκνό και σπάζει
ένα κλαδί με φύλλα, τη γύμνια του να προστατέψει στ’ αντρικά του μέλη. [...]
170. Όμως τους φάνηκε φριχτός, απ' την αλμύρα φαγωμένος·
σκόρπισαν τότε πανικόβλητες, εδώ η μια
η άλλη αλλού, γυρεύοντας πού να κρυφτούν στα υψώματα της όχθης.
Μόνο του Αλκινόου η θυγατέρα παραμένει ακίνητη·
η Αθηνά τής έδωσε το θάρρος της καρδιάς,
175. αυτή της πήρε την τρομάρα από τα μέλη.
(Μετάφραση Δ. Μαρωνίτη)
Συνάντηση Οδυσσέα - Ναυσικάς
Κυλινδρική πυξίδα διακοσμημένη με στεφάνι δάφνης. Στο σκέπαστρο απεικονίζεται η συνάντηση του Οδυσσέα με τη Ναυσικά. Ο Οδυσσέας στέκεται γυμνός στη μια πλευρά, ενώ η Ναυσικά είναι διαμετρικά απέναντί του.
Ανάμεσά τους παρεμβάλλονται κι από τις δυο πλευρές τέσσερις γυναικείες μορφές. Οι τρεις από αυτές είναι οι φίλες της Ναυσικάς από τις οποίες οι δύο δείχνουν τρομαγμένες από την εμφάνιση του Οδυσσέα, ενώ η τρίτη εξακολουθεί να πλένει τα ρούχα. Η τέταρτη μορφή, αριστερά του Οδυσσέα, είναι η Αθηνά, που υποδεικνύει την Ναυσικά στον Οδυσσέα .
Ο Θησέας σέρνει τον Μινώταυρο έξω από τον Λαβύρινθο
Κύλικα τύπου Β ύψος 13,5 εκ., διάμετρος 36,5 εκ., 420-410 π.Χ., Madrid, Museo Arqueologico Nacional 11265 (L 196)
Το μοναδικό ενυπόγραφο έργο από τα 76 που σώζονται. Εσωτερικά και εξωτερικά η κύλικα είναι διακοσμημένη με άθλους του Θησέα, ένα παλιό θέμα, δουλεμένο με πιο κλασικό τρόπο από εκείνον του Μειδία.
Στο εσωτερικό της κύλικας, στο μετάλλιο, εικονίζεται ο Θησέας να σέρνει το Μινώταυρο έξω από το Λαβύρινθο, τραβώντας τον από τα κέρατα. Πίσω του βρίσκεται η Αθηνά.
Η κάθετη ζώνη με τους μαιάνδρους και τα αβακωτά κοσμήματα, τα ίδια που περιβάλλουν το μετάλλιο, μαζί με το αετωματικό οικοδόμημα και τη βαθμιδωτή κρηπίδα υπονοούν προφανώς τον δαιδαλώδη Λαβύρινθο.
Στο απότμημα του μεταλλίου η επιγραφή: ΑΙΣΩΝ:ΕΓΡΑΨΕΝ
Ο αγγειγράφος - ζωγράφος Αίσων
Η ζωγραφική του παρουσιάζει κάποιες ομοιότητες με έργα της Ομάδας του Πολυγνώτου, αλλά η γραμμή του είναι πολύ πιο πλούσια. Οι μορφές του χαρακτηρίζονται από σωστές αναλογίες, ακριβή περιγράμματα και συχνά υποδηλώνεται ο όγκος τους. Διακρίνονται για τις ψηλόλιγνες αναλογίες τους, τη χάρη των κινήσεών τους και εν γένει για την κομψότητά τους. Σε ορισμένες παραστάσεις του είναι εμφανείς κάποιες επιδράσεις από έργα της σύγχρονης μεγάλης ζωγραφικής όσο και από φειδιακές πλαστικές δημιουργίες. Θεωρείται μαθητής του Ζωγράφου του Μειδία, αν και έχει υποστηριχτεί ότι ήταν το ίδιο πρόσωπο.
Πηγές: http://users.sch.gr- Classical Art Research Centre and the Beazley Archive , Boston, mfa - Perseus Madrid, Museo Arqueologico Nacional Μιχάλης Τιβέριος, Ελληνική Τέχνη, Αρχαία Αγγεία, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1996
ΕΚ.ΤΟΥ.ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΜΑΣ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ
160. ...από τα θάμνα του αναδύθηκε θείος ο Οδυσσέας, χώνει
το στιβαρό του χέρι σε σύδεντρο πυκνό και σπάζει
ένα κλαδί με φύλλα, τη γύμνια του να προστατέψει στ’ αντρικά του μέλη. [...]
170. Όμως τους φάνηκε φριχτός, απ' την αλμύρα φαγωμένος·
σκόρπισαν τότε πανικόβλητες, εδώ η μια
η άλλη αλλού, γυρεύοντας πού να κρυφτούν στα υψώματα της όχθης.
Μόνο του Αλκινόου η θυγατέρα παραμένει ακίνητη·
η Αθηνά τής έδωσε το θάρρος της καρδιάς,
175. αυτή της πήρε την τρομάρα από τα μέλη.
(Μετάφραση Δ. Μαρωνίτη)
Συνάντηση Οδυσσέα - Ναυσικάς
Κυλινδρική πυξίδα διακοσμημένη με στεφάνι δάφνης. Στο σκέπαστρο απεικονίζεται η συνάντηση του Οδυσσέα με τη Ναυσικά. Ο Οδυσσέας στέκεται γυμνός στη μια πλευρά, ενώ η Ναυσικά είναι διαμετρικά απέναντί του.
Ανάμεσά τους παρεμβάλλονται κι από τις δυο πλευρές τέσσερις γυναικείες μορφές. Οι τρεις από αυτές είναι οι φίλες της Ναυσικάς από τις οποίες οι δύο δείχνουν τρομαγμένες από την εμφάνιση του Οδυσσέα, ενώ η τρίτη εξακολουθεί να πλένει τα ρούχα. Η τέταρτη μορφή, αριστερά του Οδυσσέα, είναι η Αθηνά, που υποδεικνύει την Ναυσικά στον Οδυσσέα .
Ο Θησέας σέρνει τον Μινώταυρο έξω από τον Λαβύρινθο
Κύλικα τύπου Β ύψος 13,5 εκ., διάμετρος 36,5 εκ., 420-410 π.Χ., Madrid, Museo Arqueologico Nacional 11265 (L 196)
Το μοναδικό ενυπόγραφο έργο από τα 76 που σώζονται. Εσωτερικά και εξωτερικά η κύλικα είναι διακοσμημένη με άθλους του Θησέα, ένα παλιό θέμα, δουλεμένο με πιο κλασικό τρόπο από εκείνον του Μειδία.
Στο εσωτερικό της κύλικας, στο μετάλλιο, εικονίζεται ο Θησέας να σέρνει το Μινώταυρο έξω από το Λαβύρινθο, τραβώντας τον από τα κέρατα. Πίσω του βρίσκεται η Αθηνά.
Η κάθετη ζώνη με τους μαιάνδρους και τα αβακωτά κοσμήματα, τα ίδια που περιβάλλουν το μετάλλιο, μαζί με το αετωματικό οικοδόμημα και τη βαθμιδωτή κρηπίδα υπονοούν προφανώς τον δαιδαλώδη Λαβύρινθο.
Στο απότμημα του μεταλλίου η επιγραφή: ΑΙΣΩΝ:ΕΓΡΑΨΕΝ
Ο αγγειγράφος - ζωγράφος Αίσων
Η ζωγραφική του παρουσιάζει κάποιες ομοιότητες με έργα της Ομάδας του Πολυγνώτου, αλλά η γραμμή του είναι πολύ πιο πλούσια. Οι μορφές του χαρακτηρίζονται από σωστές αναλογίες, ακριβή περιγράμματα και συχνά υποδηλώνεται ο όγκος τους. Διακρίνονται για τις ψηλόλιγνες αναλογίες τους, τη χάρη των κινήσεών τους και εν γένει για την κομψότητά τους. Σε ορισμένες παραστάσεις του είναι εμφανείς κάποιες επιδράσεις από έργα της σύγχρονης μεγάλης ζωγραφικής όσο και από φειδιακές πλαστικές δημιουργίες. Θεωρείται μαθητής του Ζωγράφου του Μειδία, αν και έχει υποστηριχτεί ότι ήταν το ίδιο πρόσωπο.
Πηγές: http://users.sch.gr- Classical Art Research Centre and the Beazley Archive , Boston, mfa - Perseus Madrid, Museo Arqueologico Nacional Μιχάλης Τιβέριος, Ελληνική Τέχνη, Αρχαία Αγγεία, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1996
ΕΚ.ΤΟΥ.ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΜΑΣ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.