Γονέας δεν είναι αυτός,που επικαλείται την τυχόν του σχέση ή ΄καθαρή υπόσχεση με το άτομο που έφερε στον κόσμο,και στο πέρας της ηλικίας τους,ίσως ψάξει ,για δική τους αποκαταστάση πλέον ,να βρεθεί στα ίχνη του παιδιού του,ίχνη δικά του όμως,που φρόντισε να χαθούν να αλλοιωθούν ή και να μεταναστεύσουν ,στο πέρασμα και στο διάβα της ζωής του,ένομης ή και παράνομης.
Γονιός είναι αυτός,που το θετό,,καθ ομολογίαν ,,δικαστικής πράξης,,αλλά καθ ουςίας το ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ,,,ΔΕ ΘΑ ΘΕΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΥΔΕΜΙΑ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΠΟΥΔΕΝΙ ΛΟΓΟ,,ΝΑ ΨΑΞΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΞΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ,,ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ..ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ Σ ΑΥΤΟ ΤΡΟΠΟ ΛΕΓΟΝΤΟΣ ..ΓΟΝΕΙΣ..ΓΙΑΤΙ??
Γιατί είναι γεμάτο από αγάπη λατρεία βοήθεια σύμπνοια ,ασφάλεια .εκτίμηση σεβασμό και χιλιάδες άλλα θετικά αισθήματα και συναισθήματα ,που το έχουν ήδη καλύψει τα κενά ψυχής καρδιάς και μυαλού ,και δεν έχει πια κανένα απωθημένο ή ζητούμενο ,,για την προηγούμενη ζωή του.
Η ζωή του έχει αρχίσει από τη στιγμή,που ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΒΙΩΝΕΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ..ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.
Δε θέλησε σε καμία φάση ή στιγμή ακόμα και της ενήλικης ζωής του,να τους βρει ως το δεκανίκι για τη μετέπειτα ζωή του,καθώς οι ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ,,,ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΠΛΑΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΝΤΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΧΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.
Γι αυτό και στις μέρες μας έχει εκλείψει αυτό το ταμπού,και παρά είναι θετικότατο ,ότι τα ιδρύματα ,τα ορφανοτροφεία ,αδειάζουν,και στη θέση τους,δε βρίσκονται ανάδοχες μόνο οικογένειες.παρά αληθινές που ζουν και αναπνέουν για τα παιδιά τους ,που παίρνουν ανάσα από την ανάσα τους και ζωή από τη ζωή τους.
Μπορεί να διανύουμε δύσκολες και κάπως τρωτές μέρες,αλλά τέτοιες κινήσεις,αποτελούν τους φάρους διέλευσης ,πορείας χαραγμένης από αγάπη και αλήθεια,οι οποίες απομακρύνουν,όσο το δυνατό μακρύτερα ,τα πικραμένα χαμόγελα ,ομολογουμένως,,παγωμένα ,στητά ,και στη θέση τους,έρχονται τ χαμογελαστά προσωπάκια ,που πλημμυρισμένα από ευεργεςία και ικεςία,ποθούν και έχουν πλέον και αυτά έργο ζωής,να μην τους πικράνουν να μην τους απογοητεύσουν και να μη γίνουν αίτια να ζήσουν αρνητικά συναισθήματα συνειφασμένα με τα τρωτά των παιδιών σημεία , του χαρακτήρα τους.
Η εκκληςία στις μέρες μας ,παίζει πολλές φορές αποφασιστικό και καθοριστικό ρόλο,όσο αφορά και σχετίζεται ,με τις βοήθειες που παρέχει σε οικογένειες που έχουν χτυπηθεί από το θεριό που λέγεται κριση,από τις αρρώστιες και τις αδύναμες καταστάσεις να ανταπεξέλθουν στα φάρμακα στις εξετάσεις καθώς και στα μέσα προςέλευςής τους σε ιατρεία νοσοκομεία ή ακόμα και σε κέντρα αποκατάστασης.
Το έργο της λατρευτό και θεάρεστο.
Ακολουθώντας τα λόγια του Χριστού μας,ο έχων τον ένα χειτώνα ,να δίδει τον έτερο στον πληςίον του,με ελεύθερη μετάφραση,,όποιος έχει δυο,ας δώσει τοάλλο στον συνάνθρωπό του.
Μα το έργο αυτό,διχάζει ή προβληματίζει πολλούς χριστιανούς ,μέλη της θρηςκείας μας,καθώς στα χρόνια αυτά τα ύπουλα τα πονηρά τα αμαρτωλά, ουδείς πλέον αναμάρτητος εκ των ελαχιστοτάτων εξαιρέσεων.
Καθώς υπαιξερέσεων,χρηματικών ,οικονομικών ποσών,αρετοί στο σχήμα,έχουνκατηγορηθεί και απαγγελθεί εναντίον τους κατηγορίες,ανυπόστατες καμιά φορά ,άλλες φορές με υπόσταση,φερόμενες σάρκα και οστά,κανείς δε δύναται να μην ταρακουνηθεί και να μην αμφιταλλαντευτεί,βλέποντας να λαμβάνουν χώρο και να παίρνουν τεραστία έκτασιν ,τέτοια επαχθή και κατακριτέα φαινόμενα..που μακάρι να τείνουν προς εξάλειψιν,αλλά αντιθέτως ,παίρνοντας μορφές χιονοστιβάδων,παρασύρουν και συμπαρασύρουν,πλήθος ιερομένων..κλήρου και λαού.
Αντί να ταχθούν,υπέρ το έργο και τα λόγια που δίδαξε ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός,προβαίνουν σε στάσεις διαμαρτυρίας ,έναντι των ένομων δικαιωμάτων του καθενός,που θέλει να φέρει τον τίτλο Χριστιανός και να μην αποτελούν μίασμα των υπηρετών του Θείου Λόγου και της Εκκληςίας.
Δεν είναι λίγα τα συμβάντα ,τα γεγονότα που έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου και καθιστούν υπεύθυνους και καθόλα ανεύθυνους ,παπάδες κήρυκες του Λόγου του Θεού και διαμαρτυρόμενοι,να τάσσονται υπέρ της ανομίας της παρανομίας και της παρέκλεισης του δρόμου ,του οποίου ορκίστηκαν ναακολουθούν να συντάσσονται και να πράττουν ,σύμφωνα με την Εκκληςία,τους ανώτατους πατέρες της και άσπυλους και αμόλυντους μάρτυρές της.
Ισως αρκετές φορές να παραβαίνουν και οι ίδιοι τους κανόνες που διέπουν μια χρηστή και ενάρετη ζωή,καθώς οι σειρήνες και οι πειρασμοί,γίνονται η σκιά τους,μα αυτοί οι ίδιοι τη διαλέγουν την επιλέγουν,και ζουν υπό την επίρειά της και την επιρροή της ,αμαρτάνοντες της σαρκός ,της ύλης ,χωρίς να υπερισχύσει έναντι αυτής ακόμα και το πνεύμα ή η καθαρή στάση ζωής.
Κανείς δεν είναι όμως σε θέση να κρίνει και να κατακρίνει.
Μύριες φορές έχω πει και έχω αναφέρει,ότι ο μόνος που δύναται να κρίνει να κατακρίνει και να ανακρίνεις ημας,είναι ο Πλάστης μας και Δημιουργός μας.
Ο μόνος αναμάρτητος και αναμφιβόλως άξιος και ικανός να θέσει τα χέρια του ,εις τον τύπο των αμαρτημάτων μας ..λεχθείσα ..ή μη..αναφερόμενα ή μη αποδεχόμενα..φανερά ή κρυπτόμενα.,αποφευκτέα ή μη,αποδεχόμενα ή μη καν αναφερόμενα.
ΠΗΓΗ ANNA ZANIDAKH
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.