Το θέμα μου είναι ,η μετάλλαξη των ανθρωπίνων σχέσεων.

Τα χρόνια άλλαξαν και η μια πρόοδος δέχτηκε την άλλη,δήθεν προοδευτικοί και πρωτοποριακοί.

Κανείς δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί και να διεισδύσει εις βάθος ,της κάθε μιας έννοιας,υπαρκτής ή μη.
Ολοι θέλησαν να αποδείξουν στον εαυτό τους,ότι τάχα δεν ήταν υποχείρια αυτού και με τρόπους και μεθόδους κατάφεραν να επαναστατήσουν και να ορθώσουν το ανάστημά τους,αλλά πού?σε ποιόν?

Τίποτα δεν καταφέραμε τελικά,μόνο να γίνουμε διαπραγματευτές και πωλητές,μιας νοοτροπίας,ξένης σε εμάς,άγνωστης,με παρακλάδια μεν βασιζόμενα στα ταλαιπωρημένα χρόνια της γυναικείας υπόστασης,χωμένη στην αφάνεια και εγκλωβισμένη στα έγκατα της μη αποφασιστικότητάς της και του εγκλωβισμού της,στη γυναικεία της υπόληψη,κατάληψη,από την ανδροκρατούμενη κοινωνία,

Μα τώρα που θέλησε να αναλάβει τα υνία και να πρωτοπορήσει έναντι του τελεςίδικου που είχε στείλει παλαιότερα το ανδρικό πλήθος,κατάφερε να ευννουχήσει τον άνδρα και να χάσει εντελώς το ρόλο του,τον μπούσουλά του.

Αποπροσανατολίστηκαν τα ζευγάρια και ζουν,βιώνουν τον πλήρη υποβιβασμό,υποτέλεια θα έλεγα της ανθρώπινης υπόστασης,γιατί μεν οι γυναίκες ,πήραν αποφάσεις και κρατούν στάσεις ζωής,βασισμένες σε λάθος κίνητρα και εναύσματα,μα και οι άντρες από τη μεριά τους,καθήλωσαν τη γυναικεία αυτοπεποίθηση και σεβασμό,με μόνο αυτοσκοπό και στόχο ,τη μερική της απομάκρυνση απο τα κοινά,τους στόχους της τα όνειρά της και τις προβλέψειίς της ,για μια ζωή,για ένα μέλλον που όσο και αν της το απαγόρεψαν να το κυνηγήσει,τόσο τα όνείρα της καθεμιάς από μας ,έρχονται σαν ερινύες και διεκδικούν να λαβουν το χώρο που τους αναλογεί και τους αρμόζει.

Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά και πάσα ασφαλή μου τοποθέτηση και υποστήριξη είναι πως τα δεδομένα γίνονται απωθημένα  και τα απωθημένα ζητούμενα.

Το μόνο που καταφερανε τα δυο φύλλα ,είναι να θέλουν να καθυποτάξουν ο ένας το άλλο,να λειτουργεί κατ εικόνα και καθ ομοίωςίν του,αγνοώντας παραδειγματικά και επικαλούμενα δήθεν το κοινό τους καλό.

Μα στην πραγματικότητα ,δεχόμαστε τον άλλον όπως ειναι με τα καλά του και τις αναποδιές του,βασιζόμενες φυσικά σε λογικά πλαίαια και  επίπεδα και δεν επιδιώκουμε και επιθυμούμε να ζούμε με μεταλλαγμένους χαρακτήρες.

Θα μου πείτε ποιος ορίζει και καθορίζει τα λογικά πλαίσια..εε ας το θέσουμε στη βάση της κοινής λογικής και καλή μας επιτυχία ,,,,ώστε να επέρθει αρμονία στις σχέσεις.

Οι κοινωνίες άλλαξαν μεν ,ο ρόλος της γυναίκας ,θέλω να πιστεύω ,ότι δεν ισοβαθμίστηκε εντελώς,αλλά το κατά δύναμει,άλλωστε πως είναι δυνατόν κιόλας,αναφερόμενη είτε στη μυική δύναμη ,είτε πολλές φορές και στο βαθμό αντίληψης κάποιου θέματος ή κατάστασης,
Μα η ιστορία ,μας απέδειξε ,πως όπου κλήθηκε η γυναίκα τα χει καταφέρει τα μέγιστα και φυσικά δεν απαιτεί ,αλλά δικαιωματικά της ανήκει πλέον ο τίτλος ,όχι όπως παλιά του αδύναμου φύλου,παρά του ισχυρότατου και συνεχώς καταβαλλομένων προσπαθειών Το θέμα μου είναι ,η μετάλλαξη των ανθρωπίνων σχέσεων.

Τα χρόνια άλλαξαν και η μια πρόοδος δέχτηκε την άλλη,δήθεν προοδευτικοί και πρωτοποριακοί.

Κανείς δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί και να διεισδύσει εις βάθος ,της κάθε μιας έννοιας,υπαρκτής ή μη.
Ολοι θέλησαν να αποδείξουν στον εαυτό τους,ότι τάχα δεν ήταν υποχείρια αυτού και με τρόπους και μεθόδους κατάφεραν να επαναστατήσουν και να ορθώσουν το ανάστημά τους,αλλά πού?σε ποιόν?

Τίποτα δεν καταφέραμε τελικά,μόνο να γίνουμε διαπραγματευτές και πωλητές,μιας νοοτροπίας,ξένης σε εμάς,άγνωστης,με παρακλάδια μεν βασιζόμενα στα ταλαιπωρημένα χρόνια της γυναικείας υπόστασης,χωμένη στην αφάνεια και εγκλωβισμένη στα έγκατα της μη αποφασιστικότητάς της και του εγκλωβισμού της,στη γυναικεία της υπόληψη,κατάληψη,από την ανδροκρατούμενη κοινωνία,

Μα τώρα που θέλησε να αναλάβει τα υνία και να πρωτοπορήσει έναντι του τελεςίδικου που είχε στείλει παλαιότερα το ανδρικό πλήθος,κατάφερε να ευννουχήσει τον άνδρα και να χάσει εντελώς το ρόλο του,τον μπούσουλά του.

Αποπροσανατολίστηκαν τα ζευγάρια και ζουν,βιώνουν τον πλήρη υποβιβασμό,υποτέλεια θα έλεγα της ανθρώπινης υπόστασης,γιατί μεν οι γυναίκες ,πήραν αποφάσεις και κρατούν στάσεις ζωής,βασισμένες σε λάθος κίνητρα και εναύσματα,μα και οι άντρες από τη μεριά τους,καθήλωσαν τη γυναικεία αυτοπεποίθηση και σεβασμό,με μόνο αυτοσκοπό και στόχο ,τη μερική της απομάκρυνση απο τα κοινά,τους στόχους της τα όνειρά της και τις προβλέψειίς της ,για μια ζωή,για ένα μέλλον που όσο και αν της το απαγόρεψαν να το κυνηγήσει,τόσο τα όνείρα της καθεμιάς από μας ,έρχονται σαν ερινύες και διεκδικούν να λαβουν το χώρο που τους αναλογεί και τους αρμόζει.

Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά και πάσα ασφαλή μου τοποθέτηση και υποστήριξη είναι πως τα δεδομένα γίνονται απωθημένα  και τα απωθημένα ζητούμενα.

Το μόνο που καταφερανε τα δυο φύλλα ,είναι να θέλουν να καθυποτάξουν ο ένας το άλλο,να λειτουργεί κατ εικόνα και καθ ομοίωςίν του,αγνοώντας παραδειγματικά και επικαλούμενα δήθεν το κοινό τους καλό.

Μα στην πραγματικότητα ,δεχόμαστε τον άλλον όπως ειναι με τα καλά του και τις αναποδιές του,βασιζόμενες φυσικά σε λογικά πλαίαια και  επίπεδα και δεν επιδιώκουμε και επιθυμούμε να ζούμε με μεταλλαγμένους χαρακτήρες.

Θα μου πείτε ποιος ορίζει και καθορίζει τα λογικά πλαίσια..εε ας το θέσουμε στη βάση της κοινής λογικής και καλή μας επιτυχία ,,,,ώστε να επέρθει αρμονία στις σχέσεις.,προς τελειοποίησης των ευθυνών και των ρόλων που της αναθέτουν και αναλαμβάνει,φέροντας εις το έπακρον ,κάθε της αποστολή,

Είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουμε ,τρόπους,συνήθειες ,αντιλήψεις ,σε μια γεννιά,που προήλθε από την Κατοχη,στη μετα Κατοχική Ελλάδα,όπου η θέση της γυναίκας ,ήταν αποκλειστικά στο σπίτι,αποκλεισμένη από τα πάντα και τους πάντες ,με τον πατέρα αφέντη ,να διεκδικεί και να διατάσσει,επιτάσσοντας τα δικά του μέτρα και σταθμά και επιβάλλοντας τους δικούς του νόμους και κανόντες,αδιαφορώντας παντελώς,για το τι θα πει,αν ερωτιόταν η γυναίκα του,και κατά πόσο θα της έδινε βαρύτητα ,τόςο στα λόγια της ,όςο και σαν την παρουςία της ,μέσα στο σπίτι,στην οικογένεια και περαιτέρω ,στην κοινωνία,του τότε κόσμου τους.

Οπως κι εσείς θα δείτε,με τα παραδείγματα που σας παραθέτω ,ποτέ και για κανέναν,δεν είναι σώτήριο και λυτρωτικά ,να φθάνουμε και να καταλαμβάνουμε,ακραίες και απομονωμένες συμπεριφορές,παρά από κοινού και στοχεύοντας εν γνώσει μας ,στην από κοινού αρμονική και ήρεμη ζωή,θα πετύχουμε το καλύτερο δυνατό και αποδεκτό αποτέλεσμα,την ψυχική μας ηρεμία,που σα φαινόμενο της εποχής μας,της κρίσης,σε πολλούς τομεις της ζωής μας,αποτελεί τη θηλιά ,που ολοένα μας πνίγει.

Αυτή δεν είναι τίποτα άλλο ,παρά η κατάθλιψη,αρνητική ή θετική ,με όποια μορφή κι αν μας παρουσιαστεί ,που θα κληθούμε να την πολεμίσουμε .
Εκεί δε θα υπάρχουν άντρες και γυναίκες,μα όλοι μαζί θα παλέψουμε να αποδείξουμε πως όντως είμαστε ένα σώμα μια ψυχή και παλεύουμε για το καλό του εαυτού μας και περαιτέρω των ατόμων που εντάσσονται στην οικογένειά μας το φιλικό μας περιβάλλον ή ακόμα και ευρύτεροι κοινωνικό μας κύκλο.

Δύναμη κουράγιο για ζωή ,που πηγάζει μόνο από μέσα μας ,σ αυτό να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας ,στο κυνήγι των θέλω μας ενάντια στα πρέπει των άλλων,μόνο και μόνο που θα σταθούν υγιή και σωτήρια μέσα μας.