Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον,

λένε και υποστηρίζουν πρόγονοι και μεταγενέστεροι αυτών.


Φυσικά ουδόλως αδίκως και επιτυχώς ,δικαιολογημένα και συνυφασμένα με διάφορα γεγονότα, περιστατικά της ζωής μας, που έρχονται και αναμοχλεύουν θύμησες κι αναμνήσεις.
Ποτέ να μην προσκολλούμε στο παρελθόν,σε ότι μας πόνεσε,σε ότι μας καταχαράκωσε και μας έδειξε τις άσχημες πλευρές της ζωής, σε ότι μας αναστάτωσε και σε ότι φυσικά, καταχωρήθηκε στο σκληρό δίσκο της εισήγησης του εγκεφάλου, που αφορά προβληματισμούς λογισμούς είτε δικαιολογίες κι απορίες προερχόμενες από εκείνα τα κέντρα, που σκαλίζουν και δεν το αφήνουν να ησυχάσει,να τερματίσει τη διαδρομή του και να καθιστήσει το παρόν και το μέλλον, υπεύθυνο και αρμόδιο σε ότι αφορά τη γέννεση, τη δημιουργία, την αναγέννηση και την ολοφώτιστή μας συνύπαρξη, συνεύρεση της λογικής, της πειθούς και της απεριόριστης πάντα, ποτέ εφησυχασμένης ,επιδίωξής μας, για μια καλυτέρευση συνθηκών.

Πρέπει να το αφήνουμε πίσω να μας καθοδηγεί μόνο η εμπειρία, η συνύπαρξή της, με τα απρόβλεπτα τότε μεν, αλλά προβλεπόμενα στο παρόν, αφού μάθαμε, πάθαμε και τα λάθη , δεν πρέπει να υφίστανται στις δικές μας πλέον δικαιοδοσίες και καταρτίσεις του είναι μας του εγώ μας και φυσικά του καλού μας και μόνο εαυτού.

Ο κακός να παγώσει το χρόνο να βεβαιώσει το μέλλον για την πλήρη του αποχή και αποδυνάμωσή του, ώστε να είμαστε σίγουροι πως το μέλλον θα είναι όχι αβέβαιο αλλά θα λειτουργεί ομαδικά και συνοπτικά η ωριμότητα με την δικαιοσύνη, συνδιαλλαγών και ποτέ αλλαγών, επερχομένων κώδικες με δεοντολογίες, αρχής, τάξης και εξουσίας επιβεβλημένης της λογικής και ποτέ του παραλογισμού και του θεμιτού ανταγωνισμού με δόλια και ύπουλα μέσα κι εξαρτήσεις.

Κάθε εθισμός κάθε άρρωστη εξάρτηση, θα αποτελέσει όχι εκείνο το βήμα, το σκαλοπάτι για ανεξαρτησία και ανυπακοή σε μια επιτυγχάνουσα και πάντα άρχουσα τάξη πραγμάτων εκείνων των διαστάσεων και των στάσεων ζωής, που απασφαλίζει κάθε είδους ελευθερία και τη μετατρέπει σε φυλακή σε δεσμά υπακοής, υποταγής μα κυρίως αφαίρεσης,παντός είδους σκοπού, στόχου, έλευσης και παρέλευσης, διαδραματιζομένων συνθηκών και γεγονότων, που καταλύουν την ελευθερία, παγιώνουν τακτικές, άτακτης εισροής και
διαρροής, μυστικών συνθηκών, κεκλεισμένων των θυρών εκείνων της ζωής, της ύπαρξης και της ολοκληρωτικής και καθηλωτικής αφαίρεσης ενστίκτων, διαισθήσεων, μα κυρίως ατομικής και προσωπικής ελευθερίας.

Δίχως να είναι σε θέση κανένας να δώσει και να παραδώσει μαθήματα καλής ακοής και ποτέ επιβεβλημένης υπακοής, συνέρχεται εκείνο το συμβούλιο διαταγών, επιταγών και προσταγών, που μας καθιστούν υπεύθυνους, απέναντι στα νοήματα που η ζωή μας επιτάσσει και προτάσσει τα στήθη μας ,για μάχη και ποτέ για οπισθοχώρηση.

Η νίκη πρέπει και επιβάλλεται να διατηρηθεί ο γνώμονας εκείνος, για να επιτευχθούν τα σχέδια και τα δρομολόγια εκείνα της ζωής που θα συντελέσουν επιτέλους σε οριστικές παραμέτρους και οριζόμενες διατεταγμένες υπηρεσίες, αλήθειας, τόλμης και θάρρους, αμέσου επιβολής της και διατηρητέας πλέον δια ζώσας αρχής και αξίας.

Αξίες προσμετρήσιμες αναφορικά με τη βαρύτητα, τον προβληματισμό, τα σχέδια, την ίδια τη ζωή, που αφαιρείται γουλιά γουλιά μετριάζεται σταλιά σταλιά και διατηρείται σε πάγια και στυγερά εγκλήματα καρδιάς, εγκλήματα ψυχής και συνδιαλλαγής και συνθηκολογήσεως, του συμφέροντος απανταχών ελλείψεων και διαλογισμών, αφαιρέσεως προσωπικότητος σχεδιασμού απανταχού ελλείψεως αφορμών, ορμών και ποτέ σταθεροποιημένων συνυπολογισμών. 




πηγη ANNA ZANIDAKH