Οποιος μας πλησιάζει αυτά τα χρόνια τα μεταλλαγμένα ,όπως συνηθίζω τελευταία να τα αποκαλώ,σίγουρα δε θα χει και τα καλύτερα ή τα αγνότερα των αισθημάτων του.
Βεβαιότατα ,υπάρχουν και οι εξαιρέσεις,αλλά αυτές δεν κάνουν τον κανόνα,θα θελα να μου επιτρέψετε να συμπληρώσω και εγώ από τη μεριά μου.
Χαίρομαι πολύ,που σ αυτή τη διάλεξη ,όπου κλήθηκα να παρουσιάσω τις Παράξενες Μέρες που διανύουμε και διαπραγματευόμαστε τον εαυτό μας τους δικούς μας τους φίλους και εξωτερικούς παράγοντες που συνδράμουν στην αγωνία μας στα θέλω μας στα πρέπει μας στον αυτοπροσδιορισμό μας,είναι κοντά μας ,μια οικογένεια ,φερμένη από διάφορα μέρη του Κόσμου και ενώθηκε εδώ ,στη μητέρα Πατρίδα,κατόπιν παρακλήσεώς μου και απευθυνόμενης πρόσκλησης μου,εφόσον η ίδια δέχθηκε να ασχοληθούμε και να διαπραγματευτούμε με τις συνθήκες διαβίωσης και επιβίωσής τους,από τα δύσκολα κατοχικά χρόνια μέχρι τα Μεταπολιτευτικά και όσο αφορά τη Μοντέρνα μας ηθική ή ανήθικη εποχή.
Θέλησε με πόνο ψυχής ,να καταθέσει αποσπασματικά προς το παρόν ,και αργότερα αναλυτικότερα κομμάτια της ζωής της ,όπου ενώνοντας το πάζλ ζήτησης και αναζήτησής της, κατάφερε να φέρει εις πέρας το θηρίο που λέγεται Αντίδραση Αντιπερισπασμός Εγωισμός Εκδικηση και άλλα τόσα κομμάτια που ενώνοντάς τα ,κατάφεραν να νικήσουν τις αντιξοότητες τα θελημένα ή άθελα εγώ τους , τα σωστά ή λανθασμένα ένστικτά τους ,με γνώμονα, το κοινό καλό,αυτό για το οποίο σπανίζουν άτομα να αφιερωθούν να αφοσιωθούν και να πράξουν και να συμπράξουν γι αυτό.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα βήμα,δυνατό και καθόλου τυχαίο,που συνέβη να είμαι μάρτυρας αυτόπτης,ψυχικής κατάθεσης και ένοχης διαμφισβήτησης των δικών της πεποιθήσεων απόψεων κρίσεων και καταχρήσεων.
Μη νομίζετε ότι είναι εύκολα να ρθει κάποιος,έστω και σε μια διάλεξη ,και να παραθέσει κομμάτια ψυχής του ζωής του ,χαρακτήρα του ,στιγμές ώρες λεπτά ,να τα αποθέσει σε εμάς,αλλά πάντα με τη βεβαιότητα να το διακατέχει ,πως ότι κι αν πει ή ότι κι αν θέσει και παραθέσει ,θα ναι σε καλά χέρια,όσο αφορά την επίβλεψη και την κριτική μου, την κριτική μας και ποτέ επικριτική στάση απέναντί του και απέναντι σε όποιο θέλησε να αντιπαραταχθεί στα πιστεύω του στα δικαιώματα που οι άλλοι του εκχωρούνε,σύμφωνα με τα δικά τους πρέπει ,παραμελώντας επιεικώς και τα θέλω των άλλων,αφού δεν καθίστανται ευνοικά και προβλέψιμα για τους άλλους,
Η ,έχω πει επανελλειμένα , δεν είναι ένας μυς που χτυπάει και μεταφέρει το αίμα στις φλέβες οπότε τροφοδοτείται και ο εγκέφαλος και τμήματά του ,που αποβλέπουν στις κινήσεις μας στις αισθήσεις μας και γενικά σε ότι δρα και επιδρά μέσω αυτής,
Η καρδούλα μας πονά ,συμπονά ,πληγώνεται ,αιμορραγεί,συνθλίβεται,καταρρακώνεται,αποδυναμώνει και συνεχώς δέχεται τέτοιου είδους ερεθίσματα ,που γίνονται πομποί και δέκτες αυτής.
Ποιος δεν πόνεσε ?δεν την ένοιωσε να γίνεται χίλια κομμάτια,μα και ποιος δε χάρηκε χωρίς φειδώ?ποιος δεν ευθύμησε σε όμορφες και διασκεδαστικές του στιγμές?
Ποτέ δε θα σταματήςω να λέω , να το φωνάζω,η καρδιά μας θέλει να την αγαπήσουμε εμείς και μετά όλοι οι άλλοι
Αν εμείς σταθούμε και συμπεριφερθούμε εγωιστικά απέναντί της ,τότε η ίδια τι να πρωτοκάνει και να προβλέψει?
Θέλει στοργή τρυφερότητα να μην την κακομεταχειριζόμαστε ούτε ναδρούμε να αντιδρούμε και να επιδρούμε ερήμην της.
Δικαιωματικά διεκδικεί χώρο και χρόνο από τη ζωή μας ,από τον ωφέλιμό μας χρόνο,που δε θα τον κατασπαταλήσουμε σε ανώφελα και άχρηστα πράγματα ,κινήσεις διεκδικήσεις.,που μόνο εμείς είμαστε σε θέση να παραθέσουμε τον εαυτό μας έναντι της κριτικής και αυτογνωσίας ,,των άλλων,παρά του ίδιου μας του εαυτού του υπερ εκτιμημένου μας εγώ ή μη,εφόσον όλοι είμαστε σε δύσκολη θέση και διάθεση να αντιμετωπίσουμε την όλη κατάσταση.
Νοιώθω πολύ περήφανη που ανατέθηκε σε εμένα αυτή η διάλεξη και ταυτόχρονα που μου δίδεται η ευκαιρία ως Κλινική Ιατρός που είμαι εξειδικευθήσασα στον τομέα της Ανθρώπινης συμπεριφοράς αλλαγών και μεταλλάξεων που έχουν επιφέρει μυριάδες μετατροπές επαναστατικές ιδέες και χιλιάδες νοθευμένα μηνύματα ,λανθασμένα σε άτομα ,που λόγω του θολομένου τους μυαλού ,συνεχώς πέφτουν σε επαναλαμβανόμενα λάθη ,οδηγούμενοι απο τα ισχυρά τους πάθη,που δεν κατάφεραν ή δε θέλησαν να αποκοπούνε και να προχωρήσουνε ένα βήμα μπροστά τη ζωή τους.
πηγη ANNA ZANIDAKH
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.