Δεν μπορείς να το στοιχειοθετήσεις εύκολα ,να το δεχτείς και να συμπράξεις,με μια λογική του παραλόγου,που οι υπόλοιποι στα μάτια τους ,είναι τα μηδενικά και αυτοί οι αξιοκρατούντες και παρακρατούντες όμως,το κράτος δικαίου και αποτιμήσεων εσκεμμένων λανθάνουσων σκέψεων και επιβολών αυτών .
Το να δεις ,να καταδικάσεις και κυρίως το να απαλλάξεις τον εαυτό σου ,απ τα πάντα,τι πιο λυτρωτικό θα ήταν ,μα συνάμα και πόσο προκλητικό τίθεται,για την απέναντι όχθη.
Ο χείμαρρος που λέγεται ζωή,συμπαρασύρει ,διάφορα ,καλά και άσχημα,μέτρια και άριστα ,αλλά με εκείνη τη δίνη,που επιφέρει,η προτροπή και η αποφυγή,η θέληση και η κούραση,αποτελεί έναν κυκαιώνα,στο συναισθηματικό τυφών,που όσες προαναγγελίες και αν γίνουν,,/όσα απαγορευτικά και αν δοθούν και μεταδωθούν,απ τους δείκτες της καρδιάς μας και των ορολογιακών βομβών ,που εκρήγνυνται μέσα μας ,στα ΣΩΘΙΚΑ ΜΑΣ ,,είναι ανίσχυροι ,ανίκανοι ,να δουν το ανακοινωθέν ανέμων ,θυέλλων μα κυρίως καταιγίδας ,προσαρμοσμένης είτε απροςάρμοστης ,στα μέτρα και τα σταθμά τους ,τα δικά μας .
Πονάει πολύ,αφόρητα ,να βλέπεις ,να γίνεσαι αποδεκτή ,εσύ ,ηγ γραφή σου,το τι πιστεύεις και για το τι μάχεσαι ,που όντως έχοντας ερμητικά θεόκλειστα τα μάτια της καρδιάς τους ,σφάλισαν για τα καλά,αυτά της ψυχής τους κι έτσι ,θελημένα αόμματοι συναισθηματικά ,βαδίζουν,κατρακυλούν την κατηφόρα ,που λέγεται ,τομή...
Εγκάρσια,διχοτομημένη,όχι όπως θα πρεπε ,με καταννόηση ,αλήθεια ,βοήθεια για τα καλύτερά τους,χρόνια ,έστω κι από μακριά ,αλλά βλέπετε,πονάει τώρα ,ότι οι ίδιοι σπείραν κι επομένως θα θερίσουν.
Αλλά άλλο είναι να χαρίζεις και άλλο να δέχεσαι.
Αλλο να το προκαλείς και άλλο να στο σερβίρουν.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ,ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΙΑΤΟ ,ΔΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΖΕΣΤΟ ,ΠΟΤΕ ΚΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΚΡΥΟ...ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΕΣΤΩ.
ΠΑΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ,,,ΤΟΠΙΟ ΚΑΙ ΦΑΣΗ,,,ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗΣ....
πηγη ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ,
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.