ΕΠ ΩΜΟΥ.....

Θα μου πείτε,όποιος πεινάει αμύνεται,σκοτώνει..Όχι δεν είναι έτσι.
Ο νόμος του ισχυρού ,της ζούγκλας,της επιβιωσης του δυνατού,ας εκλείψει επιτέλους.
Στο κάτω κάτω δουλειές αν θέλει κάποιος να βρει,πιστεύω ότι ίσως και τα καταφέρει.
Το θέμα είναι ότι οι Έλληνες συνηθίσαμε στην εφήμερη απόλαυση ,είτε αφορά τις δουλειές,είτε αφορά τις εξω συζυγικές σχέσεις και ακόμα ακόμα ίσως αφορά και τις παροδικές ελεύσεις ενός παραδείσου...ουσιών ,όπως είχα προαναφέρει ,καθώς για λίγο διάστημα ζεις την πλάνη την αποπλάνηση των στιγμών που θα έπρεπε να ζει κάποιος,με αποτέλεσμα ,όλοι βολευόμαστε,όλοι βολεύουμε το εγώ μας και παραγκωνίζουμε και παρασυρόμαστε σε έναν κυκαιώνα καταστάσεων και απόπειρων ή δηλώσεων του ωχ αδερφισμού μας.

Δε θα δώσω ούτε άλλοθι ούτε ελαφρυντικά . Το θέμα είναι να μπορούσαν οι άνθρωποι να συμβιώσουν με γαλήνη ηρεμία ησυχία και με αξιοςύνη και αξιοκρατεία.
Μα όλα αυτά είναι όνειρα απατηλά και ξέρω καλά και έχω επίγνωση, ότι αποτελούν μάταιες και φρούδες ελπίδες ,και αδύνατον να καταστούν πραγματοποιήσιμες σ αυτό το κλίμα ,που πλέον επικρατεί στη χώρα μας.

Δεν είναι δυνατόν,να είμαστε στα σπίτια μας  και να κινδυνεύει η σωματική μας ακεραιότητα.
Φαίνεται εντελώς άδικο και άχαρο,οι ευπαθείς ομάδες,,,ευαίσθητες θα έλεγα εγώ ανήμποροι και απροστάτευτοι ,οι παππούδες μας κα οι γιαγιάδες μας,κυρίως όταν μένουν σε απόμακρα μέρη από το κέντρο,είτε ενός χωριού είτε μιας πόλης.
Τα περήφανα γηρατειά ,που στη δύση της ηλικίας τους,θα ζήσουν τέτοιο ψυχικό βιασμό.ακόμα και από μερικούς αρρωστημένους ,να υποστούν και σωματικό βιασμό,καθώς και τον παράλογο εκβιασμό εκφοβισμό που δέχονται,από τους απρόσκλητους και βάρβαρους αυτούς επισκέπτες.

Νοιώθω απέραντο σεβασμό στον ιδρώτα όσων μικρών φτωχών αδύναμων μερίδων ή ομάδων επωμίστηκαν να σηκώσουν τα βάρη τα οικονομικά στις πλάτες τους.
Δεν είναι λίγα τα άτομα που βρέθηκαν στη δεινή θέση να εγκαταλείψουν τις πόλεις τους ,αφού είχαν διωχθεί και εκδιωχθεί από αυτούς που κάποτε νόμιζαν λυτρωτές τους
Ολο αυτό είχε συμβεί διότι είχανε κάνει λάθος υπολογισμούς ,με αποτέλεσμα να χρειασθεί να φύγουν στις πατρίδες τους ,κοντά στους γονείς τους.

Αδύναμοι να προσφέρουν τα ουσιώδη και απαραίτητα στις οικογένειές τους ,αναγκάστηκαν να μείνουν μαζί με τους γονείς τους και να μπορούν τουλάχιστουν να συντηρούνται από αυτούς,ενώ κανονικά έπρεπε τα παιδιά πια,να φροντίζουν και να περιποιούνται όλους αυτούς.

Συναντάς

ΕΚ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΟΣ ΜΑΣ ..ΑΝΝΑΣ ΖΑΝΙΔΑΚΗ.

Για το ....tapantareinews.gr