Ο Γολγοθάς.

Μην επαφίεσαι σε διάφορες στιγμές δυσκολίες,να σου κάμψουν είτε το ηθικό,είτε το χριστιανικό σου υπόβαθρο.
Αναλογίσου πως και ο Κύριος,ηναγκάσθη να πιει το πικρόν ποτήριον τούτω,ώστε να εξέλθει εν της Βασιλείας του ,πληςίον του Πατρός του και Δημιουργού μας,με μοναδική έννοια και βάσανο,να απαλάξει εμάς τους αμαρτωλούς από τον πόνο και την αδικία.

Μα αυτή θαρρείς και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι και μετερίζι του καθενός μας ή της καθεμιάς μας.
Όπου και να γυρίσεις,αντιλαμβάνεσαι εύκολα,δύσκολα,την αδικία,τον πόνο,το Γολγοθά που καλούμαστε ναανεβούμε και να αντιμετωπίσουμε ,ο καθένας μας με το δικό του μοναδικο και ξεχωριστό τρόπο.

Όποιον και να ρωτήσουμε δε θα διστάσει να αποφανθεί ,πως ίσως και εν γνώσει μας πια,το να διανύουμεd μια πορεία δύσκολη,σκληρή,όχι ραμμένη στα δικά μας μέτρα και σταθμά,μας έχει κάνει και καλύτερους ανθρώπους,καλύτερα άτομα,ψυχές.

Θα μου πείτε είναι ανάγχη να υποστούμε της ψυχής μας τον τάραχο,για να γίνουμε καλοί και αξιοπρεπείς Χριστιανοί,ναακολουθήσουμε το δρόμο της Αλήθειας του και του καθοδηγισμού του?

Φυσικά μου είναι αδύνατο ενττελώς να αντιπαραταχθώ με οποιαδήηποτε θέση,κρίση,αφενος ένας θνητός άνθρωπος,με πάθη λάθη και αδυναμίες ,που με καταστούν ανήμπορη,ανάξια και ανίκανη για να τελεστούν και να εκτελεστούν τυχόν δικές μου υποδείξεις ,αναδείξεις και αφετέρου ο Κύριος Ημών Ιησους Χριστός θα δείξει και θα αποδείξει στο κάθε του αρνάκι,αν ο λύκος που το παραφυλάει και το ελοχεύει,είναι ικανό να του αντιταχθεί και να προστατευτεί ,από μόνο του,με τη βοήθεια πάντα αυτού ,που μερημνεί και φροντίζει για όλα τα Πλάσματά του.

Ο Γολγοθάς πάντα θα αποτελεί τοντόπο του μαρτυρίου.
Ένα μαρτύριο απο όλους αργότερα ,αποδεκτό και παραδεκτό,άδικο κρίμα μεγάλο ,μα επέφερε το μήνυμα το αγόγγιστο και ακάματο ,ηθικό του Χριστού μας,παρά τα τελευταία μόνο λεπτά ,που κι ο ίδιοις λύγισε αφήνοντας να φανεί το μεγαλείο της υπόστασής του,ως άνθρωπο,φύση αδύναμη και ανίκητη μπροστά σε ένα μαρτύριο,σε μια σκοτοδείνη αρρωστημένων και παθιασμένων μυαλών.

Μα νικητής μέσα από όλο αυτό ,ήρθε να μας διδάξει πως και εμείς έχουμε τη δύναμη ,το κουράγιο,μα κυρίως την Πιστη,να ανταπεξέρθει ο καθένας,στο δικο του Σταυρό,που κουβαλάει από τη μέρα της γέννηςής του,εφόσον κρίθηκε από τον Κριτή του Κόσμου,να συμπορεύεται και να ακολουθεί ,ως ένα σημείο της ζωής του.

Λένε πως ο Παντοκράτορας,στέλνει τέτοιο σταυρό,όσο μπορεί ο ώμος του καθενός μας να αντέξει,να κουβαλήσει.

Αγιασμένο το όνομά του,αδέρφια μου,καθώς όλοι δεν αποτελούμε τίποτα ,παρά μια σκέψη ,ένα στοχασμό,μπροστά στο Θεόπεμπτό του έργο,καθαγιασμένο και μοιρασμένο,όπως ο ίδιος κρίνει και διακρίνει,μέσα απο τις πλειάδες των λογισμών του και των απασχολήσεών του.

Τίποτα δε στέκεται ικανό και αντάξιο,όσο η θέληση,η σκέπη του Κυρίου μας,να είμαστε υπό την Προσταςία του και την Εύννοιά του,την αγάπη του και τη φροντίδα του.

Αν κατορθώσουμε να το λησμονήσουμε,να απαλλαχτούμε απο την Παρουςία του ,μένοντας προσκολλημένοι μόνο στα εφήμερα και στα τραγικα στάσιμά μας κατατόπια ,ζωής και έμπνευσης,ρηχής και ανούσιας,τότε δε θα φταίει κανείς ,παρά μόνο ο ίδιος μας ο φτωχός και άσιτος εαυτός,απο Πνευματικη Τροφή και κυρίως ,από την επικοινωνία του με τον Πλάστη και Οδηγό του,μέσω και μόνο της Προσευχής και της απόδοσης ,αποτίμησης,απαρίθμησης ειλικρινέστατης,στιγμών ,λαθών προς μετάννοια αυτών.



ΠΗΓΗ ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ