Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2018

Σε χρυσό κλουβί.

Ζωές αφημένες,παρατημένες,με μόνες διεξόδους,τι άλλο?
Σκέψεις που στριφογυρίζουν και σε ρωτούνε συνεχώς χωρίς να διαφαίνεται ίχνος κούρασης,στο βλέμμα τους.

Λες και θέλουν να καλύψουν το κάθε τι που τις έχει οδηγήσει και παραπλανήσει ταυτόχρονα και συνάμα.

Θελήσανε να επεμπλακού από δικές τους καταθέσεις ψυχής και το μόνο που κατάφεραν,ήταν να μ που σε ένα κλουβί ,που άλλοι σχεδίασαν στα μέτρα τους και κατήυθυναν τόσο εύκολα μα ίσως και ύπουλα,ώστε να μη γευτούν ξανά ,το αίσθημα της ελευθερίας.

Σκέψης θέλετε να το πείτε,έκφρασης να το δεχτούμε.μα το κυριότερο είναι πως πλανήθηκα ν και παραπλανήθηκαν απο δικά τοςυ δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα πρέπει,θέλω,κατευθυντήριες χαράξεις γραμμών και πορειών.

Κανείς άραγε δε βρέθηκε να υπσδείξει τον ορθό τρόπο,απομακρυσμένο και αποσπασμένο ,απο τα δήθεν,επιδιωκόμενα και νικητήρια έπαθλα,που το μόνο που τους δώσανε δενήταν τίποτα άλλο ,παρά τηνεφήμερη ματαιοδοξία,την παραμονή τους σε έναν κόσμο ψεύτικο,γυάλινο,και καθόλα εύθραυστο και αποκλεινόμενο απο τα δικά τους μέχρι τώρα σχέδια και πλάνα ζωής.

Μέσα σ αυτό το χρυςό κλουβί για τα καλά κρύφτηκαν επιδιώξεις,όνειρα,πλάνα που κάποια στιγμή ,είχαν παραμείνει δίπλα τους ,να τους θυμίζουν τι είναι και τι πρέπει να κάνουν,για να μη χαθεί και αλλοιωθεί η δική τους πραγματικότητα,για την οποία είχαν παλέψει με νύχια και με δόντια.

Μα όπως φάνηκε με το πέρασμα των χρόνων,ο εφησυχασμός ,είχε παραδοθεί και αποδωθεί σε ένα και μοναδικό νόημα,μια αςήμαντη για μας ουςία,μα αποδοχής και παραδοχής εκείνων,που είχαν εγκλειστεί και εγκλωβιστεί σε εκείνο το χρυςό,ολόλαμπρο μεν κλουβί,όπου μόνο τα βράδια οι ελευθερίες τους,κάναν πάρτυ γιόρταζαν,υπενθυμίζοντας τη ζωντάνια που κάποτε τους διακατείχε και τους έντονους ρυθμούς και παλμούς της ζωής τους,

Τώρα πια αποδείχτηκαν οικτρά και ποταπά πλάσματα μιας τυχοδιωκτικής και απαξιωτικής από τους άλλους συμπεριφοράς ,αφού το μόνο που θέλησαν και αποζήτησαν,ήταν ευκαιριακοί οργασμοί ,αποπλήρωσης χρεών και ηδονικών καταιγιστικών δανεισμών,απο τους τραπεζίτες και εξαγοραστές της ψυχής και της συννείδηςής τους.

Μαστροποί και προωθητές των αποφάσεών τους και των κινήσεών τους ,δεν ήταν παρά μόνο οι ίδιοι τους οι εαυτοί,που χαν ξεφτύσει και ξεφτυλήσει το νόημα τηςη αξιοπρέπειας και της δύναμης.

Ψυχής,κορμιού ,μυαλού,που όντως ανίκανοι και αδύναμοι,είχαν πέσει σε εκείνο ,όχι το τρυπάκι,αλλά τη λακούβα,που με τη δίνη της,η οργή ,η εκμετάλλευση και η παράννοια ,τους είχε συνεπάρει μαζί της,σε έναν κόσμο αποσβολωμένο,παθητικά εξελισςόμμενο ,μα κυρίως αδαή και ανέπαφο απο το κομμάτι του ίδιου τους του σώματος,που λέγεται καρδιά και δενείναι μόνο για να πάλλεται αλλα και για να αισθάνεται και να καταδιώκει τις τύψεις,εφόσον πήρα το συγχωροχάρτι,απο τους ίδιους και την αληθινή τους μεταμέλλεια.


πηγη  ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ




Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Δημοφιλείς κατηγορίες

...
Οι πιο δημοφιλείς κατηγορίες του blog μας

Whatsapp Button works on Mobile Device only