Δεν απαιτείται και δεν επιδιώκεται να ζούμε υπό τη σκέπιν ,τη σκιά κάποιου,αν ο ίδιος δε μας έχει μεταδώσει τρελλή ανασφάλεια και φοβερή υποτίμηση και απαξίωση ,για τον ίδιο μας τον εαυτό.
Υπό τη σκιά κάποιου θα ζούμε ,αν και όταν κι όποτε εμείς το κρίνουμε απαραίτητο και αναγκαίο.
Αλλά για να είμαστε σίγουροι για μας ,για τον εαυτό μας,θα πρέπει ,να μην αφήσουμε κανέναν,να μην επιτρέψουμε και κυρίως να μην αποδεχθούμε ,εμείς ,από μόνοι μας ,πως δεν αξίζουμε και δεν είμαστε ικανοί ,να στηριχτούμε στα πόδια μας ,στις δικές μας δυνάμεις.
Το να ξέρουμε και να αναγνωρίζουμε,πως ότι και αν μας συμβεί ,θα είναι κάποιος δίπλα μας ,να μας συμβουλεύσει ,να μας παροτρύνει,ακόμα και να μας καθοδηγήσει,σωστά και όμορφα ,δεν τίθεται θέμα καν,αναφοράς σ αυτό .
Αλλά και αυτό πάλι ,έχει τις δικές του συνιστώσες και συνισταμένες,ώστε να φανεί,πως εμείς οι ίδιοι είμαστε σε θέση να στηρίξουμε και να υποβάλλουμε τον εαυτό μας ,όχι σε δοκιμασίες ,αποφυγής και κατατρεγμού ευθυνών ,όσο της ανάληψης και της ενήλικης,ώριμης,αντιμετώπιςής τους .
Το να ζεις ,να κινείσαι και να θέτεις τη μοίρα σου ,την τύχη σου,σύμφωνα με τα μέτρα και τα σταθμά του άλλου,δεν είναι τίποτα άλλο,παρά η εύλογη απαλλαγή των ευθυνών και η υπαίτια αιτιολόγησή τους ,στο να μη ληφθούν οι αναγκαίες και απαραίτητες εξηγήσεις ,,,προγραμματισμοί.
Ενα απλό ,κοινό βόλεμα,βολέματος στάσης ζωής μόνο.
πηγη ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ,
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.