Φτερά...

Οχι στον άνεμο,στη θύελλα και στην καταιγίδα ,μα σταθερά ,στέρεα .σμιλευμένα και πολυταξιδεμένα,στον αέρα

Εκείνα που ζητούν ελπίδα νοιάξιμο φροντίδα ,μα είναι ικανός

Ο καθένας να δει να αντισταθεί να παλέψει να αντικρύσει.



Να πετάνε εδώ κι εκεί,όμορφα,ανέμελλα ,χωρίς φόβο ,τρόμο

Να ζητούν σκεπές ,στολές,ψυχές,ακραίες ποτέ εκδηλώσεις

Μα συνεπαρμένα όνειρα,διαδηλώτριες ,συμπαραστάτριες εκεί



Οι καταθέσεις τους ,οι ψυχές τους,αιωρούνται δε συνθλίβουν

Πέτρες και οχυρά ανέπαφα και ανέκφραστα στέκονται μόνα

Δε θέλουν να διεκδικήσουν να χωρίσουν να στρατοπεδεύσει

Μάχιμη η συμπαράταξη ονείρων,θέλω,πρέπει ,διστάζουν



Δε φοβούνται έμαθαν να μάχονται ,έμαθα να περνούν στην αντιπέρα όχθη,στην αντεπίθεση ζωνών,όχι εκεχυρριών,αλλά αίματος ,πάλης,τραυμάτων,ακόμα και θυμάτων ζωντανών πια

Τρέχουν να φτάσουν τα νεύματα ,τα μηνύματα πολλά μαζί



Τώρα τα φτερά ,όμορφα ,πολύχρωμα,σπάνια δηλώνουν τώρα

Διαδηλώνουν εκφράσεις ,ελευθερίες,όμορα συναισθήματα επαφών κυρίων σημείων αναφοράς τους,υπαρκτές ώρες



Σκέψεων ,αποφάσεων συντελούν,συντρέχουν,συγκλίνουν

Σκάλες ,αναβάσεις ,καταβάσεις,οροφές ,σκαλοπάτια ,άρσεις

Ασυλίας ουδέποτε ,θέλουν επιστεγάσματα ,σκέπαστρα όχι καλύψεις,κουκουλώματα ,μόνο εμφανή δείγματα πετάγματος



Ζουν ,αναπνέουν,δημιουργούν υφές,κλίματα ,διαδηλώσεις

Τρεχαντήρια της νύχτας,φώτα,οδοιπορίες ζωής,λάμπουν οδηγούν μέσα στην ασφαλτοδρομένη κυριαρχία των βαρύτονων αυτοκινήτων στεριάς ,μα στον αέρα τα πάντα



Συνδιάζουν μείγματα ,κράματα διασταυρώσεων ,δοσοληψιών

Ποτέ λαθραίων,νομίμων διαβουλεύσεων ,φτερά καθάρια όλα

Ανταμώνουν το δικό τους βασιλιά ,τα δικά τους μέλη ,μιλούν

Τη γλώσσα τους,το σώμα τους αδρανοποιημένο ποτέ ,κινείται ζει ,πράττει ,δοξάζει ...





πηγη
ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ,