Ενα έχει σημασία και ένα θα πρέπει να είναι καλά στο μυαλό μας.
Η μαμάκα του καθενός ,μια φορά μας γέννησε και δε θα ξανα γεννηθούμε.
Για την ανάστασή μας ή τη σταύρωσή μας ,είμαστε εμείς υπεύθυνοι και μόνο εμείς.
Φυσικά εξαρτούνται και περιπτώσεις,στις οποίες,μόνο ο Παντοκράτορας ή άλλες άσχετες προς εμάς συμπτώσεις και συγκλίσεις,ίσως δρομολογούν και συνωμοτούν εναντίον μας,καταστάσεις και γεγονότα.
Αργά ή νωρίς ,αν όχι μόνοι μας,θα βρεθεί κάποιος,πολύ κοντά σε μας,στον εαυτό μας,να μας ταρακουνήσει.
Ολοι και όλες έχουμε δει δείγματα και παραδείγματα.
Τίποτα δεν τελειώνει ,αν δεν έχει τελειώσει μέσα μας,αν δεν έχει ξεσκιστεί υφή άπ τη σάρκα μας και αν δεν έχει ματώσει το είναι μας.
Κι όμως ,κανείς δε μας φταίει,σε κανένα δεν πρέπει να ρίξουμε την ευθύνη παρά μόνο σε μας .
Καλό θα είναι να το αντιληφθούμε όλο αυτό .όσο το δυνατό συντομότερα και να επουλωθούν πιο εύκολα και οι πληγές μας .
Μα συνήθως εμείς,οι κοινοί θνητοί και άνθρωποι,δεν κάνουμε τίποτα άλλο ,παρά να δίνουμε ευκαιρίες στις ευκαιρίες κι ολοένα και περισσότερο,να χάνουμε την εμπιστοσύνη μας και την πίστη μας στον εαυτό μας .
Μα το μόνο βέβαιο είναι πως αποσκοπούν εκεί,στη χαλάρωση,ταλάντευση και πισωγύρισμα ,τόσο της σκέψης μας όσο και της ζωής μας όλης.
Εγωιστικά και μόνο,βλέπουμε να συνυπάρχουμε ,να συζούσε δε θα το έλεγα,παρά να συγκατοικούμε ξένοι,στο ίδιο μας κάποτε ,αγαπημενο και λατρεμένο σπίτι.
Κι όλο αυτό να γίνεται ,μπροστά στα παιδιά μας ,που όντως ανωριμότητα φερόμενοι ,να τα αφήνουμε όχι μονο παρατηρητές αλλά και διαχειριστές μιας κρίσεως,που εμείς οι ίδιοι στεκόμαστε ανίκανοι ,να της δώσουμε ένα τέλος .
Καθώς κάθε αρχή και δύσκολη,έτσι και αυτό το σηματοδοτούμενο εν καιρώ πολύ τέλος,δύσκολα αποφασίζουμε να του δώσουμε σάρκα και οστά ,χαρτί και μολύβι ...υπογραφές.
Ναιι η ζωή μας τυλιγμένη σε μια κόλλα Α4..διεκδικήσεις ελλεεινές και τρισάθλιες ,τα παιδιά μας σε μια λοταρία ,κέρδους,συναισθημάτων,εξαγοράς συννειδήσεων ,μα το χειρότερο,μια οικτρή ,στυγνή αντιπαλότητα ,τι έκανα τι έκανες ,τι προσέφερες τι προσέφερα .
Αγνοούμαι επιδεικτικά τις ψυχές,όλων μας ,που δεινοπαθούν,σπαράζουν,μαραζώνουν,ασφυκτυούν και πολλές φορές από μόνες τους,ξεσπούν και ζητούν τι άλλο,την ελευθερία σκέψεως και λόγου,έκφρασης και συμπεριφοράς .
Αργά ή νωρίς,ότι είναι να γίνει θα γίνει ,οσο και να το χρονοτριβούμε,όσο και να το παραβλέπουμε.
Ας φερθούμε ώριμα,να δούμε συνθήκες να μετρήσουμε τα καλά και τα άσχημα ,τι μας ευχαριστεί και τι όχι και ας τα βάλουμε στη ζυγαριά της λογικής ,όσο κι αν το συναίσθημα,παραπονιέται ,αντιδρά και μας μάχεται.
Η λογική σώζει ,το συναίσθημα ,ελοχεύει τους κινδύνους,αποπεράτωσης ,μιας σχέσης ,ενός γάμου,διάλυσής του ..παντελούς απομακρύνσεώς μας .
πηγη ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ,
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.