Η ΜΑΓΕΙΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ....ΠΟΤΕ!!!!!

Η διαίσθηση μου ελάχιστες φορες με ξεγέλασε ..ΕΠΑΙΞΕ με τα προαισθήματα μου..το ηξερε το αντιλαμβανόταν ..καθε κυτταρο μου..λεει και ξαναλέει η μικρη πριγκιπέσσα της καρδιας μας η Αντριάνα  ..στο καλο της βασιλόπουλο τον Παπανικολη.....

Το φωναζε απο μικρο ετσι..γιατι του αρεσε η θαλασσα τα ψάρια κι οτι έπλεαν μεσα σ αυτη.

Τον ανακήρυξε οδηγο της ζωής της με θαρρος και τόλμη να ναι κι αυτη τη φορα μαζι...αλλα για παντα.

Ο Παπανικολής της..εψαχνε τρόπους βα χει χρηματα να μη λειπει τιποτα στην οικογενεια του..τα παντα τα χε στο βλεμμα του άγρυπνος φύλακας τους.

Η Αντριάνα παλι φοβοταν..χι μη μεινει μονη αλλα είχε τα παιδια της κορώνα στο κεφαλι της ..παλευε οδύρονταν ..μην και τα λειψει...κατι.

Τα χρονια περνούσαν..τα δυο πριγκιποπούλα πλεον δεν ηταν απο μικρά μαζι...αλλα σε τετοια ηλικια πιυ ήξεραν τι ήθελαν η το νόμιζαν.

Οι οικογένειες χωρια οι καρδιες μαζι..μα χτυπούσαν διπλα σε ξενα σώματα σε κρύες ψυχες.

Παγωνια παντου ..ηφαίστεια οι σκέψεις τους ..η σχεση τους μα δε διαρκούσε πολυ...μετριόταν ουτε καν σε τρίμηνο..αργό νωχελικό με αμοιβαια πισωγυρισματα...χροοονια τωρααα..

Κι ομως δε χαθηκαν ισως το πάλεψαν ισως δε θέλησαν μα εγω ξερω τωρα πια..ειπε η πριγκιπέσσα του..ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ..

Οχρονος ντύθηκε γκριζάρισε τις ατέλειες του μα πείσμωσε μεσα τους η μονιμότητα η θέληση το μαζι.

Φοβοταν ο ενας φοβοταν ο αλλος..ακρη δεν έβγαινε.μα η Αντριάνα πονεσε πολυ λύγισε της ξέσκιζαν την ψυχη...μα εκείνες ηξερε μεσα της..θα ρθει η ωρα...έλεγε και ξανάλεγε.

Ο Παπανικολής της..όμορφος σαν ΑΓΓΕΛΟΣ με δυο ματια θαλασες ..οου τις αρμένιζε χρονια τωρα..να κρυφα φευγαλλεα.

Κι ομως πηραν την απόφαση..πονεσαν ο ενας τον αλλον..άθελλα θελημμένα μα η ζωη τουςαογελασε ηδη διάπλατα..

Ολα βολικά ολα καλα....τωρα ηξερε κι η πριηπεσσα του...
Ζούσε γι αυτους ..

ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ...εγραψε στο χαμπέρι που της εστειλε με τον αγγελιοφόρο του..

Τρομαξε διάβαζε ξαναδιαβάζεις..δεν το πίστευε..γιατι μεσα στο θολωμένο της μυαλο..εχασε καποια στιγμη..την ευκαιρια του μαζι......

Ο πρίγκιπας της εχασε τη γη κατω απ τα ποδια χανόταν στις σκέψεις του εδωσε χρονο διορία ζητησε μερες μακρια της..εφυγε ..πέταξε....μακρια..με το δικο του ανεμόπτερο να γαληνέψει η ψυχουλα του..

Τοτε η καλη του τα χασε κι αυτη..ιδιο συναίσθημα ίδια αντιδραση...ήθελε να πεταξει ..αλλα αυτη..ψηλα..στα ουρανια να καλμάρει τις τυψεις της να καταπραύνει τις φοβίες της.

Του στειλε γραμμα γραφη τα εξηγούσε ολα..λεξη προς λεξη ..μα το σίγουρο ηταν ενα..

ΠΛΗΓΩΣΑΝ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ Η Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ ΘΑ ΕΛΑΜΠΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ..

Κι ετσι οι καρδιες τους μίλησαν..φλυαρούν ακομα για τον αληθινο τους ερωτα...ακομα ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ.

Δεν ηταν τιποτα τυχαίο...τους ενω ε ενας ΑΓΓΕΛΟΣ...ενα ΟΝΟΜΑ..
ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΟ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ ΤΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥΣ...

ΑΠ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ........ΑΝΝΑ ΝΙΚΟΛΣΟΝ.....Η ΑΥΡΑ.





ΠΗΓΗ ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ,

Σας προσκαλώ να εγγραφείτε στο νέο κανάλι μου στο you tube. https://www.youtube.com/channel/UClTha-_dzVhSPMB831VKRFA

Να το στηρίξετε και να έχετε έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση.

Όπως επίσης μπορείτε να μου στέλνετε στο mail μου dsgroupmedia@gmail.com   τα  video σας να τα ανεβάζουμε άμεσα.