Έπιναν οι Έλληνες, στην αρχαιότητα εκτός από κρασί και μπύρα;

Τις ισχυρές της ενδείξεις -αποτέλεσμα ερευνών και μελετών σε αρχαιοβοτανικά κατάλοιπα- σύμφωνα με τις οποίες οι κάτοικοι της προϊστορικής Ελλάδας, εκτός από κρασί, παρασκεύαζαν και κατανάλωναν και μπύρα, επαναφέρει σε άρθρο της σε διεθνές επιστημονικό περιοδικό, η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Σουλτάνα-Μαρία Βαλαμώτη.

Πρόκειται ουσιαστικά για τη δημοσιοποίηση των πρώτων αποτελεσμάτων του ερευνητικού προγράμματος PLANTCULT (ERC), που υλοποιείται στο ΑΠΘ από τον Απρίλιο του 2016 και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο του Horizon 2020, μέσω του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας, Consolidator Grant, GA 682529.

Τα νέα δεδομένα, που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο άρθρο της κ. Βαλαμώτη, με τίτλο «Brewing beer in wine country? First arcaeobotanical indications for beer making in Early and Middle Bronze Age Greece», δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Vegetation History and Αrchaeobotany», στις 30 Δεκεμβρίου 2017, ενώ αντίστοιχη επιστημονική ανακοίνωση είχε ήδη κάνει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η επικεφαλής του προγράμματος, τον περασμένο Μάρτιο στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο των εργασιών της 30ής Επιστημονικής Συνάντησης για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη.

«Τα νέα δεδομένα, που παρουσιάζονται εδώ για πρώτη φορά, αποτελούν ισχυρές ενδείξεις ότι οι κάτοικοι της προϊστορικής Ελλάδας, εκτός από κρασί, παρασκεύαζαν και κατανάλωναν και μπύρα. Πρόκειται για αρχαιοβοτανικά κατάλοιπα φυτρωμένων σπόρων δημητριακών και θραύσματα αλεσμένων δημητριακών από δύο οικισμούς της Εποχής του Χαλκού: το Αρχοντικό, στη Μακεδονία και την Άργισσα, στη Θεσσαλία.

• Τα ευρήματα είναι περίπου σύγχρονα και χρονολογούνται στο τέλος της 3ης - αρχές της 2ης χιλιετίας πΧ. Στην περίπτωση του Αρχοντικού, μαζί με πλούσια κατάλοιπα δημητριακών, εντοπίστηκε μία συγκέντρωση φυτρωμένων σπόρων δημητριακών, συγκεντρώσεις από μάζες αλεσμένων δημητριακών και θραύσματα αλεσμένων δημητριακών, μαζί με μικρές μάζες, τα οποία προέρχονται από το εσωτερικό δύο σπιτιών.

Τα φυτρωμένα δημητριακά φαίνονται εύθραυστα και χαρακτηρίζονται από κακή κατάσταση διατήρησης, πιθανότατα λόγω της βυνοποίησης και των συνθηκών απανθράκωσης. Τα θραύσματα και οι μάζες δημητριακών, που έχουν βρεθεί και σε άλλα κτίρια του οικισμού, είχαν ερμηνευθεί ως πιθανά κατάλοιπα επεξεργασμένων τροφών, όπως ο τραχανάς, που είναι ευρέως διαδεδομένα στην περιοχή της Μεσογείου και των Βαλκανίων. Τα νέα αυτά ευρήματα καθιστούν πιθανή την ερμηνεία των επεξεργασμένων δημητριακών ως καταλοίπων ζυθοποίησης.

• Τα ευρήματα από την Άργισσα αντιστοιχούν σε μια πλούσια συγκέντρωση φυτρωμένων σπόρων σιταριού, κυρίως, και κριθαριού. Αντίθετα από το Αρχοντικό, οι σπόροι από την Άργισσα είναι διατηρημένοι σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Οι φυτρωμένοι σπόροι από το Αρχοντικό και την Άργισσα θα μπορούσαν να αντιστοιχούν σε προετοιμασία βύνης, όπως έχει προταθεί για παρόμοια ευρήματα από τη Σερβία της Μέσης Εποχής Χαλκού.

Οι μάζες και τα θραύσματα δημητριακών από το Αρχοντικό, πιθανότατα αντιπροσωπεύουν πιο προχωρημένα στάδια από τη διαδικασία της ζυθοποίησης: θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν αλεσμένη βύνη, πριν ή μετά από την ανάμειξη με νερό, ενώ τα αλεσμένα δημητριακά θα προστίθεντο πριν από τη διαδικασία της ζύμωσης, ως επιπλέον πηγή αμύλου, αντίστοιχα με τη διαδικασία που ακολουθούσαν στην Εγγύς Ανατολή και την Αίγυπτο κατά την αρχαιότητα.
Στο πλαίσιο του προγράμματος ERC PlantCult, η μελέτη των ευρημάτων από το Αρχοντικό σε συνδυασμό με τη διεξαγωγή μιας σειράς πειραμάτων για τη δημιουργία υλικού αναφοράς, και την εξέτασή τους με το Ηλεκτρονικό Μικροσκόπιο Σάρωσης, έχει σκοπό να διερευνήσει τις πιθανές διαδικασίες σχηματισμού του υλικού.

Η πρακτική της ζυθοποίησης θα μπορούσε να έχει φτάσει στην περιοχή του Αιγαίου μέσω των επαφών με την ανατολική Μεσόγειο, όπου ήταν ευρέως διαδεδομένη. Η διαδικασία υιοθέτησης της ζυθοποίησης και το πολιτισμικό πλαίσιο παρασκευής και κατανάλωσης της μπύρας από τους κατοίκους του προϊστορικού Αιγαίου, είναι ένα θέμα που χρήζει περαιτέρω διερεύνησης, και η αρχαιοβοτανική μπορεί να αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο, σε συνδυασμό με τη μελέτη των πιθανών εγκαταστάσεων, κατασκευών και αγγείων πόσης που μπορεί να σχετίζονται με αυτές τις πρακτικές» σημειώνεται στο δημοσιευμένο άρθρο.

• Η παραγωγή και η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών από τις προϊστορικές κοινωνίες έχουν αποτελέσει σημαντικά θέματα αρχαιολογικής και ανθρωπολογικής διερεύνησης και έχουν συχνά συνδεθεί με σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις.

Για την Εποχή του Χαλκού υπάρχουν άφθονα δεδομένα για την παρασκευή και την κατανάλωση του κρασιού στον χώρο του Αιγαίου, ενώ οι πρωιμότερες ενδείξεις οινοποίησης στην Ευρώπη εντοπίζονται ήδη από τη Νεότερη Νεολιθική, στον οικισμό του Ντικιλί Τας, στον νομό Καβάλας, μέσα από τη μελέτη αρχαιοβοτανικών δεδομένων και τις χημικές αναλύσεις καταλοίπων κεραμικής.

Μακεδονία :Πριν 6000 χρόνια έφτιαχναν μπύρα, πλιγούρι και τραχανά..!

Αρχαιοβοτανικά δεδομένα από τη Μακεδονία

Πειραματική άλεση βύνης με πειραματικά εργαλεία άλεσης που ακολουθούν προϊστορικούς τύπους εργαλείων και αντίστοιχες πρώτες ύλες πετρωμάτων. Φωτογραφία Maria Bofill.

Από τη Σουλτάνα Μαρία Βαλαμώτη

«Αρχαιοβοτανικά δεδομένα από τη  Μακεδονία: η συμβολή τους στη διερεύνηση των πολιτισμών της διατροφής στην προϊστορική Ευρώπη στο πλαίσιο του προγράμματος PLANTCULT (ERC GA 682529)» είναι ο τίτλος της ανακοίνωσης της Σουλτάνας Μαρίας Βαλαμώτη, που  πραγματοποιήθηκε  στη διάρκεια του Συνεδρίου για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη που έγινε στη Θεσσαλονίκη.

Όπως αναφέρει η κα Βαλαμώτη: «Η έρευνα των πολιτισμών της διατροφής στις προϊστορικές
κοινωνίες, στο πλαίσιο του προγράμματος PLANTCULT, εστιάζει στα φυτικά συστατικά της διατροφής και τα τρόφιμα που αποτέλεσαν μέρος των γευμάτων κοινωνιών που έχουν ερευνηθεί από το Αιγαίο ως την Κεντρική Ευρώπη σε ένα διάστημα περίπου 7.000 ετών, από τη Νεολιθική ως την Εποχή του Σιδήρου. Στόχος μας σε πρώτο επίπεδο είναι να αποκρυπτογραφήσουμε τις συνταγές και τον μαγειρικό εξοπλισμό προετοιμασίας των γευμάτων και στη συνέχεια, με βάση αυτά τα δεδομένα, να εξερευνήσουμε τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι κάτοικοι της προϊστορικής Ευρώπης μετασχημάτισαν τη φύση σε πολιτισμό μέσα από το φαγητό. Φιλοδοξούμε να μπορέσουμε να διακρίνουμε πολιτισμικές ταυτότητες διαμορφωμένες μέσα από τη διαδικασία προετοιμασίας και κατανάλωσης της τροφής».

Η ανακοίνωση εστιάζει στη δυναμική συμβολή των αρχαιοβοτανικών δεδομένων στην κατανόηση της θέσης της βόρειας Ελλάδας, ιδιαίτερα της Μακεδονίας, στη διαμόρφωση «πολιτισμών της διατροφής» στον ευρύτερο χώρο που συνδέει το βόρειο Αιγαίο στην Κεντρική Ευρώπη, μέσα από τη διεπιστημονική έρευνα που υποστηρίζει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο του προγράμματος «PLANTCULT»: Προσδιορίζοντας τους Πολιτισμούς της Διατροφής στην Αρχαία Ευρώπη».

Όπως επισημαίνει η κα Βαλαμώτη: «Από την πρώτη αρχαιοβοτανική ανακοίνωση στο ΑΕΜΘ το 1993, όπου παρουσιάστηκε  το αρχαιοβοτανικό υλικό από τη θέση Γιαννιτσά Β, έχουν περάσει 24 χρόνια. Στο διάστημα αυτό αυξήθηκαν οι θέσεις που ερευνώνται αρχαιοβοτανικά και οι δημοσιεύσεις αρχαιοβοτανικών δεδομένων. Ιδιαίτερα τα τελευταία 15 χρόνια, στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ διεξάγεται συστηματικά η αρχαιοβοτανική έρευνα ξεκινώντας από διδασκαλία σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο και καταλήγοντας σε επιστημονικές δημοσιεύσεις, διοργάνωση συνεδρίων και τέλος στην προσέλκυση σημαντικών ευρωπαϊκών κονδυλίων.
Όλη αυτή η δουλειά δε θα μπορούσε να έχει πραγματοποιηθεί χωρίς την εμπιστοσύνη και ουσιαστική υποστήριξη πολλών αρχαιολόγων που δραστηριοποιούνται στη βόρεια Ελλάδα και έχουν αγκαλιάσει την προσπάθεια για αρχαιοβοτανική έρευνα στην περιοχή. Δεν θα μπορούσε να έχει υλοποιηθεί χωρίς το φιλόξενο περιβάλλον του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ και χωρίς τον ενθουσιασμό και την εμπιστοσύνη των φοιτητών και φοιτητριών όλα αυτά τα χρόνια.

»Τι έχουμε αποκομίσει από όλη αυτή τη δραστηριότητα ως προς την κατανόηση των προϊστορικών κοινωνιών της Μακεδονίας και της Θράκης; Στην κυριολεξία έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι όλα αυτά τα χρόνια που με τη μέθοδο της επίπλευσης συλλέγεται αρχαιοβοτανικό υλικό από τη βόρεια Ελλάδα. Η αρχαιοβοτανική έρευνα στην προϊστορική Μακεδονία  τα τελευταία 15 χρόνια μας επιτρέπει να δούμε πίσω από τους απανθρακωμένους σπόρους αποσπάσματα των συνταγών που εφαρμόζονταν στη Νεολιθική και την Εποχή του Χαλκού στη βόρεια Ελλάδα.

»Θραύσματα δημητριακών, κυρίως κριθαριού στο Αρχοντικό και μονόκοκκου σιταριού στη Μεσημεριανή Τούμπα, που χρονολογούνται στο τέλος της 3ης χιλιετίας π.Χ., πιστοποιούν την άλεσή τους και την κατανάλωσή τους από τους κατοίκους της Μακεδονίας (Εικόνα 1).

Θραύσματα δημητριακών από το Αρχοντικό, Πρώιμη Εποχή του Χαλκού.

»Επιπλέον, τα δείγματα της Μεσημεριανής δείχνουν επεξεργασία σε κάποιο υγρό με θερμότητα υψηλή, λόγω της ζελατινοποίησης του αμύλου. Το υγρό θα μπορούσε να είναι νερό ή γάλα, κάτι που παραπέμπει σε τρόφιμα όπως το πλιγούρι και ο τραχανάς, τρόφιμα που σε ποικίλες παραλλαγές απαντούν στη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, τα Βαλκάνια και την κεντρική Ευρώπη (Εικόνα 2).

Στέμφυλα αρχαϊκών χρόνων από το Καραμπουρνάκι Θεσσαλονίκης. Φωτογραφία Σ.Μ. Βαλαμώτη

»Αλεσμένοι σπόροι θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για χυλούς και άρτους. Η έρευνα σε αυτό τον τομέα ξεκινάει τώρα, στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος PLANTCULT, και αποσκοπεί στη διερεύνηση με μικροσκόπιο σάρωσης της εσωτερικής δομής των άρτων αυτών. Τέτοια κατάλοιπα άρτων ή χυλών έχουμε από πολλές θέσεις της περιοχής των τεσσάρων λιμνών της περιοχής Αμυνταίου (Εικόνα 3), το Ντικιλί Τας, το Αρμενοχώρι, τον Άγιο Αθανάσιο και το Αγγελοχώρι μέχρι στιγμής, στην πλειοψηφία τους όλα χρονολογημένα στην Εποχή του Χαλκού.

Στέμφυλα από το Ντικιλί Τας, Φίλιπποι Καβάλας, 4300 π.Χ. Φωτογραφία Σ.Μ. Βαλαμώτη

»Η πιο πρόσφατη έρευνά μας στο αρχαιοβοτανικό υλικό της προϊστορικής Μακεδονίας έχει δώσει επίσης ενδείξεις για κάτι που πρώτη φορά ανακοινώνουμε στην Ελλάδα, ενδείξεις για την παρασκευή μπίρας. Οι αλεσμένοι σπόροι από το Αρχοντικό αρχικά είχαν θεωρηθεί ως κατάλοιπα μιας μορφής τραχανά ή σκευάσματος από χονδραλεσμένα δημητριακά. Τα νέα δεδομένα έφεραν στο φως σπόρους δημητριακών που είχαν φυτρώσει. Αυτή η διαδικασία του φυτρώματος αποτελεί μέρος της διαδικασίας προετοιμασίας της βύνης η οποία στη συνέχεια καβουρδίζεται, αλέθεται και αναμιγνύεται με νερό ώστε να αρχίσει η ζύμωση.

»Από τη μπίρα, το αλκοολούχο ποτό με βάση τα δημητριακά, περνάμε στο κατεξοχήν αλκοολούχο ποτό γνωστό από το Αιγαίο και την ηπειρωτική Ελλάδα, το κρασί. Τα παλιότερα ευρήματα προέρχονται για την ώρα από το Ντικιλί Τας και χρονολογούνται στα 4300 π.Χ. Τα γίγαρτα και τα στέμφυλα συνδέονται με κεραμικό σκεύος στα τοιχώματα του οποίου έχει ανιχνευθεί τρυγικό οξύ, κάτι που παραπέμπει στη διαδικασία της οινοποίησης, τη στιγμή που το σπίτι που περιείχε το σκεύος με τα στέμφυλα πήρε φωτιά. Αυτή η νεολιθική παράδοση συνεχίζεται και στην Εποχή του Χαλκού και του Σιδήρου, με πιο εντυπωσιακό πρόσφατο εύρημα στεμφύλων από το Καραμπουρνάκι (Εικόνα 4).

Μάζα αδιάγνωστου τροφίμου από τους Αναργύρους Ι, περιοχή Αμυνταίου, Εποχή του Χαλκού.

»Τα κατάλοιπα των φυτών από τις προϊστορικές θέσεις αποκάλυψαν ακόμη επαφές της Μακεδονίας με περιοχές στο Βορρά και την Ανατολή, επιτρέποντας την εξερεύνηση των δρόμων διακίνησής τους και των διαδικασιών εισαγωγής διατροφικών καινοτομιών στην περιοχή.

»Πέρα λοιπόν από τους καταλόγους των δυνάμει μαγειρικών συστατικών θέλουμε να δούμε τι μαγείρευαν, πώς το μαγείρευαν, πού, πότε και γιατί οι μαγειρικές πρακτικές άλλαξαν στο χρόνο. Η βόρεια Ελλάδα μέσα από τον πλούτο των καταλοίπων που έχουν έρθει στο φως όλα αυτά τα χρόνια κατέχει κομβική θέση στην έρευνα αυτή. Αλλαγές στα είδη που καταναλώνονται ή στους τρόπους μαγειρέματος μπορεί να υπαγορεύονται από τις εκάστοτε πολιτισμικές, κοινωνικοοικονομικές ή και περιβαλλοντικές συνθήκες. Η αρχαιοβοτανική έρευνα επιτρέπει να προσεγγίσουμε αυτές τις διαδικασίες, τις πολιτισμικές επαφές ή ακόμη και τις μετακινήσεις ανθρώπινων ομάδων μέσα από τα συστατικά της διατροφής».

Μικροφωτογραφία επιφάνειας θραύσματος δημητριακού από τη Μεσημεριανή Τούμπα.

«Το πρόγραμμα PLANTCULT εξετάζει τα παραπάνω ερωτήματα διαχρονικά και σε μεγάλη έκταση της Ευρώπης» διευκρινίζει η κα Βαλαμώτη. «Από τους γεωργούς της Νεολιθικής μέχρι τις πρώτες πόλεις αναζητούμε την πορεία των προϊστορικών γεύσεων, πώς διαμορφώθηκαν, άλλαξαν ή παρέμειναν ίδιες στο πέρασμα του χρόνου.

Εξετάζουμε επίσης τα γραπτά κείμενα της αρχαιότητας με στόχο να διευρύνουμε το γνωστό σε μας φάσμα των πιθανών συνδυασμών και επεξεργασίας των φυτικών συστατικών της διατροφής. Παράλληλα δίνουμε μεγάλη έμφαση στην Πειραματική Αρχαιολογία και την Εθνοαρχαιολογία καθώς θα μας επιτρέψουν να διαμορφώσουμε μια πρωτοποριακή μεθοδολογία για την ανάλυση τροφίμων και των τεχνολογιών παρασκευής τους (Εικόνα 5)».

Θραύσματα δημητριακών από τη Μεσημεριανή Τούμπα, Πρώιμη Εποχή του Χαλκού

Η ερευνητική ομάδα του προγράμματος αποτελείται από 52 ερευνητές, καθηγητές, ερευνητές και φοιτητές, μεταξύ των οποίων 10 μεταδιδακτορικοί ερευνητές και 12 υποψήφιοι διδάκτορες, που στην πλειονότητά τους εργάζονται στο ΑΠΘ.

ΕΚ.ΤΟΥ.ΣΥΝΕΡΓΆΤΗ ΜΑΣ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ

Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας http://www.tapantareinews.gr, για περισσότερη ενημέρωση. ⭐Εγγραφείτε - SUBSCRIBE: http://bit.ly/2lX5gsJ Website —►http://bit.ly/2lXX2k7 SOCIAL - Follow us...: Facebook...► http://bit.ly/2kjlkot