Από τις γάτες και τα σκυλιά μέχρι τα έντομα που τραγουδούσαν και τους μεθυσμένους παπαγάλους, οι αρχαίοι Έλληνες αλλά και αργότερα στους ρωμαϊκούς χρόνους είχαν μια βαθιά και στενή σχέση με το ζωικό βασίλειο.
Κουνέλια, σκυλιά, φίδια και πουλιά ... Παντού όπου κοιτάμε στα αρχαιολογικά και λογοτεχνικά αρχεία του κλασσικού κόσμου, φαίνεται ότι βρίσκουμε ζωντανά σχεδόν κάθε είδους.
Είναι σαφές ότι τα ζώα στην αρχαιότητα εμφανίζονταν συχνά στις καθημερινές εμπειρίες των ανθρώπων, στη λαϊκή αφήγηση και στις μυθολογικές πεποιθήσεις.
Αθήνα αναθηματικό αγαλματίδιο Γλάυκας- ΕΑΜ |
Οι ομοιότητές τους εμφανίζονται σε ζωγραφιές σε αγγεία, τοιχογραφίες, ψηφιδωτά, πέτρινα γλυπτά και κεραμικά ειδώλια, καθώς και σε χρηστικά ή διακοσμητικά αντικείμενα από περίτεχνα σκαλιστά σε ελεφαντόδοντο ή σε σφυρήλατο χρυσό.
Αίγαγρος από χρυσό μινωικής εποχής από την Θήρα |
Ζώντας σε μια εποχή πριν από τη (Βιομηχανοποίηση ) μηχανοποίηση, μεγάλο μέρος των αρχαίων ελληνικών και αργότερα ρωμαϊκών πληθυσμών κατοικούσαν σε αγροτικές περιοχές έξω από τις πόλεις, επομένως είχαν πιο τακτική επαφή και γνώση από πρώτο χέρι με τα ζώα από ό, τι οι περισσότεροι από εμάς σήμερα.
Ακόμη και σε αστικές περιοχές, οι άνθρωποι και τα ζώα τους τείνουν να μοιράζονται χώρο και να ζουν πιο στενά από ό,τι μπορούμε να βρούμε στις αστικές περιοχές σήμερα .
Ακόμη και σε αστικές περιοχές, οι άνθρωποι και τα ζώα τους τείνουν να μοιράζονται χώρο και να ζουν πιο στενά από ό,τι μπορούμε να βρούμε στις αστικές περιοχές σήμερα .
Τα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των μόσχων, των προβάτων, των αιγών και των χοίρων, χρησιμοποιήθηκαν για ευσεβείς θυσίες.
Λιοντάρια, τίγρεις, αρκούδες και άλλα άγρια πλάσματα έγιναν το επίκεντρο της λαϊκής και ελίτ ψυχαγωγίας. είτε θηρεύονται στη φύση είτε συλλαμβάνονται και παρουσιάζονται σε εκδηλώσεις και με ανθρώπους να παλεύουν μαζί τους , όπως σε μία αιματηρή αρένα την ρωμαϊκή περιοδο .
Βορεια ζωφόρος του θησαυρού των Σιφνίων στους Δελφούς: Γιγαντομαχία, 530-525 π.Χ. Δελφοί, Αρχαιολογικό Μουσείο. |
Άλογα και άλλα ζώα εργαζόταν σε αγροκτήματα, αλλά κατά τη διάρκεια του πολέμου κλήθηκαν για το καθήκον στο πεδίο της μάχης, μερικές φορές υπηρετώντας παράλληλα ακόμα και με ελέφαντες.
Σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, τα ζώα διαδραμάτισαν βασικούς ρόλους στη δημόσια, θρησκευτική και στρατιωτική ζωή.
Ωστόσο, είναι σαφές στην αρχαία τέχνη και τη λογοτεχνία ότι ο στενότερος δεσμός έγινε αισθητός στο σπίτι, ανάμεσα στους κυρίους ή τις ερωμένες και τα αγαπημένα κατοικίδια ζώα τους.
Μυκηναϊκή σύνθεση τοιχογραφίας . - Άλογο, ιπποκόμος και κύνας - Από το ανάκτορο της Τίρυνθος |
Οι περισσότεροι κάτοικοι του αρχαίου ελληνικού κόσμου αγαπούσαν και εκτίμησαν τους συντρόφους τους, ακόμα και σε ένδειξη πένθους με την ανέγερση αναμνηστικών μνημείων πάνω στους τάφους τους όταν πέθαναν.
-
Ο Αριστοτέλης, ο πρώτος φιλόσοφος που ανέλαβε την επίσημη μελέτη και ταξινόμηση των ζώων, θεωρούσε ως παράλογα πλάσματα μικρότερης ηθικής τάξης, τοποθετημένα στη Γη αποκλειστικά για να εξυπηρετούν τους ανθρώπους.
Άλλοι στοχαστές είχαν μεγαλύτερη εκτίμηση γι 'αυτά, συμπεριλαμβανομένου του Πυθαγόρα, ο οποίος πρότεινε τα ζώα να έχουν τις μετενσαρκωμένες ψυχές των ανθρώπων, αφού φέρεται να είχε δει τον ξυλοδαρμό ενός ταλαιπωρημένου κουταβιού.
Οικιακοί σύντροφοι
Μέσα στο σπίτι και στον κήπο, η ποικιλία των ζώων που διατηρούνται ως κατοικίδια οικόσιτα ήταν σχεδόν απεριόριστη, συμπεριλαμβανομένων σκύλων, πάπιων, χήνων, , κουνελιών, λαγών, χελωνών, αιγών, ορτυκιών και ποντικών.
Τα έντομα αντιμετωπίστηκαν σαν τραγουδιστές, με παιδιά να πλέκουν μικρά κουτιά από καλάμια ή λεπτά κλαδιά για να φιλοξενήσουν τις ακρίδες τους, τους γρύλους και τα τζιτζίκια.
Τα αγόρια που αναζητούν διασκέδαση αναφέρονται από έναν που γράφει για τις "Σφήκες" του Αριστοφάνη ότι έπιασε μεγάλα χρυσοπά σκαθάρια (Χρυσομηλόλινθιους)και τα έδεσε με ένα νήμα δεμένα σε ένα πόδι - μια πρακτική που παρατηρήθηκε σε ζωγραφική σε ερυθρόμορφα αγγεία όπου ένα μικρό παιδί να κάνει ακριβός αυτό .
Επίσης διάφορα πτηνά αλλά και ενήλικες ελαφίνες, γαζέλες, αλεπούδες και μικρές ορεινές γάτες, αγριόγατες .
Οι οικιακές γάτες έγιναν ευρέως διαδεδομένες κατά τη διάρκεια των ρωμαϊκών χρόνων, ίσως λόγω της αύξησης του εμπορίου με την Αίγυπτο.
Υδρία από το δεύτερο ήμισυ του 5 ου αιών π.χ. Μία γάτα ακούει έναν μουσικό |
Για παράδειγμα, το ιερό ζώο του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος ήταν το ορτύκι - πιθανότατα ένα κοινό θέμα στο κεντρικό κυκλαδικό ιερό των δίδυμων θεοτήτων στη Δήλο, αρχικά γνωστό ως Ορτυγία ή «Νησί ορτυκιών », Πίνδαρος (5ος αιώνας π.Χ.)
Αργότερα οι μυθογράφοι αναφέρουν ότι η Αστερία, αδελφή της Λητούς (που έφερε τα δίδυμα Απόλλωνα και Αρτέμιδα στη Δήλο), δραπέτευσε από τις ερωτικές ορέξεις του Δία μεταμορφώνοντας τον εαυτό της σε ορτύκι, πέφτοντας στο Αιγαίο και ξανά ζωντάνευοντας ως νησί.
Τα ορτύκια διέθεταν έτσι ένα θεϊκό πνεύμα και ήταν περιζήτητα για τις ευχάριστες φωνές τους και το πολύχρωμο φτέρωμα.
Ως στοιχείο ασφάλειας και συναγερμού
Ένα ψηφιδωτό κατώφλι στην Πομπηία |
Οι χήνες, ένα αγαπημένο κατοικίδιο της Πηνελόπης, θα μπορούσαν επίσης να εξυπηρετήσουν προστατευτικό σκοπό, οι χήνες είναι εξαιρετικοί φύλακες .
Επιτύμβια στήλη από τις Συρακούσες αναφέρει εις μνήμη ενός αηδονιού |
Οι ομιλούντες πράσινοι παπαγάλοι, δημοφιλείς στα εύπορα σπίτια της Ρώμης, περιγράφονται από τον Πλίνιο ως εισαγωγές από την Ινδία και "ιδιαίτερα φευγαλέα υπό την επήρεια του κρασιού".
- Ο Κτησίας 100 χρόνια πριν το Μ. Αλέξανδρο για πρώτη φορά αναφέρει τον (μ)πιττακό ένα παράξενο πτηνό από την Ινδία
Ακόμα πιο επιδεικτικό και ακριβό ήταν τα κατοικίδια παγόνια, σατιρισμένα από τους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς αλλά και τους ρωμαϊκούς ηθικούς συγγραφείς .
Ένας πιστός φίλος
Πάνω απ 'όλα, τα κατοικίδια ζώα υπό την προϋπόθεση παρήγορο συντροφικότητα, το καλύτερο που εμφανίζονται από το πιστό σκυλί.
Το πιο λαμπρό κυνηγόσκυλο της Αρχαίας Ελλάδας ήταν μάλλον ο πιστός Άργος, ο οποίος περίμενε την επιστροφή του Οδυσσέα από την Τροία και έπειτα, μετά την επανένωση, πέθανε ευχαριστημένος .
Μεταξύ των εκλεκτών φυλών σκύλων ήταν για τους κτηνοτρόφους οι Μολοσσοί , οι κύνες της Λακωνίας και της Κρήτης και το πανταχού παρόν σκυλί από τη Μάλτα.
Ο κτηνοτρόφος Εύμαιος πιθανότατα είχε τους ελληνικούς κύνες Μολοσσούς .
Ο Εύμαιος ήταν ο πιστός χοιροβοσκός του Οδυσσέα, που έκανε κάθε προσπάθεια για να διατηρηθεί η περιουσία του κυρίου του κατά τη διάρκεια της εικοσάχρονης απουσίας του. Είναι το μοναδικό πρόσωπο στην Οδύσσεια στο οποίο ο ποιητής της απευθύνεται στο δέυτερο πρόσωπο: «δι Ευμαίη» = «εσύ, Εύμαιε».Ο Εύμαιος ήταν γιος του Κτησία του Ορμενίδη, βασιλιά της νήσου Συρίης, που βρισκόταν πάνω από την Ορτυγία, στις Κυκλάδες. Αλλά μια δούλη από τη Φοινίκη έκλεψε τον Εύμαιο όταν αυτός ήταν μικρό παιδί και τον πούλησε σε φοινικικό πλοίο. Από το πλοίο αυτό πουλήθηκε στον Λαέρτη, τον πατέρα του Οδυσσέα, οπότε παρέμεινε πλέον στην Ιθάκη για όλη του τη ζωή. Μόλις ο Οδυσσέας επέστρεψε στην Ιθάκη μετά το δεκάχρονο ταξίδι του, ύστερα από συμβουλή της θεάς Αθηνάς πήγε και συνάντησε πρώτο τον Εύμαιο στην καλύβα του, και από αυτόν έμαθε λεπτομερώς όλα τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν κατά την απουσία του. Τις ίδιες ημέρες επέστρεψε στην Ιθάκη και ο Τηλέμαχος από τη Σπάρτη και την Πύλο. Ο Εύμαιος τον υποδέχθηκε με πατρική στοργή και τον άφησε να πάει να αναγγείλει στην Πηνελόπη το χαρμόσυνο γεγονός.Στην καλύβα του Ευμαίου, με τη θεϊκή επέμβαση της Αθηνάς έγινε η αναγνώριση Τηλεμάχου και Οδυσσέα. Μετά από αυτά, ο Εύμαιος οδήγησε τον Οδυσσέα μεταμφιεσμένο σε φτωχό ζητιάνο στο παλάτι, για να ξεγελάσει τους μνηστήρες, και τον παρουσίασε στην Πηνελόπη.
Στο τέλος ο Εύμαιος απέκτησε την ελευθερία του από τον Τηλέμαχο και έγινε ο γενάρχης του γένους των Κολιαδών στην Ιθάκη.
Μία κεφαλή όφι από το Δελφικό τρίποδο -Μουσείο Κωνσταντινουπόλεως |
Λιγότερο άγρια ήταν η μικρή Issa του Publius, που εκθειάστηκε από τον το ποιητή Μαρτιάλη: "Πιο καθαρό από το φιλί ενός περιστεριού ... περισσότερο άξιο αγάπης από κάθε κορίτσι ... ακριβότερη από τους πολύτιμους λίθους της Ινδίας ... Βάζει ξαπλωμένη στο λαιμό του και κοιμάται ... σε αυτό το ένα μόνο σημείο ...»
O Μάρκος Βαλέριος Μαρτιάλης (Marcus Valerius Martialis, 1 Μαρτίου 40 - 104) ήταν Ρωμαίος ποιητής από την Ισπανία, περισσότερο γνωστός από τα δώδεκα βιβλία επιγραμμάτων, τα οποία εκδόθηκαν στη Ρώμη μεταξύ του 86 και του 103, κατά τη διάρκεια της βασιλείας των αυτοκρατόρων Δομιτιανού, Νέρβα και Τραϊανού. Τα επιγράμματα ήταν σύντομα ποιήματα, που περιείχαν εύστροφα και καυστικά διατυπωμένη μία ιδέα.
Η μικρή μαρμάρινη σαρκοφάγος με την παράσταση σκύλου ... Το μικρόσωμο σκυλάκι της αρχαίας Αθήνας που αγαπήθηκε πολύ . Ο κάτοχος του ζώου τίμησε τον σύντροφό του σαν άνθρωπο. |
- Ο «εξηπλωμένος μικρός κύων» εντοπίστηκε το χειμώνα του 1937 στον Εθνικό Κήπο της Αθήνας και μεταφέρθηκε στις αποθήκες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.... /Λίγα χρόνια μετά τη βασιλεία του αυτοκράτορα Αδριανού, κατά τον 3ο αι. μ.Χ., σε μια Αθήνα που ήταν ξακουστή για το πνεύμα της, ένας άνθρωπος εξαιρετικά φιλόζωος «έχασε» τον αγαπημένο του σκύλο. Τον πένθησε σαν μέλος της οικογένειάς του, και για να τον τιμήσει, ετοίμασε μια πολυτελή ταφή: παρήγγειλε μια μικρή μαρμάρινη σαρκοφάγο με την ολόγλυφη παράσταση του σκύλου στο κάλυμμά της, ώστε να αποθέσει το νεκρό ζώο. Αυτό το μαρμάρινο γέρικο μικρόσωμο σκυλάκι, που φοράει ένα περιλαίμιο στολισμένο με πέτρες κι ένα κουδουνάκι, ακίνητο πάνω στο ριγωτό στρωσίδι της κλίνης του, κοιτούσε για χρόνια τους διαβάτες να περνούν από μπροστά του....www.mixanitouxronou.gr
Ο σκύλος τις ρωμαίας κυρίας, ο σκύλος της Μάλτας θα ήταν αργότερα παγκοσμίως γνωστός ως Μαλτέζικη ράτσα . Χρειάστηκε χρόνος, επειδή η φυλή που προέρχεται από τη Μάλτα πάει πίσω τουλάχιστον μέχρι το 3500 π.Χ., και σε μερικούς κύκλους, θεωρείται ότι είναι η αρχαιότερη από όλες τις ευρωπαϊκές φυλές σκύλων παιχνιδιών .Η "Issa" λοιπόν μπορεί να ήταν το πρώτο «ροκ αστέρι». Άνηκε στον Ρωμαίο κυβερνήτη της Μάλτας, τον Publius, τον πρώτο αιώνα, η Issa έγινε γνωστή με τον ποιητή Μαρτιάλη, που έγραψε ένα ποίημα γι 'αυτήν.
ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ
Με πληροφορίες από :
- Greek and Roman Household Pets- The Classical Journal Vol. 44, No.5 (Feb., 1949) - Francis D. Lazenby
Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας http://www.tapantareinews.gr, για περισσότερη ενημέρωση. ⭐Εγγραφείτε - SUBSCRIBE: http://bit.ly/2lX5gsJ Website —►http://bit.ly/2lXX2k7 SOCIAL - Follow us...: Facebook...► http://bit.ly/2kjlkot
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.