Ποιος είναι αυτός ο δρόμος που θεωρείται ο αρχαιότερος στην Ελλάδα; Ο λόρδος του Έλγιν,Θωμάς Μπρούκς , έκανε μια στάση για να αρπάξει τρεις ιωνικούς κίονες και ο Α. Σικελιανός έγραψε ποίημα για τις ειδυλλιακές εικόνες που έζησε δίπλα στο ποτάμι...
Κατά μήκος της διαδρομής υπήρχαν αρκετά μνημεία, κάποια από τα οποία έχει φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη. Σήμερα το μόνο τμήμα που διατηρεί κάποια στοιχεία από την αρχαία διαδρομή είναι το 1 χλμ που συνδέει το ιερό της Αφροδίτης στην Αφαία Σκαραμαγκά με τη Λίμνη Κουμουνδούρου.
|
Ιερά Πύλη και Ηριδανός ποταμός. Από εκεί ξεκινά η αρχαία Ιερά Οδός... |
Η Ιερά Οδός ξεκινούσε από το δίπυλο και την Ιερά Πύλη που βρισκόταν πριν από τον Κεραμεικό. Λίγο παρακάτω, στο σημείο που είναι σήμερα η διασταύρωση της Ιεράς Οδού με την Κωνσταντινουπόλεως ήταν η περιοχή Σκίρον, τοποθεσία στην οποία κατέληγε μια πομπή από την Ακρόπολη κάθε Ιούνιο. Αυτό ήταν και το φυσικό όριο του ελαιώνα, ενώ σε μικρή απόσταση, εκεί που βρίσκεται σήμερα η Γεωπονική, υπήρχε η περίφημη «Ελιά του Πλάτωνα».
Απομεινάρι της αρχαίας Ιεράς Οδού, στην περιοχή Σκαραμαγκάς, πλησίον της Λίμνης Ρειτών... |
Πλήθος ευρημάτων έχουν φέρει στην επιφάνεια οι αρχαιολογικές ανασκαφές στο Αιγάλεω, ενώ δεν είναι ακόμη γνωστό το σύνολο των ευρημάτων που αποκάλυψε ο μετροπόντικας που έφτασε στην πλατεία Εσταυρωμένου.
Είναι σίγουρο πως έχουν εντοπιστεί τρεις μεγάλοι σαρκοφάγοι με θραύσματα αγγείου κι ένα σημαντικό τμήμα της Αρχαίας Οδού. Το πρώτο μνημείο που έβλεπαν οι επισκέπτες της Αθήνας ήταν ο τάφος της Πυθιονίκης στο Χαϊδάρι, στο σημείο απ΄ όπου φαίνεται και σήμερα η Ακρόπολη, μπαίνοντας στην Αθήνα....
Πάντως, είναι γεγονός ότι οι αρχαίες πληροφορίες για το μνημείο της Πυθιονίκης προκαλούσαν το ενδιαφέρον των νεότερων περιηγητών της περιοχής, όπως ακριβώς η σπάνια ομορφιά της εταίρας προκαλούσε τη φαντασία των αρχαίων Αθηναίων λίγο μετά τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό το γεγονός ότι το μνημείο αναφέρεται σχεδόν από όλους τους διαβασμένους περιηγητές που πήγαιναν στην Ελευσίνα κατά τον 18ο και τον 19ο αιώνα μ.Χ. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Γάλλο διανοούμενο, ιατρό και ιστορικό FranQois Pouqueville (1770-1838), που περιηγήθηκε την Αττική αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα κατά την περίοδο 1805-1815˙ οι ευφάνταστες σκέψεις του σχετικά με την Πυθιονίκη και το μνημείο της είναι αποτυπωμένες στο παρακάτω απόσπασμα
«Όταν πλησίαζαν οι γόητες της Αθήνας στο μνημείο της, τραγουδούσαν ραίνοντάς το με άνθη: "Ύμνοι, σχόλια, η ψυχή των διασκεδάσεών μας, κι εσύ ελεφαντοστέινη λύρα, όλα αναπαύονται κάτω από το άψυχο αυτό μάρμαρο. Γιατί να πεθάνεις, ενώ ήσουν τόσο όμορφη;". Ο Άρπαλος είχε δώσει διακόσια τάλαντα για να ανεγείρει αυτό το μνημείο και ο Λουκιανός ξεσηκώθηκε αγανακτισμένος, σχολιάζοντας πως τα παιδιά της πατρίδας που πέθαναν στη Σικελία πολεμώντας για την ελευθερία της Ελλάδας, δεν είχαν ούτε ένα χορτάρινο τάφο».
Η απώλεια του μνημείου αυτού στέρησε το Χαϊδάρι από ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό και ενδιαφέρον ιστορικό στοιχείο.- www.haidari.gr/
Ιερά Οδός μπροστά στον ναό της Αφροδίτης στην Αφαία Σκαραμαγκά (1937)... |
Ο κίονας στη Μονή Δαφνίου από το Ιερό του Απόλλωνα. Τρεις από αυτούς άρπαξε ο λόρδος του Ελγιν ,Θωμάς Μπρούκς . Σήμερα βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο... |
Η εν Ελευσίνα γέφυρα του Αδριανού |
Καρτ ποστάλ με άποψη της Ιεράς Οδού... |
Ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός στο ομώνυμο ποίημα που αφιέρωσε στην Ιερά Οδό αναφέρει ότι επέλεξε τον συγκεκριμένο δρόμο για να «ν΄ αρμέξει ζωή από τον έξω κόσμον», αγναντεύοντας το όμορφο τοπίο και χαζεύοντας τους πλανόδιους και τους αρκουδάδες.
Άλλωστε και ο ποιητής, που έγραψε το συγκεκριμένο ποίημα το 1935 ήθελε να δείξει τη βαρβαρότητα του ανθρώπου που καταστρέφει τη φύση, τη Μεγάλη Θεά, την αιώνια Μάνα και εν τέλει την υποδούλωσή του....
Άγγελος Σικελιανός... |
Ακολουθεί το ποίημα του Άγγελου Σικελιανού
«Ιερά Οδός»:
Aπό τη νέα πληγή που μ” άνοιξεν η μοίρα έμπαιν” ο ήλιος, θαρρούσα, στην καρδιά μου, με τόση ορμή, καθώς βασίλευε,
όπως από ραγισματιάν αιφνίδια μπαίνει το κύμα σε καράβι π” ολοένα βουλιάζει.
Γιατί εκείνο πια το δείλι, σαν άρρωστος, καιρό, που πρωτοβγαίνει ν” αρμέξει ζωή απ” τον έξω κόσμον,
ήμουν περπατητής μοναχικός στο δρόμο που ξεκινά από την Aθήνα
κ” έχει σημάδι του ιερό την Eλευσίνα.
Tι ήταν για μένα αυτός ο δρόμος πάντα σα δρόμος της Ψυχής.
Φανερωμένος μεγάλος ποταμός, κυλούσε εδώθε αργά συρμένα από τα βόδια αμάξια
γεμάτα αθεμωνιές ή ξύλα, κι άλλα αμάξια, γοργά που προσπερνούσαν,
με τους ανθρώπους μέσα τους σαν ίσκιους....
Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας http://www.tapantareinews.gr, για περισσότερη ενημέρωση. ⭐Εγγραφείτε - SUBSCRIBE: http://bit.ly/2lX5gsJ Website —►http://bit.ly/2lXX2k7 SOCIAL - Follow us...: Facebook...► http://bit.ly/2kjlkot
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.