Αρχαία Ασίνη / Καστράκι

 

Αρχαία Ασίνη- Καστράκι: Τόποι με ιστορία, που δεν βαριέσαι να μαθαίνεις
Ακόμα κι αν δεν έχεις περάσει ποτέ από την Ασίνη, σίγουρα έχεις ακούσει για τα νοστιμότατα μανταρίνια της, σωστά; Γιατί και εγώ μόνο αυτά γνώριζα, πριν αρχίσω να το ψάχνω. Και ξέρεις τελικά πού κατέληξα; Πως υπάρχουν μέρη αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, που αν μάθεις δυο-τρία πράγματα γι' αυτά, μπορείς να κάνεις ωραιότατες εκπαιδευτικές εκδρομές με τα παιδάκια σου, χωρίς να βαρεθούν καθόλου!

Το μεγαλοχώρι, που λεγόταν Τζεφέραγα
Μια τέτοια περιοχή νομίζω, πως είναι και η Ασίνη. Γύρω στα 8 με 10 μόλις χιλιόμετρα από το Ναύπλιο, αυτό το μεγαλοχώρι, που σίγουρα δεν είναι τόσο γνωστό όσο τα κοντινά του, το τουριστικό Τολό ή φερ’ ειπείν το Δρέπανο, επί τουρκοκρατίας ονομαζόταν "Τζεφέραγα", από τον Τζεφέρ Αγά, που διοικούσε την περιοχή. Το 1902 μετονομάστηκε σε Ασίνη, από την αρχαία Ασίνη, ερείπια της οποίας σώζονται στην παραλία Καστράκι (ή Παλιόκαστρο, λίγο πριν το Τολό), όπου διασώζεται και η Ακρόπολη της Ασίνης.

Από το ζενίθ στο ναδίρ
Στους Μυκηναϊκούς χρόνους η Ασίνη ήταν σπουδαία και τρανή, αφού υπήρξε λιμάνι των Μυκηνών. Το 700 π.Χ., όμως, λεηλατήθηκε από τους Αργείους, οι οποίοι το μόνο που άφησαν, ήταν ο ναός του Πυθαέα Απόλλωνα. Οι κάτοικοι της Ασίνης, λοιπόν, πήραν το βιος τους, εγκατέλειψαν τον τόπο τους και έγιναν άποικοι στην Μεσσηνία.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν οι Ασίνιοι
Οι ανασκαφές των Σουηδών, του βασιλιά Γουσταύου το 1922, έφεραν στην επιφάνεια το μύθο της Ασίνης, που ακόμα και ο Όμηρος τον ανέφερε στην Ιλιάδα του. Βλέπεις, οι Ασίνιοι με το βασιλιά τους είχαν πάρει μέρος στον Τρωικό πόλεμο.
Στο λόφο της Μπαρμπούνας βρίσκονται και οι περίφημες σπηλιές, όπου λένε πως κρύφτηκε ο βασιλιάς της Ασίνης, κυνηγημένος από τους εχθρούς. Λέγεται μάλιστα, πως καθώς οι στρατιώτες τον έψαχναν, ένας αξιωματούχος βλέποντας μια αράχνη απέτρεψε τον στρατιώτη του να ψάξει εκεί τον βασιλιά, καθώς υπέθεσε πως εάν είχε μπει μέσα ο βασιλιάς, η αράχνη θα είχε φύγει. Και έτσι ο βασιλιάς σώθηκε!
Για πες μου, δεν είναι ωραίες ιστορίες αυτές, για να μαθαίνουν τα παιδιά μας ιστορία; Και εμείς, δηλαδή, που μόνο τα εσπεριδοειδή ξέραμε…

Αυτό το ήξερες;
Στην πανάρχαιη αυτή πολιτεία αναφέρεται με δραματικότητα και ο Γιώργιος Σεφέρης, στο ποίημά του "Ο Βασιλιάς της Ασίνης". Το βρίσκεις πολύ λυρικό να σου παραθέσω ένα απόσπασμα;
"Ασπιδοφόρος ο ήλιος ανέβαινε πολεμώντας
κι από το βάθος της σπηλιάς μια νυχτερίδα τρομαγμένη
χτύπησε πάνω στο φως,
σαν τη σαΐτα πάνω στο σκουτάρι:
"Ασίνην τε Ασίνην τε..."
Να' ταν αυτή ο βασιλιάς της Ασίνης
που τον γυρεύουμε τόσο προσεχτικά σε τούτη την ακρόπολη
αγγίζοντας κάποτε με τα δάχτυλά μας την αφή του πάνω στις πέτρες..."