[Ἡ Αὐτοκρατορία ἀντεπιτίθεται]
Ο Θεοδόσιος ο Διάκονος παραθέτει τον λόγο του Νικηφόρου Φωκά στους στρατιώτες του, πριν την πολιορκία του Χάνδακα τo 961:
[έτσι μίλησε, και παίρνοντας μία ασπίδα δημηγορών είπε στους συνεργάτες του:]
«Άνδρες, Στρατηγοί, τέκνα, συνεργάτες, φίλοι, νεύρα της Ρώμης, πιστοί του Αυτοκράτορα – καθώς σας λογίζει τέκνα του και φίλους και σας παρoτρύνει με λόγους και όχι απειλές – ατενίστε αυτούς τους γκριζογάλανους τόπους, κοιτάξτε τα όμορφα νησιά: Ρώμης πατρικής κατοικία ήταν και δεσποτών γη, αλλά η νοθρώτητα τα κατέληξε γη αλλότρια, τρέφουσα τους εχθρούς και στερούμενη των τέκνων μας. Ας κινηθούμε με σθενός, λοιπόν, κατά των βαρβάρων· να πολιορκήσουμε τις πόλεις τους με το ξίφος, και τις γυναίκες τους, και τα παιδιά των παιδιών τους, Κανείς μη φοβηθή τα βλήματα των βαρβάρων, τα φλέγοντα τραύματα της μάχης, κανείς το πικρό έσχατο πλήγμα. Καθείς που υπόκειται στο λουτρό αίματος ας είναι με το αίμα των αλαζόνων βαρβάρων και λαμπρός και νικηφόρος ας αρθή εκ της γής. Όποιος έχει παιδιά και κτήματα, ο δεσπότης μας, σαν πατέρας, θα φροντίσει για αυτόν, τα παιδιά του, την γυναίκα του· ας μην αμφιβάλλη. Μόνον ας χτυπήση με την ασπίδα του στην κλαγγή της μάχης, το δόρυ του ας προτείνη με πλησμονή· μόνον ας φανή αρματωμένος όπως οι πρόγονοι· μόνον μην σκιάση την δύναμη της Ρώμης.»
«ἄνδρες, στρατηγοί, τέκνα, σύνδουλοι, φίλοι,
Ῥώμης τὰ νεῦρα, δεσπότου πιστοὶ φίλοι—
οὗτος γὰρ ὑμᾶς τέκνα καὶ φίλους ἔχει,
λόγοις παραινῶν, οὐκ ἀναγκάζων πόνοις—
ὁρᾶτε τούσδε τοὺς ἁλιδρόμους τόπους·
ὁρᾶτε πολλὰς ἱμέρους νήσους πέριξ·
Ῥώμης ὑπῆρχον πατρικῆς κατοικία,
καὶ δεσποτῶν γῆ· πλὴν παρερπύσας ὄκνος,
καὶ νωθρότης, ἔδειξε γῆν ἀλλοτρίαν,
τρέφουσαν ἐχθροὺς καὶ στερουμένην τέκνων.
Ἴωμεν ἀνθ᾽ ὧν εὐσθενῶς πρὸς βαρβάρους·
λάβωμεν αὐτῶν ἐν ξίφει καὶ τὰς πόλεις,
καὶ τὰς γυναῖκας, καὶ τὰ τῶν τέκνων τέκνα.
Μηδεὶς φοβείσθω τὰς βολὰς τῶν βαρβάρων·
μηδεὶς φοβείσθω τραῦμα φλεγμαῖνον μάχης·
μηδεὶς τὸ πικρόν, τὴν τελευταίαν βλάβην.
Ἂν γὰρ τὸ λουτρόν τις λαβὼν ᾑμαγμένον
εἰς αἷμα λουθῇ τῶν ὑβριστῶν βαρβάρων
πλύνει τὸ σῶμα ταῖς ῥοαῖς τῶν αἱμάτων,
καὶ λαμπρὸς ἐκ γῆς αἴρεται νικηφόρος.
Εἰ δ᾽ ἔστιν αὐτὸς τέκνα, καὶ κλήρους ἔχων,
πατὴρ ὄπισθεν δεσπότης λελεγμένος,
ἐκεῖνος αὐτοῦ φροντίσει, καὶ τῶν τέκνων,
καὶ τῆς γυναικός· τοῦτο μὴ δεδοικέτω.
Μόνον κρατείτω συμπλοκαῖς τὴν ἀσπίδα·
μόνον προθύμως ὀξὺ τεινέτω δόρυ·
μόνον φανείτω πατρικὸς ὡπλισμένος·
μόνον τὸ Ῥώμης μὴ καθυβρίσῃ κράτος.»
Ἄλωσις Κρήτης, πονηθεῖσα περί Θεοδοσίου διακόνου ταπεινοῦ τῷ φιλανθρώπῳ καί κρατεῷ βασιλεῖ Ῥώμης
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.