Η προικισμένη Φύη

Η Φύη ήταν μία πανύψηλη γυναίκα που εισήλθε στην Αθήνα μαζί με τον Πεισίστρατο. Ο Μεγακλής, που είχε εξορίσει τον τύραννο, τελικά συμμάχησε μαζί του και σοφίστηκε το εξής: θα διέδιδε πως είναι επιθυμία της θεάς Αθηνάς να γυρίσει ο Πεισίστρατος στην Αθήνα και απέδωσε στην Φύη να ενδυθεί όπως η θεά∙ και με τον Πεισίστρατο να γυρίσουν την Αττική σε ένα άρμα πριν μπουν από την Αν. πύλη των Αθηνών. Προηγούνταν κήρυκες που υμνούσαν την υψηλή Αθηνά και τον Πεισίστρατο και τελικά ξεκίνησε η δεύτερη τυραννία του.

Την προικισμένη Φύη μνημονεύει το σατυρικό ποίημα του 14ου, «Εἰς πίθηκον λαβόντα μεγάλην γυναῖκα»· τα σατυρικά ποιήματα των λογίων της Κωνσταντινουπόλεως, σχεδόν χυδαία, και άσεμνα ακόμη και με τα σημερινά standard, διακωμωδούσαν όσους απευθύνονταν:

«Ο γαμπρός είναι νάνος, η νύφη Φύη∙
ο συνδυασμός περίεργος, το φίλημα περισσότερο∙
φιλώντας η μεν πέφτει στα γόνατα,
ο δε σκαρφαλώνει σαν σαύρα στη βελανιδιά∙
πυγμαίος αλλά και πυγαίος πια,
καθώς μόλις και φθάνει τα οπίσθια [πυγή].»

«Ὁ νυμφίος πίθηκος, ἡ νύμφη Φύη∙
τὸ μίγμα καινὸν καὶ φίλημα δὲ πλέον∙

ἡ μὲν φιλεῖν θέλουσα πίπτει πρὸς γόνυ,
ὅ δ’ οἷα πρὸς δρῦν ἀσκαλαβώτης τρέχει∙
πυγμαῖος οὗτος ἀλλὰ πυγαῖος πλέον,
ἐπεὶ φθάνων πέφυκε καὶ πυγὴν μόλις.»

Αξίζει να σημειωθεί ότι το "λαϊκό" αυτό ποίημα - πάντα σε δωδεκασύλλαβο - είναι γραμμένο σε κλασσικίζουσα Κοινή Ελληνική. Η οποία ακόμη και τον 14ο χρησιμοποιούταν και ήταν κατανοητή στο ευρύ κοινό που απευθυνόταν, αυτό και άλλα έργα των φιλολόγων. Επίσης η γνώση της αρχαιότητας και της ιστορίας των Αθηνών όπου γίνεται νύξη. Ήταν η Οθωμανοκρατία και η έλλειψη εκπαίδευσης που κατέληξε στην σχεδόν απόλυτη επικράτηση των ρωμέϊκων εντός της επικράτειας. Στο Βυζάντιο η Κοινή Ελληνική ήταν ο συνήθης τρόπος, ειδικά γραπτής επικοινωνίας.

Άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου από την Βιβλιοθήκη της Περγάμου μπροστά από τον ναό του Διός Σωσίπολι της Μαγνησίας∙ 2ος π.Χ, Pergamon Museum, Berlin