Η γελοιογραφία έχει μακρά ιστορία στην Ελλάδα. Επίσημος ιδρυτής της σχολής θεωρείται ο Θέμος Άννινος, ο οποίος άφησε εποχή κατά το τέλος τους περασμένου αιώνος και στις αρχές του παρόντος[20ου].
Ήταν αριστοτέχνης του είδους . Φίνος στη γραμμή του σκίτσου και στη λεζάντα, δηλαδή το κείμενον της ερμηνείας, αν υπήρχε ανάγκη. Ιστορικό, μεταξύ των κατορθωμάτων του, έχει μείνει και το εξής περιστατικό:
Υπήρχε σε κείνα τα χρόνια ένας κοινωνικός [κοσμικός] Αθηναίος, ο Μανώλης Γουβέλης. Περίφημος για την κομψότητά του, αλλά και για την τεραστίων διαστάσεων μύτη, με την οποία τον είχε διαμοσμήσει η φύσις.
Κάποτε λοιπόν, ο Θέμος Άννινος εδημοσίευσε εις το «Άστυ» ένα μέρος του σκίτσου του, που έδειχνε μόνο το μύτο. Η λεζάντα ήταν: «Τον γνωρίζετε;». Όλη η Αθήνα τον ανεγνώρισε αμέσως, και εγέλασε. Ο Γουβέλης εθίγη και διέπραξε τη γκάφα να διαμαρτυρηθή.
—Θα επανορθώσω, του είπε ο Θέμος Άννινος.
Και στο επόμενο φύλλο ξαναδημοσίευσε το ίδιο σκίτσο με την επεξήγησι: «Δεν είναι το Γουβέλης».
Και το γλέντι των Αθηναίων μετά τη διόρθωση έφτασε στο αποκορύφωμα.
Η γελοιογραφία έχει καθιερωθεί πλέον ως απαραίτητο στοιχείο της εφημερίδος και των περιοδικών. Πολλές φορές μια επιτυχημένη γελοιογραφία μπορεί να επιβάλη προσωπικότητα και να της δημιουργήση δημοσιότητα που δεν θα την ήλπιζε με τις συνήθεις σοβαρές μεθόδους δημόσιας προβολής.
Αυτό το μυστικό το ξέρουν οι πολιτικοί αρχηγοί και στα γραφεία τους αναρτούν σε περίοπτη θέσι τις γελοιογραφίες που τους εκφράζουν χαρακτηριστικότερα, έστω κι αν προέρχονται από πέννα αντιπολιτευτικής διαθέσεως. Οι γελοιογράφοι είναι οι μεγαλύτεροι ευεργέται των πολιτικών.
Και πολλές φορές επίσης μια γελοιογραφική σύνθεσις επάνω σε ένα ωρισμένο φλέγον ζήτημα, μπορεί να κάνη τη δουλειά εκατό σοφών κυρίων άρθρων.
Το γέλιο είνε υγεία, λέει ένα ιατρικό αξίωμα. Από αυτό το φάρμακο έχουμε μεγάλη ανάγκη εμείς οι Έλληνες, που είμαστε ο πιο δύσθυμος λαός της Ευρώπης, κάτω από έναν ουρανό διαρκώς γελαστό. Ίσως γιατί μας έχει πνίξει η σοβαροφάνεια.
ΠΑΝ. ΠΑΠΑΔΟΥΚΑΣ(1907-1987), ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», 27 Δεκεμβρίου 1961
.
ΘΕΜΟΣ ΑΝΝΙΝΟΣ(1845-1916): Γελοιογράφος. Θεωρείται ο πρώτος Έλληνας γελοιογράφος, κορυφαίος του 19ου αιώνα.
Από την Κεφαλονιά. Πατέρας του ήταν ο ιατρός και βουλευτής Κεφαλονιάς Αναστάσιος Άννινος. Εγγράφηκε στην Νομική Σχολή αλλά διέκοψε τις σπουδές του και εργάστηκε ως γραμματέας στο Υπουργείο Οικονομικών. Μετέβη στο Παρίσι, όπου σπούδασε γελοιογραφία.
Με την επιστροφή του στην Αθήνα, το 1872 εξέδωσε το «Γελοιογραφικό Ημερολόγιο», στο οποίο παρουσίαζε την Αθηναϊκή κοινωνία και τους πολιτικούς σε σκίτσα. Το 1875 ίδρυσε τον Ασμοδαίο, εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα, με τον Εμμανουήλ Ροΐδη, ενώ συνεργάστηκε και με την εβδομαδιαία εφημερίδα Άστυ του Μπάμπη Άννινου, μετά από την αποχώρηση του οποίου, ανέλαβε μόνος του την διαχείριση της εφημερίδας. Από το 1889 όμως, μαζί με τον Δημήτριο Κακλαμάνο, μετέτρεψε το σατιρικό φύλλο σε καθημερινή εφημερίδα που πρόσκεινταν πολιτικά στον Χαρίλαο Τρικούπη. Η έκδοση της εφημερίδας συνεχίστηκε και μετά τον θάνατο του Τρικούπη, έως το 1903, όταν και ο Άννινος εγκατέλειψε την δημοσιογραφία. Μεταξύ άλλων συνεργάστηκε με τον Κωνσταντίνο Σκόκο στα ημερολόγια του, αλλά και με τις εφημερίδες Εστία και Le Figaro. Τέλος με την εφημερίδα Αθήναι και το περιοδικό Παναθήναια.
Σκόπευε να εκδώσει τις πλέον χαρακτηριστικές γελοιογραφίες του, αλλά απεβίωσε μετά από μακρά νόσο. Το λεύκωμα αυτό εκδόθηκε όμως, από τους κληρονόμους του και τον Θεόδωρο Βελλιανίτη το 1924.
Σατίρισε τις γνωστότερες πολιτικές και μη προσωπικότητες της εποχής του με ευγένεια και κομψότητα, χωρίς σχόλια. Στο τέλος κατέληξε να σχεδιάζει με μονοκοντυλιά.]
Dionisis Vitsos
https://www.youtube.com/channel/UC0wk2ge3sheyTkgpAkeBang
Ενημέρωση
και ψυχαγωγία. Επικοινωνία στο dsgroupmedia@gmail.com.
PHGH
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.