Πριν την δολοφονία του, ο Καποδίστριας ,αποκαλύπτει

Πριν την δολοφονία του, ο Καποδίστριας ,αποκαλύπτει εγγράφως και ενυπογράφως, καταγγέλλει τους υποστηρικτές, προστάτες, τους πάτρωνες, των δολοφόνων του..

Απο τον Γεώργιος Σκλαβουνος

Λόρδος Πάλμεστρον Υπήρξε ΥΠΕΞ της Αγγλίας κατά την δολοφονία του Καποδίστρια. Υπήρξε βασικός υποστηρικτής της ακεραιότητας της Οθωμανικής Aυτοκρατορίας. Υπεύθυνος για τον τον ταπεινωτικο και καταστρφικο οικονομικα Αποκλεισμό του Πειραιά του 1850. Υπεύθυνος για την έξωση του Όθωνα Αρχιτεκτονας των ταπεινωτικών και ανθελληνικών όρων που τέθηκαν για την Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα. (ΥΠΕΞ 1830-1834/1835-1841/Πρωθυπουργός 1855-1858/ 1859-1865)

Πέρα από την έρευνα σε διάφορες πηγές και μαρτυρίες για την δολοφονία του Καποδίστρια είναι βέβαιο ότι η αλληλογραφία του ίδιου του Κυβερνήτη, αποτελεί την πλέον αξιόπιστη και αποκαλυπτική πηγή για τις σχέσεις του ,τις συγκρούσεις του πριν από την Δολοφονία.

Είναι <τουλάχιστον περίεργο> να μην έχει αξιοποιηθεί αυτή η πηγή στην οποία ο ίδιος ο Καποδίστριας εγγράφως και ενυπογράφως αναφέρει ποιοι ενθαρρύνουν και προστατεύουν την ανταρσία Υδραίων και Μαυρομιχαλέων/Σημερα σας δίνουμε ένα πρώτο δείγμα τέτοιων επιστολών.

Επιστολη Ι.Καποδιστρια.24 Αυδούστου,1831. Προς τον Πρεσβευτή της Ελλάδος στο Παρίσι κ Σούτσο/…

«……Ημείς δε οφείλομεν επί πάσης ροπής εκπληρούν τα ημέτερα χρέη εν δικομότητι και συνειδήσει. Και δη απαρατρέπτως εγνωκώς τούτο ποιείν μέχρις εσχάτων,σας στέλλω μεν σήμερον το προς το Λονδινειον Συνέδριον Υπόμνημα..σας στέλλω δε άμα και πολλά αποδικτήρια να βαλλετε υπ’όψιν των εξοχωτατων συνεδρων των συμμάχων αυλών..

Υστερόγραφον,.Εν τω σφραγιζεσθαι τον φάκελον λαμβάνω δυο εκθέσεις εκ Σαλαμίνος και μιαν εκ Σύρας,τας οποίας εν αντιράφω περικλείω ώδε.

Θέλετε ιδεί ποίος ήταν ο διορισμός της γαλλικής κορβέτας Λεαίνης..

Ο πλοίαρχος αυτής επέπληξεν τον Διοικητήν και τους αξιωματικούς της φρουράς ότι αντέκρουσαν δια των όπλων τους Υδραίους, λέγων αυτοίς αυταίς λέξεσιν, ότι μετ’ολίγον οι μεν πατριώται της Ύδρας νικώσιν τον Κυβερνήτην, ο δε Κ.Ρικόρδος (Ρώσος Ναύαρχος),αποπέμπεται εκ της Ελλάδος μετα των πλοίων αυτού και ότι όσοι ανθίστανται κατά των Υδραίων, πράτουσιν ως τυφλοί μη γνωρίζοντες τα αληθή των συμφέροντα..Ο δε Κ.Λυόνσος προέτρεψε τους κορυφαίους της εν Σύρα ανταρσίας να λύσωσι τα βαλάντιά των, διότι ο Κυβερνήτης,έχων την Πελοπόνησον και την Στερεάν Ελλάδα, επί δε και χρήματα, αν συγκαλέσει την συνέλευσιν, αυτοί είναι χαμένοι μη δυναμένων των συμμάχων Αυλών να επεμβώσι εις τα εσωτερικά του τόπου.

Σπουδαιότατα άρα είναι τα έγγραφα ταύτα ως αποδεικνύοντα ότι η προσωρινή κυβέρνησις αγωνίζεται, όχι προς τους Υδραίους,αλλά πρός τους μεγάλους πάτρωνας και ηδη φανερούς προστάτας αυτών..

Ο Πρεσβευτής κΓόρδων,φθάσας εκ Κωνσταντινουπόλεως,επέρασε παρά την Ύδραν, και ΄χει εις το πλοίον του τον Κ.Κλωνάρην,ένα των ταραξιών τους οποίυς η κυβέρνησις εξέβαλεν εκ τα ου Άργους…..»

Αι προς την Μάνην εκστρατείαι των Υδραίων φέρουσιν τον καρπόν. Εις τα όροι γίνεται πόλεμος, και ηναγκάσθην να προφυλάξω και την Καλαμάταν και τον Μοστράν από εξαφνικήν έφοδον. Ήρχισε δε και η πειρατεία εις τα της Μάνης παράλια, όπου έστειλα τρία πλοία,

αγνοών τι θέλουσι δυνηθεί. Αν τα πράγματα μείνωσι ούτω, αν δηλαδή η επανάστασις διατηρήσει την έξωθεν προστασίαν,το κακόν θέλει χειροτερεύει καθ’εκάστην, και αργότερα δυσκόλως θέλει θεραπευθεί…

Οι προστάται των Υδραίων παραπονούνται ήδη ότι η κυβ΄ρνησις υπέβαλεν εις κατηγορίαν τους πρωταιτίους της εν Πόρω καταστροφής(τον εμπρησμό του Εθνικού στόλου). Καλόν είναι να γνωρίζετε την προς τούτο απάντησίν μου,ίνα κάμετε χρήσιν αυτής εν τω δέοντι.

Το μεν εν Πορω τόλμημαδιπράχθη τη 1 Αυγούστου, η επι της δικαιοσύνης Γραμματεία και η προκήρυξις της κυβερνήσεως χρονολογούνταιτη 14η.Τι λοιπόν έτρεξεν εν τω μεταξύ;;;

.Εν ώ οι κύριοι αρχηγοί των συμμαχικών μοιρών (συμμαχικού στολου), απηγόρευσαν εις του Υδραίους να εκπέμποσι πλοία εκ του λημένος των, λέγοντες ότι αν εξέλθωσι θέλει τα αποκρούσει εις τα οπίσω ο κατασταθησόμενος περιπλους. Εναντίον όμως όλων τούτων τρείς εκστρατείαι επέρασν ενώπιον του εκεί περιπλέοντος βρικίου,η μεν επι Σαλαμίνα, η δε επί το Αιγαίον ,και τρίτη επί την Μάνην. η δε Κυβέρνησις τότε υπέγραψε την προκήρυξιν της 14,και έστειλε και στρατεύματα εις την απέναντι της Υδρας ακτήν της Πελοπονήσου, όταν έλαβε τας από Σαλαμίνος ,Μάνης, Σύρας, και Σίφνου εκθέσεις. Και πως ηδύνατο να μην πράξη ούτως; Έδωκεν εις τους Υδραίους καιρόν να γνωρίσωσι το πταίσμα των και να επανέλθωσι μόνοι εις την οδόν του καθήκοντος ,και ήθελε τους συγχωρέσει . Αλλ’ αυτοί δεν ηθέλησαν. Αν αι απογορεύσεις των κυρίων αρχηγών των συμμαχικών περίπλων ήσαν γνήσιαι και απογορευτικαί, τότε, παραβαίνοντες αυτάς οι Υδραίοι, δεν έπρεπε να χάσωσι πάσαν υπεράσπισιν των τε κυρίων αρχηγών και των κυρίων Προσέδρων; Νύν δε το εναντίον, αμφότεροι διατελούσι προστατεύοντες αυτούς.

Με ανέκφραστον λύπην επαναλέγω ταυτα. Υμείς δε ποιήσατε αυτών χρήσιν οποίαν κρίνετε αναγκαίαν.».

(ΤΑ ΥΔΡΑΙΚΑ ΠΛΟΙΑ.)/Από την επιστολή της 14ης Σεπτεμβρίου. 1831.Προς τον Πρέσβην της Ελλάδος στο Παρίσι κύριον Σούτσον.

«……Τα Υδραίικα πλοία τα εκφυγόντα ως λέγουσι ,τον περίπλουνέφθασαν εις το Λιμένι μετα τινος επιτροπής ,φερούσης προς τους εκεί συνηγμένους λιστάς τους μηδέ τολμήσαντας επιχειρήσαι τι από του Μαίου, κηρύγματα ,πολεμοφόδια,ζωωτροφίας,και το μέγιστον χρήματα ικανά.

Και σκοπός μεν της επαναστατικής ταύτης επιτροπής ήτο να εξοπλίση όλους τους Σπαρτιάτας, και να μεν δια κινήσωσιν ένθεν μεν δια Καλαμάτας εις τας επαρχίας της Μεσσηνίας ,κακείθεν εις Τριπολιτσάν, και εί δυνατόν μεχρι του Άργους,ένθεν δε ,δια Μαραθωνήσιον και Μιστρά.

Αλλ’οι Σπαρτιαται απέρριψαν τας προτασεις της Υδραιικης επιτροπής,εκτός των Μαυρομιχαλαίων και 5 η 600 ανθρώπων αλωθέντων υπο αδρών μισθών,οι δε λοιπαί επαρχίαι έμμειναν ήσυχοι και πισταί εις την κυβέρνησιν.

Οι Μαυρομιχαλαίοι λοιπόν μετά τους περί αυτούς ,βοηθούμενοι υπό των Υδραιικων πλοίων ,προσήλθον προς την Καλαμάταν, και κατέλαβον μαλιστα την πόλιν μη φθασάντων εν καιρώ των πλοίων της κυβερνήσεως ώστε να βαστασωσι τα εκεί φρουρούντα στρατεύματα. Εβραδυναν δε τα πλοία δια τους εναντιους καιρούς. Ταύτα και διαφορα άλλα περιστατικά εβοήθησαν τους αντάρτας να εισέλθουν εις την Καλαμάταν,ήτις διηρπάγη,ηρημώθη,και κατεφορολογήθη παρά των συνταγματικών ηρώων..

Εν ώ δε τα πλοία της κυβερνήσεως έφτασαν και τα στρατεύματα αυτής, επιδυναμωθέντα συνιθροίζοντο περί την Καλαμάταν ίνα κινηθώσι και αποκρούσωσιν εκείθεν τους Μανιάτας και τους Υδραίους , ο στρατηγός Κ Γεενέκος αυθορμήτως έστειλε γαλλικά στρατεύματα και κατέλαβε την πόλιν…».

«…Άρτι μανθάνω προς τούτοις όι,φθασάσης της τε ναυτικής ημών μοίρας και του ναυάρχου Κ.Ρικόρδου εις τον κόλπον της Καλαμάτας, οι ανταρται έβαλαν πυρ εις τρία των ημετέρων πλοίων και το άλλο εριψαν έξω. Τα νέα ταύτα δυστυχήματα και τα περί την άλωσιν της Καλαμάτας παρήγαγον διπλούν τι αποτέλεσμα, θλιβερώτατον μεν μάλιστα δια τα περιστατικά εξ΄΄ων επήγασεν, άλλως δε ωφέλιμον και διδακτικόν.

Απεδέιχθει … ότι η ολότης του πολεμικού της Σπάρτης λαού έμεινεν άσειστος και πιστή εις την κυβέρνησιν και ότι την θέλει την τάξιν και ησυχίαν και εις την Σπάρτην.

Αν οι κάτοικοι των επαρχιών τούτων δεν ήσαν ούτω διατεθειμένοι, ουδεμία αμφιβολία ότι οι συνταγματικοί της Σπάρτης και της Υδρας ήθελαν άριστα προχωρήσει ,εν ώ δεν τους έλειψαν ούτε ο καιρός ούτε τα χρήματα ούτε η προστασία.

Ούτε ο καιρός διότι μετά τον εμπρησμόν του Πόρου και την πλήρη ανατροπήν της ναυτικής υπηρεσίας ,αδυνατησάσης της κυβερνήσεως να εξοπλίσει αμέσως έτερα πλοία ,οι Υδραιοι ηδυνήθησαν να φαινονται μόνοι εις όλα τα της Μάνης παράλια εξ όλας εβδομάδας περίπου.

Ούτε τα χρήματα διότι έφεραν μεθ εαυτών περί τας 50.000 φράγκων ενώ η κυβέρνησης ουδέποτε είχεν επί τηλικούτον κινδύνων υπέρ τας 15 ή 25000 φράγκων, και εις τους ναύτας και στρατώτας επλήρωνε μέρος μόνον μικρόν των οφειλομένων η έδιδε γραμμάτια.

Ούτε η προστασία διότι η μετά τας πράξεις των κυρίων ναυάρχων της συμμαχίας και η μετά τον αποκλεισμόν έξοδος των Υδραίικων πλοίων γίνεται παρά τοις Ελλησιν ισχυρόν είκασμα της προς τους αντάρτας των Γάλλων και των Άγγλων.

Πολλά δε και άλλα κυρούσι την εικασίαν ταύτην . Οίον, ριζοσπάσται τινές αξιωματικοί γάλλοι ιδίως καταγίνονται να εμψυχώνουν όλα τα επιχειρούμενα προς μεταβολήν συνταγματικήν δήθεν της εσωτερικής διοικήσεως . Λεγεται ότι οι εν τω Λιμενι (Μανιάτες στασιαστές),έλαβον και πολεμοφόδια εκ Μοθώνης και Νεοκάστρου.

Ταύτα δε τότε δύνανται να διορθωθώσι, και να διαλυθώσι και των ανθρώπων αι υποψίαι ,όταν ο ( Γάλλος ) στρατηγός Γεενέκος εκβάλλει τα στρατεύματα του εκ της Καλαμάτας.

Εί δε μη, ουδείς Έλλην θέλει πιστευσει ότι οι Μανιάται δεν κινούνται κατά ξένην προτροπήν. Οι Μαυρομιχαλαίοι και οι Υδραίοι, μείναντες εις την Καλαμάταν, είναι σήμερον υπό την σκεπην των Γαλλικών στρατευμάτων….»

Σας βεβαιώ δε και πάλιν, και σας παραγγέλλω να βεβαιώσετε όλους ότι ουδόλως θέλω παρεκτραπεί της υπογεγραμμένης πορείας μου,ουδέ θέλω προδώσει ουδέν των χρεών μου αλλ’ όλα θέλω τα εκπληρώσει μέχρι της τελευταίας στιγμής.

Όταν δε καταμάθω ότι δεν δύναμαι πλέον να σώσω τον δυστυχή τουτον τόπον από τα δεινά του εμφυλιου πολέμου και της αναρχίας ,η από εφεδρείαν στρατευμάτων , τότε θέλω υποβαλλη εις όψιν του Ελληνικού έθνους και του λοιπού κόσμου την αληθή και ειλικρινή ιστορίαν των πραγμάτων και των ανθρώπων και θέλω αποτέξη φερόμενος το μέγιστον των αγαθών, συνείδησιν καθαράν και ήσυχον.»…

Σε αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να επισημάνω την πρόσφατη έρευνα του κυρίου Μιχάλη Ντόσκα, προέδρου Πρωτοδικών στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ΤΕΤΡΑΔΙΑ Αφιέρωμα στα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 21,που αναφέρεται εκτενώς στην Γαλλική συμμετοχή στην προετοιμασία και την εκτέλεση της δολοφονίας του Καποδίστρια//

phgh https://www.salaminionvima.gr/

https://www.youtube.com/channel/UC0wk2ge3sheyTkgpAkeBang