Στα βελουδένια χείλη της ἐσίμωνα τὰ χείλη
Κι’ ἀπὸ τὰ χέρια τρέμοντας ἐκείνη μ’ ἐκρατοῦσε,
Μὲ ἄφωνα ἀγκαλιάσματα τὴν ’φίλια καὶ μ’ ἐφίλει
Κ’ ἡ γῆ γιὰ μᾶς ἀξέγνιαστα στὸ ἄπειρο κυλοῦσε.
Στὰ γόνατά μού ἐκάθητο ἐπάνω κουρασμένη
Κ’ εὐώδιαζε τὸ στόμα μου ἀφ’τὴ γλυκειὰ πνοή της.
Στὴν ἀγκαλιά της μ’ ἔσφιγγε σφικτὰ τὴ φλογισμένη
Καὶ τὴν ψυχή µου μὲ φιλιὰ συνέπαιρνε ἡ ψυχή της.
Μ’ ἀπ’ ὅλη αὐτὴ ποῦ ἐγνώριοα τὴν εὐτυχία τί μένει;
Ὁ χωρισμὸς τί μ’ ἄφησε, ἡ ξενητειὰ καὶ ὁ χρόνος;
—Ἄχ! εὐτυχία ποῦ ἔρχεται στὸ νοῦ µας περασµένη
Δὲν εἶνε, ὄχι, εὐτυχιὰ, μὰ βάσανα καὶ πόνος!
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΗΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ζάκυνθος, 14 Ἰουλίου 1891.
.
[ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΗΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: (1855 – 1895). Δημοσιογράφος και λογοτέχνης από την Ζάκυνθο, ποιητής και διηγηματογράφος. Ίδρυσε την εφημερίδα Πατρίς της Ζακύνθου (1874), που διακρίθηκε για την αρθρογραφία της. Συνέπεια της αρθρογραφίας αυτής ήταν μια δολοφονική απόπειρα εναντίον του (1889).
Το 1883 διορίστηκε βιβλιοφύλακας της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ζακύνθου, την οποία οργάνωσε και διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο για την αναστήλωσή της μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1893 στο νησί.
Παράλληλα εξέδωσε βραχύβιες εβδομαδιαίες εφημερίδες και το μηνιαίο περιοδικό Επιθεώρησις (1891-92). Τέλος, ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία.
Εντάσσεται στους λογοτέχνες της Επτανησιακής σχολής, ενώ το έργο του είναι επηρεασμένο από τον Διονύσιο Σολωμό.
Ποιητικές συλλογές: Στιγμαί δακρύων (1874), Μία μητέρα του ελληνικού αγώνος (1876), Μαραμένα φύλλα (1877)].
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.