Τετάρτη 25 Μαρτίου 2020

Η Μονάκριβη κόρη του Μενέλαου και την Ελένης, η Ερμιόνη

Ο Ορέστης, Νεοπτόλεμος, Ερμιόνη.
Μονάκριβη κόρη του Μενέλαου και την Ελένης, η Ερμιόνη ήταν εννέα χρονών την εποχή της απαγωγής της μητέρας της και ανατράφηκε από τη θεία της Κλυταιμνήστρα. Οι υπόλοιπες πληροφορίες γύρω από την Ερμιόνη αφορούν σχεδόν αποκλειστικά στους γάμους της με τον Ορέστη και τον Νεοπτόλεμο και το πώς και από ποιους αυτοί κανονίστηκαν. Με το θέμα του γάμου της καταπιάστηκαν κυρίως οι τραγικοί.



Αττικός ερυθρόμορφος σκύφος της ύστερης αρχαϊκής (ή κατά άλλους πρώιμης κλασικής) εποχής με την υπογραφή του Ιέρωνα ως αγγειοπλάστη και του Μάκρωνα ως αγγειογράφου στις λαβές. Βρέθηκε στην αρχαία Σουέσσουλα (Suessula) της Καμπανίας στην Κάτω Ιταλία Μεγάλη Ελλάδα .. Στην πλευρά Α ο Πάρης (με το αναγραφόμενο όνομα Αλέξανδρος) αρπάζει την Ελένη (όπως κατονομάζεται) από τον καρπό, ενώ ο Έρωτας ίπταται από πάνω τους. Ο Αινείας, ο γιος της Αφροδίτης, συνοδεύει τον Πάρη κρατώντας μια ασπίδα λονταριού. Η Αφροδίτη και ο Έρωτας περιστοιχίζουν την Ελένη. Ο Έρωτας ίπταται πάνω από το ζευγάρι ενώ η Αφροδίτη στρέφει το πρόσωπο της Ελένης προς τον Πάρη. Η Πειθώ ακολουθεί πίσω από την Αφροδίτη με ένα λουλούδι στο χέρι. Το αγόρι που απεικονίζεται κάτω από τη λαβή πιθανώς να είναι ο γιος της Ελένης και του Μενέλαου. Η σκηνή είναι πολυπρόσωπη και οι ερυθρόμορφες φιγούρες καλύπτουν σχεδόν την επιφάνεια του αγγείου. Βοστόνη, Μουσείο Καλών Τεχνών, 13.186

Στην Οδύσσεια ο Μενέλαος κανόνισε τον γάμο της κόρης του με τον Νεοπτόλεμο στην Τροία, ο οποίος τελέστηκε, όταν γύρισε στη Σπάρτη (Οδ., δ 5-9).

Η συνάντηση Ορέστη Ερμιόνης


Οι τραγικοί θέλουν τον Μενέλαο να αρραβωνιάζει την κόρη του με τον Ορέστη, προτού φύγει για την Τροία, αλλά να την παραχωρεί στον Νεοπτόλεμο για να εξασφαλίσει τη συνεργασία του στο πάρσιμο της Τροίας. Ο Ορέστης αναγκάστηκε να την παραχωρήσει, αν και, σύμφωνα με ορισμένους μυθογράφους, ήταν ήδη παντρεμένος μαζί της, και μάλιστα εν αγνοία του Μενέλαου, με προτροπή του παππού της Ερμιόνης Τυνδάρεου. Αυτός ο πρώτος αρραβωνιαστικός ή σύζυγος σκότωσε τον δεύτερο, ή έβαλε τους κατοίκους της περιοχής να τον σκοτώσουν, όταν ο Νεοπτόλεμος πήγε στους Δελφούς για να ζητήσει χρησμό για τον άγονο γάμο του με την Ερμιόνη. Έπειτα, ο Ορέστης παντρεύτηκε, ή ξαναπαντρεύτηκε την Ερμιόνη με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Τισαμενό. (Εικ. 209, 210, 211, 212)


Ο Ορέστης ανακοινώνει στην Ερμιόνη τον θάνατο του Νεοπτόλεμου


Ο Ευριπίδης σε δύο έργα του την εμφανίζει ως θύμα και ως θύτη. Στον Ορέστη είναι θύμα του Ορέστη, του Πυλάδη και της Ηλέκτρας, καθώς τη συνέλαβαν αιχμάλωτη, για να εκβιάσουν τον πατέρα της Μενέλαο να μεσολαβήσει στους Αργείους για να δείξουν επιείκεια για τον μητροκτόνο και τους συνεργάτες του. Στο νέο δράμα που παίχτηκε στο παλάτι του Αγαμέμνονα δίνουν λύση οι θεοί που παίρνουν την Ελένη στους αιθέρες, σώζοντάς την από το σπαθί των συνωμοτών, δίνουν εντολή στον Ορέστη να μείνει εξόριστος στην Αρκαδία για ένα χρόνο, μετά να πορευτεί στην Αθήνα, όπου θα δικαστεί από τους θεούς και θα αθωωθεί, και τέλος να παντρευτεί την Ερμιόνη.


Ορέστης και Νεοπτόλεμος.

Στην Ανδρομάχη η Ερμιόνη είναι σύζυγος του Νεοπτόλεμου, γιου του Αχιλλέα, ο οποίος γύρισε στη Φθία έχοντας στο πλάι του λάφυρο την Ανδρομάχη, από την οποία απέκτησε ένα γιο, τον Μολοσσό -ή και άλλους δυο, τον Πέργαμο και τον Πίελο. Άκληρη η Ερμιόνη, περήφανη για τα πλούτη της αλλά και δυστυχισμένη με την ατεκνία της, κατηγόρησε την Ανδρομάχη ότι της πλάνεψε τον άνδρα και ότι με μαγικά βότανα την έκανε άτεκνη. Με τη βοήθεια του πατέρα της Μενέλαου, συνωμότησε εναντίον της Ανδρομάχης και του γιου της, τον οποίο η άτυχη μητέρα έκρυψε για λίγο στον ναό της Θέτιδας. Τον ανακάλυψε όμως η Ερμιόνη και ήταν έτοιμη να σκοτώσει μητέρα και παιδί, που τελικά σώθηκαν με τη μεσολάβηση του Πηλέα, παππού του Νεοπτόλεμου, όχι όμως και ο ίδιος ο Νεοπτόλεμος που πέφτει θύμα της συνωμοσίας του Ορέστη και ο οποίος έσωσε την Ερμιόνη που ήθελε να αυτοκτονήσει, την πήρε και έφυγαν.




Ο Μενέλαος με τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη κατευθύνονται προς την Τροία



Αττικός μελανόμορφος αμφορέας του «Ζωγράφου Affecter » , περίπου 550-540 π.Χ. Στις δύο πλευρές του αγγείο εικονίζεται ο Ερμής με τον Μενέλαο και την Ελένη. Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο, 07.286.7


Αρπαγή Ελένης από τον Θησέα. Ερυθρόμορφος στάμνος του Πολύγνωτου, περίπου 430-420 π.Χ. Ο Αχιλλέας και ο Πειρίθοος αρπάζουν την ωραία Ελένη. Από δεξιά παρακολουθεί τη σκηνή η αδελφή της Ελένης, η Φοίβη. Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, 18063




 Αρπαγή  της Ελένης από τον Θησέα- Μελανόμορφη υδρία από την Αττική. Αποδίδεται στην Ομάδα του Λέαγρου, περίπου 520-510 π.Χ. Ο Θησέας αρπάζει την Ελένη με την προστασία του Πειρίθοου και του παιδαγωγού του Φόρβα(;). Médailles et Antiques de la Bibliothèque nationale de France



 Αρπαγή  της Ελένης από τον Θησέα. Μελανόμορφη πελίκη του Άμαση, περίπου 550-525 π.Χ. Ο Θησέας και ο Πειρίθοος αρπάζουν την Ελένη. Berlin, State Museums.


Ελένης ανάκτηση.-Μελανόμορφη λήκυθος, περίπου 530 π.Χ. Οι Διόσκουροι κρατούν την αδερφή τους από τα χέρια και την οδηγούν πίσω στην πατρίδα. Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.


Η Αρπαγή της Ελένης. Βοιωτικός κρατήρας της ύστερης γεωμετρικής εποχής με στόμιο και γεωμετρικά μοτίβα. Απεικονίζεται πιθανώς ο Πάρης να φεύγει από τη Σπάρτη με την Ελένη. Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο, 1899.2-19.1 © The Trustees of the British Museum © The Trustees of the British Museum



Λουκανική Νεστορίς που αποδίδεται στον Ζωγράφο Δόλωνα, περίπου 390-380 π.Χ. Στην πάνω ζώνη του αγγείου εικονίζεται ο Πάρης κρατώντας δόρυ να πλησιάζει την Ελένη. Παρεμβάλλεται θεραπαινίδα και δεξιά κάθεται η Ελένη. Πίσω της μια δεύτερη θεραπαινίδα κρατάει αλεξήλιο. Στα αριστερά της σύνθεσης ίσως να εικονίζεται ο Αινείας. Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο, 1867,0508.1330 © The Trustees of the British Museum














Ανάκτηση Ελένης.- Αττικό μελανόμορφο πινάκιο (λεπτομέρεια από το εσωτερικό μετάλλιο). Αποδίδεται στον Λυδό, 560 π.Χ. Στο εσωτερικό ο Μενέλαος οδηγεί με βία την Ελένη μαζί του, μετά την άλωση της Τροίας. Με πανοπλία και ξίφος, αρπάζει την σεμνά ντυμένη Ελένη από τα ενδύματά της, ενώ ο δούλος της περιμένει υπομονετικά δεξιά. Κάτω, ο σκύλος του βασιλιά Μενέλαου. Herbert F. Johnson Museum of Art, Cornell University





Ο Μενέλαος και η Ελένη ως γαμπρός και νύφη. Απουλικό αλάβαστρο, περίπου 350-340 π.Χ. Βοστόνη, Μουσείο Καλών Τεχνών, 00.360



















O Αίαντας μεταφέρει το σώμα του Αχιλλέα. 500 π.Χ. -Staatliche Antikensammlungen














ΠΗΓΗ http://www.greek-language.gr/

http://bit.ly/2kjlkot    Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας http://www.tapantareinews.gr, για περισσότερη ενημέρωση. Εγγραφείτε - SUBSCRIBE: http://bit.ly/2lX5gsJ Website —►http://bit.ly/2lXX2k7 SOCIAL - Follow us...: Facebook...► 




Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Δημοφιλείς κατηγορίες

...
Οι πιο δημοφιλείς κατηγορίες του blog μας

Whatsapp Button works on Mobile Device only