Οι έγκυες γυναίκες, κατά τη διάρκεια της μετάβασής τους σε νέα στάδια ζωής συχνά θεωρούνται ευάλωτες, έτσι παρατηρείται ένα άγχος μέσω των εννοιών του ρύπου και μιας λογικής μεταβλητής (μετάβασης από την μια κατάσταση στην άλλη), στην οποία η μνημειώδης σημασία του τοκετού αντικατοπτρίζεται στη δημιουργία ενός είδος τεχνητής στειρότητας γύρω από τη διαδικασία της φυσικής γονιμότητας.Ο Πλάτων αναφέρει ότι μόνο οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες μπορούν να λειτουργήσουν ως μαίες, κατάλληλες για την υπηρεσία της παρθένας θεάς Αρτέμιδος που προσέχει τις νέες γυναίκες και τα παιδιά (Πλ. Θ. 149c. παρ. Υμν. Ομ. Δημ. 102 –3).
Αν και οι έγκυες γυναίκες ενθαρρύνονται να επισκεφθούν τα ιερά των θεών που προεδρεύουν του τοκετού, αποκλείονται από τα μέρη που σχετίζονται με τις θεϊκές γεννήσεις (Αριστ. Πολ. 1335b12–14• Θουκ. 3.104• Καλλίμ. Υμν. 1.12).
Η Ειλειθυία, είναι μια θεά που τεκμηριώνεται από τη Μυκηναϊκή περίοδο, και ασκεί την «ἤλυσις» του βρέφους και την «ελευθέρωση» της γυναίκας. (π.χ. Ομ. Υμν. Απ. 97).
Το π ρ ώ τ ο λ ο υ τ ρ ό του βρέφους είναι μια σημαντική στιγμή (π.χ. Καλ. Υμν. 1.10–23), το πρώτο από μια σειρά συσχετισμών του ν ε ρ ο ύ με την α ν ά π τ υ ξ η στην ελληνική πρακτική κατα τα πάτρια. Οι ποταμοί συχνά λατρεύονται ως κουροτρόφοι, θεότητες «παιδικής φροντίδας» και τους αφιερώνονται τα μαλλιά (βόστρυχοι) από τους εφήβους (π.χ. Ομ. Ιλ. 23.146• Ησ. Θεογ. 346–8). Η πράξη του τοκετού συχνά συμβολίζεται μέσω της «χαλάρωσης» της γυναικείας ζώνης, που είναι επίσης σύμβολο της μη παρθενίας, ένδειξη της ελληνικής ισοδυναμίας της γυναικείας γενετήσιας ορμής με την αναπαραγωγή.
Τα κορίτσια φορούν ζώνες στην έναρξη της εφηβείας• η μετέπειτα πράξη της απομάκρυνσης της ζώνης μπορεί να υποδηλώνει την πρώτη γενετήσια εμπειρία (συνουσία) καθώς και τον τοκετό (βλ. Ομ, Οδυσ. 11.245• Καλ. Υμν. 1.23). Μια ανθρωπολογική άποψη βρίσκει πτυχές της «συμπαθητικής» ή «ομοιοπαθητικής» μαγείας στην «χαλάρωση» της ζώνης για τον τοκετό, μια από τις πολλές τελετές προστασίας. Παρόμοια είναι η χρήση φυλαχτών σε σχήμα μήτρας, συχνά χαραγμένη με ξόρκια και ξυλογραφίες από τη μαία. Όλα αυτά υποδηλώνουν την αντιληπτή ευπάθεια των γυναικών κατά τον τοκετό σε δαίμονες (πρβλ. Πλ. Θ.149cd• Αριστ. Θεσμ.)
phgh athenianyear.wordpress
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.