Η Επίδαμνος

 Η Επίδαμνος ήταν αποικία των Κερκυραίων. Χτίστηκε το 626/625 π.Χ. στην ανατολική ακτή της Αδριατικής, στη θέση όπου σήμερα βρίσκεται το Δυρράχιο της Αλβανίας. Η διεκδίκηση της πόλης αυτής τόσο από τη μητρόπολη Κέρκυρα όσο και από την Κόρινθο, καθώς και τα γεγονότα που ακολούθησαν και οδήγησαν στη σύγκρουση Κέρκυρας- Κορίνθου, είχαν ως αποτέλεσμα την έναρξη του Πελοποννησιακού πολέμου το 431 π.Χ

.

Κοντά σ' αυτήν κατοικούν οι Ταυλάντιοι βάρβαροι, φυλή ιλλυρική. Την πόλη αυτή την αποίκισαν βέβαια οι Κερκυραίοι, ιδρυτής όμως της αποικίας υπήρξε ο Φάλιος, γιος του Ερατοκλείδη. Κορίνθιος στην καταγωγή, από τους απογόνους του Ηρακλή, που είχε προσκληθεί από τη μητρόπολη σύμφωνα με το παλιό έθιμο. Στον αποικισμό πήραν μέρος και μερικοί από τους Κορίνθιους, καθώς και κάποιοι από την υπόλοιπη δωρική φυλή. Με το πέρασμα του χρόνου η δύναμη των Επιδάμνιων έγινε μεγάλη και η πόλη τους πολυάνθρωπη. Επειδή όμως ξέσπασε εμφύλια διαμάχη για πολλά χρόνια, όπως λένε, εξαιτίας κάποιου πολέμου με τους γείτονες βαρβάρους, καταστράφηκαν και έχασαν το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής ισχύος τους.

Τα τελευταία χρόνια πριν από αυτόν εδώ τον πόλεμο, οι δημοκρατικοί έδιωξαν τους ολιγαρχικούς. Αυτοί όμως, κάνοντας επιθέσεις μαζί με τους βαρβάρους, λήστευαν τους κατοίκους της πόλης και από τη στεριά και από τη θάλασσα. Οι Επιδάμνιοι όμως που έμεναν μέσα στην πόλη, δηλαδή δημοκρατικοί, επειδή βρίσκονταν σε δύσκολη θέση, έστειλαν πρέσβεις στην Κέρκυρα, ως μητρόπολη που ήταν, παρακαλώντας, τους Κερκυραίους να μην ανέχονται να καταστρέφονται, αλλά να συμφιλιώνουν τους εξόριστους μαζί τους και να θέσουν τέρμα στον πόλεμο με τους βαρβάρους.

Αυτά ζητούσαν από τους Κερκυραίους, καθισμένοι ικέτες στο ναό της Ήρας.

Οι Κερκυραίοι όμως δε δέχτηκαν την ικεσία τους, αλλά τους απέπεμψαν άπρακτους. Οι Επιδάμνιοι επειδή σκέφτονταν ότι δεν έπρεπε να αναμένουν καμία βοήθεια από την Κέρκυρα, δεν γνώριζαν πώς να αντιμετωπίσουν την περίσταση και, αφού στάλθηκαν στους Δελφούς, ρώτησαν το θεό αν έπρεπε να παραδώσουν την πόλη τους. Εκείνος απάντησε προτρέποντάς τους να την παραδώσουν στους Κορινθίους και να τεθούν υπό την ηγεσία τους. Ως συνέπεια, οι Επιδάμνιοι ήρθαν στην Κόρινθο, όπου, αφού ανακοίνωσαν την απάντηση του μαντείου, και υπενθύμισαν συγχρόνως ότι ο αρχικός ιδρυτής της πόλης τους ήταν Κορίνθιος, τους παρέδωσαν την αποικία και παρακαλούσαν να έρθουν να τους βοηθήσουν και να μην παρατηρούν με αδιαφορία την καταστροφή τους. Οι Κορίνθιοι υποσχέθηκαν να βοηθήσουν, από τη μια, χάρη της προστασίας των δικαιωμάτων τους, γιατί θεωρούσαν ότι η αποικία είναι δική τους εξίσου όσο των Κερκυραίων, και από την άλλη γιατί μισούν τους Κερκυραίους, αφού αυτοί, παρ' όλο που είναι άποικοι της Κορίνθου, συμπεριφέρονταν χωρίς ευλάβεια προς τη μητρόπολη και συμπεριφέρονταν περιφρονητικά προς αυτούς, γιατί εκείνο τον καιρό, από άποψη δύναμης, την οποία δίνει ο πλούτος, ήταν ίσοι προς τους πλουσιότερους Έλληνες, από άποψη πολεμικής ετοιμασίας δυνατότεροι.

Οι Κερκυραίοι όταν έμαθαν ότι οι άποικοι και η φρουρά είχαν φτάσει στην Επίδαμνο και ότι η αποικία τους είχε στους Κορινθίους, εξοργίστηκαν πάρα πολύ. Αφού αναχώρησαν με 25 πολεμικά πλοία και αργότερα με το μεγαλύτερο μέρος του στόλου τους, απαίτησαν από τους Επιδάμνιους να απομακρύνουν τη φρουρά και τους αποίκους που έστειλαν οι Κορίνθιοι, και να δεχτούν πίσω τους εξόριστους. Αλλά επειδή οι Επιδάμνιοι δε συμμορφώθηκαν με καμία από αυτές τις απαιτήσεις, οι Κερκυραίοι, αφού πήραν και τους Ιλλυριούς ως συμμάχους, και ακολουθούμενοι από τους εξόριστους για να τους αποκαταστήσουν στα σπίτια τους, εξεστράτευσαν εναντίον τους με σαράντα πλοία. Τους είπαν ότι ή θα παραδοθούν ή θα θεωρούνται πια εχθροί τους. Οι Κορίνθιοι από την άλλη, αμέσως μόλις έμαθαν για την πολιορκία από αγγελιοφόρους σταλμένους από την Επίδαμνο, άρχισαν να ετοιμάζονται για να εκστρατεύσουν...

Θουκιδίδη, Κερκυραϊκά

Ιερό της Ήρας, Μον Ρεπό