ΦΛΟΞ ΚΑΙ ΚΑΠΝΟΣ

 Έλεγεν μίαν ημέραν με μεγάλην απορίαν

Στη μητέρα του τη φλόγα ο καπνός μουτζουρωμένος

«Διατί και εγώ μητέρα, δεν μου λέγεις την αιτίαν,

διατί και εγώ δεν λάμπω, ενώ είμαι γεννημένος

από σε την φλόγα ήτις παντού τόσην λάμψιν χύνει;

και τον σκοτεινόν υιόν σου διατί δεν τον λαμπρύνει;»

Εμειδίασεν εκείνη και του είπεν «ω παιδί μου,

η ερώτησίς σου αύτη δεν μ’ εκπλήττει παντελώς

διατί δεν σε λαμπρύνει η λαμπρότης η δική μου

την αιτία τούτου όλοι την ηξεύρουσι καλώς.

΄Ακουσον λοιπόν, Καπνέ μου, τι ψρονούσι περί τούτου,

και εις τούτο πας μεγάλος καλόν είναι να πεισθεί.

έκαστος διά να λάμπη είναι χρεία αφ’ εαυτού του

ν’ απόκτηση αυτήν την λάμψιν… όχι να την δανεισθή!

Δία τούτο και τα τέκνα δία να αναδειχθώσι

δεν αρκεί από μεγάλους κι ευγενείς να γεννηθώσι.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΩΜΕΡΙΤΗΣ, ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΖΑΚΥΝΘΙΟΣ ΑΝΘΩΝ», ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ» 1875