Όταν, μετά τα μεσάνυχτα και ύστερα από την ιστορική νίκη του Αλεξάνδρου και την ανεπιτυχή καταδίωξη του Δαρείου, ο βασιλιάς κατάκοπος, επιστρέφει στη σκηνή του και ετοιμάζεται για το επινίκιο δείπνο μαζί με τους στρατηγούς του, ακούγονται φωνές και θρήνοι.
Πληροφορούνται πως η μητέρα του Δαρείου, η γυναίκα και οι κόρες του θρηνούν, ξεσκίζουν τα ρούχα τους και κόβουν τα μαλλιά τους, ρίχνουν χώμα στο κεφάλι τους και κυλιούνται στο χώμα γιατί νομίζουν πως ο Δαρείος πέθανε.
Αμέσως ο βασιλιάς στέλνει τον Λεοννάτο να τις καθησυχάσει και να τους ανακοινώσει πως ο Δαρείος ζει και ότι ο Αλέξανδρος και οι Έλληνες θα φερθούν όπως αξίζει στη βασιλική οικογένεια, δηλαδή βασιλικά.
Οι γυναίκες είχαν πιστέψει ότι ο Λεοννάτος πήγε να τις συλλάβει και να τις εκτελέσει, ή να τις κακοποιήσει, όπως συνηθιζόταν από τους βαρβάρους.
Η βασιλομήτωρ Σισύγαμβη πέφτει στα πόδια του Λεοννάτου και παρακαλεί να της επιτρέψουν να θάψει τον γιο της και μετά να τη σκοτώσουν. Δε μπορούσε να διανοηθεί ότι ο βασιλιάς θα τις σεβαστεί και θα τους φερθεί με τρόπο αξιοπρεπή.
Και όταν του παρουσίασαν τις εκπάγλου ωραιότητας γυναίκες της αριστοκρατίας, αυτός τις θαύμασε και τις χαρακτήρισε «αλγηδόνες ομμάτων» δηλαδή, βάσανα των ματιών, αλλά παραμένοντας πιστός σε αρχές και στην παιδεία του, θεωρούσε εντελώς άνανδρο να τις ενοχλήσει. Την δε γυναίκα και αδελφή του Δαρείου, την ωραιότατη Στάτειρα, φρόντισε να μην την αντικρίσει ποτέ.
Εκεί ο Παρμενίων του έδειξε την πανέμορφη Βαρσίνη, Περσίδα αριστοκράτισσα, χήρα του Ρόδιου Μέμνονα, ενός πανέξυπνου συμβούλου των Περσών και του πρότεινε να συνδεθεί μαζί της.
Από μητέρα Ελληνίδα και προπαντός μορφωμένη, με ελληνική παιδεία, απερίγραπτης ομορφιάς και πολύ ελκυστική στην εμφάνιση, κέρδισε αμέσως την καρδιά του μεγάλου στρατηλάτη και την έκανε γυναίκα του.
ΟΤΑΝ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΙΣΥΓΑΜΒΗ
Η μητέρα του Δαρείου έπεσε στα πόδια του Ηφαιστίωνα πιστεύοντας, λόγω ύψους και μεγαλοπρέπειας, πως εκείνος ήταν ο Αλέξανδρος. Ψύχραιμος και πάνω απ’ όλα ανθρώπινος ο Παμμέγιστος των Ελλήνων την καθησύχασε, απαντώντας σε κάποιον από τη συνοδεία της, που υπέδειξε ‘’εκείνος είναι ο Αλέξανδρος’’.
- Δεν έκανε λάθος (ου αυτήν αμαρτείν), διότι και αυτός Αλέξανδρος είναι (και γαρ ούτος Αλέξανδρος εστιν).
Σήκωσε μετά στα χέρια του τον μικρό γιο του Δαρείου και τον φίλησε.
Έδωσε διαταγή να παραμείνουν όλοι οι υπηρέτες στην υπηρεσία της βασιλομήτορος, να την αποκαλούν βασίλισσα και να κρατήσουν όλα τα προνόμια που είχαν από τον Δαρείο. Τους επέτρεψε ακόμη να θάψουν τους νεκρούς που ήθελαν, μαζί με τα κοσμήματά τους και τους αύξησε το επίδομα που έπαιρναν από τον Δαρείο.
Είναι γι’ αυτό που, όταν, δέκα χρόνια αργότερα, η Σισύγαμβη πληροφορήθηκε τον θάνατο του Αλεξάνδρου, απείχε συνειδητά από την τροφή και ύστερα από λίγες μέρες πένθους, πέθανε.
Το μεγαλύτερο εγκώμιο της μεγαλοσύνης του Αλεξάνδρου είναι η ίδια η στάση της Σισύγαμβης που τον αγαπούσε σαν παιδί της και τον αποκαλούσε ως το τέλος, γιο της. Αποφάσισε να πεθάνει από τη στιγμή που έχασε τον Αλέξανδρο
https://www.youtube.com/channel/UC0wk2ge3sheyTkgpAkeBang
Ενημέρωση
και ψυχαγωγία. Επικοινωνία στο dsgroupmedia@gmail.com.
.
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.