Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2021

Κάνουμε μια ιστορική περιπλάνηση στην συνοικία του Αγίου Λουκά

Κάνουμε μια ιστορική περιπλάνηση στην συνοικία του Αγίου Λουκά, μέσα από ένα κείμενο της Χριστίνας Λούτζη.
Μια συνοικία που πήρε το όνομα της από την χαμένη πια από τους σεισμούς αλλά και την ανθρώπινη αδιαφορία, εκκλησία του Αγίου Λουκά, μια συνοικία γεμάτη εικόνες και ιστορία στο πέρασμα των χρόνων.
"Η κάτου Μερία τωνΤσαρουχαρέϊκων",
που άρχιζε αμέσως ύστερα από την εκκλησία των Αγιων Σαράντα, έβγαζε στο πλάτωμα του επιβλητικού αρχοντικού Καπνίση (αργότερα Ρώμα και στα χρόνια μας Αυγουστίνου).
Έτσι περιγράφει ο Ντίνος Κονόμος το πλάτωμα του αρχοντικού του Καπνίση, δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Λουκά, από την οποία θα μετανομασθεί, ως το πλάτωμα του Αγίου Λουκά.
Γιατί εκείνη η εκκλησία στο κέντρο της πόλης, κοντά στην παραλία ξεχώριζε με την επιβλητική αρχιτεκτονική της.
Πότε ακριβώς κτίστηκε δεν είναι γνωστό .
Αναφέρεται όμως σε συμβόλαιο του 1677, ενώ το 1699, στις 29 Ιουλίου, ο ευγενής Δημήτριος Νομικός, νοικοκύρης του ναού, τον νοίκιασε για δέκα χρόνους στον αδελφό του Γεώργιο.
Έκτοτε πέρασε σε διάφορους ιδιοκτήτες και εδόθη είς αδελφότητα από την οικογένεια Μακρή, στις 10-22 Φεβρουαρίου 1818.
Εξ αιτίας των συχνών σεισμών ανακαινίστηκε πολλές φορές, όπως όταν γκρεμίστηκε το 1819 και ανακαινίστηκε το 1826, για να ακολουθήσουν και μεταγενέστερες ανακαινίσεις, όπως αυτή του 1835, εκείνη μετά τους σεισμούς του 1893 και φυσικά ύστερα από τον σεισμό του 1912.
Μετά από πολλά χρόνια εγκατάλειψης, άρχισε να ανακαινίζεται το 1938, για να καταστραφεί ολοσχερώς από την σεισμοπυρκαγιά του 1953.
Μα στην μνήμη του Ζακυνθινού Λαού θα μείνει ο τρομακτικός σεισμός, που έγινε ξημερώνοντας της γιορτής του "Αγίου Λουκός", στις 18 Οκτώβρη 1840.
Ήταν δε τόσο μεγάλος και φονικός συγχρόνως, που άφησε δεκάδες νεκρούς, ανάμεσά τους και κατοίκους της συνοικίας του Αγίου Λουκά, όταν κατέρρευσε μέρος του καμπαναρίου της εκκλησίας.
Και οι δύο ρούγες, που ξεκινούσαν δίπλα από την εκκλησία και κατέληγαν στον Άμμο, δεν στάθηκαν ικανές να δώσουν διέξοδο στους κάτοικους τότε, αλλά ούτε και να εμποδίσουν το καταστροφικό έργο της φωτιάς στον μετέπειτα μεγάλο σεισμό του 1953.
Όμως εκείνη η πλατεία αποτελούσε από μόνη της ένα ξεχωριστό σκηνικό, μοναδικής ομορφιάς.
Το τεράστιο αρχοντικό, με την επιβλητική όψη έβλεπε σε κείνο το λιθόστρωτο, όπου ακριβώς απέναντι του βρισκόταν το φαμόζο, από την εποχή των Βενετών, "καφενείο των αρχόντων τση Όξω Μερίας".
Σε αυτό το καφενείο των Οξωμεριτών
αφεντάδων επικρατούσε το αστικό-λαϊκό στοιχείο, σε αντίθεση με την "Μέσα Μερία", όπου κυριαρχούσε το αριστοκρατικό.
Δίπλα στο καφενείο, το αρχοντικό Λογοθέτη, μετ' έπειτα Γυμνάσιο Ζακύνθου και τριγύρω σπίτια και μαγαζιά μέχρι του Αγιαννιού το καντούνι .
Για την ιστορία της περιοχής, εκείνο το Καπνισέϊκο αρχοντικό, μετά το θάνατο του τελευταίου απογόνου Νικολάου, στην Ιταλία το 1822, πέρασε στην κυριότητα του γιου της αδελφής του Διαμαντίνας, στο Διονύσιο Ρώμα.
Μετά την επιστροφή του Διονυσίου από την Βενετία,το 1824, το φημισμένο αρχοντικό έγινε το κέντρο της Φιλικής Εταιρείας.
Εκεί έβρισκαν άσυλο και συνεδρίαζαν
οι καπεταναίοι του Μοριά, ο Κολοκοτρώνης, ο Πλαπούτας, ο Αναγνωσταράς, ο Νικηταράς και άλλοι εξόριστοι κλέφτες και αρματωλοί.
Από εκεί ξεκινούσαν για τον Άγιο Γιώργη των Λατίνων, για να ορκιστούν Φιλικοί .
Εκεί συγκεντρώνονταν οι βοήθειες των
Φιλελληνικών Κομιτάτων του εξωτερικού για το Μεσολόγγι.
Σ' αυτό τον ιστορικό χώρο συντάχτηκε το έγγραφο για την αίτηση της Αγγλικής Προστασίας του αγωνιζόμενου Ελληνικού Έθνους.
Οι σεισμοί που ακολούθησαν αλλά και η ανθρώπινη αδιαφορία άλλαξαν οριστικά το μοναδικό σκηνικό του γραφικού πλατώματος.
Η ιστορική άγνοια κάλυψε μια σημαντική σελίδα της τοπικής ιστορίας αυτής της συνοικίας.
Και οι σεισμοί του 53 εξαφάνισαν καθε σημάδι από την εκκλησία και τα μεγαλοπρεπή αρχοντικά της.



Έμεινε όμως ως ανάμνηση η ονοματοδοσία της περιοχής ως "η συνοικία του Αγίου Λουκά"!
Μόνο που η ομώνυμη πλατεία, με το σημερινό ορθογώνιο σχήμα της, δεν θυμίζει καθόλου εκείνο το χαρακτηριστικό πλάτωμα.
Στη θέση της εκκλησίας σπίτια και μαγαζιά.
Ανάμνηση του ιερού χώρου, μικρό προσκυνητάρι, έργο των ευσεβών κατοίκων της περιοχής.
Και επιστέγασμα των διαφόρων παρεμβάσεων είναι η τοποθέτηση στο κάτω μέρος της πλατείας ενός αγάλματος του Κομφούκιου.
Απαντώντας παλαιότερα σε ερώτηση των κατοίκων της συνοικίας η Δημοτική Αρχή ισχυρίσθηκε ότι η τοποθέτησή του εν λόγω έργου έγινε με σκοπό την αναβάθμιση της περιοχής και την προσέλκυση τουριστών.!!!
Η ανάρτηση έγινε επ ευκαιρία της εορτής του Αγίου Λουκά, φόρος τιμής στην ιστορική ομώνυμη συνοικία !!!
Βιβλιογραφία.
Ντ.Κονο'μος: Ζάκυνθος. Πεντακόσια χρόνια (1478-1978).Τόμος Α'.Καστρο'λοφος και Αιγιαλο'ς
Αθήνα 1979.
Εκκλησίεςκαι και Μοναστήρια στη Ζάκυνθο.
Αθήνα 1967.

 πηγη Ζάκυνθος Ιστορικά - Zante Historical

https://www.youtube.com/channel/UC0wk2ge3sheyTkgpAkeBang

YouTube

tapantareinews tv

Ενημέρωση και ψυχαγωγία. Επικοινωνία στο dsgroupmedia@gmail.com.



Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Δημοφιλείς κατηγορίες

...
Οι πιο δημοφιλείς κατηγορίες του blog μας

Whatsapp Button works on Mobile Device only