‘’ἄνευ γὰρ φίλων οὐδεὶς ἕλοιτ᾽ ἂν ζῆν, ἔχων τὰ λοιπὰ ἀγαθὰ πάντα’’.
Η φιλία θεωρείται από τον Αριστοτέλη ως η κορυφαία αρετή, η οποία μαζί με τη δικαιοσύνη, αποτελούν την κατεξοχήν κοινωνική αρετή.
«Πολιτικὸν γὰρ ὁ ἄνθρωπος καὶ συζῆν πεφυκός», γιατί ως κοινωνικό ζώο ο άνθρωπος είναι πλασμένος να συζεί, να συμβιώνει με συνανθρώπους του.
Τρία είναι, κατά τον μέγιστο φιλόσοφο, τα κυριότερα είδη της φιλίας. Διακρίνονται με βάση το κίνητρο που ωθεί τους ανθρώπους στην απόκτησή τους:
α) η φιλία «διὰ τὸ χρήσιμον» (για το συμφέρον). Ο Αριστοτέλης ονομάζει το είδος αυτό της φιλίας ‘’καπηλικόν’’, δηλαδή ωφελιμιστικό.
β) η φιλία «δι' ἡδονὴν». Αγαπούν δηλαδή εκείνους που τους προσφέρουν ευχαρίστηση, όπως τους πνευματώδεις και τους ευτράπελους. Τους αγαπούν όχι γι’ αυτό που οι ίδιοι είναι, αλλά χάριν της δικής τους τέρψεως.
Οι δυο πρώτες μορφές φιλίας θεωρούνται κίβδηλες και εφήμερες. Δεν αγαπούν τον φίλο τους χάριν της φιλίας και διότι τον θεωρούν φίλο τους, αλλά στο βαθμό που τους είναι αυτός χρήσιμος.
Αυτές οι φιλίες εύκολα διαλύονται και συντηρούνται μόνο για όσο χρόνο μας ωφελούν ή μας παρέχουν ευχαρίστηση. Όταν τα πρόσωπα παύσουν να είναι χρήσιμα ή τερπνά οι φιλίες αυτές διαλύονται.
γ) η φιλία «κατ' ἀρετήν»
Στην «κατ' ἀρετήν» φιλία, ο φίλος βοηθά τον φίλο να ζήσει την καλύτερη δυνατή ζωή. Κατά τον Αριστοτέλη, αυτή η φιλία χαρακτηρίζεται ως άριστη, βέβαιη, μόνιμη, κάλλιστη και είναι η πλέον πολύτιμη.
Είναι η τέλεια και αληθινή φιλία, η οποία δημιουργείται ανάμεσα σε αγαθούς και όμοιους ανθρώπους. Είναι φιλία σταθερή και μόνιμη, γιατί έχει ως θεμέλιο την αρετή.
Ως απαραίτητες προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση της αληθινής φιλίας είναι η ανιδιοτελής αγάπη και η προθυμία προσφοράς του ενός προς τον άλλο.
Είμαι φίλος κάποιου σημαίνει ότι επιθυμώ και πράττω κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να τον αναδεικνύω, να τον ενισχύω και να τον ωθώ στη δική του ευδαιμονία.
Η ευδαιμονία όμως είναι ενέργεια της ψυχής «κατ' ἀρετὴν». Εξ αυτού προκύπτει ότι, όταν αγαπούμε κάποιον, επιθυμούμε αυτός να γίνει ενάρετος. Ο ενάρετος λοιπόν συμπεριφέρεται στον φίλο του ως να ήταν ο ίδιος ο εαυτός του, διότι ο φίλος είναι εαυτός του.
«ἕτερος γὰρ αὑτὸς ὁ φίλος ἐστίν».
-Η έννοια της Αριστοτελικής Φιλίας ως Ηθική Αρετή – Γιώργος Α. Χαραλαμπίδης
-ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ! Τα «Περί φιλίας» – Έλπη Φουσέκη Κυρίμη
-Γεώργιος Σαλαμούρας Η διάκριση των αρετών και η αρετή της φιλίας κατά τον Αριστοτέλη
https://www.youtube.com/channel/UC0wk2ge3sheyTkgpAkeBang
Ενημέρωση και ψυχαγωγία. Επικοινωνία στο dsgroupmedia@gmail.com.
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.