Αυλη υποστασση

Οι ψυχές μας είναι καταβεβλημένες,ταλαιπωρημένες,κυρίως αδιαπραγμάτευτες,καθώς όλοι οι περισςότεροι,έχουν νοιώσει απο κοντά το αίσθημα και το συναίσθημα και της απόρριψης και της αποδοχής.
Μα τα θέλγητρα και οι έλξεις,τόσο οι ψυχικές ,όσο και οι σωματικές ,αποδεικνύονται πολλές φορές ,σειρήνες,που οι αδύναμοι και αδύνατοι χαρακτήρες,ωχριούν να αντισταθούν και παίζουν το παιχνίδι τους,χωρίς να σκεφτούν και να υπολογίσουν τα θύματα που γεννούν τέτοιες καταστάσεις και συγκυρίες ,αθώα και ανέπαφα με όλη αυτή τη ραδιουργία και την εκμετάλλευση.

Θα μου πείτε ίσως και να αγάπησαν,ίσως και να πόνεσαν.μα εκφράζοντας την ταπεινή μου κρίση και άποψη θα ήθελα να σας πω,ότι οι μεγάλοι έρωτες ,δε γράφονται μέσα από σενάρια επιστημονικής φανταςίας,αλλά μέσα στη ζωή,στην καταπολέμηση και στην αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων ,δυσβάσταχτων και δύσβατων μονοπατιών της....

Σχέςεις που κρίνονται,υποκρίνονται,κατακρίνονται ,διακρίνονται,καταντούν κάποιες φορές ,σκέτο υποςχέσεις ,που απλά περνάει ο καιρός,ο χρόνος,μικρά ή μεγάλα διαστήματα,μα ένα και μόνο υπάρχει και κυριαρχεί,το ψέμμα,η υποκριςία,η ανευθυνότητα ,το ψέμμα ,το αίσχος και η συνεχής κοροιδία και αλάνθαστη υπερβολή.

Το πέρασμα ,το διάβα του καθενός μας,,κυρίως τα άτομα που θέλω να σας δείξω ,να συζητήσουμε και να αποτελέσουν από κοινού,παράδειγμα προς αποφυγή ή και μίμηςη ακόμα,μα με μοναδικό σκοπό το να παραδειγματιστούμε όλοι και όχι να στιγματίσουμε άτομα ,χαρακτήρες,υπολείψεις,οικογένειες.

Μέσα από τα λάθη μας ,όλοι μαθάίνουμε και παύουμε να είμαστε έρμαια του εαυτού μας ή ακόμα και εκείνων που τους βολεύει και τους αφορά,ώστε να έχουν δίπλα τους άβουλα και απερίσκεπτα όντα,με μοναδική βλέψη τους και επίβλεψη ,η δική τους επιβολή,το δικό τους αναστημα ,απέναντι σε αδύνατες υπάρξεις ,αδύναμες και απροστάτευτες,να υπερασπιστούν,τι πιο απλό ,παρά τον ίδιο τους τον εαυτό,που τον έχουν τόσο ταλαιπωρήσει και τυραννήσει,στο ονομα μια σχέσης,που αποδεικνύεται καθ όλη τη διάρκεια της ζωής τους ,μια υποσχεση,κενή άδεια απο αισθήματα και συναισθήματα.

Μεσα στον κυκαιώνα των εξελίξεων άτομα ,μικρά και μεγάλα ,δέχονται,αποδέχονται και παραδέχονται διαφόρων ειδών σχέσεις,που είτε καταλήγουν κάπου σε θετικά΄και αναμενόμενα αποτελέσματα,είτε αποβαίνουν μοιραίες και καταιγιστικές,για όσους ήταν ή δεν ήταν σε θέση να τη δουν,να τηνκαταλάβουν,να την προλάβουν,να την αντιμετωπίσουν.

Ολοι μας κατεχόμαστε και διακατεχόμαστε,απο προτροπές,αποτροπές,συνειφασμένεςή όχι με τη δική μας ιδιοσυγκραςία,ακόμα και με κάποια στοιχεία του εαυτού μας,που είτε τα αγνοούμε είτε δεν αποδεχόμαστε ,παραδειγματικά και επιτακτικά ,έναντι των προσωπικών  μας καταβολών και πιστεύω.

Πάμπολλες οι φορές που ταχθήκαμε και αντιπαραταχθήκαμε στα δικά μας απομεινάρια,κατάλειπα και ίσως και καμιά φορά και απωθημένα,που ήρθαν να μας διδάξουν,να μας δείξουν και να μας αποδείξουν,πως όσο και αν θέλουμε να τα θάψουμε στα πιο βαθειά μας έγκατα ,στα εςώψυχά μας,αυτά θα βρουν τον τρόπο,το μέσο να μας αφυπνήσουν ή ακόμα και να μας κρατήσουν σε γρήγορση τα συναισθήματά μας και τα δικά μας θέλω,πρέπει ,ότι και όσο μας αφορά και μας αρμόζει.

Επιταχύνουμε το βήμα μας,την παρουςία μας,αδιαφορώντας αν και οι άλλοι είναι σε θέση να μας ακολουθήσουν και να παρακολουθήσουν τα δικά μας γεγονότα,συμβάντα και τεκτενόμενα,που λαμβάνουν έχουν λάβει χώροκαι δράση,καθώς έχουμε πεισθεί ότι όλοι είναι σε θέση τέτοια ώστε να μας ακολουθήσουν,αβίαστα και ακούραστα,με πειθώ είτε όχι,χωρίς να έχουμε αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης και της διαδεχομένης αντίδρασης ή αντίφασης που μπορεί να κατακλύει μια τέτοια προσκολλημένη συμπεριφορά ή παρότρυνση ,παρά αποτροπή για διάφορες φάσεις της ζωής μας.

Στο να αποτρέψουμε ή να προτρέψουμε κάποιον,βασικό και κύριο παράγοντα και μέλημα ,αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο έχουμε γαλουχηθεί, τα δικά μας εξαίρετα και ποτέ κατακριτέα θέλω,πάντα όμως όταν τα βλέπουμε απο τη δική μας τη σκοπιά,τη δική μας οπτική γωνία.

Πράγματα που για μας είναι επιτρεπτά και αποδεκτά,απο τη δική μας στάση και θέση ζωής,απέναντι σε σχέσεις,υποσχέσεις,καθώς και σε άτομα,γνωστά ή όχι,μα αποτελέσαν και θα αποτελούν την Αχίλλειο Πτέρνα,για όσους φαίνονται ότι φερόμενοι και συμπεριφερόμενοι αδύναμα,θα αποτελούν το θύμα των άλλων,που χωρίς φόβο και πάθος θα επιτεθούν για να γευτούν τη λεία του.

Δρώντας και επιδρώντας,λες και έχουν βρει το θύραμά τους,σχετίζουν και συσχετίζουν συμπεριφορές και τρόπους ευγενείας,λανθασμένα ή κατά το δικό τους δοκούν,όπως τους βολεύει και τους ταιριάζει στα μεγαλεπίβολα και φανφαρώδη υποτιθέμενα από τους άλλους σχέδιά τους.

Ερμαια του φτωχού τους μυαλού μα και της επικίνδυνης σκέψης τους,τείνουν να αποτελέσουν άμεσο κίνδυνο,τόσο για το άτομο που σχετίζονται και για το περιβάλλον που τον περιτριγυρίζει,αγνοώντας τα καμώματά του,μα και για την ίδια, την κοπέλα,που αποβλέποντας αποκλειστικά και μόνο στο εφήμερο το περιστασιακό και το εύκολο ίσως πάντα ή τις περισςότερες φορές κέρδος,κατόπιν παροχής υπηρεσιών,γνωστών εκ των αρχαιοτάτων χρόνων,να δυσφημεί ,όχι μόνο τον εαυτό της,αλλά και την κληρονομιά αξιών και ηθικών υποτιθέμενων φραγμών,που θα πρεπε να χε κληροδοτήσει από τους οικείους της,τους φίλους ή ακόμα και από το στενό συγγενικό περιβάλλον της.

Μα όλα αυτά θα είναι κατακριτέα και επιλήψιμα,μόνο και μόνο,αν ο έτερος Καππαδοκης,ο φίλος της,ο συνευρισκόμενός της,επί της κλίνης της αμαρτίας και της ασυδωςίας,πήγαινε εκεί ,παρά τη θέληση του και όπως έχουμε δει χιλιάδες φορές,ούτε μικρά και άβγαλτα είναι,ούτε ανήλικα να παρασυρθούν,παρά παραςύρουν στη ροή την ακατάπαυστη του διάβα τους και της λάβας τους,συνήθειες,ιδέες,καταστάσεις,κρίσεις,διακρίσεις,επικρίσεις,συγκρίσεις,μα κυρίως επιφέρουν οι ίδιοι κρίσεις,συννειδήσεως,αλήθειας,ψεύδους ακατάπαυστου και ανομολόγητου ,όπως και διαφέρουν απο το μέχρι τώρα χαρακτήρα τους,συνήθειές τους,τρόπο πλησιάσματος των συζύγων του,αδιαφορώντας ή επιδιώκοντας ,είτε να τους καταλάβουν και να απαλλαγούν μια και καλή από αυτούς,είτε δηλώνοντας ευθαρρσώς τηνπαρουςία μιας φίλης,μιας παροδικής,περιστασιακής έλξης,επίπονης και διόλου ανώδυνης,για την άλλη πλευρά,ώστε να επιδείξουν και να επιβεβαιώσουν το ρόλο τους ,ως κυνηγοί και αρσενικά ,επιβαλλόμενα την πυγμή τους και τη ρωμαλλεότητά τους





πηγη ANNA ZANIDAKH