Πόσα παιδιά δεν είχαν κρυφά ή φανερά όνειρα

Πόσα παιδιά δεν είχαν κρυφά ή φανερά όνειρα ,μα η μοίρα γι αυτά έπαιξε άτιμο και άνανδρο παιχνίδι.
Αλλα είχαν μείνει μόνα τους ,χωρίς φροντίδα και στήριξη,με αποτέλεσμα να είναι το εύκολο θύμα για τυχόν αρρωστημένα μυαλά,ξέροντας ,ότι δε θα υπάρξει κανείς να τα ζητήσει ,να τα στηρίξει και να τα υποστηρίξει,είχαν το θάρρος και το θράσσος πιότερο,να  ασελγήσουν στις φτωχές ψυχούλες τους και να αποτελέσουν τους δημίους τους,στις κρεμάλες που είχαν στηθεί ,χωρίς να ερωτηθούν φυσικά ,και να εκτελέσουν με τα φονικά τους όπλα,,,τα κορμάκια των μικρών παιδιών,που άτυχα καθώς ήταν,έπεσαν βορρά στ άγρια αυτά θηρία.

Για τροφή ,είχαν τα αρρωστημένα τους ένστικτα τα ζωόδη,με όλη τη σημασία της λέξεως ,που ασελγούσαν στα ανήμπορα τραυματισμένα ψυχικά και σωματικά κορμάκια τους.

Μα ο λαός μας λέει,πολύ σοφά και εύστοχα,Ο Θεός μπορεί να αργεί,αλλά δε λησμονεί,
Στον Παντοκράτορα έχουμε τις ελπιδες μας και εκεί στρέφουμε το βλέμμα μας ,σεπτό και ταπεινό,να εισακούσει τις προσευχές μας,και όσο το δυνατόν,αυτοί οι κακούργοι ,αν όχι να εξαφανισθούν από προσώπου γης, να ελλατωθούν,με αποτέλεσμα οι τραυματικές και μετατραυματικές των παιδιών εμπειρίες,να μπορέσουν να βρούν γαλήνη και παρηγοριά σε άτομα,που για κάποιο ιατρικό ,ή καθαρά προσωπική τους επιλογή και απόφαση,δεν κατάφεραν να ζήσουν το ανθρώπινο θαύμα,,,την ανθρώπινη ζωή.

Είναι άξιου θαυμασμού και λόγου αυτοί οι άνθρωποι,
Είναι δείγματα και παραδείγματα μίμησης και κάθαρσης ανθρώπινης ψυχής.

Παλαιότερα,εξ αιτίας των άσχημων συνθηκών ιδιαιτεροτήτων καθώς και κάποιων συμπτώσεων ,το θεωρούσαν μυστικό,κρυφό και αδιαννόητο,να πληροφορήσουν οι γονείς,,θετοί,,εν περιπτώσει,,,το παιδί ,το οποίο είχαν αναλάβει με αγάπη λατρεία αλήθεια σεβασμό και εκτίμηση ,να αναθρέψουν να μάθουν τον τρόπο να αγαπάει να σέβεται και να εκτιμάει,αυτούς που με αυταπάρνηση και με θυςία ,πάσας αδιαμαρτύρητης καρτερίας,πέριμεναν με λαχτάρα και έντονη φανερή την πεποίθηση,να βρεθούν κάποια στιγμή όλοι μαζί και να συνεχίσουν τις ζωές τους ,με κοινό γνώμονα και πορεία τη συμβίωσή τους υπό ειρηνικές συνθήκες ήρεμες αγαπησιάρικες και καθόλου εγωιστικές ή παρεκτρέπουσες ,ώστε να συντελέσουν στην ανασφάλεια ,το μη αυτοσεβασμό,στην κατ εξακολούθηση αμφισβήτηση..προέλευσής τους..

Μάλιστα το τονίζω εντονότατα αυτό,την προέλευσή τους,γιατί δε δύναται ανθρωπίνως καταννοητό,καθώς αποτελεί και αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός ή της καθεμιάς να μάθει ,να πληροφορηθεί,τα άτομα που κυοφόρησαν το σπλάχνο τους και μετά μια καλή ημέρα ,ή μια δύσκολη μέρα,βρέθηκαν απέναντι στην απόφαση ,,να δώσουν ,να αφήσουν ,να αμελλήσουν  ή στο τέλος τέλος να απαλλαχτούν από ένα βάρος,που κλήθηκαν ανώριμοι και εντελώς ανίκανοι να φέρουν ως το πέρας ,,το καθορισμένο από τον Ύψιστο,της ζωής τους.

Ανοίγω ένα μεγάλο κεφάλαιο κατ εμέ,αλλά ποτέ δεν πρέπει να μη λαμβάνονται υπόψιν και οι διαφόρου είδους προσλαμβάνουσες ,τυχόν που διέπαν σε λάθος συμπεράσματα ή λανθασμένεςαποφάσεις ,
Ως εδώ ,συμφωνώ ,εγκρίνω και επαυξάνω.

Ουδέποτε όμως δε θα συγχωρούσα άτομα ,που επέλεξαν να ακολουθήσουν ένα δρόμο ,εφησυχαστικό ,από αγωνίες ξενύχτια προβλήματα ,δυσκολίες ,δύστροπες ή μη βατές καταστάσεις,σύμφωνα με το πω ς είχαν μάθει ή συνηθίσει να ζουν να βιώνουν και να βρίσκουν τεράστια ωφέλη,από έναν εύκολο και κατά πάσα περίπτωση ή κατά βούληση ,,τρόπο επικερδή αν και ανασφαλή,για τη συντήρηση τους εαυτού τους,αφήνοντας πίσω εύκολα και σκληρά,ψυχές ,που για κανένα λόγο και αιτία δεν ερωτήθηκαν,ή δε λήφθηκε καν υπόψιν τους,η σκληρότητά τους και η μη φιλευσπλαχνία ,,αυτών που κατά κάποιον παράξενο τρόπο ,,θέλουν να λέγονται και να αποκαλούνται,,τοιουτοτρόπως,,,ΓΟΝΕΙΣ

πηγη  ANNA ZANIDAKH