Η ζωή

Η ζωή θέλει να ανταμείψει τους κόπους μας ,τα ξενύχτια μας,τις αγωνίες και τς ανησυχίες μας.
Γι αυτό μας φέρνει κοντά ,με το δικό της μοναδικό και ανεπανάληπτο τρόπο,στο να βρεθούμε ,να αποτανθούμε και να διαδραματίσουμε πορείες,χαραζόμενες από αισιοδοξία,μεράκι,θέληση,καρτερία,στόχους,αλλά κυρίως στρωμένους δρόμους,όχι μόνο από ροδοπέταλα.
Υπάρχουν διάσπαρτα αγκάθια,μοναξιάς,φιλαυτίας,ναρκισσισμού,που πρέπει να τα προσπεράσουμε,να συμφιλιωθούμε το τι μας δίνει,τι παίρνουμε ή τι είμαστε εμείς ικανοί και άξιοι να δώσουμε.
Να αφήσουμε παρακαταθήκη τα γραφτα μας,τις συμβουλές μας ,απο το μικρό ή μεγάλο μας πέρασμα ,σ αυτή τη ζωή,καθώς και απ τις διαμαρτυρίες μας και τις εγκάθετες ή παρεκλείνουσες πορείες,αμφιταλλαντεύσεις ,πισωγυρίσματά μας...δυνατά υπαρκτά και πάντα συννειδητά και επιδεικτικά αναφερόμενα και προβαλλόμενα.
Η τύχη,η μοίρα,το πεπρωμένο,μας φυλάει εκπλήξεις,ευχάριστες ή δυςάρεστες ,αλλά πάντα εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι και απόλυτα ειλικρινείς στο να το αντιμετωπίσουμε και να κατευθυνθούμε ανάλογα ,υπέρ ή κατά του,σχετικά με το τι βλέπουμε να υφίστσται και να λαμβάνει χώρα και χώρο ,στο δικό μας περιβάλλον,οικείο ή μη.
Μια τέλεια ,όμορφη,ανθρώπινη,αλλά ιδιαίτερα ειλικρινής συγκυρία,ήταν να βρεθώ ,να συναντηθώ με τον ΚΥΡΙΟ ΗΡΑΚΛΗ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ,ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΕΠΟΚ....και αφού πήρα μέρος 1η φορά στο Διαγωνισμό που διεξήγε,και είχα δεχθεί με χαρά ,τον έπαινο ,εκ μέρους του Συλλόγου .εις διπλούν για ποίημα και δοκίμιο.
Από κείνη τη στιγμή,ένοιωσα μέσα μου ,μια φλόγα που σιγόκαιγε να αρχίζει να δυναμώνει και να θέλει να ενδυναμώσει ηθικό,αξίες ,ιδανικά,απέναντι στους ΚΥΠΡΙΟΥΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΕΣ ,,ΑΔΕΡΦΕΣ ΚΙ ΑΔΕΡΦΟΥΣ.
Όντως ένα βραδακι σκέφτηκα να γράψω μια συλλογή ,από 50 ποιήματα και να την αφιερώσω στο Σύλλογο να τη διαθέσει ,όπως εκείνος κρίνει καταλληλότερη και πιο αποδοτικό τρόπο διάδωςής της.
Με την τωρινή μου βράβευση,θέλω να επισημάνω το διακαή μου πόθο ,όντως για να δω ιδίοις όμμασι την εν γενει ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΣΑΣ,,,ΜΕ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ ΚΙ ΟΧΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΡΑΓΕΛΦΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΟΡΕΞΕΙΣ.
Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω θερμά,τον ΚΥΡΙΟ ΗΡΑΚΛΗ,για την τιμή και τη χαρά που ένοιωσα,καθώς και για την ολοένα και μεγαλύτερή μου ευθύνη απέναντί του,απέναντί σας,στο να αναλάβω,να μου θέσει την ανάληψη του Παραρτήματος του ΕΠΟΚ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΞΑΝΘΗ ΚΟΜΟΤΗΝΗ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ.καθωςκι ειμαι πλεο μελος του ΕΠΟΚ ΑΘΗΝΩΝ..
Οι κινήσεις ήδη γίναν γνωστές,για την εδραίωση του Συλλόγου στην Ξάνθη,με ποιητές ποιήτριες και συγγραφείς,αξιολογότατους και υπέροχους ανθρώπους,μέσω Δελτίου Τύπου ,που είχε στείλει η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΞΑΝΘΗ ,,ΚΥΡΙΑ ΕΛΕΝΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ,,ΟΠΟΥ ΓΙΝΑΜΕ ΑΧΩΡΙΣΤΕΣ ΦΙΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ ,,ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΣΑΣ ,,,ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ ,,,ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ,ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ,ΑΛΛΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ.
Οι θυςίες των μαρτύρων της ΕΟΚΑ ...του Σολωμού και του Ισαάκ,θα ρέουν άφθονες και ακατάπαυστες στο είναι μας,στις ζωές μας,ως φάροι και σηματοδοτημένους ορίζοντες ,προορισμού ,όλως αυτών ,που ζουν ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΟ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ,,,,ΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΘΑΡΡΟΣ ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΦΩΣ ,,Σ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ,,,.

ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ...ΚΑΙ ΤΑΑ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ ΠΑΛΙ ΘΑ ΝΑΙ ΕΝΤΑΣΣΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΑΣ....ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙ ΟΧΙ ΤΗ ΣΥΝΘΕΤΗ....ΑΠΛΑ.




ΠΗΓΗ ANNA ZANIDAKH