Ποτέ δε θα ξεχαστούν και πάντα θα ναι στις μνήμες μας άσβηστοι φάροι,καθοδηγητές για το καλό και το δίκαιο της Ελλάδας ,που οι οικονομικοί κατακτητές πάνε να μας επιβάλλουν με δικά τους μεν μέσα,αποδεκτά δε,από τα αστέρια της βουλής ,που κατήντησαν τονέναστρο ουρανό της ελλάδας ,με σύννεφα γκρίζα μουντά και τους ανθρώπους ολοένα να γινόμαστε και πιο καταθληπτικοί.
Είχα δει εντελώς τυχαία ,μια ανάρτηση στο Ιντερνετ,που έδειχνε ένα κοριτσάκι ,να παρακαλάει τη μητέρα του ,να το πάρει μαζί της,λέγοντας της με δάκρυα στα μάτια.
Μανούλα παρε με μαζί σου και εγώ δε θα σου ζητήσω άλλη φορά να φάω.
Τι να πεις σ αυτό το αθώο πλασματάκι,που αντί για τη ζεστασιά και τη θαλπωρή του σπιτιού του,της εστίας που ακόμα και οι πρόγονοί μας ,την τιμούσαν και την εκτιμούσαν,να μην είναι σε θέση να ζει ανάμεσα στους γονείς του να μην καταφέρει να ναι στο σπίτι του ,να ζει ξένοιαστες και ανέμελες στιγμές ?
Ποιος είναι ικανός να κοιτάξει κατάματα αυτή τη μάνα και να της πει κουβέντες παρηγοριάς στήριξης βοήθειας?
Ποιος πολιτικός ειναι σε θέση να εξηγήσει σ αυτή τη μάνα το παιδί,γιατί να ζει περιφρονεμένο και εγκαταλλελειμένο από τη μητρική την πατρική αγκαλιά?
Γιατί όντως προσφέρουν έργο και μάλιστα εξαίρετο τα άτομα οι κυρίες που είναι και εργάζονται στα ιδρύματα,αλλά το ξέρουμε όλοι πολύ καλά ,πως η αγκαλιά της μάνας και το χάδι της ,είναι αναντικατάστατο.
Αν και τώρα που το σκέφτομαι,ζουν ανάμεσά μας και κάτι πατεράδες που είναι για κλοτσοπατινάδες ,πατέρας -τέρας,έχουμε ακούσει πολλές φορές και μάλιστα τείνει να γίνει και συχνό και συνεχές φαινόμενο,η αποτρόπαια συμπεριφορά ,κατάντια μυαλού σκέψης ψυχικού κόσμου μερικών,να ασελγούν να βιάζουν τα κορμάκια αυτά που δεν μπορούν να αμυνθούν δεν μπορούν να το διώξουν και νατον καταδιώξουν και εκτελούν τις ψυχούλες τους πρώτα και μετά τα σωματάκια τους ,ανίκανα και ανήμπορα να σταθούν απέναντί τους και ναι,ακόμα και να τους σκοτώσουν.
Το ίδιο ισχύει και για μάνες τέρατα,βλέπετε και σ αυτό ,επιβλήθηκε η ισότητα. Τι είναι αυτός?εγώ δεν μπορώ να το κάνω?αρρωστημένες σκέψεις ,θέατρα του παραλόγου που εξελίσσονται σε μια κοινωνία σε ένα σπίτι,που υποτίθεται είναι το φρούριο το απόρθητο κάθε ψυχής κάθε ανθρώπου.
Κι αυτό έχουν προσπαθήσει και το έχουν καταφέρει να το επισκιάσουν οι ληστές ,τα τρωκτικά της νύχτας.
Μόνο που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει τόσο θρασύτατοι ,που δεν υπολογίζουν ανθρώπινες ζωές.
Τίποτα δε σταματά το σατανικό τους σχέδιο ,το κακουργηματικό τους παρελθόν παρόν ή μέλλον.
Θα μου πείτε,όποιος πεινάει αμύνεται,σκοτώνει..Όχι δεν είναι έτσι.
Ο νόμος του ισχυρού ,της ζούγκλας,της επιβιωσης του δυνατού,ας εκλείψει επιτέλους.
Στο κάτω κάτω δουλειές αν θέλει κάποιος να βρει,πιστεύω ότι ίσως και τα καταφέρει.
Το θέμα είναι ότι οι Έλληνες συνηθίσαμε στην εφήμερη απόλαυση ,είτε αφορά τις δουλειές,είτε αφορά τις εξω συζυγικές σχέσεις και ακόμα ακόμα ίσως αφορά και τις παροδικές ελεύσεις ενός παραδείσου...ουσιών ,όπως είχα προαναφέρει ,καθώς για λίγο διάστημα ζεις την πλάνη την αποπλάνηση των στιγμών που θα έπρεπε να ζει κάποιος,με αποτέλεσμα ,όλοι βολευόμαστε,όλοι βολεύουμε το εγώ μας και παραγκωνίζουμε και παρασυρόμαστε σε έναν κυκαιώνα καταστάσεων και απόπειρων ή δηλώσεων του ωχ αδερφισμού μας.
Δε θα δώσω ούτε άλλοθι ούτε ελαφρυντικά . Το θέμα είναι να μπορούσαν οι άνθρωποι να συμβιώσουν με γαλήνη ηρεμία ησυχία και με αξιοςύνη και αξιοκρατεία.
Μα όλα αυτά είναι όνειρα απατηλά και ξέρω καλά και έχω επίγνωση, ότι αποτελούν μάταιες και φρούδες ελπίδες ,και αδύνατον να καταστούν πραγματοποιήσιμες σ αυτό το κλίμα ,που πλέον επικρατεί στη χώρα μας.
Δεν είναι δυνατόν,να είμαστε στα σπίτια μας και να κινδυνεύει η σωματική μας ακεραιότητα
πηγη ΑΝΝΑ ΖΑΝΙΔΑΚΗ,
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.