Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2020

Στην αρχαία Γέρασα Τα ελληνικά αγάλματα που αποκαλύφθηκαν



Μετά από χρόνια σχολαστικής δουλειάς, μια γαλλική αρχαιολογική ομάδα που ανασκάπτει τα ανατολικά λουτρά της ρωμαϊκής εποχής της ελληνικής πόλεως Γέρασα στην σημερινή Ιορδανία , αποκάλυψε αρκετά άθικτα γλυπτά από την ελληνορωμαϊκή περίοδο .
 Η παρουσίαση των ευρημάτων που  Ανακαλύφθηκαν αγάλματα στην ελληνική πόλη Γέρασα της Κοίλης Συρίας (Ιορδανία)


Τα Μεγάλα Ανατολικά Λουτρά στην Γέρασα 

  Η Αφροδίτη του Μηνόφαντου,




Μια εκδήλωση για την προβολή των γλυπτών πραγματοποιήθηκε πρόσφατα  στο Κέντρο Επισκεπτών αρχαίας πόλεως Γέρασα και προσέλκυσε μεγάλο αριθμό τοπικών και ξένων ενδιαφερομένων, μεταξύ των οποίων ο Πρέσβης της Γαλλίας στην Ιορδανία David Bartolloti και ο επικεφαλής του Τμήματος Αρχαιοτήτων της Γέρασα ( Jerash ) Ziyad Ghuneimat.


Στην ομιλία του, εξ ονόματος της υπουργού Τουρισμού Lina Annab, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου, Issa Gammoh, δήλωσε ότι πολλά έργα θα εφαρμοστούν τον επόμενο χρόνο για την προώθηση του τουρισμού στην Γέρασα ( Jerash), όπως η ανανέωση του Swam Souk στο πλαίσιο ενός σχεδίου σύνδεσης της σύγχρονης και το αρχαίας Γέρασα (Jerash), προσθέτοντας ότι σήμερα η πόλη  έχει περίπου 250 τουριστικές εγκαταστάσεις.


Τα αγάλματα που βρέθηκαν μαζί (27 από αυτά), σε μια πολύ μικρή περιοχή των Μεγάλων Ανατολικών Λουτρών, θα "εμπλουτίσουν τις επισκέψεις στην πόλη  Jerash και θα ενισχύσουν τη γνώση για τον πολιτισμό και την κληρονομιά της Ιορδανίας για τους επισκέπτες, ιδιαίτερα για τους μαθητές", δήλωσε ο Gammoh στους Jordan Times στο περιθώριο της εκδήλωσης.


"Εργαζόμασταν από το 2016 μέχρι το 2018 με γερμανική, γαλλική και ιορδανική ομάδα και ήταν αδύνατη χωρίς βοήθεια από το Υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας και το Ίδρυμα Gerda Henkel", δήλωσε ο καθηγητής Thomas Weber-Karyotakis, επικεφαλής της γαλλικής ομάδας στην αρχαία Γέρασα ( Jerash ).


Τα αγάλματα αντιπροσωπεύουν τη ελληνίδα θεά  Αφροδίτη, θεά του έρωτα και της αγάπης, και τον Δία, τον υπέρτατο θεό στο  Πάνθεον του Ολύμπιου , καθώς και τις ένθρονες Μούσες . Η κολοσσιαία μορφή της Αφροδίτης δημιουργήθηκε  από πεντελικό μάρμαρο από την περιοχή της Αθήνας, ενώ το γλυπτό του Δία ήταν φτιαγμένο από μάρμαρο από τη Βόρεια Ελλάδα, δήλωσε ο Weber-Karyotakis.

Τα Μεγάλα Ανατολικά Λουτρά στην Γέρασα 

Ο Βέμπερ-Καρυωτάκης πρόσθεσε ότι το έργο της ομάδας, με επικεφαλής τον Γάλλο μελετητή Thomas Lepaon και τον εαυτό του, ήταν η συνέχεια της έρευνας που διεξήγαγε ο βετεράνος αρχαιολόγος Jacques Seigna, ο οποίος πέρασε δεκαετίες μελετώντας την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της Γέρασα .

Τοπογραφικό σχέδιο των Μεγάλων Ανατολικών Λουτρών  της Γεράσας

Το άγαλμα της Αφροδίτης έχει μια ελληνική επιγραφή πέντε γραμμών στην πλίνθο, η οποία ανέφερε ότι το άγαλμα δωρίστηκε από έναν τοπικό ιερέα, τον Δημήτριο, σύμφωνα με τον Γερμανό εμπειρογνώμονα, ο οποίος σημείωσε ότι η επιγραφή υποδεικνύει επίσης την ασυνήθιστα ακριβή ημερομηνία αφιέρωσης  στις 20 του  Μαρτίου  του έτους 154 μ.Χ.

Πρόταση πλάγιας όψης των Μεγάλων Ανατολικών Λουτρών στην Γέρασα 


Τα ονόματα των Μουσών στη ελληνική και αργότερα και στην ρωμαϊκή  μυθολογία είναι: 

Κλειώ: Μούσα της ιστορίας. Σύμβολά της ήταν η σάλπιγγα, η κλεψύδρα και απεικονιζόταν με περγαμηνές και ένα δάφνινο στεφάνι στο κεφάλι.



Καλλιόπη: Πρώτη απ’ όλες και πιο σεβαστή, προστάτιδα της επικής ποίησης, μούσα της ευγλωτίας. Απεικονίζεται συνήθως με χρυσό στεφάνι στο κεφάλι, κρατώντας πινάκιο και γραφίδα και συχνά με τα Ομηρικά έπη στα γόνατά της.

Πολύμνια: Αρχικά η μούσα που ενέπνεε τους ύμνους και τα τραγούδια προς τιμήν των θεών. Στις παραστάσεις τη βλέπουμε στοχαστική, με μακρύ μανδύα και πέπλο.

Τερψιχόρη: Μούσα της λυρικής ποίησης και του χορού. Συναντάται καθισμένη κρατώντας μια λύρα.



Ερατώ:   Μούσα του υμεναίου και της ερωτικής ποίησης με σύμβολό της τη λύρα

Ευτέρπη: Κόρη της μουσικής. Αργότερα ονομάστηκε μούσα της λυρικής ποίησης. Αρχικά ανήκε στην ακολουθία του Διονύσου. Σύμβολό της ήταν ο διπλός αυλός

Θάλεια: Μούσα της βουκολικής ποίησης και της κωμωδίας. Απεικονίζεται με στεφάνι κισσού και κρατώντας στο δεξί χέρι μάσκα θεάτρου και στο αριστερό μια ράβδο.

Μελπομένη: Μούσα της τραγωδίας. Απεικονίζεται πλάι στο Διόνυσο, φορώντας τραγική μάσκα ή κρατώντας την τραγική μάσκα στο ένα χέρι και ένα μαχαίρι στο άλλο.

Ουρανία: Μούσα της αστρονομίας και της αστρολογίας. Συνήθως συναντάται στις παραστάσεις κρατώντας στο δεξί χέρι διαβήτη και στο αριστερό μια ουράνια σφαίρα.





  Η περιοχή των Μεγάλων Ανατολικών Λουτρών 

Αυτό το μνημειακό συγκρότημα κολύμβησης - ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα διατηρημένα σε ολόκληρη την Ανατολή - χτίστηκε το δεύτερο μισό του 2ου αι. μ.Χ. στην κοιλάδα του Χρυσόρροου ποταμού και στη συνέχεια διευρύνθηκε προς τα τέλη του αιώνα ή στην αρχή του επόμενου ακόλουθα κάτω από τους αυτοκράτορες Severin, ο μελετητής επεξεργάστηκε.
Πρόσθεσε ότι τα κατασκευαστικά έργα που έγιναν κατά την περίοδο των αυτοκρατόρων Σεβίρων  αφορούσαν κυρίως μια  αίθουσα με κίονες με εξέδρα , η οποία χτίστηκε "προσκολλημένη στο βόρειο τμήμα του αρχικού πυρήνα του συγκροτήματος κολύμβησης".

Η εξέδρα κατά την ανασκαφή 


|Η εξέδρα μετά την ανασκαφή 

Ο μελετητής είπε ότι αυτή η αίθουσα θυμίζει τις "αυτοκρατορικές αίθουσες" της Μικράς Ασίας, ήταν διακοσμημένη με γλυπτά σύμφωνα με πολλές βάσεις αγαλμάτων, τα περισσότερα από τα οποία έφεραν ελληνικές επιγραφές.
Οι στόχοι των τριών ανασκαφών ήταν να δημιουργήσουν αρχιτεκτονικές συνδέσεις μεταξύ του συγκροτήματος κολύμβησης και της σκαλωσιάς και να μάθουν περισσότερα για το σχέδιο γλυπτικής διακόσμησης, δήλωσε ο Weber -Karyotakis.


"Ένα σημαντικό μέλος της ομάδας ήταν ο Ιταλός εμπειρογνώμονας για την αποκατάσταση, ο Franco Sciorilli, ο οποίος πέρασε 24 χρόνια δουλεύοντας σε διάφορα έργα στην Ιορδανία και την περιοχή", δήλωσε ο Βέμπερ-Καρυωτάκης προσθέτοντας ότι αν και είναι ένας από τους λίγους ξένους εμπειρογνώμονες δεκαετίες εργασίας στην Ιορδανία, αισθάνεται σαν  πραγματικός  Ιορδανός ».



Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΣΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΤΗΣ ΓΕΡΑΣΑ   



Ἀγάθηι Τύχηι . Ὑπὲρ σωτηρίας τοῦ κυρίου
Ἀυτοκράτωρος Δημήτριος Ἀσκληπιωδώρου
κατὰ δὲ υἱοθεσίαν τὴν Ἀφροδίτην σὺν τῇ βάσει κ(αὶ) κόνχῃ καὶ
βωμῷ σὺν ἑστίᾳ ἱερώμενος ἐφιλοτιμήσατο.

Στο κάτω μέρος μιας κολοσσιαίας ιστάμενης Αφροδίτης με επιγραφική αφιέρωση στα ελληνικά στην πρόσθια και δεξιά πλαϊνή πλίνθο, στη δεξιά πλευρά της ένας γυμνός Έρωτας που οδηγούσε ένα δελφίνι ,που κρατά ένα χταπόδι στο ράμφος του . Ένας Έλληνας κάτοικος της πόλεως ( καθήκοντος ιερατείας χωρίς ακρίβεια στη λατρεία κάποιου θεού ) Δημήτριος, γιος του Ασκληπιόδωρου, δωρίζει αυτό το άγαλμα για την ευημερία του αυτοκράτορα Αντωνίνου Πίου στις 20 Μαρτίου 154 μ.Χ., που βρέθηκε στις 7 Μαΐου 2016 στα Ανατολικά Λουτρά. Γέρασα (Jerash) , Αρχαιολογικό Μουσείο, (αρ. καταλόγου 4).




Πολλά αγάλματα της θεάς δημιουργήθηκαν και κατά την ρωμαϊκή εποχή κύρια από Έλληνες γλύπτες .Σε  όλα αυτά τα αγάλματα μπορεί να εντοπιστεί το πρότυπό τους λίγο πολύ, απευθείας στην Αφροδίτη του Κνίδου που δημιούργησε ο Πραξιτέλης τον 4ο αιώνα π.Χ., ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση ήταν η πρώτη αρχαία απεικόνιση γυμνής  θηλυκής μορφής .



Ἔτους ιϚσ’  =216  Ξανδικοῦ κ’ = 20 - Το σύστημα καταμέτρησης του έτους είναι σπάνιο, ξεκινά με δεκάδες, μεμονωμένες μονάδες και εκατοντάδες: Το πρώτο γράμμα σημαίνει 10, το δεύτερο 6 και το τρίτο 200. Το άγαλμα έτσι χρονολογείται από αυτή την επιγραφή στη 20η μέρα στη μακεδονική ημερολογιακή συνήθεια ο μήνας Ξανθικός (Ξανδικός) του έτους 216 στην εποχή της Γέρασα, ήτοι στις 20 Μαρτίου 154 μ.Χ. ,  βασιλεύει ο Αντωνίνος ο Ευσεβής


ΣΗΜΕΙΩΣΗ α : Ο Τίτος Φούλβος Αίλιος Αδριανός Αντωνίνος ( 19 Σεπτεμβρίου 86 - 7 Μαρτίου 161), γνωστός ως Αντωνίνος ο Ευσεβής (Antoninus Pius), ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 138 έως το 161. Ήταν θετός γιος και διάδοχος του ΑδριανούΚατάγονταν από αριστοκρατική και πλούσια οικογένεια. Ξεχώριζε για την ωραιότητα του, την ευγένεια, τη φιλοπονία, τη μόρφωση και την τιμιότητα. Διαδέχτηκε τον Αδριανό το 138, αφού διήλθε από όλη την κλίμακα της ρωμαϊκής ιεραρχίας και υιοθετήθηκε από αυτόν.
Στις αρχές της βασιλείας του κατέθεσε την τεράστια ατομική του περιουσία στο δημόσιο ταμείο. Διέγραψε φόρους, έκανε δωρεές σε πολίτες, μοίραζε άρτο και διοργάνωνε θεάματα, αλλά παρ' όλα αυτά τα οικονομικά του κράτους ήταν ανθηρότατα κατά τον θάνατό του. Στην Σύγκλητο συμπεριφερόταν σαν απλό μέλος της και ποτέ δεν έπαιρνε αποφάσεις χωρίς να συμβουλευτεί τους ηγέτες της. Περιέστειλε την αυστηρότητα του νόμου, θέσπισε ευεργετικές διατάξεις για τους δούλους, φρόντισε για την εκπαίδευση άπορων νέων και έδωσε σε διδασκάλους και φιλοσόφους προνόμια συγκλητικών. Φαίνεται ότι δεν ήταν αυστηρός με τους Χριστιανούς -τουλάχιστον όχι περισσότερο από άλλους αυτοκράτορες. Απέφευγε τους πολέμους κι επαναλάμβανε συνεχώς την ρήση του Σκιπίωνα "προτιμώ να σώσω ένα πολίτη παρά να σκοτώσω χίλιους εχθρούς". Αναγκάστηκε όμως σε μικροπολέμους για την καταστολή εξεγέρσεων στη Βρετανία, στην Μαυριτανία και στην Ιουδαία.
Ήταν ιδιαίτερα δίκαιος ως ηγεμόνας και η φήμη του είχε φθάσει μέχρι τις Ινδίες, όπου ηγεμόνες της περιοχής ζητούσαν την διαιτησία του σε διαφορές με τους Βακτριανούς και τους Υρκανούς. Η βασιλεία του θεωρείται μια από τις καλύτερες περιόδους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και όχι μόνο. Φαινόταν ότι είχε επιτευχθεί η ιδεώδης διακυβέρνηση. Θετός γιος και διάδοχος ήταν ο επίσης περίφημος Μάρκος Αυρήλιος. Απεβίωσε το 161 μ.Χ.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ β  : Το Μακεδονικό ημερολόγιο εφαρμόστηκε στην Εγγύς Ανατολή την εποχή των Σελευκιδών και ουσιαστικά ξεκίνησε από την 1η Οκτωβρίου του 312 π.Χ., που ο Σέλευκος Α΄ Νικάτορας ανήλθε στο θρόνο της Βαβυλώνας. Σύμφωνα τότε με το νέο ημερολόγιο η αρχή του έτους ξεκινούσε από την 1η Οκτωβρίου και υιοθετήθηκε επίσημα από τη διοίκηση και τους Έλληνες εποίκους.

Οι 12 μήνες του Μακεδονικού ημερολογίου ήταν οι εξής:
1oς μήνας: Δίος, μήνας αφιερωμένος στον Ολύμπιο Δία
2ος μήνας: Απελλαίος, μήνας αφιερωμένος στον Απόλλωνα. Στη διάρκεια αυτού το μήνα τελούνταν μια γιορτή όπου τα αγόρια, τα απελλαία, αφιερώνονταν στον Απόλλωνα.
3ος μήνας: Αυδυναίος, μήνας αφιερωμένος στον Άδη καθώς τελούνταν η γιορτή Αυδωναία.
4ος μήνας: Περίτιος, ο μήνας αυτός πήρε το όνομά του από την ετήσια γιορτή των Περιτίων.
5ος μήνας: Δύστρος, δεν έχει γίνει γνωστή η ετυμολογία αυτού του μήνα.
6ος μήνας: Ξανθικός, μήνας αφιερωμένος στον Απόλλωνα Ξάνθου που οι στρατιώτες τελούσαν τη γιορτή των Ξανθικών.
7ος μήνας: Αρτεμίσιος, ο μήνας ήταν αφιερωμένος στη θεά Άρτεμη.
8ος μήνας: Δαίσιος, ο μήνας ήταν αφιερωμένος στο Διόνυσο Δαίσιο.
9ος μήνας: Πάνημος, άγνωστη παραμένει και η ετυμολογία αυτού του μήνα.
10ος μήνας: Λώος, ο μήνας πιθανότητα ήταν αφιερωμένος στον Δία Λώιο και τελούσαν τη γιορτή Λώια.
11ος μήνας: Γορπιαίος, μήνας αφιερωμένος στην Αθηνά Γοργωπία και τελούσαν τη γιορτή Γορπιαία.
12ος μήνας: Υπερβερεταίος, αυτόν το μήνα τελούσαν τη γιορτή των Υπερβερεταίων προς τιμή του Δία Υπερβερέτα
Φαίνεται πάντως πως το Μακεδονικό ημερολόγιο χρησιμοποιούνταν και από τις ελληνικές πόλεις αλλά και από τον ντόπιο πληθυσμό μέχρι τον 4ο αι. μ.Χ. που αντικαταστήθηκε από το ρωμαϊκό

Η Αφροδίτη του Μηνόφαντου

 ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΑΓΑΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΑΣΑ 
Το άγαλμα της θεάς που είδαμε πριν και βρέθηκε στην Γέρασα έγινε σύμφωνα με πρότυπο, άγαλμα της Αφροδίτης, το άνωθεν εικονιζόμενο, όπου και  αυτό  σύμφωνα με την επιγραφή που φέρει δημιουργήθηκε  μετά από ένα πρότυπο άλλου αγάλματος . Στο άγαλμα αυτό της Αφροδίτης  μπορεί κανείς να διαβάσει την επιγραφή   "ἀπὸ τῆc / ἐν Τρῳάδι / Ἀφροδίτηc / Μηνόφαντοc / ἐποίε" . Ο Μηνόφαντος ήταν Έλληνας γλύπτης, προφανώς του 1ου αιώνα π.Χ.και  Loewy υποθέτει ότι το άγαλμα βρισκόταν στην πόλη  Αλεξάνδρεια Τρωάς (Η Αλεξάνδρεια ήταν ελληνιστική πόλη που βρισκόταν στα παράλια της Μικράς Ασίας, απέναντι (λίγο νοτιότερα) από την Τένεδο )  την εποχή του Αντιγόνου και του Λυσίμαχου (314-284 π.Χ.).Η Αφροδίτη του Μηνόφαντου, όμως, παρουσιάζει περισσότερα ανθρώπινα χαρακτηριστικά από την Αφροδίτη του Κνίδου, με μια λεπτή σφοδρή έκφραση μακριά από την απελευθέρωση του Ολύμπιου μοντέλου του Πραξιτέλη.

H Γέρασα 
Η Γέρασα ήταν σπουδαία αρχαία ελληνική πόλη στη Δεκάπολη της Κοίλης Συρίας. Βρισκόταν μεταξύ της Πέλλας και της Φιλαδέλφειας. Ήταν κτισμένη στις όχθες του ποταμού Χρυσορρόα (σημ. Barada).

Ο πλούτος της πόλης έμεινε στην ιστορία, ώστε να ονομάζεται "Πομπηία της Μέσης Ανατολής"[εκκρεμεί παραπομπή]. Ο ιστορικός των Ελληνιστικών χρόνων Πολύβιος παρομοιάζει με στρατόπεδο (δύο κύριες λεωφόροι που την χώριζαν σε σχήμα σταυρού, σε τετράγωνα, τερμάτιζαν σε πύλες. Η Αγορά βρισκόταν στην μια πλευρά του κυρίου δρόμου, αλλά ποτέ πάνω σε αυτόν. Στις πλευρές της είχε στοές και άλλα δημόσια κτήρια.

Η τέταρτη πλευρά της ήταν ανοικτή στον κύριο δρόμο. Οι δρόμοι είχαν ωραία πλακόστρωση κι αυστηρά πρόστιμα επιβάλλονταν για την ρύπανσή τους). Πράγματι η Γέρασα είχε δύο κάθετους, προς την κεντρική λεωφόρο δρόμους, οι οποίοι χώριζαν την πόλη σε 6 μεγάλα οικοδομικά τετράγωνα. Η κεντρική λεωφόρος φέρει διπλή επιβλητική κορινθιακή κιονοστοιχία και ωραίο πλακόστρωτο που ακόμη σώζεται σε καλή κατάσταση.

Ο αρχαιολογικός χώρος της ελληνικής πόλεως Γέρασα σε σχέδιο του 1818

Αρχαίες ελληνικές επιγραφές από την πόλη, αλλά και φιλολογικές μαρτυρίες τόσο του Ιαμβίχου , ο και του Μεγάλου Ετυμολογικού, συνδέουν την ίδρυση των Γεράσων με τον Μεγάλο Αλέξανδρο, ή τον στρατηγό του, Περδίκκα, που εγκατέστησε εκεί παλαίμαχους Μακεδόνες στρατιώτες. Το γεγονός αυτό θα έλαβε χώρα κατά την άνοιξη του 331 π.Χ., όταν ο Μέγας Αλέξανδρος έφυγε από την Αίγυπτο, διέτριψε στην Συρία και μετά κατευθύνθηκε για τη Μεσοποταμία. Το γεγονός αυτό συνδέεται με την επανάσταση των Σαμαρειτών οι οποίοι έκαψαν ζωντανό τον Μακεδόνα στρατηγό Ανδρόμαχο.
 Ο Μακεδόνας βασιλιάς τους τιμώρησε ξανακτίζοντας τη Σαμάρεια ως ελληνική πόλη. Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η περιοχή περιήλθε στον Πτολεμαϊκό έλεγχο και με τη μάχη του Πανείου (198 π.Χ.) στους Σελευκίδες. Κατά την συνήθεια των Ελλήνων ηγεμόνων της Συρίας, η Γέρασα μετονομάστηκε στο εξής σε Αντιόχεια η επί Χρυσορρόη ποταμώ. Πιθανόν να την ξαναέκτισε ή ο Αντίοχος Γ' ο Μέγας μετά την μάχη του Πανείου, ή ο Αντίοχος Δ' Επιφανής που προήλασε ως την Αίγυπτο.
Γέρασα καί Αντιόχεια η επί Χρυσορρόη ποταμώ
Ένα όμορφο ταξίδι πίσω στο χρόνο σε μια πόλη που γνώρισε δύναμη και δόξα, στα θέατρά της αντήχησε ο ελληνικός λόγος, από τους δρόμους της πέρασαν στρατηγοί θριαμβευτές και...
έμποροι της Ανατολής και σήμερα απλώνεται γύρω σου σιωπηλή περιμένοντας να διηγηθεί ιστορίες θριάμβου.

 Η Γέρασα ήταν μια σπουδαία αρχαία ελληνική πόλη στην Δεκάπολη της Κοίλης Συρίας. Εκείτο μεταξύ της Πέλλας και της Φιλαδέλφειας. Ήταν κτισμένη στις όχθες του ποταμού Χρυσορρόα (σημ. Barada).

Ο πλούτος της πόλεως έμεινε στην ιστορία, ώστε να ονομάζεται "Πομπηία της Μέσης Ανατολής". Ο ιστορικός των Ελληνιστικών χρόνων Πολύβιος παρομοιάζει με στρατόπεδο (δύο κύριες λεωφόροι που την χώριζαν σε σχήμα σταυρού, σε τετράγωνα, τερμάτιζαν σε πύλες. Η Αγορά βρισκόταν στην μια πλευρά του κυρίου δρόμου, αλλά ποτέ πάνω σε αυτόν. Στις πλευρές της είχε στοές και άλλα δημόσια κτήρια. Η τέταρτη πλευρά της ήταν ανοικτή στον κύριο δρόμο.
Είσοδος του καθεδρικού ναού της πόλεως τα προπύλαια αντιστοιχούν με προγενέστερο ναό του Διονύσου 



Οι δρόμοι είχαν ωραία πλακόστρωση κι αυστηρά πρόστιμα επιβάλλονταν για την ρύπανσή τους). Πράγματι η Γέρασα είχε δύο κάθετους, προς την κεντρική λεωφόρο δρόμους, οι οποίοι χώριζαν την πόλη σε 6 μεγάλα οικοδομικά τετράγωνα. Η κεντρική λεωφόρος φέρει διπλή επιβλητική κορινθιακή κιονοστοιχία και ωραίο πλακόστρωτο που ακόμη σώζεται σε καλή κατάσταση.

Α: Ανασκαφή περιοχή
Β: Σύγχρονη πόλη

1. Αψίδα του αυτοκράτορα Αδριανού
2. Αμφιθέατρον
3. Νότια Πύλη
4. Ναός του Διός
5. Νότιο Θέατρο
6. Οβάλ πλατεία φόρουμ
7. Τετράπυλον
8. Νυμφαίον
9. Ναός της Αρτέμιδος
10. Βόρειο Θέατρο
11. Δυτικά Λουτρά
12. Ανατολικά Λουτρά
13. Βόρεια Πύλη
14. Ο καθεδρικός ναός και η Εκκλησία  των Αγίων Θεοδώρων
15. Εκκλησία των Αγίων. Πέτρου και Παύλου
16. Τρεις Εκκλησίες
17. Εκκλησία του Αγ. Γενέσιου
18. Συναγωγή
19.  Προπύλαια
20. Εκκλησία των Προφητών, Αποστόλων και Μαρτύρων
21. Εκκλησία του Προκοπίου
22. Παρεκκλήσι του επισκόπου Marian
23. Εκκλησία του επισκόπου Ησαΐα


Εις την ελληνική αυτή πόλη από τα κτίρια που έχουν διασωθεί τα περισσότερα είναι της ρωμαϊκής και βυζαντινής περιόδου Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα να τα έκτισαν Ρωμαίοι λατίνοι αλλά Ρωμαίοι Έλληνες ανάλογα στους κατοίκους της περιοχής που αναφερόμαστε .Έχει επικρατήσει η άποψη να λέμε ρωμαϊκό και όχι ρωμαϊκής περιόδου που είναι και  το σωστό.

Αρχαίες ελληνικές επιγραφές από την πόλη, αλλά και φιλολογικές μαρτυρίες τόσο του Ιαμβίχου[1], όσο και του Μεγάλου Ετυμολογικού[2], συνδέουν την ίδρυση των Γεράσων με τον Μεγάλο Αλέξανδρο, ή τον στρατηγό του Περδίκκα που εγκατέστησαν εκεί γερασμένους Μακεδόνες στρατιώτες. Το γεγονός αυτό θα έλαβε χώρα κατά την άνοιξη του 331 π.Χ., όταν ο Μέγας Αλέξανδρος έφυγε από την Αίγυπτο, διέτριψε στην Συρία και μετά κατευθύνθηκε για την Μεσοποταμία.




Το γεγονός αυτό συνδέεται με την επανάσταση των Σαμαρειτών που έκαψαν ζωντανό τον Μακεδόνα στρατηγό Ανδρόμαχο και ο Έλληνας βασιλιάς τους τιμώρησε ξανακτίζοντας την Σαμάρεια ως ελληνική πόλη.

Το Νυμφαίον  191 μ.Χ.

Απόδοση του Νυμφαίου και του ναού της Αρτέμιδος 

Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η περιοχή περιήλθε στον Πτολεμαϊκό έλεγχο και με την μάχη του Πανείου (198 π.Χ.) στους Σελευκίδες. Κατά την συνήθεια των Ελλήνων ηγεμόνων της Συρίας, η Γέρασα μετονομάστηκε στο εξής σε Αντιόχεια η επί Χρυσορρόη ποταμώ. Πιθανόν να την ξαναέκτισε ή ο Αντίοχος Γ' ο Μέγας μετά την μάχη του Πανείου, ή ο Αντίοχος Δ' Επιφανής που προήλασε ως την Αίγυπτο.
Ο ναός της Αρτέμιδος 150-160 μΧ. 
Ο μαρμάρινος ναός της Αρτέμιδας, που στολίζει τη σύγχρονη πόλη, τελειοποιήθηκε το 150 π.Χ. στη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Αντωνίνου του Πίου. Όλο το οικοδόμημα είχε δώδεκα κολώνες κορινθιακού ρυθμού και από αυτές σήμερα ένδεκα βρίσκονται όρθιες στο σημείο που τοποθετήθηκαν την αρχαία εποχή. Ο αρχαίος ναός εντυπωσιακός ακόμη και σήμερα τονίζει την ακμή της αρχαίας πόλης

Κοιτάζοντας έξω από τη Μεγάλη Πύλη του Ναού της Αρτέμιδος στη σύγχρονη πόλη της Γέρασα.
Λεπτομέρεια του ναού της θεάς Αρτέμιδος 
Εσωτερικά του ναού της Αρτέμιδος 


Στην πόλη αυτή γεννήθηκε ο μεγάλος μαθηματικός Νικόμαχος της Γεράσας που έζησε από το 60 έως το 120 μ.Χ. Πασίγνωστα είναι τα έργα του «Αριθμητική Εισαγωγή», όπως επίσης «Η θεολογία των Αριθμών», “Το εγχειρίδιο των Αρμονικών» και πολλά άλλα. Στην «Αριθμητική Εισαγωγή» χρησιμοποίησε αραβικούς αριθμούς και μεταφράστηκε από τα ελληνικά στα ρωμαϊκά. Το βιβλίο αυτό αποτέλεσε βασικό εγχειρίδιο για τη γνώση των μαθηματικών πάνω από χίλια χρόνια. 
Μωσαϊκά βυζαντινής περιόδου .


Στα απομνημονεύματά του για την αριθμητική του Νικομάχου του Γερασηνού γράφει: Γέρασα δε λέγεται από τους συστρατεύσαντας τω Αλεξάνδρω γέροντας και μη δυνηθέντας πολεμείν εκεί την οίκησιν ποιήσασθαι.


Ο  αύλιος χώρος  ανάμεσα στον καθεδρικό ναό και την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων

Στην αυλή του καθεδρικού ναού βρίσκεται η «πηγή του θαύματος». Στην αντίστοιχο γιορτή, ήταν σύνηθες εδώ  να έρχονται για να τιμήσουν το θαύμα της Κανά 
Η πόλη Γεράσα (Gerasa,Jerash) των ελληνορωμαϊκών χρόνων ήταν μια ακμάζουσα πόλη της ελληνιστικής ανατολής. Τον δεύτερο αιώνα π.Χ.. κατοικείτο, από πληθυσμό που το μεγαλύτερο μέρος του ήταν ελληνικό ,ελληνιστικό και το υπόλοιπο σημιτικής προέλευσης. 

Macelllum, Το μάκελλον  είναι  ένα κτήριο την ρωμαϊκή περίοδο όπου  μέσα  πωλούνταν φρούτα και λαχανικά ήταν  μια κλειστή   αγορά Σε Κάθε μάκελλο πωλούνται διάφορα είδη προϊόντων, ανάλογα με την  τοπική  διαθεσιμότητα, αλλά δεν ήταν ασυνήθιστο να εισάγουν αυτά τα φαγώσιμα από άλλα μέρη
 Το μάκελλον  


Η κεντρική λεωφόρος φέρει διπλή επιβλητική κορινθιακή κιονοστοιχία και ωραίο πλακόστρωτο που ακόμη σώζεται σε καλή κατάσταση.


Οι κίονες της  Cardo (ο δρόμος της ρυμοτομίας την ρωμαϊκή εποχή Βορρά -Νότου )της Γέρασα, μήκους 800 μέτρων από την Οβάλ πλατεία ,το Φόρουμ,  μέχρι την Βόρεια Πύλη. Τα κιονόκρανα του  πρώτου  τομέα είχαν γλυπτό  ιωνικού ρυθμού, ενώ εκείνα του δεύτερου τομέα (όπως φαίνεται εδώ) είναι Κορινθιακού ρυθμού .


Ο πρώτος τομέας με τα ιωνικού ρυθμού κιονόκρανα 

Το φόρουμ  (Οβάλ πλατεία) η Αγορά της Ρωμαϊκής εποχής





Δεξιά το Τετράπυλον και στο βάθος το Πρόπυλον  


Η Γέρασα ήταν μια σπουδαία αρχαία ελληνική πόλη στην Δεκάπολη της Κοίλης Συρίας. Βρισκότανε μεταξύ της Πέλλας και της Φιλαδέλφειας. Ήταν κτισμένη στις όχθες του ποταμού Χρυσορρόα. Ο πλούτος της πόλεως έμεινε στην ιστορία, ώστε να ονομάζεται "Πομπηία της Μέσης Ανατολής". 

Βόλτα στην Αγορά της Γέρασα .μορφές ανθρώπινες για κατανόηση της κλίμακας των κατασκευών 
Ένα δρώμενο πανηγυριού στην Αγορά και στον περιμετρικό χώρο .Η Γέρασα ζει μέχρι σήμερα 
Φωτογράφιση ενός γάμου τον 21 αιώνα στην Γέρασα μέσα στο Νότιο Θέατρο 
Πριν αρκετά  χρόνια τον 20 αι. κυρίως κοπάδια αιγοπροβάτων διαπερνούσαν τον χώρο της Αγοράς 

Το Βόρειο τετράπυλο 

             Βόρειο Τετράπυλον Στο βάθος το Πρόπυλον  

Το πρόπυλον 


Η ΑΨΙΔΑ ΤΟΥ ΑΔΡΙΑΝΟΥ 





Η Αψίδα του Αδριανού -Λεπτομέρειες 


Μέρος από την Αψίδα του Αδριανού 

Η Αψίδα του Αδριανου .Ο αυτοκράτορας Αδριανός επισκέφθηκε την Γέρασα το 129-130 μ.Χ. Η θριαμβευτική αψίδα (ή η Αψίδα του Αδριανού) χτίστηκε για να γιορτάσει την επίσκεψή του.

ΤΑ ΘΕΑΤΡΑ 



Το  Νότιο Θέατρο της Γέρασα χτισμένο  από τον αυτοκράτορα Δομιτιανό (90 μ.Χ.) ήταν σε θέση να φιλοξενεί  περίπου 5000 θεατές. 


Το Βόρειο θέατρο

Το Βόρειο θέατρο  είχε  επίσης χρήση και ως αμφιθέατρο ,για τις συνελεύσεις δίκες και άλλες λειτουργίες της ελληνικής πολιτείας 



Τα Λουτρά με το Νότιο Θέατρο στο παρασκήνιο. 

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ 


Άποψη του ναού του Δία,





Άποψη του ναού του Δία, ο πρώτος που χτίστηκε τον 1ο αι. π.Χ., αλλά αργότερα άρχισε να υποβάλλεται σε αρκετές τροποποιήσεις. Μόνο εν μέρει έχει ανασκαφεί, οι στήλες του έχουν  φτάσει μέχρι και 15 μ 


ΟΙ ΠΥΛΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ

Η Βόρεια Πύλη της Γέρασα 

Η Νότια Πύλη 

Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου

Οι αρχαίες ελληνικές επιγραφές από την πόλη καθώς και οι λογοτεχνικές πηγές τόσο από την Ιάμβικη όσο και από τη Μεγάλη Ετυμολογία δημιουργούν την ίδρυση της πόλης ως του Μεγάλου Αλεξάνδρου ή του στρατηγού Περδίκκα που εγκατέστησε ηλικιωμένους Μακεδόνες στρατιώτες εκεί (Γερασμένος- σημαίνει ηλικιωμένος στα ελληνικά ). Αυτό συνέβη την άνοιξη του 331 π.Χ., όταν ο Αλέξανδρος έφυγε από την Αίγυπτο, διέσχισε τη Συρία και στη συνέχεια πήγε στη Μεσοποταμία. 

Μωσαϊκά δάπεδα βυζαντινής περιόδου από τον ναό των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού.Έλλην ναυτικός το χρηματοδότησε ως προσφορά στον ναό .



Η πόλη τελικά έφτασε στα 800 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα μέσα στα τείχη της. Η περσική εισβολή στο 614 μ.Χ. προκάλεσε την ταχεία πτώση της Γέρασα. Ωστόσο, η πόλη συνέχισε να ανθίζει κατά την περίοδο της δυναστείας Umayyad, όπως φαίνεται από πρόσφατες ανασκαφές. Το 749 μ.Χ., ένας μεγάλος σεισμός κατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλεως και της γύρω περιοχής. Κατά την περίοδο των Σταυροφοριών, μερικά από τα μνημεία μετατράπηκαν σε φρούρια, συμπεριλαμβανομένου του ναού της Αρτέμιδος. Μικροί οικισμοί συνεχίστηκαν στη Γέρασα να ευημερούν κατά τη διάρκεια των περιόδων των Ayyubid, Mameluk και της οθωμανικής περιόδου. Η ανασκαφή και η αποκατάσταση του Jerash είναι σχεδόν συνεχής από τη δεκαετία του 1920.


ΜΙΚΡΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΓΕΡΑΣΑ

Παρατηρώντας πώς θεωρούν την πόλη αυτή σήμερα και κύρια οι διαμένοντες Άραβες, εκεί ως τουριστικό χώρο,αναγράφεται η πόλη ως Ρωμαϊκή στους τουριστικούς οδηγούς και αλλού .Πρέπει να γίνει κατανοητό παρόλα αυτά ,εκεί διέμεναν κυρίως Έλληνες οι ιδρυτές της πόλεως, τα κτίσματα που το καθένα δημιουργήθηκε μέσα από την αρχιτεκτονική  μορφή της εποχής που υπήρξε όμως και ο οργανισμός της πόλεως δημιουργήθηκαν από Έλληνες ίσως Ρωμαίους πολίτες αλλά Έλληνες,  η πόλη είναι δημιούργημα Ελλήνων των εκεί κατοικούντων,Αργότερα υπήχθη στην ρωμαϊκή επικράτεια αλλά αυτό δεν την κάνει ρωμαϊκή πόλη αλλά Ρωμαίους υπηκόους του κατοίκους της 




Η ΑΓΟΡΑ ΤΗΝ ΡΩΜΑΪΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ -ΦΟΡΟΥΜ

Ιωνικού τύπου κιονόκρανα της Αγοράς


Ο πλακόστρωτος δρόμος του Φόρουμ -Αγοράς  με ίχνη αρμάτων
Το Φόρουμ  η Αγορά την ρωμαϊκή περίοδο








Ο ΙΠΠΟΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΓΕΡΑΣΑ 



Δεξιά ο Ιππόδρομος αριστερά η πίσω όψη της Αψίδας του Αδριανού 

Οι πολλαπλές είσοδοι  των αρμάτων 
Ο Ιππόδρομος ,μία από  τις εισόδους των αρμάτων


 Το Ιπποδρόμιο


Ο ναός του Διός 
ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 
















1





ΘΕΑΤΡΟΝ 
Το νότιο θέατρον Η σκηνή και το κοίλο













Με πληροφοριεσ από τους συντάκτες: Saeb Rawashdeh & Ahmed Bani Mustafa |  Jordan Times -Νοέμβριος 2018]
The Eastern Baths at Gerasa/Jerash
Preliminary Report on the 2016 Campaign
von Thomas Lepaon, Nizar Turshan, Thomas Weber-Karyotakis  by Jetzt Lesen
Lower part of the standing nude Aphrodite in colossal format, Type Aphrodite Troas [Cat.-no. 4]
Data: museum annotation. Photo: Ilya Shurygin.
 Description: Museo Nazionale Romano. Palazzo Massimo alle Terme. English Edition. Edited by Adriano La Regina. Electa, 2005 (First Edition 1998), p. 82.


ΕΚ.ΤΟΥ.ΣΥΝΕΡΓΆΤΗ ΜΑΣ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ

Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας http://www.tapantareinews.gr, για περισσότερη ενημέρωση. Εγγραφείτε - SUBSCRIBE: http://bit.ly/2lX5gsJ Website —►http://bit.ly/2lXX2k7 SOCIAL - Follow us...: Facebook...► http://bit.ly/2kjlkot   







Δημοσίευση σχολίου

Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Δημοφιλείς κατηγορίες

...
Οι πιο δημοφιλείς κατηγορίες του blog μας

Whatsapp Button works on Mobile Device only