Γρίπη: Κατά την περίοδο (1918) επιδημία γρίπης παρουσιάζεται και στη Ζάκυνθο. Στην τοπική εφημερίδα Ο Ζάκυνθος δημοσιεύεται πληροφορία για επιδημία γρίπης στην πόλη της Ζακύνθου, αλλά και στα χωριά του νησιού, που χαρακτηρίζεται ως θανατηφόρα και η οποία υποχρέωσε τις Αρχές του τόπου να κλείσουν επί ορισμένο χρονικό διάστημα τα σχολεία.
[…]
[…]
Ευλογιά:Επανεμφάνιση σημειώνεται με τον καταστρεπτικό σεισμό τις 19 Ιανουαρίου 1893 στη Ζάκυνθο, όπου παρουσιάσθηκαν αρκετά κρούσματα ευλογιάς. Σημειώνεται μάλιστα σε φύλλο της τοπικής εφημερίδας Ελπίς ότι η εν λόγω ασθένεια διαπιστώθηκε σε κάτοικο της Ζακύνθου, ο οποίος έφτασε στο νησί από την Πάτρα και ο οποίος, απομονώθηκε στο Λοιμοκαθαρτήριο του νησιού και τελικά δεν επέζησε. Στην ίδια εφημερίδα (φ. 893/21-2-1893) διαβάζουμε τα αίτια εξάπλωσης της επιδημίας:
«Όσον επί προσβολής της υγείας της πόλεως εύλογοι και δυστυχώς πραγματικοί φόβοι αυξάνουσιν, επί τοιούτων αυξάνει και η εν ταις πλατείαις Γεωργίου και Άμμου άστοχος συμπύκνωσις του κόσμου, δια νέων ήδη κατασκευαζομένων παραπηγμάτων (τα οποία κατασκευάζονται για να στεγάσουν το πλήθος των αστέγων) και η αμέλεια των αρμοδίων περί την καθαριότητα και την απολύμανσιν της πανταχού οζούσης πόλεως»
Προ της επικινδύνου εξαπλώσεως της νόσου ο γιατρός Ιάκωβος Θωμόπουλος, ως μέλος της τοπικής Επιτροπής για τη φροντίδα των σεισμοπαθών, αποφάσισε να εμβολιασθούν όλοι οι κατοικούντες στα παραπήγματα διαφορετικά να αποβάλλονται από αυτά. Το έργο του δαμαλισμού ανέλαβαν τότε ο υγειονομικός γιατρός Δημήτριος Σιγούρος και οι επιτετραμμένοι γιατροί Δημήτριος Στουπάθης και Αντώνιος Γαήτας. Ο υγειονομικός μάλιστα γιατρός Δημήτριος Σιγούρος με έκθεσή του προς τη Νομαρχία δίνει οδηγίες για την καθαριότητα της πόλης και σημειώνει τις ενέργειες που πρέπει να κάνει ο Δήμος για να αποφευχθεί η εξάπλωση της ευλογιάς στα πυκνοκατοικημένα παραπήγματα που δεν έχουν ούτε την απαραίτητη υγειονομική φροντίδα. Η επιδημία της ευλογιάς στη Ζάκυνθο έπληξε πιο πολύ τα χωριά Άγιο Κήρυκα, Εξωχώρα και Μπελούσι.
Αλλά και αργότερα, στο ίδιο νησί, έχουμε πληροφορίες για την παρουσία της ευλογιάς. Στην εφημερίδα Ζακύνθου Κουτούζης, στο (φ. 300/19-8-1905), διαβάζουμε ότι ο Ιταλικός Σύλλογος Ζακύνθου “Η πριγκίπισσα Ζολάνδα”, λόγω της εμφάνισης κρούσματος ευλογιάς στο νησί, ζητεί από τον κεντρικό (ομόλογό του) Σύλλογο της Ρώμης να σταλεί ποσότητα δαμαλίτιδος για τον εμβολιασμό των μελών του συλλόγου. Το σχετικό δημοσίευμα έχει ως εξής:
Αλλά και αργότερα, στο ίδιο νησί, έχουμε πληροφορίες για την παρουσία της ευλογιάς. Στην εφημερίδα Ζακύνθου Κουτούζης, στο (φ. 300/19-8-1905), διαβάζουμε ότι ο Ιταλικός Σύλλογος Ζακύνθου “Η πριγκίπισσα Ζολάνδα”, λόγω της εμφάνισης κρούσματος ευλογιάς στο νησί, ζητεί από τον κεντρικό (ομόλογό του) Σύλλογο της Ρώμης να σταλεί ποσότητα δαμαλίτιδος για τον εμβολιασμό των μελών του συλλόγου. Το σχετικό δημοσίευμα έχει ως εξής:
«Ο αξιότιμος Πρόεδρος του ενταύθα Ιταλικού Συλλόγου “Η πριγκίπισσα Ζολάνδα” κ. Α. Σαλούτσης ως και τα μέλη τα αποτελούντα το διοικητικόν συμβούλιον αυτού, άμα τη ειδήσει ότι κρούσμα της επαράτου νόσου ευλογιάς ανεφάνη και ενταύθα τηλεγραφικώς έσπευσαν να ζητήσουν παρά του Κεντρικού Συλλόγου της Ρώμης αρκετήν ποσότητα δαμαλίτιδος, όπως δια ταύτης εμβολιασθώσι πάντα τα μέλη του Συλλόγου ως και τα τέκνα αυτών, τα οποία εντός ολίγου θέλουσιν εισαχθή εις την ιδρυθησομένην Ιταλικήν Σχολήν. […]»
Επίσης σύμφωνα με τον ιστοριοδίφη του νησιού Λ.Χ. Ζώη σημειώνονται κρούσματα ευλογιάς κατά το 1913 . Ο συντάκτης της τοπικής σατιρικής εφημερίδας Κουτούζης, σε ποιητική μορφή, κάνει επίσης μνεία της ευλογιάς, που μαστίζει το νησί αυτή την χρονιά με τον τίτλο:
“Εις την βλογιά δύο λόγια είδος μοιρολόγια”:
«Ήλθες πάλιν, αδελφή και φίλη της πανώλους/
να διαταράξης όλους/
και να μας βάλης σε μπελά πάντες ν’αναγκασθώμεν/
να εμβολιασθώμεν […]».
Το 1920, κατά την άνοιξη, σύμφωνα με ειδήσεις από το περιοδικό της Ζακύνθου Αι Μούσαι, διαπιστώνεται ευλογιά στο νησί και αυτή τη φορά, πάλι, μεταδιδόμενη από την Πάτρα και τίθεται σε δράση ο μηχανισμός αντιμετώπισης με αναδαμαλισμό.
Έλονοσία: Η επιδημία ελονοσίας στη Ζάκυνθο έλαβε μεγάλες διαστάσει το 1935, οπότε ο Οργανισμός Φιλανθρωπικών Ιδρυμάτων Ζακύνθου (ΟΦΙΖ), με ανακοίνωσή του στον τοπικό τύπο ενημερώνει το κοινό για την απόφασή του να λειτουργήσει εξωτερικό ιατρείο στο Νοσοκομείο, με στόχο την εξέταση απόρων σχετικά με επιδημία της αρρώστιας, αλλά και γενικότερα για την προστασία των απόρων οικογενειών του νησιού:
«Απεφασίσθη η σύστασις εξωτερικού Ιατρείου εις το Νοσοκομείον του Οργανισμού δια τους πάσχοντας από ελονοσίαν απόρους κατοίκους της Νήσου[…]. Θα γίνεται Ιατρική εξέτασις των προσερχομένων ασθενών και αναλόγως της πορείας της ασθενείας θα παρέχηται δωρεάν κιννίνη του Κράτους»
Μηνιγγίτιδα:Για εγκεφαλομηνιγγίτιδα γίνεται λόγος και για τη Ζάκυνθο, όπου επισημαίνεται στην περίοδο 1879-1880, σύμφωνα με δημοσιεύματα της τοπικής εφημερίδας Ο Ζάκυνθος. Σύμφωνα με την εν λόγω εφημερίδα επισημαίνονται τότε κρούσματα στο χωριό Λιθακιά, ενώ οι γιατροί της Ζακύνθου Ι. Αγγελίδης (στρατιωτικός γιατρός της εκεί φρουράς ) και Έκτορας Σιγούρος εμπλέκονται στην αντιμετώπισή της.
Τύφος: Στην Ζάκυνθο επιδημία τύφου εντοπίζεται την περίοδο 1933-1935. Τον Νοέμβριο του 1933, στην τοπική εφημερίδα Επτάνησος επισημαίνεται ο κίνδυνος εξάπλωσης της ασθένειας:
«Από δεκαπενθημέρου και πλέον ασθενεί σημαντικός αριθμός από της Πλατείας Σολωμού και εκείθεν[…]. Οι θεράποντες ιατροί θεωρούσιν τα κρούσματα ταύτα ως ύποπτα τυφοειδούς πυρετού[…]. Ευχής θα ήτο το έργον, εάν οι θεράποντες Ιατροί έφερον εγκαίρως εις γνώσιν τα κρούσματα εις την Υγειονομικήν του τόπου Υπηρεσίαν»
και τονίζει η εφημερίδα ότι η αιτία είναι η «πεπαλαιωμένη» ύδρευση της πόλης.
Τον Ιούλιο του 1935 στην τοπική εφημερίδα Καθημερινή διαβάζουμε:
Τον Ιούλιο του 1935 στην τοπική εφημερίδα Καθημερινή διαβάζουμε:
«Καθημερινώς έχομεν και νέα κρούσματα τύφου. Εις τοιαύτας επιδημίας επιβάλλεται υποχρεωτικώς ο εμβολιασμός των κατοίκων πόλεως και υπαίθρου και η λήψις γενικοτέρων μέτρων προς καταπολέμησιν της οσημέραι εξαπλώσεώς των. Το Υπουργείον Υγιεινής δεν πιστεύομεν κωλυσιεργή δια την αποστολήν ορού»
.
Λέπρα Σπανιότερα, οπωσδήποτε, ως επιδημία κάνει την εμφάνισή τους η λέπρα, για την οποία γίνεται μάλιστα μνεία σε έκθεση του Ζακύνθιου γιατρού Δημητρίου Σιγούρου το 1888, ενώ σημειώνεται η παρουσία της στο χωριό Αγαλά της Ζακύνθου, όπως μας πληροφορεί δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδας Ελπίς, τον Φεβρουάριο του 18932 . Επίσης στην ίδια εφημερίδα, με αριθ. φ. 897/21-3-1893, αναγράφονται ως ανακριβείς οι ειδήσεις που δημοσιεύονται στις αθηναϊκές εφημερίδες περί της υπαρχούσης νόσου λέπρας και προστίθεται ότι κατά τον υγειονομικό γιατρό Δ. Σιγούρο η «νόσος αύτη προ 50τίας περίπου υφίστατο σποραδικώς είς τινα των χωρίων της νήσου περιοριζομένη εις ευαρίθμους μόνον οικογενείας, εξέλιπε δε βραδύτερον εκ των πεδινών χωρίων και περιωρίσθη μόνον εις το χωρίον Αγαλά του Δήμου Ναφθίων […]. Κατόπιν η νόσος μετεδόθη και εις το χωρίον Μουζάκι του Δήμου Λιθακιωτών, αλλά από τας νέας πληροφορίας εξηκριβώθη ότι και ο πάσχων εις Μουζάκι έφερε την νόσον από πολλών ετών […]».
Λέπρα Σπανιότερα, οπωσδήποτε, ως επιδημία κάνει την εμφάνισή τους η λέπρα, για την οποία γίνεται μάλιστα μνεία σε έκθεση του Ζακύνθιου γιατρού Δημητρίου Σιγούρου το 1888, ενώ σημειώνεται η παρουσία της στο χωριό Αγαλά της Ζακύνθου, όπως μας πληροφορεί δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδας Ελπίς, τον Φεβρουάριο του 18932 . Επίσης στην ίδια εφημερίδα, με αριθ. φ. 897/21-3-1893, αναγράφονται ως ανακριβείς οι ειδήσεις που δημοσιεύονται στις αθηναϊκές εφημερίδες περί της υπαρχούσης νόσου λέπρας και προστίθεται ότι κατά τον υγειονομικό γιατρό Δ. Σιγούρο η «νόσος αύτη προ 50τίας περίπου υφίστατο σποραδικώς είς τινα των χωρίων της νήσου περιοριζομένη εις ευαρίθμους μόνον οικογενείας, εξέλιπε δε βραδύτερον εκ των πεδινών χωρίων και περιωρίσθη μόνον εις το χωρίον Αγαλά του Δήμου Ναφθίων […]. Κατόπιν η νόσος μετεδόθη και εις το χωρίον Μουζάκι του Δήμου Λιθακιωτών, αλλά από τας νέας πληροφορίας εξηκριβώθη ότι και ο πάσχων εις Μουζάκι έφερε την νόσον από πολλών ετών […]».
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Γ. ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ: «ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤHΣ ΑΡΡΩΣΤΙΑΣ
ΣΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΕΩΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ (1865-1945)», Διδακτορική Διατριβή
ΣΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΕΩΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ (1865-1945)», Διδακτορική Διατριβή
Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας http://www.tapantareinews.gr, για περισσότερη ενημέρωση. ⭐Εγγραφείτε - SUBSCRIBE: http://bit.ly/2lX5gsJ Website —►http://bit.ly/2lXX2k7 SOCIAL - Follow us...: Facebook...► http://bit.ly/2kjlkot
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.