[ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(1799-1874)

 «[...] Υπέβαλε τον εαυτόν του και τους τρεις αδελφούς εις την υπηρεσία τοϋ Παλαιών Πατρών Γερμανού.

Είτα αποστέλλεται υπό του αοιδίμου επισκόπου τούτου εις Ζάκυνθον, όπως λάβη βοήθειαν. Νύκτα φεύγει, φθάνει ενταύθα με το καράβιόν του κρυφίως των υγειονομοφυλάκων και αστυνομικών πατεί την υγειονομικήν κάθαρσιν, επιβιβάζει εις το πλοίον του τον Δημήτριον Πεθαμένον ή Περιστιάνον με 150 άνδρας Ζακυνθίους και τους αποβιβάζει εις το Ελληνικόν στρατόπεδον του Ομπλού. Πολιορκούν τας Πάτρας.
Ακολούθως μεταβιβάζει τον Δημήτριον Γουζέλην και τον κόμιτα Δημήτριον Μερκάτην και άλλους εις την Ήλιδα.
Μάχεται εις τον Κορινθιακόν κόλπον. Συνενούται με τα Γαλαξιδιώτικα καράβια και δύο Κεφαλλονίτικα των Φωκά και Τσιμπούκη, και περιπλέει τό πέλαγος του Πάπα μέχρι Γλαρέντζας. Εμποδίζει τούς εχθρούς να λαμβάνωσι ζωοτροφίας και να μεταβιβάζονται εις Ακαρνανίαν.
Τότε συνέλαβε πλοίο Ιονικόν ερχόμενον από Μούρτον και μεταφέρον Τούρκους. Μαστιγώνει τον πλοίαρχον και τους Τούρκους, και ανακαλύπτει εις τό κωπίον φάκελλον του καπετάν-πασά, όστις διέτασσε τούς Τούρκους του Καστελιού να μη παραδοθώσι. Τα γράμματα στέλλει προς τον Λόντον και Γερμανόν. [. . .]
Επί εξ ώρας βαστά πόλεμον με μίαν φελούκαν εις Τσουκαλά. Αποβιβασθείς εις τον επάνω Κεχαγιάν μάχεται και πολεμεί ανδρείως τους περικυκλώνοντας αυτόν Τούρκους [. . .]. Παρίσταται ακολούθως εις την πολιορκίαν τοϋ Νεοκάστρου. [. ..] Περιποιείται εις Νεόκαστρον τον Δημήτριον κόμιτα Μερκάτην, ότε κανονιά εκ του φρουρίου τού επήρε τον πόδα. «Non e niente» έλεγε υποφέρων τον πόνον ό θαρραλέος εκείνος μαθητής του στρατιωτικού της Βερόνας σχολείου.
Αιχμαλωτίζει τον εις το Αγγλικό πλοίον ευρεθέντα Ομέραγαν των Πατρών και δύο Τούρκους και αποστέλλει εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν. Οργίζεται ο εν Ζακύνθω Άγγλος Διοικητής και αποστέλλει εν βρίκιον με 16 κανόνια να πιάση τον Δενδρολίβανον και το πλοίο του. [...]
Εις Ναύπλιον, εις Μεσολόγγιον και εις άλλα πεδία μάχεται, κινδυνεύει, πληγώνεται. [.. .]

Αλλά πού αι αμοιβαί, πού αι πλουσιοδωρίαι, πού αι αποζημιώσεις, όσα εδόθησαν εις άλλους συναγωνιστάς, ολιγότερα ποιήσαντας και ολιγότερον κινδυνεύσαντας; Στερήσεις πολέμου και περιπτώσεις ατυχίας φθείρουσι την μικράν πατρικήν περιουσίαν του. Πένης αποθνήσκει και άπορος [.. .] μη έχων τα έξοδα της ταφής του...».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΧΙΩΤOY, «ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΝ ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟΝ – Ζάκυνθος 27 Νοεμβρίου 1874, Εφημερίδα «Πατρίς», Ζάκυνθος 4 Δεκεμβρίου 1874)
.

[ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ(1799-1874). 'Η καπετάν Γεωργάκης. Φιλικός. Κορυφαίος ναυτικός και αγωνιστής της Εθνεγερσίας. Συμμετείχε στον Αγώνα μαζί με το θείο και τους αδελφούς του και προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες με το πλοίο του «Αγ. Σπυρίδων», το οποίο έθεσε από τις πρώτες μέρες, δηλ. τις 5 Απριλίου 1821, στη διάθεσή του κηρύσσοντάς το πολεμικό. Αναχώρησε λαθραία από την Ζάκυνθο και μετέβη στην Πάτρα όπου πολιόρκησε την πόλη, εμποδίζει την τροφοδοσία των Τούρκων, συλλαμβάνει τουρκικό πλοίο με επίσημα έγγραφα και τα παραδίνει στον Έλληνα ναύαρχο.
Στη συνέχεια κατέλαβε μιαν αγγλική φρεγάτα με αποτέλεσμα να προκαλέσει την οργή της Αγγλίας, που έστειλε να τον συλλάβουν ως πειρατή. Ειδοποιήθηκε όμως εγκαίρως και διέφυγε.
Συμμετείχε στις επιχειρήσεις της Κορώνης, της Μεθώνης, του Νεόκαστρου , του Μεσολογγίου και αλλού.
Απεστάλη από τον Δ. Υψηλάντη σε πολλές αποστολές. Στράφηκε κατά του φιλότουρκου Προξένου της Αγγλίας στην Πάτρα Π. Γκριν.
Η Εφορία των Φιλικών στην Πάτρα (Αχαϊκό διευθυντήριο), αποδέχθηκε την πατριωτική προσφορά τού καπετάν Γεωργάκη και του έδωσε πιστοποιητικό, που σώζεται σήμερα στο τμήμα χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης, για την αδιάκοπη μεταφορά πολεμιστών, πολεμοφοδίων και τροφίμων από την Ζάκυνθο.
Οι πολεμικές επιτυχίες του στη στεριά είναι γνωστές από πολλά δημοσιεύματα. Ο ίδιος μάλιστα τύπωσε στη Σμύρνη (1846) απομνημονεύματά του, με διάφορα έγγραφα:
«Γεωργίου Δενδρολίβανου Ζακυνθίου. Συνοπτική έκθεσις ενός των πρωταγωνιστών της Ελλάδος ή ο θρίαμβος τού Έλληνος». Αντίτυπο τού σπανιότατου αυτού βιβλίου δώρισε ο Μαρίνος Σιγούρος στη Δημοσία Βιβλιοθήκη Ζακύνθου. Εν άλλο αντίτυπο υπάρχει στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
Ο Όθων του απένειμε τον βαθμό του υποπλοιάρχου του Πολεμικού Ναυτικού.]

ΠΗΓΗ 

Dionisis Vitsos