«Ἀλλά, πρὶν εἰσέλθω εἰς τὴν ἐπαρίθμησιν τῶν καλῶν τῆς αὐτῆς Νομαρχίας[εφαρμογή χρηστών νόμων], κρίνω ἀναγκαῖον νὰ σᾶς φανερώσω τι προλαβόντως περὶ τῆς ὁμοιότητος τῶν ἀνθρώπων, καὶ τοῦτο διὰ νὰ μὴν ἀπατηθῶσιν ὅσοι ἤθελαν νομίσει νὰ εὕρωσιν εἰς αὐτὴν τὴν διοίκησιν μίαν ἀπόλυτον ὁμοιότητα.Τρεῖς εἶναι λοιπὸν αἱ αἰτίαι τῆς ἀνομοιότητος τῶν ἀνθρώπων, ἀδελφοί μου, ἀγκαλὰ καὶ αὐτοὶ νὰ διαφέρωσι κατὰ πολλοὺς τρόπους.
Ἡ ΠΡΩΤΗ ἀπὸ αὐτὰς εἶναι ἡ ἰδία φύσις, ἡ ὁποία ἄλλους μὲν ἔκαμεν δυνατῆς κράσεως, καὶ ἄλλους ἀδυνάτου, ἐχάρισε μερικῶν περισσότερον πνεῦμα, καὶ ἄλλων τινῶν ὀλιγότερον, καὶ οὕτως οἱ ἄνθρωποι διαφέρουσιν ἐν πρώτοις ἀναμεταξύ των κατὰ φυσικὸν τρόπον.
Ἡ δὲ ΔΕΥΤΕΡΑ εἶναι ἡ ἀνατροφή, διὰ τῆς ὁποίας ὁ ἄνθρωπος ἀποκτᾶ τὰς ἀρετὰς καὶ τὴν σοφίαν, ἤτοι τὰ καλὰ ἤθη. Ὅθεν, οἱ ἄνθρωποι διαφέρουσιν ἀκόμη καὶ κατὰ τὰ ἤθη.
Ἡ ΤΡΙΤΗ, τέλος πάντων, εἶναι ἡ τύχη, καὶ οὕτως ὁ πτωχὸς διαφέρει ἀπὸ τὸν πλούσιον.
[…]
Ἄλλο μέσον δὲν ἦτον λοιπὸν νὰ παρηγορήσῃ τὴν ἀνθρωπότητα, εἰς τόσον κακὴν κατάστασιν εὑρισκομένην, παρὰ μία καλὴ διοίκησις, καὶ διὰ τοῦτο ἡ νομαρχία, χωρὶς νὰ θελήσῃ ματαίως νὰ κάμῃ ὅλους δυνατούς, ὅλους πεπαιδευμένους, ὅλους πλουσίους, ἢ τοὐναντίον, ἐμετρίασε μόνον μὲ τοὺς νόμους τὴν φυσικὴν ἀνομοιότητα, καὶ τόσον καλῶς ἐξίσωσε τὰς λοιπάς, ὥστε ὁποὺ ἔκαμε νὰ χαίρωνται οἱ ἄνθρωποι μίαν ἐντελῆ ὁμοιότητα, ἀγκαλὰ καὶ κατὰ φύσιν ἀνόμοιοι. Αὐτὴ ἔδωσεν εὐθὺς τόπον τῶν δυνατῶν, νὰ διαυθεντεύσουν τὴν πατρίδα των, ἐπαρηγόρησεν τοὺς ἀδυνάτους, μὲ τὸ σκῆπτρον τῆς δικαιοσύνης, ἐδίδαξε τοὺς ἀτάκτους νὰ εὕρωσι τὴν εὐτυχίαν των εἰς τὴν χρηστοήθειαν, ἐβράβευσεν τοὺς καλοηθεῖς, καὶ τέλος πάντων, χωρὶς νὰ ἐμποδίσῃ τὸ ἀκατάστατον τοῦ συμβεβηκότος, ἐτίμησε μόνον τὴν ἀξιότητα τοῦ ὑποκειμένου, καὶ οὕτως μὴ καταφρονοῦσα τὸν πτωχόν, ἀπεδίωξε ἀπὸ τὸν πλούσιον τὴν λύσσαν τῶν χρημάτων.»
.
[Ιταλίδα ερευνήτρια που ασχολείται με τα αρχεία ενός παλιού τυπογραφείου του Λιβόρνου ίσως να έχει στα χέρια της και την απάντηση για ένα από τα πιο… γοητευτικά μυστήρια της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας: Το όνομα του συγγραφέα της «Ελληνικής Νομαρχίας» του ανατρεπτικού κειμένου που θεωρείται από πολλούς και επαναστατικό μανιφέστο του νεοελληνικού διαφωτισμού, οι πολιτικοκοινωνικές διεργασίες του οποίου συνέβαλαν καθοριστικά στην Εθνεγερσία.
Μια αναφορά της διευθύντριας Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών Δέσποινας Βλάμη στο διεθνές συνέδριο «Παροικιακός Ελληνισμός και Επανάσταση του 1821» που διοργανώνει στην Βενετία το Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών «πυροδότησε» νέο ενδιαφέρον σχετικά με τον εντοπισμό του συγγραφέα και το κατά πόσον θα μπορούσε να ξεδιαλυθεί το μυστήριο γύρω από την ταυτότητά του.
Η κ. Βλάμη, παρουσίασε στο συνέδριο της Βενετίας στοιχεία για την «συμβολή της ελληνικής κοινότητας του Λιβόρνο στην επανάσταση του 1821, υπό τον τίτλο «Στοχάσου και Αρκεί», τις τρεις λέξεις δηλαδή που σημειώνει στην πρώτη σελίδα της Ελληνικής Νομαρχίας ο ανώνυμος συγγραφέας της, μια εύστοχη σύνδεση καθώς τα τελευταία χρόνια οι έρευνες έχουν καταλήξει ότι η «Ελληνική Νομαρχία» τυπώθηκε σε τυπογραφείο του Λιβόρνο.
«Αυτό είναι πλέον επιβεβαιωμένο» είπε η κ. Βλάμη όταν ρωτήθηκε σχετικά. Γίνεται μία προσπάθεια -πρόσθεσε, να βρεθεί ποιος έχει γράψει το βιβλίο αυτό. Έχουν πει διάφοροι για διάφορους όσον αφορά τον συγγραφέα. Άλλος έχει πει για τον Περραιβό, άλλος για τον Μπαλή… Στην πραγματικότητα για να βρει κάποιος την απάντηση πρέπει να κοιτάξει το αρχείο του τυπογραφείου του Τοmmaso Masi του Λιβόρνο. Εκεί εκδόθηκε. Αυτό το τυπογραφείο ήταν το τυπογραφείο της Συναδελφότητας, είναι το τυπογραφείο που εκδίδει όλα της τα έργα και σίγουρα υπήρχε κάποια σχέση…», συμπλήρωσε.
Όπως ανέφερε η ίδια «αυτήν την περίοδο μια Ιταλίδα ερευνήτρια ασχολείται με το τυπογραφείο αυτό. Αν μέσα στο αρχείο του τυπογραφείου βρεθεί εκείνη η έκδοση του 1806 και ποιος ήταν ο χορηγός δηλ ποιος πλήρωσε για την έκδοση θα μπορέσουμε να βρούμε ποιος το έγραψε. Άλλος εικάζει ότι ο συγγραφέας είναι ένας έμπορος…Στο αρχείο όμως του Masi, που υπάρχει , για να είμαστε απολύτως σίγουροι, πρέπει να βρούμε ποιος χρηματοδότησε αυτή την έκδοση γιατί πιθανότατα θα είναι κι αυτός που το έγραψε ή θα ήταν κάποιος πολύ κοντά στο συγγραφέα…».
Ενδεχομένως, σύμφωνα με την κ. Βλάμη, από την έρευνα στο αρχείο να προκύψει και ο αριθμός των αντιτύπων που διακινήθηκαν.
Μέχρι σήμερα η συγγραφική πατρότητα του βιβλίου έχει αποδοθεί σε πολλούς γνωστούς και λιγότερο γνωστούς λόγιους κι αγωνιστές της προεπαναστατικής περιόδου. Μεταξύ αυτών οι Αδ. Κοραής, Ι.Κωλέττης, Κ. Οικονόμου, Χριστόφορος Περραιβός, Αθ. Ψαλλίδας, Γ. Καλαράς, ο έμπορος Σπυρίδωνας Σπάχος από τα Γιάννενα αλλά καμία υποψηφιότητα τελικά δεν έχει ταυτιστεί παρά του «Ανονίμου του Έλληνος» όπως υπογράφει ανορθόγραφα στο εξώφυλλό του. Οι συχνές αναφορές σε ιατρικά θέματα και στην Ήπειρο έκαναν πολλούς να εικάζουν ότι ο ανώνυμος συγγραφέας ήταν γιατρός ή τουλάχιστον Ηπειρώτης. Όποιος και να ήταν πάντως τύπωσε το βιβλίο τηρώντας όλους τους συνωμοτικούς κανόνες, σε σχήμα μικρών διαστάσεων αποφεύγοντας να βάλει τ όνομά του στο εξώφυλλο ακόμα και την πόλη που εκτυπώθηκε.
[…]
Ο άγνωστος συγγραφέας της Ελληνικής Νομαρχίας που αγνοεί εσκεμμένα ορθογραφία και γραμματικούς κανόνες της εποχής αφιερώνει το έργο του στον Ρήγα Βελεστινλή καταλήγοντας μάλιστα σ έναν στίχο του Βιργιλίου (μεταφρασμένο στην καθαρεύουσα) που λέει ότι «μέσα από τα οστά μας θα ξεπηδήσει ο εκδικητής» κι ακολουθεί κατόπιν η πρώτη σελίδα με το «Στοχάσου και αρκεί». Ο συγγραφέας του αν και βρίσκεται στο 1806 χρησιμοποιεί τον όρο «Ελλάς» και είναι πεπεισμένος για την ελευθερία των Ελλήνων που έρχεται αν και η Επανάσταση θα γίνει τελικά 15 χρόνια μετά. Έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως έργο «μαχητικό» «ριζοσπαστικό» που υμνεί την «ιερά ελευθερία», έργο «κοινωνικής κριτικής και εθνικής αφύπνισης, εθνεγερτικού χαρακτήρα» που ξιφουλκεί κατά «της τυραννίας, της κοινωνικής ανισότητας, του χρήματος και προβάλλει ιδιαίτερα την «ανάγκη της εκπαίδευσης προς αποφυγή της ξενοδουλείας…». Ο Κ.Θ. Δημαράς αποκαλεί την Ελληνική Νομαρχία «λαμπρό μνημείο μιας από τις μεγάλες στιγμές του Ελληνισμού».
Φαίνεται πάντως ότι έμεινε πολλές δεκαετίες στην αφάνεια καθώς η πρώτη βιβλιογραφική αναφορά για την «Ελληνική Νομαρχία» γίνεται το 1856-1857 ενώ δεν έχει εκτιμηθεί το μέγεθος της επιρροής στην εποχή της. Το 1944, στην Κατοχή το μαχητικό της πνεύμα κατά της τυραννίας επανέρχεται στο προσκήνιο. Λίγα χρόνια αργότερα ξεκίνησαν οι πρώτες επανεκδόσεις αλλά και οι πρώτες αναζητήσεις για την αποκρυπτογράφηση του συγγραφέα και του τυπογραφείου της «Ελληνικής Νομαρχίας»]
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 27.06.2021
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας ή κάνετε την αρχή σε μία συζήτηση
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.