ο Σερ Άρθουρ Έβανς.

 Sir Arthur John Evans (8 July 1851 – 11 July 1941) was a British archaeologist and pioneer in the study of Aegean civilization in the Bronze Age. He is most famous for unearthing the palace of Knossos on the Greek island of Crete, after the suggestions of the first excavator of the site, Greek antiquary Minos Kalokairinos.

Based on the structures and artefacts found there and throughout the eastern Mediterranean, Evans found that he needed to distinguish the Minoan civilisation from Mycenaean Greece. Evans was the first to define Cretan scripts Linear A and Linear B, as well as an earlier pictographic writing.

 He was also the first to decipher the first greek word of Linear B script ([po-lo], anc.greek 'πῶλος'=foal). Despite this great discovery, Evans rejected the possibility of this reading, as according to his hypothesis it should have been obviously wrong and rather accidental! Of course, several years later, based on his research, Ventris and Chadwick will contribute to the reading of more and larger words that more validly associated Linear B with the early Greek language of the Mycenaeans. Thus, they succeeded to steal the glory of the Welsh archaeologist, who in no way considered such a possibility strong enough

Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Arthur Evans (Αγγλικά)
Γέννηση	8  Ιουλίου 1851[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10] Nash Mills
Θάνατος	11  Ιουλίου 1941[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10] Youlbury House[11]
Εθνικότητα	Άγγλοι
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένο Βασίλειο[12]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά[13]
Εκπαίδευση	διδακτορικό δίπλωμα διδάκτωρ φιλοσοφίας επίτιμος διδάκτορας
Σπουδές	Κολέγιο Μπρεϊζνόουζ της Οξφόρδης (από 1870)[11] Σχολή Χάροου[11] Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ανθρωπολόγος ιστορικός της τέχνης αρχαιολόγος[14] νομισματολόγος
Επηρεάστηκε από	John Evans
Οικογένεια
Γονείς	John Evans[11]
Θετοί γονείς	Maria Millington Lathbury
Αδέλφια	Lewis Evans
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	President of the Royal Numismatic Society (1914–1919)
Βραβεύσεις	Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας (1901)[11] Βασιλικό Χρυσό Μετάλλιο του Βασιλικού Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων (1909)[11] Μετάλλιο Κόπλυ (1936)[15] Knight Bachelor (1911) Medal of the Royal Numismatic Society Fellow of the Society of Antiquaries Εταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας (1902) Huntington Medal Award Μετάλλιο Λάιελ (1880)

Ο Σέρ Άρθουρ Τζον Έβανς^[α] (Sir Arthur John Evans, 8 Ιουλίου, 1851 - 11 Ιουλίου 1941) ήταν Άγγλος αρχαιολόγος.

Αποκάλυψε στο σύνολό του τον πολιτισμό που ονόμασε "Μινωικό", ο οποίος ήταν στην εποχή του μόνο μια αμυδρή μυθική ανάμνηση. Ήταν γιος του Τζον Έβανς, ενός χαρτοβιομηχάνου και ερασιτέχνη αρχαιολόγου ουαλικής καταγωγής. Έλαβε την εκπαίδευσή του στο Σχολείο Χάροου (Harrow), στο κολέγιο Μπρέιζνοουζ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και στο πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν. Ενστερνιζόμενος το ενδιαφέρον του πατέρα του στην αρχαιολογία ο Άρθουρ εργάστηκε στο Ασμόλειο Μουσείο, στην Οξφόρδη κατά την περίοδο 1884 - 1908.

Η Κρήτη

O Έβανς ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για την Κρήτη ως πηγή σφραγίδων που περιείχαν πρώιμες επιγραφές μη αποκρυπτογραφημένες. Η αρχαία πόλη του Κεφαλά (Κνωσός) στη βόρεια ακτή της Κρήτης, κοντά στο Ηράκλειο, ήταν γνωστή στους ντόπιους, που ξέθαβαν αρχαία κεραμικά και νομισματικά τέχνεργα, καθώς καλλιεργούσαν τους αγρούς.

Ωστόσο, ο πρώτος που ανέσκαψε την Κνωσό ήταν ένας Ηρακλειώτης έμπορος και αρχαιοδίφης, ο Μίνως Καλοκαιρινός, ο οποίος το 1878 αποκάλυψε τα θεμέλια αποθηκευτικών χώρων γεμάτα πίθους^[17]. Η καταγραφή του έργου του Καλοκαιρινού από τον Γουίλιαμ Στίλμαν (William Stillman), πρόξενο των Η.Π.Α. στην Κρήτη εκείνη την εποχή, υποδεικνύει ότι τα ευρήματα ανήκαν στην δυτική πτέρυγα του ανακτόρου. Εκτός από τις αποθήκες ο Καλοκαιρινός ανέσκαψε και ένα τμήμα των θεμελίων της "αίθουσας του θρόνου".

Οι Τούρκοι ιδιοκτήτες της περιοχής, όμως, σύντομα σταμάτησαν τις έρευνες του Καλοκαιρινού. Λίγο μετά ο Γερμανός και ήδη διάσημος αρχαιολόγος Ερρίκος Σλήμαν (Heinrich Schliemann), προσπάθησε να αγοράσει τον 'λόφο του Κεφαλά' στην πραγματικότητα τούμπα δηλαδή τεχνητός γήλοφος που δημιουργήθηκε από αλλεπάλληλες κατοικήσεις της Κνωσού ήδη από την Νεολιθική. Εγκατέλειψε, όμως την προσπάθεια, γιατί θεώρησε τις τιμές που του πρόσφεραν εξοργιστικές. Το 1894 επισκέπτεται την Κρήτη ο Έβανς, για να μελετήσει και να αποκρυπτογραφήσει δύο τύπους άγνωστης γραφής που εμφανίζονταν σε κρητικές σφραγίδες. Ένα χρόνο αργότερα δημοσίευσε τα αποτελέσματα σε έκδοση του μουσείου Άσμολ με τίτλο Κρητικά εικονογράμματα και προ-Φοινικική γραφή (Evans 1895), αναγνωρίζοντας τα μινωικά ιερόγλυφα ως εικονογράμματα (πικτογράμματα) και τις συλλαβικές ή προαλφαβητικές ("προ-Φοινικικές") γραφές, που ονομάζονται πλέον Γραμμική Α και Γραμμική Β.

Η ανασκαφή

Οι πολιτικές αλλαγές ευνόησαν την πρόσθεση του Έβανς να ξεκινήσει ανασκαφές στην Κρήτη μετά την Κρητική Επανάσταση. Το 1899, χρησιμοποίησε τα χρήματα της πατρικής κληρονομιάς για να αγοράσει την περιοχή στον Κεφαλά. Χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο για την εποχή δυναμικό, ο Έβανς ξεκίνησε μιας μεγάλης κλίμακας συστηματική ανασκαφή. Στο τέλος του 1903 είχε αποκαλύψει ένα μεγάλο μέρος των θεμελίων ενός εκτεταμένου συμπλέγματος, το οποίο προσδιόρισε ως Ανάκτορο της Κνωσού κέντρο του Μινωικού πολιτισμού. Όχι μόνο αποκάλυψε τα θαμμένα ερείπια και τα δημοσίευσε σε 4εις τόμους στο Το Παλάτι του Μίνωα στην Κνωσσό, (1921 - 1935), κλασικό έργο της αρχαιολογίας, αλλά τα συντήρησε ουσιαστικά με τις μεθόδους της εποχής του και τα αναστήλωσε εν μέρει.

Στην προσπάθεια της αναστήλωσης χρησιμοποίησε ξένα υλικά, σαν το τσιμέντο. Όπως είναι φυσικό, ασκήθηκε κριτική εναντίον του από εκείνους που πίστευαν ότι η αναστήλωση έπρεπε να γίνει με τα μέσα και τις τεχνικές εκείνης της εποχής, αλλά με την προσπάθειά του ο Έβανς βοήθησε και βοηθά ακόμη και σήμερα τον μέσο επισκέπτη να "διαβάσει" τον αρχαιολογικό τόπο. Έτσι, αν και τα αποτελέσματα για τους σύγχρονους ακαδημαϊκούς ερευνητές είναι ενοχλητικά, τα κίνητρά του στην προκειμένη περίπτωση είναι δικαιολογημένα. Θα πρέπει να μη λησμονείται, άλλωστε, ότι όταν ο Έβανς εργαζόταν στην Κνωσό στην περίοδο 1899 - 1935, πολλοί από τους συγχρόνους του ασχολούνταν μόνο με την αφαίρεση ευρημάτων από τους αρχαιολογικούς τόπους που ανέσκαπταν.

Εκτός από το πρωτοποριακό για την εποχή ανασκαφικό του έργο στην περιοχή του ανακτόρου, σημαντική ανακάλυψη του Έβανς θεωρείται η αποκάλυψη περίπου 3.000 πινακίδων Γραμμικής Α και Γραμμικής Β^[17]. Η Γραμμική Β αποδείχθηκε ότι ήταν πρώιμη μορφή της ελληνικής γλώσσας κατά την Υστεροελλαδική/Υστερομινωική περίοδο. Η Γραμμική Α, η γλώσσα των Μινωιτών παραμένει έως σήμερα στο μεγαλύτερο τμήμα της μη αποκρυπτογραφημένη.

Ο Έβανς χρίστηκε ιππότης το 1911 για τις υπηρεσίες του στην αρχαιολογία, την Κνωσό και το Ασμόλειο μουσείο^[18]. Η ανασκαφή στην περιοχή της Κνωσού, (την οποία αγόρασε για να μπορεί να τη διατηρήσει από καταστροφές), συνεχίζεται ακόμα και σήμερα από τη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή στην Αθήνα.

Σημειώσεις

1. ↑ Παλαιότερα αναφέρονταν και ως Εύανς^[16]

Παραπομπές

1. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:1,0 1,1 1,2} Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
2. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:2,0 2,1 2,2} Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) αρχή της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119494228. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
3. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:3,0 3,1 3,2} «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Arthur-Evans. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:4,0 4,1 4,2} (Αγγλικά) SNAC. w6nc66vg. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
5. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:5,0 5,1 5,2} (Αγγλικά) KNAW Past Members. PE00000186. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
6. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:6,0 6,1 6,2} (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. evans-sir-seit-1911-arthur-john. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
7. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:7,0 7,1 7,2} «Grove Art Online» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη, Μπέιζινγκστοουκ, Νέα Υόρκη. T027071. ISBN-13 978-1-884446-05-4. ISBN-10 1-884446-05-1.
8. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:8,0 8,1 8,2} «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia Catalana. 0025614.
9. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:9,0 9,1 9,2} «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 20225.
10. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:10,0 10,1 10,2} Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Miroslav Krleža Lexicographical Institute. 1999. 18688. ISBN-13 978-953-6036-31-8. ISBN-10 953-6036-31-2.
11. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 11,6} «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 33032.
12. ↑ LIBRIS. 4  Ιουνίου 2007. libris.kb.se/katalogisering/hftwwwd10lkpz8r. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
13. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) αρχή της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119494228. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
14. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Μαΐου 2019. 500212319. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
15. ↑ «Award winners : Copley Medal». (Αγγλικά) Βασιλική Εταιρεία. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2018.
16. ↑ βλ. π.χ. Σωτηριάδης, Γεώργιος (Ιανουάριος 1912). «Ἡ ἀρχαιολογία ἐν Ἑλλάδι κατὰ τὸ 1911: Προϊστορικαὶ ἔρευναι». Η Μελέτη 6 (1): 3.
17. ↑ ^{Άλμα πάνω, στο:17,0 17,1} «Athena Review, Vol.3, no.3: Minoan Crete». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2018.
18. ↑ «Famous archeologists: Arthur Evans». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2009.

ΠΗΓΗ https://el.wikipedia.org/